فصل چهارم تصرف غیر قانونی هواپیما
ماده 11 ـ 1 ـ هرگاه شخصی داخل هواپیما از طریق غیر قانونی و با توسل به زور یا تهدید به‌زور مرتکب عمل مداخله و تصرف و یا اعمال کنترل هواپیمای در حال پرواز بشود و یا هرگاه‌چنین عملی در شرف وقوع باشد دول متعاهد برای حفظ و یا بازگرداندن کنترل هواپیما به‌فرمانده قانونی آن کلیه تدابیر مقتضی را اتخاذ خواهند نمود.
2 ـ در موارد مشروح در بند قبل، دولت متعاهدی که هواپیما در سرزمین او فرود می‌آید، به‌مسافرین و خدمه به محض امکان اجازه ادامه مسافرت خواهد داد و هواپیما و محمولات آن رادر اختیار اشخاصی که قانونا حق تصرف آن را دارند می‌گذارد.
فصل پنجم اختیارات و وظایف دول
ماده 12 ـ هریک از دول متعاهد به فرمانده هواپیمای به ثبت رسیده نزد دولت متعاهد دیگراجازه خواهد داد که به موجب مفاد بند 1 ماده 8 هر فردی را که صلاح بداند پیاده کند.
ماده 13 ـ 1 ـ طبق مقررات بند 1 ماده 9 هریک از دول متعاهد مکلف است شخصی را که‌فرمانده هواپیما تحویل می‌دهد، تحویل گیرد.
2 ـ هرگاه اوضاع و احوال را مقتضی تشخیص دهد، هریک از دول متعاهد اشخاص مظنون به‌ارتکاب اعمال مذکور در بند 1 ماده 11 و هر شخص دیگری را که تحویل گرفته باشد به منظورتأمین حضور او، بازداشت خواهد نمود یا اقدامات دیگری را معمول خواهد داشت.
این بازداشت یا اقدامات باید منطبق با قوانین آن دولت بوده و نمی‌تواند بیش از زمانی که برای‌شروع تعقیب جزایی یا تشریفات استرداد لازم باشد ادامه یابد.
3 ـ هر شخصی که در اجرای مقررات بند فوق بازداشت گردد می‌تواند بلافاصله با نزدیکترین‌نماینده ذی صلاحیت دولت متبوع خود تماس حاصل نماید و برای این کار همه نوع تسهیلات‌درباره او معمول خواهد گردید.
4 ـ هر دولت متعاهد که شخصی را به موجب بند 1 ماده 9 تحویل می‌گیرد یا هواپیمایی که یکی‌از اعمال پیش‌بینی شده در بند 1 ماده 11 در آن واقع شده در سرزمین او فرود می‌آید بلافاصله‌تحقیقات مقدماتی جهت روشن‌شدن جریان امر انجام خواهد داد.
5 ـ وقتی که دولتی به موجب مفاد این ماده شخصی را بازداشت نمود بلافاصله مراتب بازداشت‌و اوضاع و احوال موجه را به دولت ثبت‌کننده و به دولت متبوع بازداشت شده و در صورت‌لزوم به هر دولت ذی نفع دیگری اعلام خواهد کرد. دولتی که تحقیقات مقدماتی را به موجب‌بند 4 این ماده به عمل می‌آورد نتیجه را به دول مذکور گزارش کرده و نظر خود را درباره اعمال‌صلاحیت اعلام خواهد نمود.
ماده 14 ـ 1 ـ هرگاه شخصی که به استناد بند 1 ماده 8 پیاده و یا طبق بند 1 ماده 9 تحویل و یاپس از ارتکاب جرم موضوع بند 1 ماده 11 پیاده گردیده نتواند یا نخواهد مسافرت خود را ادامه‌دهد،دولتی که هواپیما به سرزمین آن فرود آمده، در صورتی که نخواهد به او اجازه ورود دهد، واین شخص جز اتباع و یا مقیم دایمی آن دولت نباشد، می‌تواند او را به سرزمین دولتی که تابع‌یا مقیم دایمی آن است و یا به دولتی که مسافرت هوایی از سرزمین آن آغاز شده است بازگرداند.
2 ـ پیاده‌شدن یا تحویل گرفتن یا بازداشت کردن و سایر اقداماتی که در بند 2 ماده 13 پیش‌بینی‌شده و همچنین بازگردانیدن شخص مورد نظر از نظر قوانین مربوط به ورود و اقامت یک دولت‌متعاهد به منزله اجازه ورود یا پذیرش به سرزمین این دولت تلقی نخواهد شد و هیچ یک ازمواد این کنوانسیون ناقض قوانین دول متعاهد در مورد اخراج و طرد اشخاص نخواهد بود.
ماده 15 ـ 1 ـ با وجود ماده 14 اشخاصی که به موجب بند 1 ماده 8 پیاده یا طبق بند 1 ماده 9تحویل و یا پس از ارتکاب جرم پیش‌بینی شده در بند 1 ماده 11 پیاده گردانیده‌اند می‌توانندهرگاه مایل به ادامه سفر خود باشند در اولین فرصت ممکن به جانب مقصد مورد نظر خودحرکت نمایند، مگر اینکه حضور آنان طبق قوانین دولتی که هواپیما در سرزمین آن فرود آمده‌برای استرداد یا تعقیب جزایی ضروری باشد.
2 ـ با وجود قوانین مربوط به ورود و پذیرش و استرداد و اخراج، هریک از دول متعاهد که درسرزمین آن، شخصی طبق مقررات بند 1 ماده 8 پیاده و یا طبق مقررات بند 1 ماده 9 تحویل و یابه علت ظن به ارتکاب یکی از جرایم موضوع بند 1 ماده 11 پیاده شده باشد، این شخص را ازحقوقی که از حقوق اتباع خود برای تأمین و حمایت در موارد مشابه کمتر نباشد برخوردارخواهد نمود.
فصل ششم سایر مقررات
ماده 16 ـ 1 ـ جرایم ارتکابی در هواپیمای ثبت شده نزد یک دولت متعاهد از لحاظ استرداد درحکم این است که این جرایم هم در محل وقوع آن و هم در سرزمین دولت ثبت‌کننده ارتکاب‌یافته‌اند.
2 ـ هیچ یک از مقررات این کنوانسیون نباید در حکم الزامی‌بودن استرداد تعبیر و تلقی گردد.
ماده 17 ـ به مناسبت اقدامات تحقیقی یا بازداشت یا هنگام اعمال صلاحیت به هر نحو دیگردر مورد جرمی که در داخل هواپیما ارتکاب یافته دول متعاهد سلامت و سایر مصالح هوانوردی‌را ملحوظ خواهند داشت و به نحوی اقدام خواهند نمود که از تأخیر غیر ضروری برای هواپیما ومسافرین و خدمه و محمولات آن جلوگیری شود.
ماده 18 ـ هرگاه دول متعاهد مشترکا به برقراری سازمانهای حمل و نقل هوایی و یانمایندگیهای عملیاتی بین‌المللی مبادرت نمایند که هواپیماهای مورد بهره‌برداری آن نزد دولت‌مشخصی به ثبت نرسیده باشد، دول مذکور در اجرای مفاد این کنوانسیون برحسب موردولدی‌الاقتضا یکی از دولتهای شریک را به عنوان دولت ثبت‌کننده معرفی خواهند نمود و این‌مورد را به اطلاع سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری خواهند رسانید و این سازمان به نوبه‌خود مراتب را به اطلاع کلیه دول طرف این کنوانسیون خواهد رسانید.
فصل هفتم مقررات نهایی
ماده 19 ـ این کنوانسیون تا تاریخی که به موجب مقررات ماده 21 لازم‌الاجرا گردد، برای‌امضای کلیه دولی که تا آن تاریخ به عضویت سازمان ملل متحد و یا یکی از سازمانهای‌تخصصی درامده‌اند مفتوح خواهد بود.
ماده 20 ـ 1 ـ این کنوانسیون طبق مقررات قانون اساسی هریک از دول امضا کننده به تصویب‌خواهد رسید.
2 ـ اسناد تصویب به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری تسلیم خواهد شد.
ماده 21 ـ 1 ـ پس از آنکه دوازده دولت اسناد تصویب خود را تسلیم نمودند، کنوانسیون نود روزبعد از تاریخ تسلیم دوازدهمین سند تصویب، بین دول مذکور به مرحله اجرا در می‌آید. از آن‌پس در مورد دولی که آن را تصویب می‌نماید، کنوانسیون نود روز پس از تسلیم اسناد تصویب‌لازم‌الاجرا خواهد بود.
2 ـ به محض لازم‌الاجرا شدن، کنوانسیون حاضر توسط سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری‌نزد دبیرکل سازمان ملل متحد به ثبت خواهد رسید.
ماده 22 ـ 1 ـ کنوانسیون حاضر پس از لازم‌الاجرا شدن برای الحاق کلیه دول عضو سازمان ملل‌متحد یا عضو یکی از سازمانهای تخصصی مفتوح خواهد بود.
2 ـ الحاق یا تسلیم سند الحاق به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری انجام می‌گیرد و نود روزپس از تاریخ تسلیم اعتبار خواهد یافت.
ماده 23 ـ 1 ـ هریک از دول عضو می‌تواند فسخ این کنوانسیون را کتبا به سازمان بین‌المللی‌هواپیمایی کشوری اعلام نماید.
2 ـ فسخ، شش ماه پس از وصول اعلامیه فسخ به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری تحقق‌خواهد یافت.
ماده 24 ـ 1 ـ اختلافات بین دول متعاهد در مورد تفسیر و اجرای این کنوانسیون که از طریق‌مذاکره حل نشود، بنابر تقاضا و پیشنهاد یکی از طرفین به داوری ارجاع خواهد گردید و هرگاه‌ظرف شش ماه پس از تقاضای داوری طرفها نتوانند نسبت به ترتیب داوری به توافق برسند،هریک از طرفین می‌تواند اختلاف را از طریق دادخواستی که با رعایت اساسنامه دیوان‌بین‌المللی دادگستری تنظیم شده باشد، به دیوان مذکور، ارجاع نماید.
2 ـ هریک از دول می‌تواند در موقع امضا یا تصویب یا الحاق به این کنوانسیون اعلام نماید که‌خود را نسبت به مقررات بند فوق متعهد می‌داند. سایر دول متعاهد، نسبت به هر دولت متعاهددیگری که چنین قید را نسبت به مفاد بند فوق نموده باشد، متعهد نخواهند بود.
3 ـ هریک از دول متعاهد که نسبت به رعایت مقررات بند فوق قید نموده باشد می‌تواند در هرموقع با ارسال اعلامیه‌ای به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری قید خود را پس بگیرد.
ماده 25 ـ به جز آنچه در ماده 24 مقرر گردیده، قید دیگری به کنوانسیون حاضر پذیرفته نیست.
ماده 26 ـ سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری مراتب زیر را به اطلاع عموم دول عضوسازمان ملل متحد یا هریک از سازمانهای تخصصی، خواهد رسانید
الف ـ امضای کنوانسیون حاضر و تاریخ امضا .
ب ـ تسلیم اسناد تصویب یا الحاق با ذکر تاریخ.
ج ـ تاریخ لازم‌الاجراشدن کنوانسیون حاضر با توجه به مفاد بند 1 ماده 21
د ـ وصول اعلامیه فسخ با ذکر تاریخ.
ه ـ وصول اعلامیه‌ها یا اخطاریه‌های موضوع ماده 24 با قید تاریخ.
بنا به مراتب فوق امضا کنندگان تام‌الاختیار زیر این کنوانسیون را امضا نمودند.
این کنوانسیون در تاریخ چهاردهم ماه سپتامبر سال یکهزار و نهصد و شصت و سه میلادی درشهر توکیو در سه متن اصلی به زبانهای انگلیسی و فرانسه و اسپانیولی تهیه و تنظیم گردیده‌است.
این کنوانسیون در سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری تودیع گردیده و برابر ماده 19 برای‌امضا مفتوح می‌باشد و سازمان رونوشت مصدق کنوانسیون را برای کلیه دول عضو سازمان‌ملل متحد و هریک از سازمانهای تخصصی ارسال خواهد داشت.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)