فهرست نقاط دیدنی گیلان

[sorna]

پل لیشاوندان - رشت این پل بر روی رودخانه خوبک، در میانه جمعه بازار رشت- کنار جاده اصلی رشت به فومن و مجاور روستای لیشاوندان- واقع شده و از آثار دوره قاجار محسوب می شود.



پل لیشاوندان در مکانی قرار گرفته که رودخانه در کم عرض ترین بستر خود جریان دارد. این پل به طول حدود 30 و عرض 6 متر دارای یک دهانه طاقدار اصلی به عرض 30/5و دو دهانه فرعی و دو طبقه به عرض هر کدام 15/2 متر است. بیش*ترین ارتفاع پل در بالای تیزه طاق اصلی به 9 متر می*رسد. طاق به کار رفته در این پل از نوع جناغی با خیز تند است. پایه های پل در جهت موافق و مخالف جریان آب دارای موج شکن های نیم دایره است و بر بالای دو پایه میانی، دهانه های کوچک*تری تعبیه شده است.در دو انتهای پل آثار دو دهانه مسدود جلب نظر می*کند. مصالح به کار رفته در این پل، آجرهایی به ابعاد 5×21×21 سانتی متر و ملات ساروج است. سطح گذر*پل که از میانه به طرفین دارای شیب نسبتا ملایم و در طرفین دارای جان پناهی است. این پل به شماره 1782 به ثبت تاریخی رسیده است.


پل منجیل - رودبار این پل که امروزه ویران شده و بقایای ان در زیر سد سفید رود قرار گرفته است در گذشته بر روی رودخانه سفیدرود و در مجاورت منجیل- از توابع رودبار- قرار داشته و ساختمان اولیه آن مربوط به دوره صفویه بوده است.


الئارئوس- سیاح خارجی- که در حدود سال 1048 ه. ق از این پل دیدن کرده می نویسد: پلی است با شش پایه که هر پایه را اتاقی و آشپزخانه ای بود و پلکانی برای رفتن به اتاق ها داشت بر روی آب سفید رود بنا کرده بودند. گنجایش اتاق ها به قدری بود که تمام افراد یک کاروان را جای می داد ماژور دارسی تد نیز که در سال 1253 ه. ق از این پل دیدن کرده می نویسد: پل منجیل هفت دهانه داشت و متعلق به دوره صفویه بود. قسمتی از پل در زمان نادرشاه خراب شده بود و در حدود چهال سال قبل (پیش از سفر دارسی) سلیمان خان قاجار، حاکم وقت گیلان آن را مرمت کرده بود. طاق دو دهانه ویران شده بود و با تخته آن*ها را پوشانده بودند.در حدود سال 1275 ه. ق حاجی ملا رفیع شریعتمدار امام جمعه وقت گیلان ظاهرا به دستور ناصرالدین شاه پلی جدید برپا ساخت. این پل از نظر معماری در خور توجه بوده و به هنگام سفر ناصرالدین شاه به گیلان برپا بود و عکسی از آن برداشته شده است. این پل نیز دارای هفت دهانه اصلی و دهانه های کوچک*تری در بالای پایه ها بوده است پل مزبور ظاهرا در جریان سیلاب سال 1316 ه. ق اسیب فراوانی دید. بعد از این تاریخ کمپانی روسی پلی از آهن بر پایه های پل قدیمی بنا کرد که تا زمان رابینو (1331 ه. ق) برپا بوده است.

[sorna]

پل نیاکو - رشت
این پل در محله نیاکوی آستانه، بر سر راه لاهیجان به رشت واقع شده و ظاهرا از آثار دوره صفویه است. پل نیاکو 50 متر طول، 80/5 متر عرض و از سطح آب حدود 6 متر ارتفاع دارد.


سطح معبر پل سنگ فرش شده و در طرفین دارای جان پناهی است. پل دارای دو دهانه بزرگ و دو دهانه کوچکتر در طرفین آنهاست. پهنای دهانه های بزرگ هر یک 30/2 متر و بلندی آنها از تیزه طاق تا سطح زمین 40/1 متر است. ابعاد آجرهایی که برای ساختن این دو دهانه به کار رفته، 4×17×17 و در بخش های دیگر 5×20×20 سانتی متر است. این پل به شماره 1443 به ثبت تاریخی رسیده است.



پل ویرانه - رودبار بر بستر رودخانه سفیدرود و در 3 کیلومتری شمال رودبار و کنار جاده قزوین – رشت بقایای آجر پایه های پلی بر روی صخره های میانه و کناره رودخانه دیده می*شود.


به نظر می رسد که این پل 116 متر طول، 4 متر عرض، و 5 چشمه و احتمالاً سطحی چوبی داشته است. در نزدیکی همین محله، بقایای قلعه ای قدیمی منسوب به دوره سلجوقی وجود دارد که حدس زده می*شود هم*زمان و مرتبط با بقایای پل بوده است. با توجه به این نکته که مسیر قزوین- رشت در دوره های مختلف از اهمیت خاصی برخوردار بوده ساخت پل و حراست از آن ضرورت داشته است.


پل پونل - رضوانشهر این پل در 4 کیلومتری باختر رضوان شهر، در روستای پونل و بر روی رودخانه شفارود برپا شده است. پل پونل در مسیر کاروان رو دوره صفوی رشت- آستارا ساخته شده و احتمالا از آثار همین دوره یا دوره قاجاریه است


پل پونل حدود 30 متر طول، 60/3 متر پهنا (با احتساب جان پناه ها) و یک دهانه بزرگ با طاق جناغی به عرض 10 متر دارد. این پل به سبک خاصی که در دیگر پل های تاریخی کمتر دیده می شود؛ ساخته شده است بدین صورت که در طرفین طاق و بر روی پاکان آن، دو ستون نمای مخروطی شکل و در بدنه جانب شمال پل، دو طاق نما کار کرده اند. ضخامت طاق اصلی در پایین و بالا یک متر است. سطح گذر پل از میانه به طرفین دارای شیب است و جان پناه های آن نیز تخریب شده است. این سطح تمامی با سنگ رودخانه فرش شده است. امروزه در مجاورت این پل، بر روی شفارود پل جدیدی احداث کرده اند. پل پونل به شماره 1780 به ثبت تاریخی رسیده است.

[sorna]

پل انبوه - رودبار این پل در کنار دهکده پل انبوه از توابع رودبارـ بر روی رودخانه شاهرود و در مسیر قدیمی و کاروان رو قزوین به دیلمان واقع گردیده و احتمالا از ساخته های شاه عباس اول صفوی است


پل انبوه یکی از زیباترین، مستحکم ترین و در عین حال فنی ترین پل های تاریخی ایران به شمار می آید که در عرض تنگه ای، تنها با یک دهانه عریض و مرتفع ساخته شده است. در اینجا ظاهرا عرض کم و ارتفاع زیاد تنگه، به همراه شدت نسبتا زیاد جریان رودخانه، مانع ساخت پلی با چند دهانه بوده است. پل انبوه در جهت تقریبا شمالی- جنوبی و عمود بر جریان رودخانه به طول حدود 60 متر ساخته شده است. عرض رویه پل بدون احتساب جان پناه ها، حدود 7 متر است. انتهای جنوبی پل بر روی کناره صخره ای و مرتفع رودخانه قرار گرفته است. کناره دیگر رودخانه رسوبی و شیب دار است بر همین اساس انتهای شمالی پل برای رسیدن به سطح اصلی جاده ادامه یافته است. پل دارای طاقی جناغی به عرض 80/21 (در قسمت پاکار) و ارتفاع 40/16 متر است که ضخامت آن از پایین به بالا کاسته می شود تا اینکه در قسمت تیزه به 30/1 متر می رسد.فاصله بین دو پایه طاق 30/20 و ارتفاع کلی پل از سطح معمولی آب 60/18 متر است. سطح گذر پل از بالای تیزه طاق به طرفین شیب دار است. ادامه این سطح و محور طولی پل در کنار رودخانه برای اتصال به جاده انحنا یافته است. برای ساخت طاق و بدنه پل از آجرهایی به ابعاد 5×24×24 سانتی متر استفاده شده است.برای حراست پایه ها و شالوده پل انبوه، در کناره های رودخانه و در محل برپایی پل، دیواره های (سیل برگردان) مستحکمی احداث شده است. دیواره جنوبی به جهت صخره ای بودن کناره کوتاه و به طول حدود 23 متر است اما دیواره شمالی به جهت رسوبی و شیب دار بودن کناره شمالی رودخانه بلند و به طول 50 متر است.پایه های پل به ارتفاع حدود 30/2 متر با لاشه سنگ و ملات ساروج ساخته شده و سپس روی آن طاق و بدنه اصلی پل با آجرهایی به ابعاد 5/4×24×24 سانتی متر و ملات گچ بالا امده است.در جانب شمال باختری پایه شمالی پل و در جهت عکس جریان آب، پشت بند یا موج شکنی تعبیه کرده اند که فشار وارد از طرف جریان شدید آب را بر پایه مهار کرده آب را به سمت دهانه هدایت می کند. این پشت بند تا نزدیکی سطح پل بالا آمده است.برای سبک کردن بار پایه ها، صرفه جویی در مصالح و تدارک فضاهای مورد نیاز، در بالای پایه ها اتاق های طاقداری تعبیه شده است. برای رسیدن به اتاق شمالی، با شش پله کوتاه از سطح گذر پل پایین رفته به ایوان می رسیم که روی آن در بدنه خاوری پل است. این ایوان با دری به اتاق و از اتاق با در دیگری به ایوان باختری راه پیدا می کند. اتاق مذکور 5 متر طول و 3 متر عرض دارد و در ضلع جنوبی دارای صفه ای به طول و عرض 1×8/1 متر و در طرفین آن دو طاقچه است. در ضلع شمالی اتاق نیز 3 طاقچه دیگر تعبیه شده است. ایوان خاوری و باختری به طول 3 و عرض 33/1 متر در طرف رودخانه دارای جان پناه است. در پایه جانب جنوبی پل نیز اتاق دیگری به طول و عرض 3×40/6 متر تعبیه کرده اند. به نظر می رسد که این اتاق ها مورد استفاده مسافران و نیز پل بانان قرار می گرفته است. نوشته های تاریخی نیز حاکی از این است که اتاق ها و دهانه های کوچک زیر سطح پل ها، به عنوان مسافرخانه و اطراق گاه مورد استفاده کاروانیان قرار می گرفته است. تمام طاق های پل با قوس جناغی اجرا شده اند.علاوه بر اتاق ها و ایوان های مذکور برای کاهش وزن پل و فشار وارد بر پایه ها، فضاهایی توخالی در زیر سطح پل تعبیه شده است.چنین شیوه ای در پل دختر میانه- از دوره تیموری- و پل های دیگری نیز استفاده شده است. سطح گذر پل سنگ فرش شده و جان پناه های طرفین آن حدود یک متر ارتفاع دارد.در زیر سطح دنباله پل در ساحل شمالی، دهانه کوچکی به عرض و ارتفاع 50/1×30/1 متر تعبیه کرده اند که ظاهرا آب باران را هدایت می کرده است.در اطراف پل، آثار بناهای قدیمی دیگری مشهود است از جمله در سمت شمالی آن آثاری منسوب به کاروان*سرا و در مزارع پایین دست، آثار و بقایای کوره های پخت آجر، گچ و آهک که احتمالا برای تهیه مصالح پل مورد استفاده بوده اند. در این محل هم*چنین بقایای قلعه، سفالینه و گذرگاه های مربوط به پیش از اسلام شناسایی شده و به نظر می رسد که پل انبوه بر جای پل قدیمی*تری ساخته شده باشد.


پل تاریخی لوشان - رشت این پل، پیش از احداث شاهراه کنونی قزوین- رشت و پل جدید بتونی، تنها راه ارتباطی دو سوی رودخانه شاهرود بود. برخی پژوهندگان ساختمان این پل اجری را به خسروخان گرجی حکمران گیلان در زمان سلطنت فتح*علی شاه نسبت می دهند.


اما به نظر می رسد که این پل در قرن نهم هجری قمری ساخته شده باشد. پل لوشان 102 متر طول و چهار چشمه دارد که دو چشمه آن بزرگ و دو چشمه دیگر آن کوچک است. در پایه پل اتاق بسیار بزرگی وجود دارد که ضمن کمک به ایستایی پل، برای اقامت و استراحت کاروانیان در شب و به هنگام بارندگی و سرما بسیار مناسب است. ارتفاع پل از سطح رودخانه تا بلندترین نقطه آن 15 متر است. نام این پل با حوادث تاریخ معاصر گیلان پیوند خورده است. علاوه بر پل های یاد شده، از پل های زیر نیز می*توان نام برد که به لحاظ قدمت و شیوه ساخت و معماری جالب توجه هستند: پل لیشاوندان پس از سه راهی شفت (دوره قاجار) پل گاز رودبار جاده قدیم صومعه سرا (دوره قاجار) و پل قدیمی شفارود در پونل طالش (دوره قاجاریه

[sorna]

آرامگاه میرزا کوچک خان - رشت آرامگاه میرزا کوچک خان جنگلی معروف به سردار جنگل در جنوب شهر رشت و در محله سلیمان داراب واقع شده است.



این آرامگاه، در سالهای انقلاب با شور و شوقی که نسل جوان برای آشنایی با شخصیت های تاریخی منطقه گیلان از خود نشان می دادند، مورد توجه قرار گرفت و به دنبال آن سیل مسافران برای دیدن آرامگاه به سوی محله سلیمانی داراب سرازیر شد. در حال حاضر، بنایی ساده، اما زیبا روی قبر میرزا کوچک خان ساخته شده است.


آرامگاه سید شرف شاه - رضوانشهر این آرامگاه در روستای دارسرا در پنج کیلومتری خاور رضوان شهر واقع شده است. این روستا به احترام نام سید شرف*شاه، عارف و شاعر قرن هشتم ه.ق که در آن جا مدفون شده، به سید شرف*شاه یا سید شرف الدین معروف است.



براساس شجره نامه موجود در آرامگاه نسب وی از ده پشت به امام موسی کاظم (ع) می رسد. به اعتقاد برخی محققان، شرف*شاه پیری عارف بود که پس از مرگ، به مقام سیادت رسیده است.بنای آرامگاه، بزرگ و نوساز است و از آجر، سنگ و مرمر ساخته شده و بسیاری از مکان های زیارتی نواحی انزلی، گسکرات، تالش دولاب و وکیل دولاب به برادران یا فرزندان این مرد عارف منتسب شده اند. آرامگاه دیگری به نام سیده بانو معروف به گور مادر شرف*شاه نیز در دارسرا وجود دارد که بنای جدیدی بر آن ساخته اند.


آرامگاه سیدعلی کیا - آستانه اشرفیه این آرامگاه در دهکده اژدها بلوچ لشت نشا واقع شده است. نقشه این بنا از خارج عبارت از یک چهار ضلعی است که در برابر هر ضلع، ایوانی قرار دارد.



سقف ایوان ها در جلو، روی ده ستون چوبی با سرستون های زیبای قدیمی، استوار شده است. این بقعه، از نظر تزیینات کاشی کاری نیز جزو معدود بناهای امام زاده های شمالی کشور به شمار می رود. ازاره درونی بنا و ایوان ها همه با کاشی های هفت رنگ و با نقش های گل و بوته و پرنده پوشش شده است. شیوه نقش اندازی بر روی این کاشی ها چنان است که آثار دوره زندیه را تداعی می کند. در بالا و پایین کاشی ها قرنیسی به عرض ده سانتی متر نصب شده است.


بقعه آکاشاه (عکاشه) - رشت این بقعه، در رود برده، در فاصله 5/1 کیلومتری شمال منطقه سنگر، از توابع رشت قرار دارد.



بر پایه شجره نامه موجود در داخل بقعه، این جا آرامگاه آشیخ علی بن آقا کاشاه پسر قیس، از صحابه حضرت رسول (ص) است. اما در شجره نامه*ای دیگر، وی از پسران امام موسی کاظم (ع) معرفی شده است. بنای بقعه، ساختمانی قدیمی و خشتی است و در چهار سوی ان ایوانی با سر ستون های ظریف وجود دارد. براساس کتیبه موجود بقعه در سال 920 ه. ق ساخته شده و بام ان از سفال است. به فاصله نزدیک این بقعه، دو مزار ساده وجود دارد که گفته می*شود گور دو برادر از سادات، به نام های آقا سید احمد و آقا سید محمود است که امام زاده بوده اند و آکاشاه معلم آنان بوده و آن ها را پس از شهادت غسل داده است.

[sorna]

بقعه امامزاده هاشم - رشت این بقعه، در محلی به همین نام، بر سرراه رشت- تهران و در 30 کیلومتری جنوب رشت واقع شده است.



در شجره نامه موجود در بقعه، امام زاده هاشم چنین معرفی شده است: هاشم بن محمدبن عبدالله بن حمزه بن محمدبن الحنیفه بن علی بن ابیطالب (ع) بنای ان هر چند سال یک بار به خاطر درآمد خوب از محل نذرهای زایران تعمیر و نوسازی شده است.


بقعه سیدجلال الدین اشرف - آستانه اشرفیه این بقعه در شهر آستانه اشرفیه در 34 کیلومتری خاور رشت قرار گرفته است. براساس شجره نامه موجود، آقا سیدحسین یا آقا سید ابراهیم معروف به سلطان سید جلال*الدین*اشرف، پسر امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) است.



بنای اولیه این آرامگاه در سال 311 ه. ق به دستور گوهرشادخانم دختر کیا رستم، از فرمان روایان گیلان ساخته شد. در سال 1356 ه. ش مغازه های اطراف حرم را خریداری و خراب کردند و بر جای آن بنایی وسیع و مجلل ساختند که نمای داخلی و خارجی آن با سنگ مرمر و کاشی های جدید تزیین شده است. این بقعه، اینک رواق های بسیار، سقف های آینه کاری شده و گنبدی بزرگ با کاشی کاری های ظریف دارد.روی پایه*ای از سنگ مرمر گران بها که در وسط حرم قرار دارد، ضریح فلزی شبکه*دار با قرقره و گوی مطلا کار گذاشته شده است. تاسیات جنبی بقعه شامل زایرسرا، کتاب*خانه، مسجد، حسینه و سرایداری است.

[sorna]

تالاب انزلی -تالاب انزلی در ساحل جنوب باختری دریای مازندران – در باختر دلتای سفید رود و در جنوب بندر انزلی – گسترده شده است.



این تالاب از باختر به کپور چال و آبکنار، و از جنوب به صومعه سرا و بخش های شهرستان رشت، محدود است. محدوده آب تالاب انزلی بیش از 100 کیلومتر مربع است که آب رود ها، نهر ها و زهکش های کشاورزی واقع در حوزه های آبریز به آن می ریزد. ارزش های زیست محیطی و اقتصادی تالاب انزلی نقش ویژه ای در جغرافیا و حیات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی استان گیلان دارد. نقش علمی تالاب در زمینه های مختلف جانور شناختی، گیاه شناختی و زیست محیطی حایز اهمیت است و پژوهنده گان از آن به عنوان یک آزمایشگاه طبیعی رایگان در زمینه های گوناگون استفاده می کنند.چشم اندازهای زیبای تالاب، جاذبه های شگرف به منطقه بخشیده اند. محیط آبی و زنده تالاب انزلی و ارتباط گسترده آن با دریا، بستری مطلوب برای تخم ریزی انواع ماهیان فراهم سا خته است. این ماهیان، گذشته از این که یکی از منابع مهم غذای مردم اند، نقشی مهم در اقتصاد منطقه دارند. بیش از 20 گونه ماهی در تالاب انزلی وجود دارد که 11 گونه از آن بومی، هشت گونه مها جر و یک گونه نیمه مهاجرند.ماهیان مهاجر مانند ماهی سفید و سوف، برای تخم گذاری و زاد و ولد به تالاب می آیند و پس از تخم ریزی دوباره به دریا باز می گردند. ماهیان بومی مانند ماهی کپور و اردک ماهی به طور دایم در تالاب زیست می کنند. دیگر ماهیان مهم تالاب عبارت اند از: سفید، سوف، سیم، اردک ماهی، کلمه، ماش، کپور، سیاه کولی، لای ماهی.تالاب انزلی یکی از بهترین و مناسب ترین زیست گاه ها برای گونه های مختلف پرندگان مهاجر است. ده ها گونه از پرنده گان مهاجر در مسیر مهاجرت و سفر زمستانی تالاب انزلی را برای اقامت زمستانی انتخاب می کنند. هر سال، پرندگان مهاجر مانند غاز، قو، اردک، مرغابی، چنگر، و دیگر پرندگان شناگر در پیرامون آن اسکان موقت می گزینند. شکار و فروش این پرنده گان نیز، از منابع درآمد صیادان و ساکنان اطراف تالاب است. تالاب انزلی و جزیره های آن، چشم انداز هایی بسیار زیبا دارند و مشتاقان فراوان طبیعت را به سوی خود جلب می کنند. حفظ و نگه*داری این تالاب و سلامت محیط زیست آن، به عنوان یک سرمایه بسیار ارزشمند ملی و محلی، یک وظیفه و رسالت تاریخی برای همه کسانی است که خود را در قبال جامعه مسئوول می دانند.

حمام پیرسرای - رشت این بنا در محله پیرسرای رشت واقع شده و از آثار اواخر دوره قاجار به سال 1334 ه. ق است



توسط سه تن از افراد خیر به نامهای باقر، حاج حسن و حاج عبدالله و به معماری تقی نامی ساخته شده است. سازنده کاشی های حمام، محمد فرزند حاج یوسف کاشی ساز- سازنده کاشی های حمام حاجی محمد جعفر رشت- است.

[sorna]

حمام رستم آباد - رودبار این بنا در مجموعه ای متشکل از کاروان سرا، آب انبار و حمام واقع شده و از آثا دوره قاجاریه و احتمالا از ساخته های منوچهر خان معتمدالدوله (بانی کاروان*سرای سراوان در یک منزلی این محل) است.


حمام در شمال باختری کاروانسرا قرار گرفته و امروزه به مخروبه ای تبدیل شده است. بنای حمام به ابعاد 8×12 متر مشتمل بر دهلیز ورودی، سربینه، گرمخانه و دو خزینه آب سرد و گرم و فضاهای وابسته است. مصالح اصلی حمام سنگ و ملات آهک و سر در ان از آجر است.


حمام شاه - انزلی این بنا که مهمترین حمام تاریخی شهرستان انزلی به شمار می رفته در اوایل دوره قاجار توسط امیر هدایت الله فومنی معروف به گیلانشاه (مقتول 1200 ه. ق) ساخته شده است



به هنگام مسافرت و اقامت شاهان قاجار در انزلی مورد استفاده آنان قرار می گرفت. حمام شاه انزلی که به سبک دیگر حمام های قدیمی ساخته شده و دارای کاشی*کاری زیبایی بوده در دوره اخیر ویران شده است.



حمام علی اف - انزلی این بنا در انتهای خیابان ابوذر (سپه) واقع شده و از آثار اواخر دوره قاجار به سال 1326 ه. ق است که توسط علی اف از بازرگانان انزلی- ساخته شده است.


این بنا که به شیوه جدید و با دستگاه*های دوش، وان و نمره های خصوصی ساخته شده بود در ابتدا متشکل از دو بخش مردانه و زنانه بود که بعدها بخش زنانه آن برچیده شد و در بخش مردانه نیز تغییراتی از جمله افزودن بر تعداد نمره های خصوصی آن صورت گرفت.بخش مردانه دارای فضای وسیع با خزینه های آب گرم و سرد است

[sorna]

عمارت گمرک - بندر انزلی این ساختمان که در بلوار بند انزلی واقع شده و هم اکنون پاسگاه نیروی انتظامی است در سال 1234 هجری همری (1198 خورشیدی) به دستور معتمدالدوله میرزا عبدالوهاب در دو طبقه ساخته شده است.


دیوارهای قطوری دور تا دور هر دو طبقه ان را احاطه نموده و سقف آن حلب کوبی شده است. این بنا یکی از قصرهای دوره قاجاریه و محل سکونت همراهان شاه یا بزرگان آن دوره بوده است.

عمارت شهرداری - بندر انزلی عمارت شهرداری انزلی که نمونه ای از معماری دوره پهلوی در گیلان است در قسمت بالای پارک بلوار واقع شده و مشابه دیگر بناهای دوره پهلوی است که برای فرمانداری ها و شهرداری ها ساخه شده اند.

[sorna]

جاذبه های طبیعی استان گیلان

دانستنیهایی درباره ی استان گیلان

گیلان به لحاظ موقعیت طبیعی ، دارای جاذبه های گسترده ای است كه سرتاسر این استان را در بر گرفته است. برخی از این جاذبه ها در فصول خاصی مورد استفاده قرار می گیرند اما برخی دیگر محدودیت فصلی نداشته و در همه فصول قابل استفاده هستند . به طور كلی جاذبه های طبیعی گیلان عبارت اند از :
سواحل دریا

طول سواحل دریا در استان گیلان به 22 كیلومتر می رسد. در این مسیر شهرهای آستارا ، بندر انزلی و كیانشهر مستقیماً در كنار دریا قرار دارند. یكی از مشخصات و امتیازات سواحل گیلان ، ماسه ای بودن بخش عمده آن و نزدیكی به جنگل است. در سواحل گیلان می توان به قایقرانی و دیگر ورزش های آبی پرداخت .تالاب ها ، دریاچه ها

تالاب انزلی ؛ از جمله زیباترین مناظر آبی گیلان است. این تالاب محل تخم ریزی آبزیان و پناهگاه و مأمن پرندگان بومی ومهاجر است. در داخل تالاب ، جزایر زیبایی وجود دارد ودوشهر زیبای انزلی وآب كناردرساحل آن قراردارند. ازدیدنی های چشم نواز تالاب انزلی می توان از گل های نیلوفر آبی نام برد كه غنچه ها و برگ های آن سر از آب برآورده و سطح وسیعی از تالاب را می پوشاند. رویش نی در تالاب هم هر چند از نظر اكولوژیكی مشكلات زیادی ایجاد كرده است، اما در جای خود یكی از مظاهر اصلی اكوسیستم طبیعی تالاب به شمار می آید. انبوه پرندگان در این نیزار زندگی می كنند و ضمن تهیه غذای خود ، به تخم گذاری و تولید مثل در آن ادامه می دهند. تالاب برای پرندگان مهاجر نیز زیستگاه مطلوبی به شمار می رود.همه ساله هزاران هزار پرنده مهاجر از بخش های شمالی برای زمستان گذرانی و ادامه حیات به تالاب انزلی روی می آورند. نیزارها ، گذشته از آن كه زیستگاه مناسبی برای پرندگان به شمار می روند، رویشگاه گیاهانی با قابلیت انعطاف فراوان هستند كه در صنایع دستی و بومی گیلان كاربرد قابل توجهی دارند. حصیر ، زنبیل ، سبد ، ظروف حصیری و .... از این گیاهان ساخته می شود.
تالاب انزلی محل مناسبی برای ورزش های آبی از جمله قایق سواری است.
دریاچه ؛در جنوب شهر آستارا ، یكی از دریاچه های زیبای ساحلی گیلان در مساحتی كوچك قرار دارد. این دریاچه در شمار بهترین زیستگاه های طبیعی پرندگان است. برای جلوگیری از هجوم مردم به این دریاچه ، این محل جزو مناطق حفاظت شده است.
در روستای جوكندان واقع در 12 كیلومتری شمال شهر تالش ، برروی رودخانه كوچكی كه در پای كوه از دره ها خارج می شوند، یك آب بند مصنوعی ساخته شده كه در پشت آن دریاچه كوچكی به وجود آمده است.
عمق این دریاچه به حدود سه متر می رسد و در میان آن درختان جنگلی ، سازگار با محیط آبی از آب سر برآورده اند. گیاهان آبی ساحل دریاچه مانند زنبق در رنگ های مختلف ، چشم انداز زیبایی به دریاچه می بخشند.
در حوالیفومن ، صومعه سرا ، ضیابر و جمعه بازار بركه های كوچكی وجود دارد كه علاوه بر اهمیت اكولوژیكی ، چشم انداز طبیعی زیبایی به نواحی جلگه ای ، واقع در حاشیه شهرهای فوق می بخشد.
در كناره های سفیدرود و شعبات فرعی آن نیز دریاچه های ساحلی زیبایی را مشاهده می كنیم. این دریاچه ها كه در مواقع پرآبی گسترش می یابند ، به نواحی ساحلی شهرستان های لنگرود و رودسر زیبایی خاصی می بخشند.
دریاچه هایی كه در پشت سدهای ساخته شده بر روی سفیدرود به وجود آمده ، به سهم خود از مناظر زیبای گیلان به شمار می روند. دریاچه اصلی سد سفیدرود كه در دره های جنوبی و غربی شهر منجیل تشكیل شده است، نخستین منظره آبی برای مسافرینی است كه از جاده قزوین وارد گیلان می شوند. در پشت سد انحرافی ، تونل تاریك فومن و سد سنگر ، دریاچه های موضعی كوچك با دره های پوشیده از جنگل و یا زمین های كشاورزی ، جاذبه های چشم نوازی را به وجود آورده است.
رودها

بستر رودهای گیلان عمدتاً در مسیر دره های كوهستانی و كوهپایه ای كه از جنگل های سرسبز و انبوه پوشیده شده اند قرار گرفته است. از این رو ، برای استفاده از مظاهر طبیعت از بهترین نمونه ها و امكانات طبیعی به شمار می روند و از نظر گردشگری در اغلب فصول سال ، گردشگران زیادی را به خود جلب می كنند. اغلب این رودها برای ورزش های آبی بسیار مناسب هستند.

[sorna]

آب های معدنی

چشمه ی آب گاز سنگرود؛ در روستای سنگرود از توابع دهستان عمارلو شهرستان رودبار قرار دارد.چشمه كلشتر منجیل ؛ این چشمه حدود یك كیلومتر پایین تر از سد سفیدرود در فاصله پانصدمتری جاده اصلی قزوین به رشت قرار دارد.
چشمه آب معدنی ماسوله ؛ در ابتدای ورودی شهر تاریخی ماسوله در كنار پارك شهر قرار دارد.
چشمه چشماگل ؛در روستای طالم از توابع سنگر قرار دارد.
چشمه ماستخور؛در روستای ماستخور نزدیك رودبار در جبهه غربی سد منجیل قرار دارد.
چشمه آب معدنی سجیران ؛ در اشكور بالا، نزدیكی روستای سجیران واقع است.
جنگل ها

جنگل های گیلان از مناظر طبیعی زیبای گیلان است. جذابیت جنگل های گیلان در تنوع گونه های جنگلی آنهاست و همین امر آنها را از جنگل های سوزنی برگ متمایز می سازد. سطح زمین های جنگلی گیلان را در فواصل درختان ، فرشی از چمن می پوشاند. جنگل های گیلان با این بستر سبز، امكانات زیادتری را از نظر تغذیه ، حیات وحش و اوقات فراغت فراهم ساخته است. جنگل های سراوان - نزدیك رشت – جنگل های تالش ، جنگل های لاهیجان و جنگل های دیلمان از جمله جنگل های زیبا و دیدنی گیلان است.
ییلاق ها

مناطق ییلاقی گیلان كه در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد عبارت اند از :نواحی ییلاقی جواهر دشت؛ در ارتفاعات شرق گیلان قرار دارد و ییلاقِ نواحی چابكسر و واجارگاه و رحیم آباد به شمار می روند.
ییلاق های واقع در مسیر دره رودخانه پل رود؛ دره بسیار زیبای پل رود ، پس از گذشت از روستای دیماین به نواحی ییلاقی این ناحیه می رسد. دره پل رود به دو شاخه تقسیم می شود و هر یك به ییلاق های واقع در مسیر خود می رسد.
ییلاق های دیلمان و اسپیلی؛ ییلاق های این ناحیه ، هم از نظر چشم انداز و هم از نظر آثار تاریخی و فرهنگی دارای اهمیت بسیار است.
ییلاق های نواحی رودبار ؛ این ییلاق ها را می توان به دو قسمت تقسیم كرد: نخست ییلاق های واقع در شرق سفیدرود كه عمدتاً در عمارلو ، توتكابن و پره سر قرار دارند.
ییلاق های تالش و آستارا ؛ ماسوله جنوبی ترین ییلاق تالش است و پس از آن ییلاق های ماسال و شاندرمن قرار دارند. ییلاق « تالش دولاب » ، ییلاق « مریان» ، ییلاق « سوباتان » در این منطقه ، از این زمره اند. شهر آستارا ، از طریق گردنه حیران به نواحی ییلاقی آستارا مربوط می شود.