پایه گذاران ساخت هواپیما

[mehraboOon]

پایه گذاران ساخت هواپیما (قسمت اول)



در یك صد سال گذشته،انسان از پیاده‌روی روی زمین به پیاده‌روی به روی ماه رسیده.از اسب سواری به جت سواری.در هر دهه،تكنولوژی هوانوردی،از هر حدو مرزی عبور كرده و با هر عبور دنیا را تغییر داده است.در اوایل قرن 20 میلادی 4 شركت تاریخچه حمل و نقل هوایی را رقم زدند.
این شركتها،شركتهای بوئینگ،داگلاس ایركرفت،مكدانل ایركرفت و شركت هوانوردی نورث آمریكن بودند.با آغاز هزاره جدید،آنچه به عنوان میراث خود و درواقع كشف‌ها و پیروزیهایشان برای نسل جدید گذارده‌اند همین هواپیماهای غول پیكر و صنعت پیشرفته هوانوردیست كه امروزه می‌بینیم.
آنچه‌این پیروزی و این هدف ارزشمند را به این سمت سوق داد تعاون و همكاری و قدرت مبارزه با سختیهای در پیش روی آنها بود.ماجرای این 4مرد با به اشتراك قرار دادن دیدگاهها و نظراتشان برای نیل به یك هدف برزگ یعنی رویای پرواز شكل گرفت.
ویلیام ادروارد بوئینگ كه در سال 1881 در دترویت متولد شد و در سال 1903 یعنی سالی كه برادران رایت اولین پرواز با هواپیما را با موفقیت پشت سر گذاردند،از دانشكده مهندسی فارغ‌التحصیل شد.وی برای اولین بار یك هواپیمای floatplanes یعنی هواپیمایی كه روی آب نشست و برخواست می‌كند را ساخت.

دانلد ویلز داگلاس،در سال 1892 در نیویورك متولدشد.او برای اولین بار یك بمب افكن و یك هواپیمای مسافربری را طراحی نمود و ساخت.وی این كار را در سانتنا مونیكا انجام داد.
جیمز اسمیت مكدانل،در سال 1899در دینور متولد شد.او اولین سازنده جت جنگده می‌باشد.
لوییز مو جیمز هوارد در سال 1895 متولد شد و او پایه گذار ساخت مركز آموزش هوانوردی در لس‌آنجلس بود.
این 4مرد نامبرده كه هر یك در راه خود یك بنیانگذار بوده‌اند،كار خودرا زیر نظر یكی ار بنیانگذاران نیروی نظامی لاكهید مارتین یعنی گلن مارتین تثبیت كردند.
این 4 مرد مسافرت(ماجرای)حرفه‌ای خود را با عبور از مرزهای علوم و فضا در زمانهای مختلف و همچنین در اثنای رویدادها و شرایط خاص و ویژه‌ای پیش بردند.مسیر آنها ادغام و همكاری آنها را می‌توانیم امروز در بزرگترین شركت تولید كننده انواع و اقسام هواپیماهای نظامی و غیر نظامی یعنی بوئینگ ببینیم كه در واقع میراث گرانبهای این 4مرد خصوصا آقای ویلیام ادوارد بوئینگ می‌باشد.

به طور کلی دو اتفاق مهم در سال 1903 تاریخچه هوانوردی مدرن را رقم زد. یکی از آنها اولین پرواز برادران رایت با هواپیما و دیگری ترک دانشکده مهندسی توسط جوان 22ساله به نام ویلیا ادواردبوئینگ بود.

وی به سمت وست کاوست رفت و در آنجا برای خود در نزدیکی بندر گریز یک مزرعه بنا کرد تا به قولی کسب و کار برای خود راه بیاندازد.
در سال 1908 یعنی 2سال بعد از راه اندازی مزرعه،برای دیدار از اولین شرکت هوانوردی آمریکا به لس آنجلس رفت.وی تلاش بسیاری برای سوار هواپیما شدن کرد اما هیچیک از 12 هوانورد آنجا اجازه چنین کاری به آقای بوئینگ(کسی بعدها صاحب بزرگترین کارخانه هواپیما سازی جهان شد) ندادند.
او مایوس و نا امید به سیاتل برگشت اما تصمیم گرفت که بیشتر در مورد علم هوانوردی که در آن زمان علم تازه و جوانی بود بپردازد.به مدت 5سال رویای پرواز برای بوئینگ همچنان حالت تئوری داشت تا اینکه در میان سخنرانیهای کلوپ دانشگاه سیاتل شخصی به اسم کنارد وسترولت را پیدا کرد.
کنارد وستر ولت یکی از مهندسین نیروی دریایی بود که دوره های مختلف هوانوردی را در یک انستیتو در مساچوست گذرانده بود. ویلیام از وی در مورد طراحی و ساخت هواپیمای شامل 2 بال و یک موتور و مسافر و خلبان آن پرسید که در جواب او وستر ولت نوشت:هرگز نمی تواند پاسخ معینی در این مورد به او بدهد.
در پاییز سال 1915، بوئینگ به کالیفرنیا(لس آنجلس)بازگشت تا به یادگیری دروس پروازی زیر نظر هوانورد کهنه کار یعنی گلن مارتین بپردازد. پیش از این کار در مورد ساخت هواپیمایی که قابلیت نشست و برخاست روی آب را داشته باشد،درخواست همکاری داد. تا اینکه ساخت چنین هواپیمایی را در کنار خانه قایق مانند شان شروع به کار کردند و نام این هواپیما را بی اند دبلیو گذاشتند.
ادامه دارد...

منبع:وبلاگ هوانوردی
تصحیح: بخش دانش و فناوری سایت تبیان

[mehraboOon]

پایه گذاران ساخت هواپیما(2)


در قسمت قبل داستان زندگی 4 مردی که ازپایه گذاران این صنعت بودند و به خصوص ویلیام ادوارد بوئینگ را ملاحظه کردید. اکنون ادامه:
پپیش از پایان پروژه B & W كنارد وسترولت به شرق منتقل شد و ویلیام ادوارد بوئینگ اجبارا به تنهای كار بر روی ساخت این هواپیما را ادامه داد.در سال 1916 2فروند از این هواپیما كامل شد.
هنگام اولین پرواز این هواپیما،خلبان در رسیدن به محل پرواز با هواپیما تاخیر داشت و بوئینگ بی صبرانه منتظر بود تا اینكه تصمیم گرفت خودش هدایت و كنترل هواپیما را برای پرواز عهده‌دار شود.

هنگامی كهخلبان رسید،دید كه بوئینگ در حال تاكسی كردن هواپیماست. و پس از گذراندن یك چهارم مایل هواپیما به هوا بلند شد. یاد آور می‌شوم كه هواپیما قابلیت نشست و برخاست بر روی آب را داشت.

هرچند كه نبود وستر ولت كار را سخت می‌كرد اما هیچ تاثیری روی عزم بوئینگ درجهت سرانجام بخشیدن به اهدافش نداشت.در جولای سال 1916 بوئینگ شركت هواپیما سازی تحت عنوان Pacific Aero Products را بنا نهاد و یك سال بعد نام آنرا به نام خانوادگی خود یعنی بوئینگ تغییر داد.

مدتی بعد او یكی از معدود مهندسین هوا فضای كشور را به استخدام درآورد. او این كار را جهت ارتقای این صنعت كه در وست كاوست ناشناخته بود و همچنین راه‌اندازی یك تجارت جدید در این منطقه انجام داد به علاوه وی به آزمایشاتی در تونل باد دانشگاه واشینگتن پرداخت.
او همچنین اشخاصی به نامهای اتوت و جانسون را كه از دانش آموختگان برجسته دانشكده مهندسی دانشگاه واشنگتن بودند را استخدام نمود كه هركدام بعد ها در مقطعی به عنوان ریاست كمپانی نائل آمدند. در سال 1917 ، 28 كارمند شامل خلبان، نجار، قایق ساز و خیاط به استخدام شركت بوئینگ درآمدند. كمترین حقوق 14سنت در ساعت بود و تا جایی كه خلبانان برجسته ماهیانه تا سقف 300 دلار نیز دریافت می‌كردند. در زمانی كه فروش هواپیمای B & W متوقف شد و به عبارتی دیگر بازاری نداشت، بوئینگ برای سرپا نگاهداشتن كمپانی از سرمایه شخصی خود ااستفاده نمود و تقریبا هفته‌ای 700 دلار پرداخت می‌كرد.
در سال 1917 با اوج گیری جنگ جهانی اول، برای اولین بار هواپیماهای آمریكایی وارد صحنه مبارزه شدند.
آقای بوئینگ می‌دانست كه نیروی دریایی نیاز به هواپیما دارد. بنابراین وانگ مدل C از هواپیمای B & W را كه هواپیمای با قابلیت نشست و برخاست روی آب بود را طراحی كرد. به هر حال این هواپیماها برد پروازی چندان زیادی نداشتند.

یعنی قادر به پرواز یكسره از سیاتل به پایگاه نیروی دریایی (پنساكولا) نبودند. 2فروند از این هواپیما را به صورت تكه‌های جدا از هم بسته بندی كردند و با قطار به سمت محل مورد نظر بردند تا در آنجا خود آقای بوئینگ همراه با سرپرست كارخانه آقای برلین و همینطور آقای مانترخلبان تست هواپیماها را مونتاژ كنند و در آب بیاندازند و تحویل دهند.
در همین حال نیروی دریایی 50 فروند از این هواپیما را سفارش داد.همین سفارشات موجب شد تا تعداد كاركنان كارخانه تولید هواپیمای بوئینگ به 337 نفر رسید.پس از پایان جنگ در 11 نوامبر 1918 نیروی نظامی دیگر سفارش هواپیما نداد.هواپیماهای غیر نظامی نیز دیگر فروش نرفتند.

ویلیام ادروارد بوئینگ، دریافت كه دیگر بازار هواپیماهایش ركود كرده و این موجب ورشكستگی او خواهد شد. اما وی برای سرپا نگه داشتن كارخانه، به جای ساخت فروش هواپیماهای كوچك، شروع به ساخت لوازم برای یك شركت تولیدی لباس و قنادی نمود.
ادامه دارد...

منبع: انجمن هوانوردی

[mehraboOon]

پايه گذاران ساخت هواپيما-قسمت سوم


درسال 1923 بوئينگ رقابت با كورتيس كه يك شركت توليد هواپيما بود، وارد رقابت بر سر توليد بهترين هواپيماي نظامي شد. كورتيس زودتر طرح خود را به پايان رسانيد و خبر آن را به سرويس نيروي هوايي داد. با اين حال بوئينگ 6 ماه بعد از آن پرواز با مدل 15 يا همان PW-9 را آزمايش كرد. فروشهاي اين هواپيما به ارتش و ديگر نمونه‌هاي مشتق از آن بوئينگ را مجاب كرد تا نگاهي ويژه به ساخت جنگنده براي دهه‌هاي آينده داشته باشد. تا جايي كه اين موضوع با توليد 586 فروند جنگنده P-12/F4B به اوج خود رسيد. در همين حين شركت بوئينگ هواپيماي مدل 40 را نيز در سال 1923 طراحي كرد كه مخصوص حمل و نقل پستي به صورت هوايي بود. 2 سال بعد،مدل 40A ساخته شد. در سال 1927 بود كه بوئينگ موفق به پذيرش سفارشات پستي با هواپيماي فوق سبك )40A هواپيمايي كه موتور آن با هوا خنك مي‌شد) گشت.اين كار بين سانفرانسيسكو،كاليفرنيا و شيكاگو صورت مي‌گرفت.خط هوايي BAT يا BOEING AIR TRANSPORT نيز كم كم به راه افتاد.

فيليپ جانسون‌به عنوان رئيس، كلاير اتوت به عنوان مدير عمومي و ويليام ادوارد بوئينگ به عنوان رئيس كل مجموعه مشغول به كار بودند.BAT خلبان نيز پرورش مي‌داد.امور فرودگاهي و حمل و نقل پستي از ديگر كارهاي اين خط هوايي بود.
در 1 جولاي 1927 خانم برتا بوئينگ همسر ويليام ادوارد بوئينگ حمل و نقل پستي بت را افتتاح كرد.در مراسم افتتاحيه وي با آب پرتقال از مهمانان پذيرايي نمود. ژان ادز گزارشگر بازرسي شيكاگو اولين مسافر خط هوايي بت بود.او كسي بود كه 22 ساعت پرواز بين سانفرانسيسكو و شيكاگو را در كابين هواپيما كه وسعت آن به اندازه يك فريزر بود را سپري كرد.
در اولين سال تاسيس اين خط هوايي،837211 پوند نامه،149068 پوند بسته پستي و 1863 مسافر جابه‌جا شدند.
محبوبيت مسافرت هوايي باعث شد تا در ابتدا هواپيمايي با گنجايش حمل 12 مسافر توسط شركت بوئينگ ساخته شود.در 27 جولاي 1927 اولين پرواز مسافربري انجام شد. مدتي بعد اين هواپيما كه بوئينگ 80 نام داشت،قابليت اين را پيدا كرد كه 18 مسافر را جابه‌جا كند.
در سال 1928 تعداد كارمندان شركت بوئينگ به 800 نفر رسيد. اين شركت در آن زمان بود كه به عنوان يكي از بزرگترين شركتهاي توليد هواپيما و در واقع يكه‌تاز اين صنعت لقب گرفت. هر چند كه كورتيس همچنان قدرتمندانه در راس قرار داشت.
و اما دونالد ويلز داگلاس...

دونالد ويلز داگلاس 11 ساله بود كه براداران رايت اولين پرواز خودرا صورت دادند. او يك جوان 19 ساله بود كه آكادمي دريانوردي آمريكا را در آناپوليس به قصد يادگيري مهندسي هوانوردي در انستيتو تكنولوژي ماساچوست ترك كرد. او دوره 4 ساله را در 2 سال كاملا فرا گرفت و در سال 1915 نزد گلن مارتين كه رياست كمپاني هوانوردي در لس‌آنجلس را داشت رفت تا زير نظر او كار كند.
در اثناي جنگ جهاني اول وي به عنوان مهندس هوا فضا براي نيروي هوايي ارتش مشغول بود و سپس به پيش مارتين بازگشت و اينبار در كلولند مستقر شد.در اين حين داگلاس بمب افكن MB-1 را طراحي كرد كه اولين بار در 17 آگوست 1918 به پرواز در آمد.

دونالد ويلز داگلاس در ژانويه 1920 ساخت و توليد هواپيما را شروع كرد.هنگامي كه او كلولند سرد را به مقصد كاليفرنيا ترك كرد، تصميم گرفت كه خودش مديريت و رياست كار را بر عهده بگيد. به عبارتي مي‌خواست خودش آقاي خودش باشد. او تنها 600 دلار داشت و در اين ميان خانواده‌اي هم داشت كه مي‌بايست خرج آنها را نيز مي‌داد. خوشبختانه يك حامي مالي پيدا كرد كه نام وي ديويد داويز بود كه 40000 دلار سرمايه گذاري كرد براي حمايت از طرح داگلاس كه در جهت بنيانگذاري يك شركت توليد هواپيما بود. آنها قرار بود هواپيمايي بسازند كه بدون توقف فاصله ساحل به ساحل كشور را بپيمايد. كمپاني داويز داگلاس در مساحت 3600فوت مربع در حوالي لس آنجلس بنا شد با يك ستاد 5 نفره كه استخدام گلن مارتين بودند كار پيش رفت.
دونالد ويلز داگلاس Cloudster را طراحي نمود و 24 فوريه 1921 اولين پروازش را صورت داد .اين هواپيما اولين هواپيمايي بود كه فاصله ساحل به ساحل يا به عبارت بهتر پهنه آمريكا از سواحل غربي به شرقي را بدون توقف پرواز مي‌كرد.

ادامه دارد...

[mehraboOon]

پایه گذاران ساخت هواپیما-قسمت چهارم



در ماه جون سال 1921 هواپیمای Cloudster در میدان پروازی مارچ در كالیفرنیا آماده برای پرواز بود. این پرواز قرار بود تا میدان كارتیز در نیویورك انجام گیرد اما اشكالی كه در موتور هواپیما ایجاد شد در حین پرواز، موجب شد تا هواپیما در فرودگاه تگزاس یك فرود اضطراری داشته باشد. پس از رفع اشكال موتور، هواپیما به میدان مارچ بازگشت تا یك موتور نو و بی عیب روی آن نصب گردد. پس از آن داگلاس قرارداد ساخت یك موشك انداز دریایی (هواپیمایی كه بمب افكن دریایی باشد) را بسته بود. این كار با ساخت هواپیمای DT-1 انجام شد. اما مدل كامل شده آن كه DT-2 مدل جدید و به نوعی تكامل یافته آن پس از آن عرضه شد. پس از عدم موفقیت داگلاس در انجام پرواز با Cloudster، دیوید داویز سهم خود از شركت را فروخت و تجارت را ترك كرد.
در جولای 1921 دونالد ویلز داگلاس كمپانی داگلاس را ثبت كرد. در تابستان 1922 یك استودیو كهنه و قدیمی فیلم را در بلوار ویلشر در نزدیكی سانتا مونیكا در كالیفرنیا اجاره كرد. او در آنجا شروع كرد به ساخت هواپیمای Douglas World Cruiser كه در واقع مدلی تكامل یافته از DT-2 بود. دو فروند از آن بالاخره دنیا را در 27553 مایل كه بیش از 371 ساعت پرواز بود دور زدند.كه این اولین شعار كمپانی را همراه داشت و آن شعار این بود:اولین دور زن زمین.
اولین چهار فروند از این نوع هواپیما به نامهای سیاتل، بوستون، شیكاگو و نیو اورلین نام گذاری شدند. نیو اورلین و شیكاگو سفر 6 ماه و 6 روزه را ترتیب داند. سیاتل پس از اینكه به سمت آلاسكا پرواز كرد و در آنجا برای تعمیر و رسیدگی ماندگار شد، پس از پرواز در منطقه كوهستانی نتوانست كه اوج بگیرد و ارتفاعات را رد كند و هواپیما در هم شكست و سقوط كرد. هواپیمای بوستون یك فرود اجباری در آتلانتیك(اقیانوس اطلس)داشت اما در آخرین دور پروازی كه به دور دنیا داشت، پانزدهمین هواپیمای سفارش داده شده ارتش جایگزین آن شد و نام آن به بستون 2 تغییر پیدا كرد.
در آخر باید گفت كه Douglas World Cruiser هواپیماای است كه قابلیت نشست و برخاست روی آب را داشته و ارابه‌های فرود آن در واقع اسكی مانند بودند.