مستشار: عضو محاكم عالي

مستعير: كسي كه مال غير را به عاريه مي‌ستاند.

مستغل: اموال غير منقول كه مورد بهره‌برداري است.

مستغلات: اموال غير منقولي كه مورد بهره‌برداري به توسط مالك آنهاست

مستودع: مرادف وديعه گير

مشتري: كسي كه در عقد بيع قبول عقد مي‌كند و عوض مي‌دهد.

مصالح: كسي كه در عقد صلح ايجاب از ناحيه اوست

مضاربه: عقدي است كه به موجب آن يكي از متعاملين سرمايه مي‌دهد با قيد اينكه طرف ديگر با آن تجارت كرده و در سود آن شريك باشند.

معافيت:‌عفو از حق به معني چشم‌پوشي از حق خود به نفع طرف است

معاوضه: عقدي است كه به موجب آن يكي از طرفين مالي مي‌دهد به عوض مال ديگر كه از طرف ديگر اخذ مي‌كند.

معوض: در عقد معوض مالي كه از طرف ايجاب كننده داده مي‌شود معوض نام دارد.

مقاوله نامه: نوشته حاكي از يك قرارداد بين‌المللي را گويند

ملكيت: رابطه‌اي است حقوقي بين شخص و چيز مادي

موت فرضي: موتي است كه بموجب حكم دادگاه دربارة شخصي كه غائب مفقودالخبر شده است فرض مي‌شود

موجر: در اجارة اشياء صاحب عين مال مورد اجاره را گويند.

موصي: كسي را گويند كه طي وصيت تمليكي مال يا منفعتي از مال خود را براي زمان پس از مرگش به ديگري تمليك مي‌كند .