مدرسه عمادیه - گرگان این مدرسه در مرکز محله درب نو واقع شده است. بانی و معمار آن شیخ اسماعیل قاضی و معمار کربلایی رمضانعلی بوده اند.
مدرسه عمادیه از جمله بناهای تاریخی است که وقف نامه های موجود قدمت آن را به صفویه ( شاه طهماسب – شاه سلیمان) می رساند. این بنا با فرم چلیپا و حیاط مرکزی ساخته شده است و در هر سو یک ایوان در میانه اضلاع خود دارد که فقط این بخش از بنا در دو طبقه ایجاد شده است. ورودی بنا از باختر و ماذنه ای با فرم کلاه فرنگی نیز بر کنار آن ایجاد شده است. ایوان خاوری مدرسه مدرس و ایوانهای خاوری باختری و 19 حجره پیرامون به طلاب اختصاص داشته است. این بنا چه در بخش حجره ها و ایوانها دو پوششه هستند. پوشش دوم بنا که فرم عمومی بناست شیروانی است که با سفال پوشیده شده است. مدرسه عمادیه تا حدود 20 سال پیش به فعالیت خود ادامه می داد و با رونق گرفتن مدرسه علمیه امام خمینی از انتفاع افتاد و استادها و طلاب به آن مدرسه انتقال یافتند. مصالح عمده بنا چوب و آجرهای 20*20 تشکیل می دهد.
مسجد گلشن - گرگان این بنا نزدیک چهار راه میدان شهر گرگان واقع شده است . بنای اولیه مسجد را به دوره صفویه منسوب میدانند که در دوره قاجاریه تعمیر و بازسازی شده است .
این مسجد در سالهای اخیر علی رغم ثبت تاریخی، تخریب و مسجد جدیدی با اسلوب مشابه مسجد قدیمی جایگزین آن شده است. گفته می شود که ایوان جنوبی مسجد به بنای اولیه مربوط است، اما ظاهر بنا نشان می*دهد که به صورت کامل بازسازی و تزیین شده است.
مسجد جامع - گرگان بنای اصلی مسجد جامع گرگان در محله نعل بندان این شهر واقع شده است. با توجه به وجود مناره آجری دوره سلجوقی بنای اولیه مسجد نیز به همان دوره تعلق دارد و در دورههای بعدی به طور گسترده بازسازی ، تعمیر و تزیین شده است.
در حال حاضر به غیر از مناره، اثر دیگری از بنای اولیه مسجد بر جای مانده و بیشتر بازسازیها در دوره تیموری، صفوی و دوره حاضر صورت گرفته است.بنای مسجد با طرح مربع مستطیل وسعتی حدود 1600 متر مربع را در بر میگیرد و شامل صحن وسیع مستطیل شکل، ایوانهای خاوری و باختری، شبستانهای چهار گوشه بنا ، ورودی های شمالی و جنوبی، مناره دوره سلجوقی و کتیبه ها و سنگ نوشته های تاریخی است. مناره آجری بنا با طرح استوانهای تزیین آجرکاری و کتیبه کوفی آجری دارد و قابل مقایسه با دیگر مناره*های دوره سلجوقی است به نظر میرسد که بخش فوقانی منار ویران شده و به جای آن یک مأذنه چوبی در دورههای بعد جایگزین شده است.از آثار نفیس و تاریخی مسجد می توان به در و منبر چوبی منبت کاری شده و مزامین و سنگ نوشته های پادشاهان صفوی و افشاریه اشاره کرد. درب قدیمی و منبت مسجد کتیبه*ها و کنده کاریهای زیبایی دارد که برای نگهداری و حفاظت برداشته شده و به جای آن در جدیدی قرار داده شده است. منبر نفیس و تاریخی مسجد نیز دارای کتیبه هایی است که براساس متن آنها این مسجد و منبر یکبار در سال 895 هـ.ق در زمان پادشاهی معین الدین ابوالقاسم بابر ـ حاکم هرات ـ توسط امیر بابا حسن ـ فرماندار استرآباد و بار دیگر در سال 1081 هـ.ق در زمان شاه عباس اول توسط قطب الدین احمد بن ملا علی استرآبادی و سرانجام به سال 1157 هـ.ق در زمان نادر شاه اشار توسط حاجی قربان آقا ـ ناظر محمد حسین خان قاجار بیگلربیگی استرآباد ـ تعمیر و بازسازی شده است . مزامین و وقف نامه های موجود در مسجد دارای تاریخهایی از اوایل دوره صفوی تا اوایل دوره قاجاریه است و موضوعات مختلفی را شامل می شود.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)