کاربر فعال
تنهايي را دوست دارم
تنهايي را دوست دارم زيرا بي وفا نيست ...
تنهايي را دوست دارم زيرا عشق دروغي در آن نيست ...
تنهايي را دوست دارم زيرا تجربه کردم ...
تنهايي را دوست دارم زيرا خداوند هم تنهاست ...
تنهايي را دوست دارم زيرا....
در کلبه تنهايي هايم در انتظار خواهم گريست و انتظار کشيدنم را پنهان خواهم کرد...
کاربر فعال
من را نگاه كن كه دلم شعله‌ور شود
بگذار در من اين هيجان بيشتر شود
قلبم هنوز زير غزل لرزه‌هاي توست
بگذار تا بلرزد و زير و زبر شود
من سعدي‌ام اگر تو گلستان من شوي
من مولوي سماع تو برپا اگر شود
من حافظم اگر تو نگاهم كني اگر
شيراز چشم‌هاي تو پر شور و شر شود
"ترسم كه اشك در غم ما پرده‌در شود
وين راز سر به مهر به عالم سمر شود"
آنقدر واضح است غم بي تو بودنم
اصلا بعيد نيست كه دنيا خبر شود
ديگر سپرده‌ام به تو خود را كه زندگي
هر گونه كه تو خواستي آنگونه سر شود
کاربر فعال
می توانی بروی قصه و رویا بشوی
راهی دورترین گوشه ی دنیا بشوی
ساده نگذشتم از این عشق، خودت می دانی
من زمینگیر شدم تا تو مبادا بشوی
آی…مثل خوره این فکر عذابم می داد
چوب من را بخوری ورد زبانها بشوی
من و تو مثل دو تا رود موازی بودیم
من که مرداب شدم، کاش تو دریا بشوی
دانه ی برفی و آنقدر ظریفی که فقط
باید از این طرف شیشه تماشا بشوی
گره ی عشق تو را هیچ کسی باز نکرد
تو خودت خواسته بودی که معما بشوی
در جهانی که پر از «وامق» و «مجنون» شده است
می توانی «عذرا» باشی، «لیلا» بشوی
می توانی فقط از زاویه ی یک لبخند
در دل سنگترین آدمها جا بشوی
بعد از این ، مرگ ، نفسهای مرا می شمرد
فقط از این نگرانم ، که تو تنها بشوی
کاربر فعال
آتشی افتاده امشب در دل دلگیر من
گرم می ریزد به رویم اشک بی تاثیر من
ای دل آزاده! ای زنجیره ی سودای عشق!
شعله بودم آب گشتم تا شدی درگیر من
عشق می جوشد به رگهای تنم با سرکشی
آب می سازد دل ِ سرحلقۀ زنجیر من
هرقدر آتش به کف داری بزن بر سینه ام
ای محبت! ای رسول عشق! ای تقدیر من!
شکوه بیجا میکند طبع سخن ناسنج دل
تا ابد باید بسوزد قامت تصویر من...
کاربر فعال
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
کاربر فعال
ای کاش بودی و می دیدی که چشمانم چطور در انتظار توست
اشکها در بدرقه راهت همچو آبی که بدرقه کننده مسافر است تورا بدرقه می کرد
و در انتظار بازگشت توست ای کاش بودی و التماس دستانم را می دیدی
که بسوی تو دراز شده و با فریادی بی صدا تورا به سوی خود می خواند
اما این بازی مرا در حسرت دیدارت جای گذاشت و رفت آری این منم که از دوری تو دیگر تاب و توان حرف زدن ندارم
برگرد که دیگر درمن جانی نمانده که نثارت کنم
کاربر فعال
باز امشب اشک ما بيدار شد
صفحه نقاشي اش رخسار شد
قطره اشکم سکوت شب شکست
همچو الماسي کنار لب نشست
بيقرارم همچو چرخ روزو شب
آسمانم ،آسماني غرق تب
گريه هاي ابر حرف بودن است
آدمي را عشق ظرف بودن است
کاربر فعال
ببين در سطر سطر فالي که مي بينم
تو هم پايان تلخي داري اي آغازشيرينم
ببين در فال که با اندوه مي گويد
که من هم انتهاي راه را تاريک مي بينم
تو حالا هر چه مي خواهي بگو ،حتي خرافاتي
براي من که تاثيري ندارد ،هرچه ام اينم
چنان دشوار ميدانم شب کوچ نگاهت را
که آغاز ،پايان تو را در حال تمرينم
برو بگذار شاعر را به حال خويش ماند
چه فرقي مي کند ،بعداز تو شادم يا که غمگينم
پس ازتو حرفهايت را به گوش سنگ خواهم گفت
تو خواهي بعد از اين ديوانه خواني يا خبر چينم.
کاربر فعال
دلت را از برای لبخند چه کسی رام کرده ای؟دل من کاسه خون شد تو که رفتی بشکست
دگر باز قصد جان کدامین کام کرده ای؟
حیف از آن همه اشک که برایت ریختم
شمع شدم اشک ریزان به پایت سوختم
حلقه زندگی ام از همه دنیا بگسست
کاربر فعال
ناله از دل نتوانم که گرفته بغض گلویم
تو دعا کن که بمیرم شاید آرام بگیرم
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)