بیماری های آبزیان

[shirin71]

هد استندینگ
هد استندینگ و شیوه های درمان(Head Standing)
در این وضعیت سر ماهی رو به پایین و قسمت انتهایی و دم ماهی رو به بالاست
هد استندینگ بیماری نیست بلکه نوعی علامت است و میتواند دلایل متعددی داشته باشد

1.بیماری کیسه هوا
2.ورم شکمی
3.انگل های روده ای
4.بعضی از انگل های پوستی
5.دمای بالا
6.استرس

[shirin71]

ورم شکمی
ورم شکمی
یکی از شایع ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع باکتریایی و در بعضی از منابع ویروسی ذکر شده است
ورم شکمی در صورت عدم درمان مناسب و به موقع منجر به بیماری هایی مانند بیماری کیسه هوا(Sweem Bladder) و Head Standing میشود
شباهت های زیادی بین ورم شکمی(Bloated Stomach) واستسقا(Dropsy) وجود دارد که تشخیص آن در بعضی از موارد خیلی سخت و نیاز مند تجربه زیاد است.

علایم :

تنها علامت این بیماری باد کردن و ورم کردن معده و شکم ماهی است
در بیماری ورم شکمی این معده و شکم ماهی است که در اثر هضم نشدن بقایای غذا و نفخ معده ورم میکند.ولی در استسقا نوع ورم متفاوت است.بدن ماهی از 2 طرف متورم شده و فلس های ماهی برجسته و زاویه دار میشوند و چشم ها از حدقه بیرون میزنند
بر خلاف بیماری استسقا ماهی مبتلا به ورم شکمی اشتها و علاقه زیادی به خوردن دارد

عوامل تحریک کننده بیماری :

1.غذادهی زیاد به ماهی
2.مصرف بیش از حد غذای خشک
3.تغییر ناگهانی رژیم غذایی ماهی
4.تغییر ناگهانی Ph
5.آب آلوده

پیشگیری :

1.خیساندن غذای خشک قبل از مصرف بین 2 تا 3 دقیقه
2.اضافه کردن سولفات منیزیم به غذای ماهی
3.اضافه کردن اسفناج آب پز شده به غذای ماهی
4.اضافه کردن نخود فرنگی به غذای ماهی

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

غذا ندادن به ماهی به مدت 1 هفته

راه دوم :

اضافه کردن 2 قاشق چایخوری سولفات مینیزیم به ازای هر 10 گالن(10 گالن معادل 37.8 لیتر است)

راه سوم :

مترونیدازول :
250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

[shirin71]

مسمومیت با آمونیاک
مسمومیت با آمونیاک

مسمومیت با آمونیاک را می توان به دو دسته ی حاد و مزمن تقسیم کرد:

مسمومیت حاد:

آمونیاک غیر یونیزه برای ماهی شدیدا سمی است . اولین نشانه ی مسمومیت با آمونیاک در ماهی بی قراری افزایش سرعت تنفس و آمدن به سطح آب می باشد . به تریج سرعت تنفس بیشتر شده و حرکات تشنجی آغاز می گردد.
ماهی ها نسبت به تحریکات خارجی به شدت واکنش نشان می دهند . برخی ماهیان می کوشند خود را به بیرون از آب پرتاب کنند. نهایتا ماهی به پهلو افتاده و دهان و سرپوشهای آبششی باز می مانند.

پوست ماهی رنگ پریده بوده و گتهی خونریزی هایی روی پوست ممکن است دیده شود . آبشش ها به شدت پرخون بوده و ترشح موکوس آن مقداری افزایش می یابد


مسمومیت مزمن:

در غلظت های کمتر در اثر مسمومیت ماهی تلف نمی شود ولی شرایط نا مناسبی برای زندگی ماهی محسوب می شود.
همچنین آمونیاک باعث ایجاد استرس در ماهی می گردد . به همین دلیل افزایش آمونیاک می تواند باعث کاهش ایمنی و کاهش تمایل ماهی به غذا شود که خود باعث مستعد شدن ماهی به بیماری های مختلف می گردد .

تشخیص و پیشگیری:

1. سیفون مرتب از بالا رفتن آمونیاک تا حدی جلوگیری می کند
2. استفاده ار ***** های بیولوژیک (***** های بیولوژیکی ***** هایی هستند که در آنها بستری برای باکتری های نیتروموناس و نیترو باکتر فراهم هست و این باکتری ها در آنجا تشکیل کلنی میدهند)
3. استفاده از زئولیت باعث حذف آمونیاک می شود
4. رعایت اصول غذادهی در کاهش آمونیاک آب و جلوگیری از رسیدن آمونیاک به حد بحرانی بسیار اهمیت دارد.
جلوگیری از هدر رفتن غذا و نخوردن آن توسط ماهی افزایش دفعات غذا دهی و... تاثیر بسزایی دارند

[shirin71]

مسمومیت با نیتریت و نیترات ها
مسمومیت با نیتریت و نیترات ها

در بیشتر مواردی که مشکل مسومیت با آمونیاک وجود دارد به دنبال آن یا همزمان با آن میزان نیتریت آب نیز بالاست زیرا آمونیاک توسط باکتری ها تبدیل به نیتریت می شود.

نیتریت
یون های نیتریت به طور عمده از طیق آبشش ها وارد خون ماهی می شوند در خون نیتریت هموگلوبین خون را اکسیده کرده و این تغیر باعث کاهش قابلیت حمل اکسیژن می شود.
این پدیده باعث قهوه ای شدن خون و آبششها می شود

[shirin71]

گلوجيا
گلوجیا (glugea)
glugea

گلوجیا
این انگل معمولا در آب های گرم و نیز در ماهیان دریایی ایجاد بیماری می کند
این انگل معمولا به عنوان یا انگل مهم به حساب نمی آید
علائم:
این انگل معمولا باعث تخریب موضعی بافت می شود
در بعضی مواقع این انگل (کیست های این انگل) به شکل دانه هایی به ابعاد چند میلیمتر ظاهر می شود در آلودگی شدید تخریب بافت ها و در نهایت موجب ناتوانی و مرگ ماهی می شود
در ماهیان در حال مرگ اندام های داخلی بدم متورم می شود و یا به صورت لکه های سفید دیده می شوند
درمان:
درمانی برای ماهی های آلوده به این انگل وجود ندارد ولی رعایت اصول قرنطینه و وارد نمودن ماهی آلوده به تانک می تواند از مبتلا شدن ماهیان به این بیماری جلوگیری کند در ضمن دادن ماهی آلوده به این انگل به عنوان غذا به ماهیان دیگر باعث انتقال این بیماری می شود

[shirin71]

كرم سفيد
كرم سفيد
این کرم سفید رنگ از خانواده ترماتودها است و خطری برای ماهی ها و یا محیط آکواریوم ندارد.در واقع پلاناریا انگل نیست و میزبانی برای زندگی انتخاب نمیکند.
غذادهی زیاد(و یا بد) و آب آلوده شرایط را برای زندگی و تخم ریزی این کرم ها مهیا میکند
معمولا زیر شن های کف آکواریوم بهترین مکان برای زندگی و تکثیر پلاناریا است

علایم :

وجود کرم های ریز و سفید رنگ داخل آب آکواریوم که مدام در حال حرکت و جنب و جوش هستند.در مواردی که آب آکواریوم خیلی آلوده باشد تعداد این کرم ها به حدی زیاد میشود که روی سطح شیشه را هم پر میکنند

ضرورتی برای استفاده از دارو وجود ندارد و با تمیز نگه داشتن محیط آکواریوم این کرم خود به خود از بین خواهد رفت.ولی در موارد بسیار حاد میتوانیم از روش های زیر برای ریشه کنی این کرم استفاده کنیم

پاک سازی :

راه اول :

یکی از شیوه های ریشه کنی کرم پلاناریا استفاده از فرمالین 37% است.

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم پلاناریا دوز دارو باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.


راه دوم :

یکی از سریع ترین و بهترین گزینه ها برای ریشه کنیه کرم پلاناریا استفاده از سرا تریمازول(Sera Tremazol) محصول کمپانی سرا است.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است.(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

راه سوم :

در صورتی که به سرا تریمازول دسترسی نیست معمول ترین راه برای ریشه کنی پلاناریا پرازیکوانتل (Praziquantel) یا لورنسیت (Lorencit) است.این قرص در ورق های 50 و 100 میلی گرمی در داروخانه های دامی موجود است.

2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 3 تا 5 روز.
پرازیکوانتل قادر به از بین بردن تخم کرم نیست.به منظور از بین بردن تخم پلاناریا دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود.

فرمالین حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

[shirin71]

شيوه درمان ارگولوس
انگل یا شپشک آرگولوس و شیوه های درمان(Argulus or Fish Louse / Fish Lice)
آرگولوس یا شپشک ماهی نوعی انگل سخت پوست ماهیان آب شور و شیرین است.این انگل در ماهیان سرد آبی یا استخری مانند کپور ماهیان و آزاد ماهیان بسیار رایج است و به ندرت در آکواریوم مشاهده میشود.گلد فیش ها و کوی هایی که در استخر ها پرورش داده میشوند به همراه گیاهان آکواریومی و استفاده از غذای زنده عوامل اصلی انتقال این سخت پوست به مغازه های آکواریومی و تانک های خانگی هستند.انگل آرگولوس به شیوه تخم گذاری در تانک تکثیر میشود و مثل بیشتر سخت پوستان به روش پوست اندازی رشد میکند و تقریبا بیشتر ماهیان استخر یا تانک آلوده به آن دچار میشوند.انگل آرگولوس یکی از بزرگترین انگل ها محسوب میشود و با چشم غیر مسلح قابل رویت است.شیوه تغذیه این انگل از بدن ماهی بسیار دردناک است.آرگولوس با زائده ای خنجر مانند بدن ماهی را سوراخ کرده و با نیشی سوزنی نوعی آنزیم بسیار قوی و هضم کننده به گوشت بدن ماهی تزریق میکند و در نهایت به وسیله دهان خرطوم مانندش از گوشت هضم شده و حل شده بدن ماهی تغذیه میکند.این انگل روی پوست بدن و داخل آبشش و روی چشم ماهی زندگی میکند.آرگولوس معمولا ناقل بعضی ازبیماری های باکتریایی و ویروسی است.زخم های ایجاد شده توسط این انگل معمولا دچار عفونت های باکتریایی و ویروسی و قارچی و در بعضی موارد گند خونی یا سپتی سمی میشوند.در بعضی از موارد زخم های ایجاد شده توسط آرگولوس توسط انگل های دیگری مثل کاستیا مورد هجوم قرار میگیرند که در این حالت احتمال مرگ ماهی بسیار زیاد است.تا کنون بیشتر از 100 گونه از این انگل شناسایی شده است

علایم :

1.اصلی ترین شیوه شناخت این انگل مشاهده انگل روی پوست بدن ماهی است.نقاط تیره رنگ متمایل به سبز اصلی ترین علامت وجود این انگل است
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.به وجود آمدن زخم های قرمز و ملتهب روی سطح پوست
4.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
5.سست شدن ماهی و رفتن به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی

این انگل به راحتی در آب شنا میکند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی میگردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده میشوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری رو تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.

درمان :

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.

راه اول :

حمام نمک :

راه اول :

7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخوره(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

2.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین :

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس :

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو

راه چهارم :

فرمالین :

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتره از آبی استفاده بشه که سختیش پایینه مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشه و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)

فرمالین حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

پرمنگنات پتاسیم حلالیت اکسیژن توی آب رو پایین میاره.هوادهی قوی فراموش نشه.

[shirin71]

سوراخ در سر
سوراخ در سر
یکی از بیماری های شایع در ماهیان آب شور و شیرین.کمبود ویتامین و مواد معدنی و دادن دل خالی به ماهی در کنار انگل های تک یاخته ای پوستی اسپیرونوکلئوس(Spironucleus) و بعد از آن هگزامیتا (Hexamita) اصلی ترین عوامل بروز این بیماری هستند.



علایم :

1.به وجود آمدن سوراخ ها و خراش هایی روی سر و اطراف چشم و ادامه پیدا کردن روی خط جانبی بدن ماهی
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.تیره شدن رنگ پوست ماهی

مشخصه اصلی سوراخ های روی سر ماهی خونی و زخمی نبودن آن است.سوراخ ها بیشتر زمینه ای سفید و روشن دارند و بیشتر به فرو رفتگی شبیهند تا زخم.
درمان این بیماری در مراحل اولیه بسیار ساده و سریع است و معمولا در صورت تشخیص به موقع باعث تلف شدن ماهی نمیشود.



درمان دارویی :

راه اول :

سریع ترین و بهترین و ارزان ترین گزینه برای درمان بیماری سوراخ روی سر قرص مترونیدازول (Metronidazole) است.این قرص در ورق های 250 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است.

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

راه دوم :

استفاده از سرا فلاجلول (Sera Flagell) محصول کمپانی سرا(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

درمان جانبی :

رعایت کردن موارد زیر ضروری است و در کنار یکی از دارو های فوق کمک زیادی به درمان بیماری میکند.

1.بالا بردن دمای آب. (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی)
2.اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب.
3.رژیم غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی.کمپانی سرا محصولی با عنوان سرا مینرال(Sera Mineral) که حاوی مواد معدنی مورد نیاز ماهیست ارائه کرده که در بازار ایران هم موجود است.دادن دل خالص به ماهی یکی از اصلی ترین دلایل کمبود ویتامین و مواد معدنی در ماهیست.یک غذای خشک در کنار دل یا میگو میتواند غذای مناسبی برای ماهی ها باشد.
4.خارج کردن ذغال اکتیو از *****(این قضیه به اثبات نرسیده ولی منابع زیادی هستند که شیوع این بیماری رو به استفاده مداوم از ذغال اکتیو نسبت میدن)




---------------------------------------------------------------------------------

[shirin71]

زالو
Leeches

زالو
زالو ها جزو کرم های حلقوی هستند زالو ها در ماهیان آب شیرین و شور ایجاد بیماری انگلی می کنند زالو ها معمولا در آکواریوم های قلوه سنگی و یا استخرهای خاکی که دارای جریان آرام آب می باشد یا فت می شوند و باعث بیماری می شوند
این انگل کرم های بند بند با طول حداکثر 2 سانتی متر بوده و بر سطح بدن ماهی مستقر شده و گاه و بی گاه از خون ماهی تغذیه می کنند این کرم ها فقط به منظور تولید مثل بدن ماهی را ترک می کنند
علائم:
در آلودگی های شدید این کرم ها باعث ایجاد کم خونی و آسیب های جلدی شدیدی در ماهی آلوده می شوند که ماهی را در برابر عفونت های ثانویه حساس می کند
زالوها تاژکداران خونی و احتمالا باکتری ها و ویروس های بیماری زا را منتقل می کنند
درمان:
طبق تحقیقاتی که انجام دادم مهار این انگل در صورت تخلیه خشک کردن و آهک پاشی تانک و استخر صورت می گیرد

[shirin71]

داتيلوژيروس
داکتیلوژیروس ( dactylogyrus)
Dactylogyrus

داکتیلوژیروس

گونه های این انگل معمولا مونوژن* های آبشش هستند ولی فقط منحصر به آبشش ها نیستند

علائم:
ایجاد صدمات موضعی در آبشش که ناشی از چسبیدن اندام های قلاب مانند انگل به آبشش و نیز فعالیت تغذیه ای کرم است رخ می دهد
ممکن است آلودگی شدید ماهی به این انگل باعث ایجاد اختلال در انجام وظایف طبیعی آبشش و نارسایی تنفسی شود این موضوع در زمانی که درجه ی حرارت آب بالاست و یا زمانی که اکسیژن محلول در آب بالاست و یا زمانی که اکسیژن محلول در آب کم می شود اهمیت بیشتری پیدا می کند
درمان:
در برابر ماهیان مبتلا می توان از :
1.فرمالین

2.مالاشیت گرین

3. تری کلروفون بنا به مقادیر توصیه شده استفاده کرد (شبیه به ژیروداکتیلوس)

*ترماتودهای مونوژن ( تک میزبان ):