همه چيز در مورد جنگنده MiG-21 - قسمت دوم
در قسمت قبل به معرفي نسل اول اين نوع هواپيما پرداختيم و اکنون به بررسي نسل هاي بعدي آن مي پردازيم:
نسل دوم MIG-21
با ارائه نسل دوم MIG-21 بهسازي هايي جهت افزايش برد اين هواپيما و هم چنين امکان انجام نبرد در هر شرايط آب هوايي پديدار شد.مخروطي که در ابتداي دماغه MIG-21 قرار گرفته بود، تا اندازه زيادي براي جاي دادن نخستين نسل رادارهاي هواپيماي «فيش بد»، بزرگ تر شد.
چرخ هاي فرود، به منظور تحمل وزن بيشتر، بزرگ تر و هم چنين از نظر مقاومت نيز تقويت شدند.
جالب اين جاست که مدل هاي P، PF، PFM و SPS توپ دماغه هواپيما بودند. در ابتدا، شرکت مک دانل داگلاس هم در مورد فانتوم دچار همين اشتباه شد و توپي را براي هواپيماي فانتوم به صورت استاندارد تعبيه نکرد.
اين تفکر براين اساس بود که با توسعه موشکه هاي نزديک برد هوا به هوا، ديگر نيازي به توپ هاي دماغه هواپيما نيست.
اين ايده، در سال هاي بعد کاملاً رد شد. مدل PF هواپيماي MIG-21، از موتورهاي نسبتاً قوي تري استفاده مي کرد و هم چنين، با کمک رادار ابتدايي خود، قادر به شليک موشک گرمياب AA-2 آتول بود.
MIG-21 مدل PFV يک مدل ويژه از هواپيماي «فيش بد» که مخصوصاً براي ويتنام شمالي و مطابق با شرايط آب هوايي هميشه باراني و مرطوب طراحي شده بود.
نسل سوم MIG-21
شايد نفرت انگيزترين هواپيماي «فيش بد» به نظر خلبانان، اين نسل از ميگ 21 باشد.
اين مدل برد بيشتري دارد و اين ويژگي مثبت را مديون توانايي حمل بيش از 2620 ليتر سوخت پيشرانه R-13 است.
اين مدل، که بيشتر با کد M و MF شناخته مي شود، مي تواند در حالتي که مخازن سوخت کاملاً پر باشند، دو موشک AA-2 اتول را هم حمل نمايد.
اين تعداد در حالت حمل 850 ليتر سوخت، به چهار عدد موشک آتول افزايش مي يابد. با اين اوصاف، اين هواپيما سنگين و کم تحرک است و در مانورهاي هوايي، به خوبي ضعف عملکرد آن مشخص مي شود.
همين ضعف باعث شد تا يک مدل تکميلي از اين هواپيما با نام MiG-21 MF توليد شود که به موتورهاي نيرومندتري مجهز بود و تا حدودي ضعف ناشي از وزن زياد را مي پوشاند.
هم چنين، مدل MF ردادر جديدتري نسبت به مدل هاي قبلي دارد. يکي ديگر از گزينه هاي اضافه شده در اين مدل، سيستم خلبان اتوماتيک براي حفظ ارتفاع است که خلبان را در مأموريت هاي طولاني ياري مي کند.
نسل چهارم MIG-21
آخرين نسل هواپيماهاي «فيش بد»، نسل چهارم اين هواپيماهاست که با کد bis شناخته مي شوند.
اين مدل، حاصل نتايج عملکرد تمام هواپيماهاي نسل هاي پيشين است که با تجهيزات نسبتاً امروزي و سيستم جديدتر عرضه شده است. نسل چهارم ميگ 21 از موتور کاملاً نيرومند R-25 به قدرت 16 هزار پوند کشش بهره مي جويد که کاملاً ضعف هاي ناشي از کمبود نيرو را رفع نموده است.
هم چنين، بيشتر تجهيزات الکترونيک پروازي آن از هواپيماي به مراتب پيشرفته تر ميگ 23 به عاريت گرفته شده اند.
MiG021 2000، نسل نامشخص MIG-21
شرکت «لاهاو» که در زمينه تعمير و نگهداري هواپيما فعاليت دارد، با تعويض بسياري از تجهيزات MIG-21 «فيش بد»، اين رهگير کوچک را به يک جنگنده عالي براي حملات زميني و همچنين يک رهگير به مراتب قدرتمندتر از نمونه اصلي آن تبديل کرده است.
اين شرکت با نصب ايونيک غربي بر روي «فيش بد»،ويژگي هاي اين هواپيما را به ميزان زيادي بهينه سازي نموده است.
کاناپي يک پارچه، سيستم دست بروي استيک يا HOTAS که بدون جدا شدن دست خلبان از استيک هدايت، مي تواند سيستم هاي اساسي را کنترل کند، HUD يا سيستم نمايشگر اطلاعات پرواز در جلوي ديد خلبان بر روي MIG-21 نسل جديد نصب شده است. اين هواپيما به سيستم DASH نيز مجهز شده است. (سيستم DASH نيز مجهز شده است. (سيستم DASH يا Display And Sight Helmet شامل يک کلاه و تعدادي سنسورهاي جانبي است که خلبان با سر نهادن اين کلاه، مي تواند تنها با نگاه کردن به هدف، روي هدف قفل نمايد و ديگر نيازي به چرخاندن دماغه به سمت هدف براي قفل موشک نيست.
در اين سيستم زاويه چرخش سرخلبان نسبت به محور هواپيما محاسبه شده و يا توجه به آن زاويه حرکت هدف نيز معين شده و رادار هواپيما موقعيت هدف را تشخيص مي دهد.)
MIG-21 جنگنده اي تأثير گذار در عرصه هواپيماهاي نظامي بوده و علي رغم کاستي هاي متعدد تاکنون بيش از 500/7 فروند از آن ساخته شده که به خدمت نيروي هوايي بيش از 33 کشور دنيا درآمده است.
MIG-21، نتيجه درسهايي بود که روس ها از جنگ کره موسوم به «جنگ جت ها» آموخته بودند.
عملکرد رادار MIG-21 به دليل وجود ورودي هوا در دماغه آن، محدود اما ويژگي هايي چون سبک بودن و قدرت مانور زياد مانع از خودنمايي زياد اين نقايص شده است تا هنوز در نيروي هوايي بسياري از کشورها فعال باشد.
منبع:مجله نوآورگردآوري: محسن مرادي
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)