صفحه 3 از 3 نخستنخست 123
نمایش نتایج: از شماره 21 تا 27 , از مجموع 27

موضوع: ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

  1. #21
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن بعض اصحابنا عن على بن اسماعيل الميثمى عن بشير الدهان عمن ذكره عن ميثم رفعه قال : قال عزوجل : لا انيل رحمتى من تعرض ‍ للايمان الكاذبه و لا ادنى منى يوم القيامه من كان زانيا.
    ترجمه :
    2. خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه سوگند دروغ ياد كند، به رحمت من نخواهد رسيد، و كسى كه زنا كند در روز قيامت به من نزديك نخواهد گرديد.

    عقاب المكر و الخديعه
    مجازات نيرنگ و فريب
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن عقبه رفعه عن محمد بن الحسن بن على بن ابى طالب عن ابيه عن جده عليهم السلام انه كان يقول : المكر و الخديعه فى النار.
    ترجمه :
    1. امام حسين عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام مى فرمودند: نيرنگ و فريب در جهنم است .

    عقاب سفك الدماء و ادمان الخمر و المشى بالنميمه
    مجازات خونريزى ، شرابخوارى و سخن چينى
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكووفى عن عثمان بن عفان السدوسى عن على بن غالب البصرى عن رجل عن ابى عبدالله عليه السلام قال : لا يدخل الجنه سفاك للدماء و لا مدمن الخمر و لا مشاء بنميم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: خونريزى ، شرابخوار و سخن چين به بهشت نمى روند.

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال : حدثنى احمد بن ادريس قال : حدثنى احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى عثمان بن عيسى عن عمرو بن خالد عن زيد بن على عن ابيه عن ابيه صلوات الله عليهم قال : قال على عليه السلام : تحرم الجنه على ثلاثه النمام و القتال و على مدمن الخمر.
    ترجمه :
    2. امام زين العابدين عليه السلام از امام حسين عليه السلام نقل مى كند كه اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: بهشت بر سه نفر حرام است سخن چين ، آدمكش و شرابخوار

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى عده من اصحابنا عن على بن اسباط عن على بن جعفر عن ابى الحسن مخوسى بن جعفر عليهماالسلام قال : حرمت الجنه على ثلاثه النمام و المدمن الخمر و الديوث و هو الفاجر.
    ترجمه :
    3. امام كاظم عليه السلام فرمودند: بهشت بر سه نفر حرام است سخن چين ، شرابخوار و ديوث كه همان بى عفت است .

    باب ان الدنيا دار عقوبه
    دنيا، سراى كيفر
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعدبن عبدالله عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن حفص بن غياث عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ان الله عزوجل قال : فى مناجاته لموسى عليه السلام : يا موسى ان الدنيا دار عقوبه عاقبت فيها آدم عند خطيئته و جعلتها ملعوه ملعونا ما فيها الا ما كان فيها لى يا موسى ان عبادى الصالحين زهدوا فيها بقدر علمهم بى و سائرهم من خلقى رغبوا فيها بقدر جهلهم بى و ما من خلقى احد عظمها فقرت عينه و لم يحقرها احد الا انتفع بها.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه خداوند عزوجل در مناجات حضرت موسى عليه السلام فرمودند: اى موسى ! همانا دنيا سراى كيفر است : آدم را بخاطر خطايش كيفر دادم ، دنيا را ملعون نمودم و هر چه در ان وجود دارد، ملعون است ، مگر آنچه از آن من است . اى موسى ! همانا بندگان صالح من باندازه علمى كه به من دارند، به دنيا بى ميل بوده و ساير يندگان من باندازه جهلشان به من به آن مايل هستند. هيچ كسى از مخلوقات من با بزرگ دانستن آن شادمان نشده است به آرزوى خود نرسيده ) و كسى آن را كوچك نشمرده ، مگر اين كه از آن بهره مند شده است .

    عقاب من تعصب
    مجازات تعصب (140)
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم و درست بن ابى منصور عن ابى عبدالله عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من تعصب او تعصب له فقد خلع ربقه الالسلام من عنقه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه تعصب ورزد يا ديگران نسبت به او تعصب ورزند، پيوند خود را با اسلام بريده است .

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن صفوان عن عبدالله بن الوليد النخعى عن عبدالله بن ابى يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال : من تعصب او تعصب له خلع ربقه الاسلام من عنقه .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد يا ديگران نسبت به او تعصب ورزند، پيوند خود را با اسلام بريده است .

    حديث : 3
    و بهذاالاسناد عن صفوان عن حفص عن محمد بن مسلم عن ابى عبدالله عليه السلام قال : من تعصب عصبه الله عزوجل بعصابه من نار.
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد، خداوند با دستمالى آتشين سر او را مى بندد.

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى يعقوب بن يزيد عن العمركى رفعه قال من تعصب حشره الله يوم القيامه مع اعراب الجاهليه .
    ترجمه :
    4. معصوم عليه السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد، خداوند در روز قيامت او را با بيابان نشين هاى جاهليت محشور مى گرداند.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عليهم السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله من كان فى قلبه مثقال حبه من خردل من عصبيه بعثه الله يوم القيامه مع اعراب الجاهليه .
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه باندازه دانه خردلى (141) تعصب در دلش باشد خداوند در روز قيامت او را با بيابان نشين هاى جاهليت بر مى انگيزاند.

    عقاب المتكبرين
    مجازات متكبران
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن عثمان بن عيسى عن العلاء بن الفضيل عن ابى عبدالله عليه السلام قال : قال ابو جعفر عليه السلام : العز رداء الله و الكبرياء آزاره فمن تناول شيئا منه كبه الله فى جهنم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه امام باقر عليه السلام فرمودند عزت عباى خدا و بزرگى پوشش اوست . كسى كه در پى عزت و بزرگى باشد، خداوند او را در جهنم واژگون مى نمايد.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن ابى جميله المرادى عن ابى عبدالله عليه السلام قال : الكبرياء رداة الله فمن نازعه شيئا من رلك كبه الله فى النار.
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: بزرگ عباى خداوند است . كسى كه با او در اين مورد نزاع كند، خداوند او را در جهنم واژگون مى نمايد.

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن منصور بن العباس عن سعبد بن جناح عن حسين بن مختار عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ثلاثه لا ينظر الله عزوجل اليهم ثانى عطفه و مسبل آزاره خيلاء و المنفق سلعته بالايمان ان الكبرياء لله رب العالمين .
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل به سه نفر نظر رحمت نمى افكند: به كسى كه تكبر كند، به كسى كه از روى تكبر لباسش به زمين بكشد و به كسى كه كالايش را با قسم رواج دهد. همانا بزرگى فقط مخصوص خداوند بزرگ است .

    حديث : 4
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن القاسم بن عروه عن عبدالله بن بكير عن زراره بن اعين عن ابى جعفر و ابى عبدالله عليهماالسلام قالا: لا يدخل الجنه من فى قلبه مثقال ذره من كبر.
    ترجمه :
    4. امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه ذره اى تكبر در دلش باشد، به بهشت نخواهد رفت .

    حديث : 5
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن على الكوفى عن على بن النعمان عن عبدالله بن طلحه عن ابى عبدالله عليه السلام قال : لا يدخل الجنه عبد فى قلبه مثقال ذره من خردل من كبر و لا يدخل النار عبد فى قلبه مثقال حبه من خردل من ايمان قلت :جعلت فداك ان الرجل ليلبس الثوب و يركب الدابه فيكاد يعرف من نفسه الكبر قال : ليس ذلك بكبر انما الكبر انكار الحق و الايمان اقرار بالحق .
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام فرمودندن كسى كه در دلش باندازه دانه خردلى تكبر باشد، به بهشت نخواهد رفت و كسى كه در دلش باندازه دانه خردلى ايمان نباشد، به جهنم نخواهد رفت .
    عرض كردم : فدايت گردم . هنگامى كه انسان لباس پوشيده و سوار بر چهارپا مى شود، احساس مى كند كه شايد متكبر شده است . فرمودند :اين تكبر نيست . منظور ار تكبر انكار حق مى باشد و ايمان ، اقرار به حق است .

    حديث : 6
    و بهذاالاسناد عن محمد بن على الكوفى عن ابى جميله عن سعد بن طريف عن ابى جعفر عليه السلام قال : الكبر مطايا النار.
    ترجمه :
    6. امام باقر عليه السلام فرمودند: تكبر مركب رفتن به جهنم است .

    حديث : 7
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن ابن بكير عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ان فى جهنم لواديا للمتكبرين يقال له : سقر شكا الى الله شده حره و ساله ان ياذن له ان يتنفس فتنففس فاحرق جهنم .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا متكبران در جهنم دره اى دارند بنام سقر ((سقر)) از گرماى شديد خود به خداوند گله كرد. از خداوند خواست كه به و اجازه تنفس بدهد. و پس از كسب اجازه و تنفس ، جهنم را آتش زد.

    حديث : 8
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن عبدالله بن القاسم رفعه قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : يحشر المتكبرون يوم القيامه فى خلق الذر ففى صور الناس ‍ يوطوون حتى يفرغ الله عزوجل من حساب خلقه ثم يسلك بهم نرا لا بنار يسقون من طينه الخبال من عصاره اهل النار.
    ترجمه :
    8. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: در روز قيامت متكبران با همان بدن انساين خود محشور مى شوند، ولى به كوچكى مورچه هاى ريز و مردم آنهارا لگد مى كنند تا خداوند عزوجل از حساب مخلوقات خود فارغ شود. آنگاه آنها را به جهنم مى برند. كاش فقط جهنم مى بود ! چرك و كثافات فرج زناكاران و چرك و خون جهنميان را مى خورند.

    حديث : 9
    و باسناده قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله اكثر اهل جهنم المتكبرون .
    ترجمه :
    9. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بيشتر اهل جهنم متكبران هستند.

    حديث : 10
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن داود بن فرقد عن اخيه قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول : ان المتكبرين يجعلون فى صوره الذ يتوطاهم الناس حتى يفرغ الله من الحساب .
    ترجمه :
    10. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند :همانا متكبرين (در روز قيامت ) باندازه مورچه ها ريز شده و مردم آنان را لگدمال مى كنند تا خداوند از حساب فارغ شود.

    حديث : 11
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن على الكوفى عن عمرو بن جميع عن ابى عبدالله عليه السلام قال :الجبارون ابعد الناس من الله عزجل يوم القيامه .
    ترجمه :
    11. امام صادق عليه السلام فرمودند: متكبران در روز قيامت دورترين مردم از خداوند عزوجل هستند.

    حديث : 12
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن عبدالحمدى العطار عن عاصم بن حميد عن ابى حمزه عن ابى جعفر عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله ثلاثه لا يكلمهم الله عزوجل يوم القيامه و لا ينظر اليهم و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم شيخ زان و ملك جبار و مقل مختال .
    ترجمه :
    12. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى الله عليه و آله فرمودند: سه نفر هستند كه خداوند عزوجل در روز قيامت با آنان سخن نگفته ، به آنان نظر (رحمت ) نيفكنده ، آنان را پاك نمى نمايد و عذاب دردناكى براى آنان خواهد: پيرمرد زناكار، پادشاه متكبر و فقير متكبر.

    عقاب من ترك التاديب على المعصيه
    مجازات ادب نكردن گناهكار
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنا سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن عبدالله بن جبله عن ابى عبدالله الخراسانى عن الحسين بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ايما ناش نشا فى قومه ثم لم يودب على معصيته كان الله عزوجل اول ما يعاقبهم فيه ان ينقص من ارزاقهم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند:نوجوانى كه در ميان قوم خود به سن نوجوانى برسد و او را بخاطر گناهش ادب نكنند، اولين مجازات خداوند عزوجل اين است كه روزى آنها را كم مى كند.

    عقاب من صور صوره و من كذب فى منامه و من استعمع لى قوم و هم له كارهون
    مجازات تصوير كشيدن ، گفتن خواب دروغ و گوش دادن به سخن كسى كه نمىخواهد به سخنش گوش دهند.
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن الحسن الميثمى عن هشام بن احمر و عبدالله بن مسكان عن محمد بن مروان عن ابى عبدالله عليه السلام قال : سمعته يقول :ثلاثه يعذبون يوم القيامه من صور صوره من الحيوان يعذب حتى ينفخ فيها و ليس بنافخ فيها و الذى يكذب فى منامه يعذب حتى يعقد بين شعيرتين و ليس بعاقدهما و المستمع بين قوم و هم له كارهون يصب فى اذنيه الانك و هو الاسرب .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: سه نفر در روز قيامت عذاب خواهند شد: كسى كه عكس حيوانى را بكشد، تا وقتى كه روح در آن بدمد عذاب خواهد شد و هيچ گاه نخواهد توانست روح در آن بدمد، كسى كه خواب دروغى را از خود نقل كند، تا زمانى كه دو دانه جو را گره بزند عذاب خواهد شد و هيچ گاه نخواهد توانست آن دو را گره بزند، و كسى كه به سخن عده اى گوش بدهد و آنها دوست نداشته باشند كه در اين صورت در گوشهايش سرب مى ريزند.

    عقاب من اذنب و هو ضحاك
    مجازات خنديدن در حال گناه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنا عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن ابيه عن بكر بن صالح عن الحسن بن على عن عبدالله بن ابراهيم قال : حدثنى جعفر الجعفرى عن جعفر بن محمد عن ابيه عليهماالسلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من اذنب ذنبا و هو ضحاك دخل النار و هو باك .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه در حال انجام گناه خندان باشد، در حالى به جهنم مى رود كه گريان است .

    عقاب من عمل لغير الله عزوجل
    مجازات عمل براى غير خداوند عزوجل
    حديث : 1.
    ابى رحمه الله قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن العمركى الخراسانى عن على بن جعفر عن اخيه موسى بن جعفر عن ابيه عن آبائه عليهم السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : يومر برجال الى النار فيقول الله عزوجل لمالك : قل للنار: لا تحرق لهم اقداما فقد كانوا يمشون بها الى المساجد و لا تحرق لهم وجوها فقد كانوا يرفعونها بالدعاء و لا تحرق لهم السنه فقد كانوا يكثرون تلاوه القرآن قال : فيقول لهم خازن النار يا اشقياء ما حالكم قالوا: كنا نعمل لغير الله عزوجل فقيل : لتاخذوا ثوابكم ممن عملتم له .
    ترجمه :
    1. امام كاظم عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: دستور مى رسد كه مردانى را به جهنم ببريد. و خداوند عزوجل به پيامرسانى مى فرمايند: به آتش بگو قدمهاى آنها را نسوزان ، چون با آن به مسجد مى رفتند، رويشان را نسوزان ، چون به هنگام دعا رو به درگاه من مى كردند، زبان آنها را نسوزان ، چون خيلى قرآن مى خواندند. دربان جهنم به آنها مى گويد: شما بدبختها ديگر كيستيد؟ مى گويند ما براى غير خدا عزوجل عمل مى كرديم . آنگاه به آنان مى گويند: برويد مزدتان را از همان كسانى بگيريد كه برايشان كار مى كرديد.

    عقاب من اطاع امراته
    مجازات گوش دادن به حرف زن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر عن ابيه عن آبائه عليهم السلام قال : قال على عليه السلام : من اطاع امراته كبه الله على وجهه فى النار قيل :و ما تلك الطاعه قال : تطلب اليه ان تذهب الى الحمامات و العرسات و النياحات و الثياب الرقاق فيجيبها.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: كسى از زنش اطاعت كند، خداوند او را به رو در جهنم مى اندازد. پرسيدند اين چه اطاعتى است ؟ فرمودند: اين كه زن بخواهد به حمام ، عروسى و فاتحه خوانى رفته و لباسهاى بدن نما بپوشد و او بگذارد.

    عقاب من صلى بغير وضوء و مر على ضعيف فلم ينصره
    مجازات بدون وضو نماز خواندن و يارى نكردن ضعيف
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن السندى بن محمد عن صفوان بن يحيى عن صفوان بن مهران الجمال عن ابى عبدالله عليه السلام قال : اقعد رجل من الاخيار فى قبره قيل له : انا جالدوك مائه جلده من عذاب الله فقال : لا اطيقها فلم يزالوا به حتى انتهوا الى جلده واحد فقالوا: ليس منها بد فقال : فبما تجلدونيها قالوا: نجلدك انك صليت يوما بغير وضوء و مررت على ضعيف فلم تنصره قال : فجلده جلده من عذاب الله عزوجل فامتلا قبره نارا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: يكى از نيكوكاران را در قبرش مى نشانند و به او مى گويند: بعنوان عذاب الهى صد ضربه شلاق بايد به تو بزنيم . او مى گويد تحملش را ندارم . آنها مرتبا تعداد را كم مى كنند و او مى گويد تحملش را ندارم تا به يك ضربه مى رسد كه مى گويند هيچ چاره اى نيست ، بايد حتما اين ضربه را بزنيم . مى پرسد براى چه ؟ مى گويند: بخاطر اين كه روزى بدون وضو نماز خواندى و بر ضعيفى گذر كردى و او را يارى ننمودى . آنگاه بعنوان عذاب خداوند عزوجل ، ضربه اى به او مى زنند كه قبرش پر از آتش مى شود.

    عقاب من قرب الى الاصنام قربانا.
    مجازات قربانى براى بتها
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنا سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابى الجوزاء عن الحسين بن علوان عن منذر عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ذكر ان سلمان قال : ان رجلا دخل الجنه فى ذباب و آخر دخل النار فى ذباب و قيل له : و كيف ذاك يا ابا عبدالله قال : مرا على قوم فى عيد لهم و قد وضعوا اصناما لهم لا يجوز بهم احد حتى يقرب الى اصنامهم قربانا قل ام كثر فقالوا لهما: لا تجوزا حتى تقرباكما يقرب كل من مر فقال احدهما: ما معى شى اقربه و اخذ احدهما ذبابا فقربه و لم يقرب الاخر فقال : لا اقرب الى غير الله عزوجل شيئا فقتلوه فدخل الجنه و دخل الاخر النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: سلمان گفت : بخاطر يك مگس ، مردى به بهشت رفت و مرد ديگرى به جهنم . از آن حضرت عليه السلام پرسيدند چگونه ؟ فرمودند: اين دو نفر در روزى به عده اى رسيدند كه عيد آنان بود. آنها بتنهايى داشتند و تنها به كسانى كه براى بتهايشان قربانى مى كردند، كارى نداشتندد و براى آنها فرقى نداشت قربانى كم باشد يا زياد. به اين دو نفر نيز گفتند شما را رها نمى كنيم تا شما نيز مانند ديگران كه قربانى كردند چيزى را قربانى كنيد. يكى از اين دو نفر گفت : چيزى همراه ندارم كه قربانى كنم و مگسى گرفت و آن را قربانى كرد. ولى ديگرى قربانى نكرد و گفت : من براى غير خدا عزوجل چيزى را قربانى نمى كنم . او را كشتند و به بهشت رفت ، اما اولى به جهنم .

    عقاب الشاهد بالزور و الكاتم للشهاده
    مجازات شهادت دروغ و كتمان شهادت
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال : شاهد الزور لا تزول قدماه حتى تجب له النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: شهادت دهنده بدروغ قبل از اين كه قدمى بردارد، جهنم براى او واجب مى شود.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن ابان الاحمر عن رجل عن صالح بن ميثم عن ابى جعفر عليه السلام قال : ما من رجل مسلم يشهد شهاده زور على مال رجل مسلم ليقطعه الا كتب الله عزوجل له مكانا صكا الى النار.
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام فرمودند: مسلمانى نيست كه شهادت دروغى بدهد تا مال مسلمانى را از دستش در آورد، مگر اين كه خداوند عزوجل همان جا نامه ورود او به جهنم را مى نويسد.

    حديث : 3
    و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن ابى جميله عن جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من كتم شهاده او شهد بها ليهدر بها دم امرى مسلم او ليزوى بها مال امرى مسلم اتى يوم القيامه . ولو جهه ظلمه مد البصر و فى وجهه كدوح يعرفه الخلائق باسمه و نسبه و من شهد شهاده حق ليحيى بها امرى مسلم اتى يوم القيامه ولو جهه نور مد البصر يعرفه الخلائق باسمه و نسبه ثم قال ابو جعفر عليه السلام : الاترى الله عزوجل يقول : ((و اقيموا الشهاده لله .)).
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه شهادت را كتمان كند يا شهادتى بدهد كه موجب هدر رفتن خون مسلمان يا به دست آوردن اموال او باشد، در روز قيامت سيماى او تاريك خواهد بود، باندازه اى كه چشم مى تواند ببيند تاريكى صورت او تا اين اندازه اطراف را فرا گرفته است ) در صورت او چندين خراش خواهد بود و مردم او را با اسم و نسبش مى شناسند. و كسى كه شهادت دهد كه حق مسلمانى را زنده كند، در روز قيامت در حالى مى آيد كه صورت او نورانى است ، باندازه اى كه چشم مى بيند ( نور سيماى او اين اندازه اطراف را فرا گرفته است ) و مردم با با اسم و نسبش مى شناسند. آنگاه امام باقر عليه السلام فرمودند: نمى بينى كه خداوند عزوجل فرموده است : براى خدا شهادت دهيد. (142)

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن ابى ايوب عنم سماعه بن مهران عن ابى عبدالله عليه السلام قال : شهود الزور يجلدون جلدا ليس له وقت و ذلك الى الامام و يطاف بهم حتى يعرفوا فلا يعودوا قال : فقلت له : و ان تابوا واصلحوا تقبل شهادتهم بعده قال : اذا تاب الله عليهم و قبلت شهادتهم بعد.
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام فرمودند: مجازات شاهدان دروغگو شلاق است و تعداد آن را امام (حاكم شرع ) معين مى كند. علاوه بر اين ، آنها را در شهر مى گردانند تا شناخته شده و اين كار را تكرار نكنند. عرض كردم : اگر توبه كرده و اصلاح شوند، در آينده شهادتشان پذيرفته مى شود؟ فرمودند: اگر توبه كنند، خداوند توبه آنها را پذيرفته و در آينده شهادتشان پذيرفته خواهد شد.

    حديث : 5
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان عن العلاء عن محمد بن مسلم عن ابى عبدالله عليه السلام قال له فى شاهد الزور: ما توبته قال : يودى المال الذى شهد عليه بقدر ما ذهب من ماله ان كان النصف او الثلث ان كان يشهد هو و آخر معه ادى النصف .
    ترجمه :
    5. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: شاهد دروغگو چگونه مى تواند توبه كند؟ فرمودند: هر مقدار مالى را كه بخاطر شهادت او از دست صاحب مال رفته است ، بايد به او پرداخت نمايد: اگر ثلث مالش را از دست داده ، ثلث مال و اگر نصف مالش را از دست داده بايد اين مقدار را به او بپردازد و اگردو نفر شهادت دروغ داده اند و مالى از بين رفته است ، هر كدام از اين دو نفر بايد نصف ان مال را به صاحبش بپردازند.

    عقاب من يحلف بالله كاذبا
    مجازات سوگند دروغ به خدا ياد كردن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ثعلبه بن ميمون عن يعقوب الاحمر قال : قال ابو عبدالله عليه السلام : من حلف على يمين و هو يعلم انه كاذب فقد بارز الله عزوجل .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه قسم بخورد و بداند كه دروغ مى گويد محققا با خداوند عزوجل جنگيده است .

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ان يمين الصبر الكاذبه تترك الديار بالاقع .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام : همانا سوگند اجبارى دروغ باعث خالى شدن شهرها از ساكنانش مى شود.

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على القرشى عن على بن عثمان بن رزين عن محمد بن فرات خال بنى عمار الصيرفى عن جابر بن يزيد ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله آياكم و اليمين الفاجر فانها تدع الديار بلاقع من اهلها
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: از سوگند دروغ بپرهيزيد كه محققا باعث خالى شدن شهرها از اهلش مى شود

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن جعفربن محمد بن عبيدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اليمين الصبر الفاجره تدع الديار بلاقع .
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: سوگند اجبارى دروغ شهرها را خالى مى كند.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن عبدالرحمن بن حماد عن حنان بن سدير عن فليح بن ابى بكر الشيبانى قال قال ابو عبدالله عليه السلام اليمين الكاذبه تورث العقب الفقر.
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام فرمودند: سوگند دروغ باعث كم شدن فرزندان انسان مى شود.

    حديث : 6
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن على الكوفى عن على بن حماد عن ابن ابى يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال اليمين الغموس ‍ ينظر بها اربعين يوما.
    ترجمه :
    6. امام صادق عليه السلام فرمودند: مكافات سوگند دروغ ( در اين دنيا) پس ‍ از چهل روز مى رسد.

    حديث : 7
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن يحيى الخزاز و محمد بن سنان و عبدالله بن المغيره عن طلحه بن زيد عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان اليمين الفاجره لتنقل الرحم قلت ما معنى تنقل الرحم قال تعقم . و اما محمد بن يحيى فانه روى تثقل فى الرحم .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام فرمودند: سوگند دروغ باعث عقيمى خواهد شد.

    حديث : 8
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابى عبيده الحذاء عن ابى جعفر عليه السلام انه قال فى كتاب على عليه السلام ان اليمين الكاذبه و قطيعه الرحم تذران الديار بلاقع من اهلها و تنقلان الرحم و ان انتقال الرحم انقطاع النسل . )). حدثنى محمد بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعدآبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن البزنطى عن على عن حريز عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال اليمين الغموس التى توجب النار الرجل يحلف على حق امرى مسلم على حبس ماله .
    ترجمه :
    8. امام باقر عليه السلام فرمودند: سوگند دروغ و قطع رحم ، باعث خالى شدن شهرها از ساكنانش و انقطاع نسل مى شوند. )). امام صادق عليه السلام فرمودند: قسم دروغى كه جهنم را بر انسان واجب مى كند، اين است كه انسان با قسم خود، باعث از بين رفتن حق مسلمانى شود و او مالش را از دست بدهد.

    حديث : 9
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن البزنطى عن على عن حريز عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال اليمين الغموس التى توجب النار الرجل يحلف على حق امرى ، مسلم على حبس ماله .
    ترجمه :
    9. امام صادق عليه السلام فرمودند: قسم دروغى كه جهنم را بر انسان واجب مى كند، اين است كه انسان با قسم خود باعث از بين رفتن حق مسلمانى شود و او مالش را از دست بدهد.

    حديث : 10
    حدثنى محمدبن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن ابراهيم بن عبدالحميد عن ابى الحسن شيخ من اصحابنا عن ابى جعفر عليه السلام قال ان الله عزوجل خلق ديكا ابيض عنقه تحت العرش و رجلاه فى تخوم الارض السابعه له جناتح بالمشرق و جناح بالمغرب لا تصيح الديكه حتى تصيح فاذا صاح خفق بجناحيه ثم قال سبحان الله سبحان الله العظيم الذى ليس كمثله شى فيجيبه الله تبارك و تعالى ما امن بما تقول من يحلف باسمه كاذبا.
    ترجمه :
    10. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل خروس سفيدى آفريده كه گردنش زير عرش و پاهايش ددر انتهاى زمين هفتم است ، يك بالش در مشرق و بال ديگرش در مغرب مى باشد. تا زمانى كه آن خروض ‍ نخواند، خروسهاى ديگر نمى خوانند. هنگامى كه خواند، بالهايش را حركت مى دهد. سپس مى گويد: (سبحان الله سبحان الله العظيم ليس كمثله شيى ) (143) خداوند نيزدر پاسخ او مى فرمايند: كسى كه به اسم من قسم دروغ بخورد، به آنچه گفتى ايمان نياورده است .

    حديث : 11
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى قال حدثنى احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن ابى الجارود عن رجل من عبدالقيس عن سلمان رحمه الله انه مر على المقابر فقال السلام عليكم يا اهل القبور من المومنين و المسلمين يا اهل الديار هل علمتم ان اليوم جمعه فلما انصرف الى منزله و نام ملكته عينه اتاه آت فقال و عليك السلام يا ابا عبدالله تكلمت فسمعنا و سلمت فرددنا فقلت هل تعلمون ان اليوم جمعه فقد علمنا ما يقول الصير فى يوم الجمعه قال و ما تقول الطير فى يوم الجمعه قال تقول قدوس قدوس ربنا الرحمن الملك ما يعرف عظمه ربنا من يحلف باسمه كاذبا.
    ترجمه :
    11. سلمان (ره ) به قبرستن آمده و گفت ، ((سلام بر شما اى مومنان و مسلمانانى كه ساكن قبرها هستيد ! اى كسانى كه اين جا سكوت كرده ايد ! مى دانيد كه امروز جمعه است ؟)) هنگامى كه به منزل بازگشت و خوابيد، شخصى (به خواب او) آمد و گفت : و سلام بر تو اى ابا عبدالله ! سخن گفتى ، شنيديم ، سلام كردى ، جواب داديم . گفتى : (آيا مى دانيد كه امروز جمعه است )). ما مى دانيم پرندگان در روز جمعه چه مى گويند. سلمان پرسيد چه مى گويند؟ گفت مى گويند: منزه است ، منزه است پروردگار مهربان و حكمران ما. كسى كه بدروغ به اسم او سوگند ياد كند، عظمت او را نمى داند.

    حديث : 12
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن حماد بن عيسى عن الحسين بن المختارعن ابى عبدالله عليه السلام قال من حلف بالله فليصدق و من لم يصدق فليس ‍ من الله عزوجل فى شى و من حلف بالله فليرض و من لم يرض فليس من الله عزوجل فى شى .
    ترجمه :
    12. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه به خداوند قسم مى خورد بايد راست بگويد. و كسى كه راست نگويد، هيچ ارزشى نزد خداوند نخواهد داشت . و كسى كه براى او به خدا قسم بخورند، بايد راضى شود. اگر راضى نشود، هيچ ارزشى نزد خداوند نخواهد داشت .

    عقاب من تهاون بالبول .
    مجازات احتراز نكردن از بول
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن عثمان بن عيسى عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان جل عذاب القبر من البول .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: بيشتر عذاب قبر بخاطر احتراز نكردن از بول است (يعنى بگذارد نجس شود يا پس از نجاست به بول خود را آب نكشد).

    عقاب من استخف بصلاته
    مجازات اهميت ندادن به نماز
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على القرشى عن ابن فضال عن المثنى عن ابى بصير قال دخلت على ام حميده اعزيها بابى عبدالله عليه السلام فبكت و بكيت لبكائها ثم قالت يا ابا محمد لو رايت ابا عبدالله عند الموت لرايت عجبا فتح عينه ثم قال اجمعوا لى كل من بينى و بينه قرابه قالت فلم نترك احداالا جمعناه قالت فنظر اليهم ثم قال ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاه .
    ترجمه :
    1. ابى بصير مى گويد: به ((ام حميده )) بخاطر وفات امام صادق عليه السلام تسليت گفتم . او گريست . من نيز گريستم . آنگاه گفت : اگر هنگام وفات آن حضرت عليه السلام حاضر بودى ، چيز عجيبى از او مى ديدى : هنگام وفات چشمانش را باز كرده و فرمودند: خويشانم را جمع كنيد. ما نيز همه خويشان او را جمع كرديم . او نگاهى به آنان انداخته و فرمودند: شفاعت ما به كسى كه به نماز اهميت ندهد، نمى رسد.

    عقاب من ترك غسل الجنابه
    مجازات غسل جنابت نكردن
    حديث : 1
    حدثنى ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله حدثنا محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن جعفر بن بشير عن حجر بن زائده عن ابى عبدالله الصادق عليه السلام قال من ترك شعره من الجنابه متعمدا فهو فى النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام : كسى كه در غسل جنابت يك تار مو را عمدا نشويد، در جهنم خواهد بود.

    عقاب من خفف سجوده
    مجازات كوتاه كردن سجده
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير عن زراره قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول دخل رجل مسجدا فيه رسول الله صلى الله عليه و آله فخفف سجوده دون ما ينبغى و دون ما يكون من السجود فقال رسول الله صلى الله عليه و آله نقر كنقر الغراب لومات مات على غير دين محمد.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: مردى وارد مسجدى شد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله نيز در آن بود. سجده هاى خود را كوتاهتر از آنچه بايد باشد و در سجده لازم است ، انجام داد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: مثل كلاغ نوك زد. اگر بميرد، با دينى غير از دين محمد از دنيا رفته است .

    عقاب من التفت فى صلاته ثلاث مرات
    مجازات سه بار رو گردانيدن در نماز
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحكم بن مسكين عن حصين عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول اذا قام لعبد الى الصلاه اقبل الله عزوجل بوجهه فلايزال مقبلا عليه حتى يلتفت ثلاث مرات فاذا التفت ثلاث مرات اعرض عنه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هنگامى كه بنده خدا مشغول نماز مى شود. خداوند عزوجل به او رو مى كند. و پيوسته رويش به طرف اوست ، تا زمانى كه آن بنده سه بار رويش را بگرداند. كه در اين صورت خداوند رويش را از او بر مى گرداند.

    عقاب من صلى الصلاه لغير وقتها
    مجازات خواندن نماز در غير وقت آن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عل بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن ابى عمران الارمنى عن عبدالله بن عبدالرحمن الانصارى عن هشام الجواليقى عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من صلى الصلاه لغير وقتها رفعت له سوداء مظلمه تقول ضيعك الله كما ضيعتنى و اول ما يسال العبد اذا وقف بين يدى الله عزوجل عن الصلاه فان زكت صلاته زكى سائر عمله و ان لم تزك صلاته لم يزك عمله .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه نماز را در غير وقتش بخواند، آن نماز سياه و تاريك بالا مى رود و مى گويد: خدا تو را ضايع كند، همانطور كه مرا ضايع كردى . و هنگامى كه انسان (روز قيامت ) در پيشگاه خداوند عز و جل بايستد، اولين چيزى كه از او سؤ ال مى شود نماز است . اگر نمازش پاك بود، ساير اعمالش ‍ نيز پاك خواهد بود. و اگر نمازش پاك نبود، ساير اعمالش نيز پاك نخواهد بود.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن صفوان بن يحيى عن هارون بن خارجه عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال الصلاه و كل بها ملك ليس له عمل غيرها فاذا فرغ منها قبضها ثم صعد بها فان كانت مما تقبلل قبلت و ان كانت مما لا تقبل قيل له ردها على عبدى فينزل لها حتى يضرب بها وجهه ثم يقول له اف لك لا يزال لك عمل يعنتنى .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: فرشته اى فقط مامور نماز است و كار ديگرى ندارد و هنگامى كه انسان نماز خواند، نماز را گرفته و بالا مى برد. اگر نمازش از نمازهايى بود كه قبول مى شود، پذيرفته خواهد شد. و اگر از نمازهايى بود كه قبول نمى شود، خداوند مى فرمايند، آن را به بنده ام برگردان . او نيز نماز را برگردانده و به صورت نمازگزار مى زند. و به او مى گويد: آه كه چقدر با اعمالت مرا به دردسر مى اندازى .

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن ابن فضال عن سعيد بن غزوان عن اسماعيل بن ابى زياد عن ابى عبدالله عن ابيه عنه آبائه عن امير المومنين عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لا يزال الشيطان هابيا لابن آدم ذعرا منه ما صلى الصلوات الخمس لوقتهن فاذا ضيعهن اجترا عليهه فادخله فى العظائم .
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از امير المومنين عليه السلام روايت نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: شيطان هميشه از فرزند آدم بيمناك بوده و از او مى ترسد البته تا زمانى كه نمازهاى پنجگانه را در وقتش بخواند. و هنگامى كه اين مازها را ضايع كرد، شيطان بر او جرى شده و او را به گناهان بزرگ مى كشاند.

    عقاب من قرا خلف امام ياتم به
    مجازات حمد و سوره خواندن در حال اقتدا به امام جماعت
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز عن زراره و محمد بن مسلم عن ابى جعفر عليه السلام قال كان امير المومنين عليه السلام يقول من قرا خلف امام ياتم به فمات بعث على غير الفطره .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه : امير المومنين عليه السلام فرمودند: كسى كه پشت سر امامى كه به او اقتدا كرده است قرائت نمايد (حمد و سوره را بخواند) و بميرد، بى دين محشور مى شود.








  2. #22
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    عقاب من ترك اقامه الصف خلف الامام .
    مجازات درست به صف نايستادن پشت سر امام جماعت
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعدبن عبدالله عنه محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن وهيب بن حفص عن ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقولل ان رسول الله صلى الله عليه و آله قال يا ايها الناس ‍ اقيموا صفوفكم وامسحوا بمنا كبكم لئلا يكون فيكم خلل و لا تخالفوا فيخالف الله بين قلوبكم الا و انى اراكم من خلفى .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: اى مردم ! صفهايتان را درست كنيد، بطورى كه كتفهايتان با هم تماس پيدا كرده و فاصله اى بين شما نباشد، در صفها متفرق نباشيد، تا خداوند دلهاى شما را متفرق نسازد.

    عقاب من ترك صلاه فريضه او تهاون بها متعمدا
    مجازات ترك نماز واجب يا بى اهميتى به آن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن بريد بن معاويه العجلى عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ما بين المسلم و بين الكافر الا ان يترك الصلاه الفريضه متعمدا او يتهاون بها فلا يصليها.
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بين مسلمان و كافر فاصله اى نيست ، مگر اين كه مسلمان نماز واجب را عمدا ترك كند يا آن را بى اهميت بداند و نخواند.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام عن جابر قال قالل رسول الله صلى الله عليه و آله ما بين الكفر و الايمان الا ترك الصلاه .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام از جابر نقل نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بين كفر و ايمان فاصله اى جز ترك نماز نيست .

    عقاب من اخر صلاه العصر
    مجازات تاخير انداختن نماز عصر
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابى عبدالله البرقى عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير عن محمد بن هارون قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من ترك صلاه العصر غير ناس لها حتى تفوته و تره الله اهله و ماله يوم القيامه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: كسى كه بدون فراموشى نماز عصر را ترك كند تا آن را از دست بدهد، خداوند در روز قيامت او را بى اهل و مال مى گرداند.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى حنان بن سدير عن ابى سلام العبد قال دخلت على ابى عبدالله فقلت ما تقوم فى رجل يوخر صلاه العصر متعمدا قال ياتى يوم القيامه موتورا اهله و ماله قال قلت جعلت فداك و ان كان من اهل الجنه قال و ان كان من اهل الجنه قال قلت فما منزلته فى الجنه قال : موتورا اهله و ماله يتضيف اهلها ليس له فيها منزل .
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد به ديدن امام صادق عليه السلام رفته و عرض كردم : مردى كه عمدا نماز عصر با به تاخير بيندازد، چه حالى خواهد داشت ؟ فرمودند: در روز قيامت بدون اهل و مال خواهد آمد. عرض كردم : گرچه بهشتى باشد؟ فرمودند: گرچه بهشتى باشد. عرض كردم : در بهشت چه حالى خواهد داشت ؟ فرمودند: بى اهل و مال و منزل بوده و ميهمان بهشتيان مى شود.

    حديث : 3
    و بهذاالاسناد عن محمد بن على الكوفى عن على بن النعمان عن ابن مسكان عن ابى بصير قال قال لى ابو جعفر عليه السلام ما خدعوك عن شى فلا يخدعوك عن العصر صلها و الشمس بيضاء نقيه فان رسول الله صلى الله عليه و آله قال الموتور اهله و ماله من ضيع صلاه العصر قلت و ما الموتور اهله و ماله قال : لا يكون له اهل و لا مال فى الجنه قلت و ما تضييعها قال يدعها و الله حتى تصفر الشمس او تغيب .
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام فرمودند: در مورد هر چه فريب بخورى در مورد نماز عصر فريب نخور و در حالى كه آفتاب سفيد و صاف است آن را بخوان . زيرا همانا رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه نماز عصر را ضايع كند، بى اهل و مال خواهد بود. عرض كردم : كجا بى اهل و مال خواهد بود؟ فرمودند: در بهشت عرض كردم منظور از ضايع كردن آن كدام است ؟ فرمودند: بخدا سوگند ! منظور اين است كه آن را نخواند تا آفتاب زرد شود يا غروب كند.

    عقاب من نام عن العشاء الى نصف الليل .
    مجازات نخواندن نماز عشا تا نيمه شب
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن النضربن سويد عن موسى بن بكر عن زراره عن ابى جعفر قال ملك موكل يقول من نام عن العشاء الى نصف الليل فلا انام الله عينه .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: فرشته گمارده اى مى گويد: كسى كه تا نيمه شب نماز عشا را نخواند، خداوند چشمانش را به خواب نبرد.

    عقاب من ترك الجماعه و الجمعه
    مجازات ترك نماز جماعت و جمعه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلام قال صلى رسول الله صلى الله عليه و آله الفجر فلما انصرف اقبل بوجهه على اصحابه فسال عن اناس هل حضروا فقالوا لا يا رسول الله فقال اغيب هم فقال اما انه ليس من صلاه اشد على المنافقين من هذه الصلاه و العشاء
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله نماز صبح را خواندند. آنگاه رو به اصحاب نموده و نام چند نفر را برده و پرسيدند: اينان به نماز آمدند؟ عرض كردند: خير، اى رسول خدا! فرمودند: آيا نيامدند؟ بدانيد هيچ نمازى براى منافقين سختتر از اين نماز و نماز عشا نيست .

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال اشترط رسول الله صلى الله عليه و آله على جيران المسجد شهود الصلاه و قال لينتهين اقوام لا يشهدون الصلاه او لامرن موذنا يوذن ثم يقيم ثم آمر رجلا من اهل بيتى و هو على عليه السلام فليحرقن على اقوام بيوتهم بحزم من الحطب لانهم لاياتون الصلاه .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام از پدرش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله با همسايگان مسجد شرط كرد كه به نماز جماعتت حاضر شوند و فرمودند: اگر كسانى كه به نماز جماعت نمى آيند از كار خود دست بردارند، به موذن دستور مى دهم اذان و اقامه گفته ، آنگاه به مردى از اهل بيتم كه همان على عليه السلام است ، دستور مى دهم بسته هاى هيزم را آورده و بخاطر نيامدن به نماز جماعت خانه هاى آنها را آتش بزند.

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى بن عبيد عن النضربن سويد عن عاصم بن حميد عن ابى بصير و محمد بن مسلم قاللا سمعنا ابا جعفر محمد بن على الباقر عليهماالسلام يقول من ترك الجمعه ثلاثا متواليه بغير عله طبع الله على قلبه .
    ترجمه :
    3. راوى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بدون جهت سه جمعه متوالى نماز جمعه را ترك كند، خداوند بر قلب او مهر مى زند.

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز و فضيل عن زراره عن ابى جعفر عليه السلام قال صلاه الجمعه فريضه و الاجتماع اليها فريضهه مع الامام فان ترك رجل من غير عله ثلاث جمع فقد ترك ثلاث فرائض و لا يدع ثلاث فرائش من غير عله الا منافق و قال و من ترك الجماعه رغبه عنها و عن جماعه المومنين من غير عله فلا صلاه له .
    ترجمه :
    4. امام باقر عليه السلام فرمودند: نماز جمعه واجب و اجتماع براى آن به همراه امام نيز واجب است . اگر مردى سه جمعه بدون علت آن را ترك كند، سه واجب را ترك كرده است . و هيچ كس ، جز منافق سه واجب را ترك نمى كند. و كسى كه بخاطر بى رغبتى به نماز جماعت و جمع مومنين نماز جماعت را ترك كند، نمازى نخواهد داشت (نمازش ارزش چندانى ندارد).

    عقاب من اتى الكبائر
    مجازات گناهان كبيره
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على عن عبدالعزيز العبدى عن عبيد بن زراره قال قلت لابى عبدالله عليه السلام اخبرنى عن الكبائر قال هى خمس و هن مما اوجب اله عزوجل عليهمن النار قال الله عزوجل (( ان الله لا يغفر ان يشرك به )) و قال (( ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا)) و قال (( يا ايها الذنى آمنوا اذا لقيتم الذين كفروا زحفا فلا تولوهم الادبار - الى آخر الايه )) و رمى المحصنات الغافلات و قتل مومن متعمدا على دينه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام خواستم گناهان كبيره را برايم بيان كند. آن حضرت عليه السلام فرمودند: گناهان كبيره پنج تايند، همانهايى كه خداوند جهنم را براى آنها واجب نموده است . خداوند عزوجل مى فرمايند (( همانا خداوند شرك به خود را نمى امرزد)) (144) و مى فرمايند: (( همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند، فقط آتش ‍ خورده و بزودى به جهنم مى روند)) (145) و مى فرمايند: (( اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه با كافران در ميدان جنگ روبرو شديد، فرار نكنيد...)) (146) يعنى گناهان كبيره عبارتند: از شرك به خداوند، خوردن مال يتيم از روى ظلم ، فرار از ميدان جنگ با كفار)، تهمت زدن به زنان پاكدامن و بى گناه و كشتن عمدى مومن به خاطر دينش .

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن على بن اسماعيل عن احمد بن النضر عن عبادين كثير النواء قال سالت ابا جعفر عليه السلام عن الكبائر قال كل شى اوعد الله عليه النار.
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام پرسيدم گناهان كبيره چه گناهانى هستند؟ فرمودند: هر گناهى كه خداوند به انجام دهنده آن جهنم را وعده داده است .

    عقاب اكلمال اليتيم
    مجازات خوردن مال يتيم
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن على بن رئاب عن الحلبى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان فى كتاب على عليه السلام ان اكل مال اليتامى ظلما سيدر كه و بال ذلك فى عقبه من بعده فى الدنيا و يلحقه و بال ذلك فى الاخره اما فى الدنيا فان الله عزوجل يقول (( و ليخش الذين لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا)) و اما فى الاخر فان الله عزوجل يقول (( ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا)).
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: در كتاب اميرالمومنين عليه السلام امده است : كسى كه مال يتيم را با ظلم بخورد، پس از مرگش يتيمان او به نتيجه بد كردار پدرشان گرفتار شده و در آخرت نيز مجازات كارش را مى بيند. اما در دنيا باين دليل كه خداوند عزوجل فرموده است : (( و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى را باقى مى گذارند و براى آنهامى ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و به عدالت سخن بگويند))؛ (147) و اما در آخرت باين جهت كه خداوند عزوجل فرموده است : (( همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند فقط آتش خورده و بزودى به جهنم مى روند.)) (148).

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن اخيه الحسن عن زرعه بن محمد الحضرمى عن سماعه بن مهران قال سمعته يقول ان الله عزوجل وعد فى اكل مال اليتيم عقوبتين اما احدهما فعقوبه الاخر النار و اما عقوبه الدنيا فهو قوله عزوجل (( و ليخش الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا))
    يعنى بذلك ليخش ان اخلفه فى ذريته كما صنع هو بهولاء اليتامى .
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد از معصوم عليه السلام شنيدم كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل براى خودن مال يتيم دو مجازات وعده داده است :يكى مجازات جهنم و ديگرى مجازات دنيايى است كه در اين آيه آمده است : و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى باقى گذاشته و براى آنها مى ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و در باره يتيمان مردم درست و بعدالت سخن بگويند)) (149) منظور آيه اين است كه بايد بترسد از اين كه پس از مرگش همانگونه كه با يتيمان مردم رفتار كرده ، با يتيمانش رفتار كنند.

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد بن عيسى عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن عامربن حكيم عن المعلى بن خنيس عن ابى عبدالله عليه السلام قال دخلنا عليه فابتدا فقال من اكل مال اليتيم سلط الله عليه من يظلمه او على عقبه فان الله عزوجل يقول (( و ليخش الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا)).
    ترجمه :
    3. راوى مى گويد به ديدن امام صادق عليه السلام رفتيم . او شروع به سخن نموده و فرمودند:كسى كه مال يتيم را بخورد، خداوند ظالمى را بر او يا فرزندانش مسلط مى نمايد. همانا خداوند عزوجل مى فرمايد: (( و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى باقى مى گذارند و براى آنها مى ترسند بايد تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و بعدالت سخن بگويند)) (150).

    عقاب مانع الزكاه
    مجازات زكات ندادن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن عبدالله بن مسكان عن محمد بن مسلم قال سالت ابا جعفر عليه السلام عن قول الله عزوجل (( سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه )) فقال ما من عبد منع زكاه ماله شيئا الا جعل الله ذلك يوم القيامه ثعبانا من نار طوقا فى عنقه ينهش من لحمه حتى يفرغ من الحساب و هو قوله عزوجل ((سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه )) قال ما بخلوا به من الزكاه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام خواستم درباره اين آيه توضيح بدهند (( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود)) (151). آن حضرت عليه السلام فرمودند :بنده اى نيست كه مقدارى از زكات مالش را ندهد، مگر آن كه خداوند در روز قيامت آن را تبديل به اژدهايى از آتش نموده و آن را به گردنش مى اندازد و آن اژدها او را مى گزد تا از حساب فارغ شود. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد (( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى روزيدند، طوق گردنشان مى شود))(152) و فرمودند: مراد از اين آيه از بخل ورزيدن ، بخل در پرداخت زكات است .

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ايوب بن نوح ابن سنان عن ابى الجارود عن ابى جعفر عليه السلام قال ان الله عزوجل يبعث يوم القيامه ناسا من قبورهم مشدوده ايديهم الى اعناقهم لا يستطيعون ان تناولوا بها قيس انمله معهم ملائكه يعيرونهم تعييرا شديدا و يقولون هولاء الذين منعوا خيرا قليلا من خير كثير هولاء الذين اعطاهم الله عزوجل فمنعوا حق الله عزوجل فى اموالهم .
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل در روز قيامت عده اى را در حالى كه دستهايشان به گردنشان بسته شده است ، از قبرهايشان بر مى انگيزد. انان حتى به اندازه سر انگشتى نيز نمى توانند چيزى را بگيرند. همراه آنان فرشتگانى هستند كه آنان را به سختى ملامت كرده و مى گويند: اينان كسانى هستند كه خير اندكى از خير بسيار را ندادند. اينان كسانى هستند كه خداوند عزوجل به ايشان عطا فرمود، ولى ايشان حق خداوند عزوجل را از اموالشان ، پرداخت نكردند.

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن خلف بن حماد عن حريز قال قال ابو عبدالله عليه السلام ما من ذى مال ذهب و لا فضه يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر. و سلط عليه شجاعا اقرع يريده و و يحيد عنه فاذا راى انه لا يتخلص منه و امنكه من يده فقضمها كما يقضم الفجل حتى يصير طوقا فى عنقه و ذلك قو الله عزوجل (( سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه )) و ما من ذى مال ابل او بقر او غنم يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر يطاه كل ذى ظلف بظلفها و ينهشه كل ذى ناب بنابها و ما من ذى مال نخل او كرم او زرع يمنع زكاتها الا طوقه الله ريعه ارضه الى سبع ارضين الى يوم القيامه .
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالدارى نيست كه زكات طلا يا نقره خود را نپردازد، مگر اين كه خداوند در روزى قيامت او رادر دشت صاف و نرمى زندانى نموده و اژدهايى را كه از تجمع زهر در سرش موى سرش ريخته است ، بر او مسلط مى نمايد. آن اژدها به دنبال او مى رود و او فرار مى كند و هنگامى كه مى بيند نمى تواند فرار كند، دستش را به سوى اژدها مى برد و او همانگونه كه ترب را گاز مى زند و مى خورد، دستش را گاز زده و مى خورد. و در نهايت دور گردنش چنبر مى زند و اين همان فرمايش ‍ خداوند عزوجل است : (( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود)) (153) وهيچ مالدارى نيست كه زكات شتر، گاو يا گوسفند خود را ندهد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت او را در دشت صاف و نرمى زندانى نموده و هر حيوان سم دارى او را لگدكوب كرده و هر جانورى نيش دارى به او نيش مى زند و هيچ مالدارى نيست كه زكات نخل ، انگور و زراعت خرما، كشمش ، گندم و جو) خود را ندهد، مگر اين كه خداوند زمينش را تا عمق زمين هفتم در روز قيامت طوق گردنش مى نمايد.

    حديث : 4
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان بن يحيى عن داودعن اخيه عبدالله قال بعثنى انسان الى ابى عبدالله عليه السلام زعم انه يفزع فى منامه من امراه تاتيه قال فصحت حتى سمع الجيران فقال ابو عبدالله عليه السلام اذهب فقل له انك لا تودى الكازه فقال بلى و الله انى لادويها قال فقل له ان كنت توديها فانك لا توديها اهلها.
    ترجمه :
    4. راوى مى گويد: شخصى مى پنداشت در خواب از زنى مى ترسد و مى گفت : از ترس آن فريادى كشيدم كه همسايه ها شنيدند. او (براى حل مشكلش ) مرا خدمت امام صادق عليه السلام فرستاد. امام صادق عليه السلام فرمودند: به او بگو شايد زكات نمى دهد. او در جواب من گفت : محققا و به خدا سوگند كه زكات مى دهم . آن حضرت عليه السلام دوباره فرمودند: به او بگو اگر زكات هم مى دهى ، حتما به اهل آن نمى دهى .

    حديث : 5
    و ذكر احمد بن ابى عبدالله ان روآيه ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله يقول من منع الزكاه سال الرجعه عند الموت و هو قل الله عزوجل ((حتى اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت )).
    ترجمه :
    5. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه زكات ندهد، هنگام مرگ تقاضاى بازگشت مى كند. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد: (( تا زمانى كه مرگ به سراغ يكى از آنان بيايد، گويد پروردگارا مرا به دنيا بازگردان ، شايد با كارهاى خوب ، گذشته ام را جبران نمايم (154).

    حديث : 6
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن موسى بن سعدان عن عبدالله بن القاسم عن مالك بن عطيه عن ابان بن تغلب قال قال ابو عبدالله عليه السلام دمان فى الاسلام لا يقضى فيهما احد بحكم الله عزول حتى يقوم قائمنا الزانى المحصن يرجمه و مانع الزكاه يضرب عنقه .
    ترجمه :
    6. امام صادق عليه السلام فرمودند: دو مجازات اعدام هست كه تا قيام قائم ما كسى به حكم خداوند عزوجل آنرا اجرا نمى كند: زناكار محصن (مرد زن دار) كه او را سنگسار مى نمايد، و كسى كه زكات نمى دهد، كه او را گردن مى زند.

    حديث : 7
    و ذكر ان فى روآيه ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام من منع الزكاه فى حياته طلب الكره بعد موته و قال من منع قيراطا من الزكاه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه در زندگى خود زكات ندهد، پس از مرگ درخواست مى كند كه به دنيا بازگردد، و كسى كه يك قيراط از زكات را ندهد (به هنگام مرگ ) بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى ( هر كدام را كه بخواهد و نمى تواند مسلمان بميرد)

    حديث : 8
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن بعض اصحابنا قال من منع قيراطا من الزكاه فما هو بمومن و لا مسلم و قال ابو عبدالله عليه السلام ما ضاع مال فى بر و لا بحر بمنع الزكاه و قال اذا قام القائم اخذ مانع الزكاه فضرب عنقه .
    ترجمه :
    8. راوى مى گويد از معصوم عليه السلام نقل نموده است : كسى كه قيراطى از زكات را نپردازد، نه مومناست و نه مسلمان و امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالى در خشكى و دريا از بين نرفت ، مگر به خاطر زكات ندادن ، و نيز فرمودند: هنگامى كه قائم آل محمد عليه السلام قيام نمايد، گردن كسى را كه زكات نپردازد، مى زند.

    عقاب من ترك الزكاه و قد وجبت له
    مجازات زكات نگرفتن مستحق
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد عن عبدالعظيم بن عبدالله العلوى عن الحسن بن على عن بعض اصحابنا عن ابى عبدالله عليه السلام قال تارك الزكاه و قد وجبت له كمانعها و قد وجبت عليه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه زكات نگيرد و مستحق آن باشد، مانند كسى است كه بايد زكات بپردازد و ندهد.

    عقاب من افطر يوما من شهر رمضان
    مجازات خوردن يك روز از روزه ماه رمضان
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن يحيى بن ابى عمران الهمدانى عن يونس ‍ بن حماد الرازى قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من افطر يوما من شهر رمضان خرج روح الايمان منه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند :كسى كه روز يك روز از ماه رمضان را بخورد، روح ايمان از او خارج مى شود.

    عقاب من ترك الحج
    مجازات ترك حج واجب
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال كان فى وصيه امير المومنين عليه السلام لا تتركوا حج بيت ربكم فتهلكوا و قال من ترك الحج لحاجه من حوائج الدنيا لم يقض حتى ينظر الى المحلقين .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش نقل مى نمايد كه يكى از وصيتهايى امير المومنين عليه السلام اين بود كه : حج خانه خدا را ترك نكنيد كه هلاك مى شويد و نيز فرمودند: كسى كه به خاطر حاجتى از حاجتهاى دنيا حج را ترك كند، تا زمانى كه حاجيها با سرهاى تراشيده از حج برگردند، حاجتش ‍ روا نخواهدگرديد.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنهعن عمه عن محمد بن على الكوفى عن موسى بن سعدان عن الحسين بن ابى العلاء عن ذريح عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول من مات و لم يحج حجه الاسلام و لم تمنعه من ذلك حاجه تجحف به او مرض لا يطيق الحج من اجله او سلطان يمنعه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بميرد و حج واجب خود را بجا نياورد وعلت حج نكردن او حاجتى نباشد كه بدون بر آوردن آن ، رفتن به حج براى او ممكن نباشد، يامرضى كه بخاطر آن نتواند به حج برود، يا حاكمى كه او را از رفتن به حج منع كند، بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى هر كدام را كه خواست انتخاب مى كند و مسلمان از دنيا نمى رود.)

    عقاب
    نقش زبان در ثواب و مجازات
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى محمد بن السندى عن على بن الحكم عن ابراهيم بن مهزم الاسدى عن ابى حمزه عن على بن الحسين عليهماالسلام قال ان لسان ابن ادم يشرف كل يوم على جوارحه فيقول كيف اصبحتهم فيقولون بخير ان تركتنا و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و يقولون انما نثاب بك و نعاقب بك .
    ترجمه :
    1. امام سجاد عليه السلام فرمودند: همان زبان فرزند آدم هر روز بر اعضا و جوارح انسان مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد. آنها جواب مى دهند: اگر ما را رها كنى خوب هستيم . و مى گويند تو را بخدا، تو را بخدا، رعايت حال ما را بكن . او را سوگند داده و مى گويند: اگر ثوابى بدست آوريم ازتوست و اگر مجازات شويم بخاطر توست .

    عقاب من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا فيهاقل هو الله احد
    مجازات يك بار (( قل هو الله احد)) نخواندن در سه روز
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على البطائنى عن ابى عبدالله المومن عن ابن مسكان عن سليمان بن خالد قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا فيها (( قل هو الله احد)) فقد خذل و نزع ربقه الايمان من عنقه فان مات فى هذه الثلاثه الايام كان كافرا بالله العظيم .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه سه روز بگذرد و سوره (( قل هو الله احد)) را نخواند، بدون ياور مانده و رشته ايمان از گردنش برداشته مى شود (بى ايمانى مى شود) و اگر در اين سه روز بميرد كافر به خداى بزرگ است .

    عقاب من مصت له جمعه لم يقرا فيها قل هو الله احد
    مجازات (( قل هو الله احد)) نخواندن در روز جمعه
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله البرقى قال فى روآيه اسحاق بن عمار عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول من مضت له جمعه لم يقرا فيها (( قال هو الله احد)) ثم مات مات عى دين ابى لهب .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه جمعه اى را سپرى كند و در آن (( قل هو الله احد)) نخواند و سپس بميرد، بر دين ابولهب مرده است .

    عقاب من اصابه مرض او شده فم يقرا فيهاقل هو الله احد
    مجازات نخواندن ((قل هو الله احد)) در بيمارى و گرفتارى
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على البطائنى عن مندل عن هارون بن حارجه قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من اصابه مرض او شدده و لم يقرا فى مرضه او شدته (( قل هو الله احد)) ثم مات فى مرضه او فى تلك الشده التى نزلت به فهو فى النار.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بيمار يا گرفتار شود و در بيمارى يا گرفتارى خود ((قل هو الله احد)) نخواند و در آن بيمارى يا گرفتارى بميرد، در جهنم خواهد بود.

    عقاب من صلى خمس صلوات و لم يقرا فيهاقل هو الله احد
    مجازات نخواند:((قل هو الله احد)) در پنج نماز
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن سيف بن عميره عن اخيه الحسين عن ابيه سيف بن عميره عن منصوربن حازم قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من مضى به يوم واحد صلى فيه خمس صلوات لم يقرا فيها ((قل هو الله احد)) قيل له يا عبدالله لست من المصلين .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه يك روز را سپرى نموده و پنج نماز بنخواند و در هيچ كدام (قل هو الله احد) نخواند، به او مى گويند: اى بنده خدا ! از نماز گزار نيستى .

    عقاب من نسى سوره من القرآن
    مجازات فراموش كردن سوره اى از قرآن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن ابى المغرا عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول من نسى سوره من القرآن مثلت له فى صوره حسنه و درجه رفيعه فاذا راها قال من انت ما احسنك ليتك لى فتقول اما تعرفنى انا سوره كذا و كذا لولم تنسنى لرفعتك الى هذه المكان
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه سوره اى از قرآن را فراموش كند، (در روز قيامت ) آن سوره در شكلى زيبا و درجه اى بلند براى او نمايان مى شود. وقتى آن را مى بيند مى گويد تو كيستى ؟ چقدر زيبا ! كاش از آن من بودى ! او مى گويد مرا نمى شناسى ؟ من فلان سوره هستم . اگر فراموش نكرده بودى ، تو را به اين درجه مى رساندم .

    عقاب من اذل مومنا
    مجازات ذليل كردن مومن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن المعلى بن خنيس قال ابا عبدالله يقول قال الله عزوجل لياذن بحرب منى من اذل عبدى المومن و ليامن من غضبى من اكرم عبدى المومن .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند :خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه بنده مومن مرا ذليل كند، بداند به جنگ من آمده است و كسى كه او را احترام و تكريم نمايد، بداند از غضب من در امان است .

    عقاب من خذل مومنا
    مجازات يارى نكردن مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن حماد بن عيسى عن ابراهيم بن عمر اليمانى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ما من مومن يخذل اخاه و هو يقدر نصرته الا خذله فى الدنيا و الاخره .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: مومنى نيست كه بتواند برادر مومنش را يارى كند ولى يارى نكند، مگراين كه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى نخواهد نمود.

    عقاب من طعن على المومنين او رد عليهم قولهم
    مجازات بدنام كردن مومنين ورد سخن آنها
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله عليه السلام ان الله عزوجل خلق المومنين من نور عظمته و جلال كبريائه فمن طعن عليهم اورد عليهم قولهم فقد رد على الله فى عرشه و ليس ‍ من الله فى شى انما هو شرك شيطان
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل مومنين را از نور عظمت و بزرگى خود آفريد. كسى كه آنه را بدنام كرده يا سخن آنان را رد كند. خداوند را در عرشش رد كرده است ، در پيشگاه خداوند ارزشى نداشته و فقط شريك شيطان است .

    عقاب من طعن فى عين مومن
    مجازات عيب جويى از مومن و بردن آبروى او
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن حماد بن عيسى عن ربعى عن الفضيل بن يسار قال قال ابو عبدالله عليه السلام ما من انسان يطعن فى عين مومن الا مات بشر ميته و كان يتمنى ان يرجع الى خير.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: انسانى نيست كه از مومنى عيبجويى كرده و ابروى آو را ببرد. مگر اين كه با بدترين مرگها مى ميرد و (پس از مرگ ) آرزو مى كند (به دنيا) بازگشته و كار خوب انجام دهد.

    عقاب من حجب المومن
    مجازات پوشانيدن خود از مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله عليه السلام ايما مومن كان بينه و بين مومن حجاب ضرب الله بينه و بين الجنه سبعين الف سور بين كل سور مسيره الف عام .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى كه بيناو و مومن ديگر مانع و حجابى باشد، خداوند بين او و بهشت هفتاد ديوار مى كشد كه بين هر ديوارى تا ديوار ديگر هزار سال راه است .

    عقاب من ربح على المومن
    مجازات سود گرفتن از مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن فرات بن احنف قال قال ابو عبدالله عليه السلام ربح المومن على المومن ربا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: سود گرفتن مومن از مومن رباست (155)

    عقاب من كان الرهن عنده اوثق من اخيه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن مروك بن عبيد عن بعض اصحابنا عن ابى عبدالله عليه السلام قال من كان الرهن عنده اوثق من اخيه المسلم فانا منه برى .

    عقاب من منع مومنا شيئا من عنده او من عند غيره
    مجازات معتبرتر دانستن (گرو) از برادر مسلمان
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن فرات بن احنف عن ابى عبدالله عليه السلام قال ايما مومن منع مومنا شيئا مما يحتاج اليه و هو يقدر عليه من عنده او من عند غيره اقامه الله عزوجل يوم القيامه مسودا وجهه مزرقه عيناه مغلوله يداه الى عنقه فيقال هذا الخائن الذى خان الله و رسول الله ثم يومر به الى النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه (گرو) را معتبرتر از برادر مسلمانش بداند، من از او بيزام .

    عقاب من منع مومنا شيئا من عنده او من عند غيره
    مجازات محروم كردن مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن فرات بن احنف عن ابى عبدالله قال ايما مومن منع مومنا شيئا مما يحتاج اليه و هو يقدر عليه من عنده او من عند غيره اقامه الله عزوجل يوم القيامه مسودا وجهه مزرقه عيناه مغلوله يداه الى عنقه فيقال هذا الخائن الذى خان الله و رسوله ثم يومر به الى النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى كه خود يا ديگرى قدرت بر چيزى داشته باشد و مومنى به آن احتياج داشته باشد و او را از آن بازدارد، خداوند در روز قيامت او را با رويى سياه و چشمانى كور در حالى كه دستانش به گردنش بسته است ، سرپا نگه مى دارد. و مى گويند: اين همان خائنى است كه به خدا و رسول او خيانت كرده است . آنگاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.

    عقاب من حبس حق المومن
    مجازات حبس كردن حق مومن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل عن يونس بن ظبيان قال قال ابو عبدالله عليه السلام يا يونس من حبس حق المومن اقامه الله يوم القيامه خمسمائه عام على رجليه حتى تسيل من عرقه اوديه و ينادى مناد من عند الله هذا الظامل الذى حبس عن المومن حقه قال فيوبخ اربعين يوما ثم يومر به الى النار.
    ترجمه :
    1. يونس بن ظبيان نقل مى كند كه امام صادق عليه السلام فرمودند: اى يونس ! كسى كه حق مومنى را نزد خود نگهداشته و به او ندهد، خداوند در روز قيامت پانصد سال او را سرپا نگه مى دارد تا آن قدر عرق كند كه چند دره از عرق او جارى شود؛ و منادى از جانب خدا ندا مى كند: اين همان صداى ظالمى است كه حق فلان مومن را نزد خود نگهداشت و به او نداد. چهل روز نيز سرزنش مى شود. سپس دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.

    حديث : 2
    و بهذاالاسناد عن محمد بن سنان عن المفضل عن ابى عبدالله عليه السلام قال ايما مومن حبس مومنا عن ماله و هو محتاج اليه قم يذق و الله من طعام الجنه و لا يشرب من الحريق المختوم .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر مومنى مال مومنى را كه به آن احتياج دارد حبس كند، بخدا سوگند غذاى بهشتى را نچشيده ، و از نوشابه هاى سربسته بهشتى نخواهد نوشيد.

    عقاب من به مومنا او مومنه بما ليس فيهما
    مجازات تهمت زدن به مومن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابن ابى يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال من بهت مومنا او موومنه بما ليس فيهما بعثه الله يوم القيامه فى طينه خبال حتى يخرج مما قال قلت و ما طينه خبال قال صديد يخرج من فروج المومسات .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه به مرد يا زن مومنى تهمتى بزند كه در آنها نباشد، خداوند در روز قيامت او را در ((طينت خبال )) محشور مى نمايد و راوى پرسيد ((طينت خبال )) چيست ؟ فرمودند: چرك خون آلودى است كه از فرج زنان بدكاره بيرون مى آيد.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن عبدالله بن بكير عن ابى بصير عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله سباب المومن فسوق و قتاله كفر و اكل لحمه معصيه الله .
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: ناسزا گفتن به مومن فسق ، جنگ با كفر و خوردن گوشتش (با غيبت ) گناه است .

    عقاب من روى على مومن روايه يريد بها شينه .
    مجازات نقل كردن مطلبى درباره مومن بقصد رسوا كردن او
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام قال من روى على مومن روآيه يريد بها شينه و هدم مروءته ليسقط من اعين الناس اخرجه الله عزوجل من ولايته الى ولايه الشيطان
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه چيزى از مومنى نقل كند، با اين هدف كه او را رسوا كرده و شخصيتش را از بين ببرد تا از چشم مردم بيفتد، خداوند عزوجل او را از سرپرستى خود خارج و به سرپرستى شيطان وارد مى نمايد.

    عقاب من منع مومنا سكنى داره
    مجازات ممانعت از سكونت مومنى در خانه اش
    حديث : 1
    ابى رحمه الله بهذاالاسناد قال قال ابو عبدالله عليه السلام من كان له دار و احتاج مومن الى سكناها فمنعه آياها قال الله عزوجل ملائكتى عبدى بخل على عبدى بسكنى الدنيا و عزتى لا يسكن جنانى ابدا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه خانه اى داشته باشد و مومنى محتاج سكونت در آن باشد و او نگذارد، خداوند عزوجل مى فرمايد: فرشتگانم ! بنده ام به بنده ديگرم در مورد سكونت در دنيا بخل ورزيد، به عزتم سوگند هيچ گاه در بهشتم ساكن نخواهد شد










  3. #23
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    عقاب من تتبع عثره المومن
    مجازات عيبجويى از مومن
    حديث : 1
    بهذاالاسنادعن محمد بن سنان عن ابى الجارود عن ابى برده قال صلى بنا رسول الله صلى الله عليه و آله ثم انصرف مسرعا حتى وضع يده على باب المسجد ثم نادى باعلى صوته يا معشر من آم ن بلسانه و لم يخلص الايمان الى قلبه لا تتبعوا عورات المومنين فانه من تتبع عورات المومنين تتبع الله عورته و من تتبع الله عورته فضحه و لو فى جوف بيته .
    ترجمه :
    1. ابى برده ميگويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله با ما نماز خواند ند. آنگاه بطرف در مسجد رفته ، دست بر در مسجد گذاشته و با بلندترين صداى خود فرمودند: اى كسانى كه با زبان ايمان آورده و ايمان به قلب آنها نرسيده است ! از مومنين عيبجويى نكنيد. زيرا همانا كسى كه در پى يافتن عيوب مومنين باشد، خداوند به دنبال يافتن عيوب او خواهد بود. و كسى كه خداوند عيوب او را جستجو نمايد، او را رسوا خواهد كرد؛ گرچه داخل خانه اش باشد.

    عقاب المجترى على الله عزوجل
    مجازات جرات پيدا كردن بر خدا
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن ابن ابى عمير عن حفص بن البخترى قال قال ابو عبدالله عليه السلام ان قوما اذنبوا ذنوبا كثيره فاشفقوا منها و خافوا خوفا شديدا و جاء آخرون فقالوا ذنوبكم علينا فانزل الله عزوجل عليهم العذاب ثم قال تبارك و تعالى خافونى و اجتراتم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: عده اى گناهان بسيارى مرتكب شدند ولى پس از مدتى از آن گناهان دورى كرده و از آن گناهان بسيار ترسان بودند. عده اى ديگرى به آنها گفتند: گناهان شما به عهده ما. خداوند عزوجل بر آنها (كه گناه را بعهده گرفته بودند) عذاب نازل نمود. سپس ‍ فرمود: آنان از من ترسيدند. شما بر من جرات پيدا كرديد!

    عقاب من ينوى الذنب
    مجازات قصد گناه
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن بكربن محمد الازدى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان المومن لينوى الذنب فيحرم رزقه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: و محققا مومنى بخاطر قصد گناه ، از رزق خود محروم مى شود.

    عقاب السيئه .
    مجازات گناه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بن فضال عن عبدالله بن بكير عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال من هم بالسيئه فلا يعلمها فانه ربما عمل العبد السيئه فيراه الرب عزوجل فيقول و عزتى و جلالى لا اغفر له ابدا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر كسى قصد گناه كرد، نبايد آن را انجام دهد. زيرا همانا اى بسا كه بنده گناهى مرتكب مى شود و خداوند عزوجل او را ديده و مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند هيچ گاه تو را نمى آمرزم .

    عقابل من عمل عملا يطلب به وجه الله فادخل فيه رضى الناس
    مجازات انجام عمل بقصد رضايت خداوند و مردم
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمدبن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح عن محمد بن على الحلبى عن زراره و حمران عن ابى جعفر عليه السلام قال لو ان عبدا عمل عملا يطلب به وجه الله عزوجل و الدار الاخره فادخل فيه رضى احد من الناس كان مشركا و قال ابو عبدالله عليه السلام من عمل للناس كان ثوابه على الناس ان كل رياء شرك و قال ابو عبدالله عليه السلام قال الله عزوجل من عمل لى و لغيرى فهو لمن عمل له .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: اگر بنده اى بخاطر رضاى خداوند عزوجل و رسيدن به سراى آخرت كارى را انجام دهد و رضايت كسى از مردم را وارد اين قصد نمايد، مشرك است .
    امام صادق عليه السلام نيز فرمودند: كسى كه بخاطر مردم عملى را انجام دهد، پاداشش بعهده مردم است . همانا هر ريايى شرك است .
    امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه براى من و غير من عمل كند، آن عمل براى غير من خواهد بود.

    عقاب قطيعه الرحم و اختلاف القلوب .
    مجازات قطع رحم و پراكندگى دلها
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنا على بن ابراهيم عن النوفلى عن السكونى عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا ظهر العلم و احترز العمل و ائتلفت لالسن و اختلفت القلوب و تقاطعت الارحام هنالك لعنهم الله فاصمهم و اعمى ابصارهم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه علم آشكار شود ولى به آن عمل نشود، زبانها يگانه ولى قلبها متفرق شده و مردم قطع رحم نمايند. در اين هنگام خداوند آنان را لعنت كرده ؛ آنان را كر نموده و ديدگانشان را كور مى نمايد (تا حق و حقيقت را نشنوند و نبينند.)

    عقاب الخيانه و السرقه و شرب الخمر و الزنا
    مجازات خيانت ، سرقت ، شراب خوردن و زنا
    حديث : 1
    بهذاالاسناد قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اربعه لا تدخل بيتا واحده منهن الا خرب و لم يعمر بالبركه الخيانه و السرقه و شرب الخمر و الزنا.
    ترجمه :
    1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار چيز است كه وارد خانه اى نمى شود، مگر اين كه آن خانه خراب شده و يا با بركت ، آباد نخواهد شد: خيانت ، سرقت شراب خوردن و زنا.

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم عن سليمان بن خالد عن ابى عبدالله عليه السلام قال مدمن الخمر يلقى الله عزوجل كعابد و ثن و من شرب منه شربه لم يقبل الله عزوجل و جل صلاته اربعين يوما.
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: شرابخوار مانند بت پرست با خداوند عزوجل ملاقات مى نمايد و كسى كه يك بار شراب بخورد،خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمى كند.

    حديث : 3
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين به سعيد عن بن ابى عمير عن اسماعيل بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال ساله رجل فقال اصلحك الله شرب الخمر شر ام ترك الصلاه فقال شرب الخمر ثم قال اترى لم ذاك قال لا قال لانه يصير فى حال لا يعرف ربه .
    ترجمه :
    3. شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: خداوند تو را در طاعتش ‍ موفق نمايد ! شراب خوردن بدتر است يا نماز نخواندن ؟ فرمودند: شراب خوردن . آنگاه فرمودند: مى دانى چرا؟ عرض كرد: خير. فرمودند: چون حالى پيدا مى كند كه خدايش را نمى شناسد.

    حديث : 4
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن ابى عبدالله عن آبائه عليهم السلام ان النبى صلى الله عليه و آله و سلم قال يجى مدمن الخمر يوم القيامه مزرقه عيناه مسودا وجهه مائلا شقه يسيل لعابه مشدوده ناصيته الى ابهام قدمه خارجه يدهمن صلبه فيفزع منه اهل الجمع اذا راوه مقبلا الى الحساب .
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: شرابخوار در روز قيامت با چشمانى كور و رويى سياه در حالى مى آيد كه يك طرف بدنش كج ، آب دهانش جارى ، موهاى جلو سرش به انگشت شست پايش بسته شده و دستش از ستون فقرآتش در آمده است ، بطورى كه اهل محشر وقتى او را مى بينند كه براى حساب مى رود، از او به وحشت مى افتند.

    حديث : 5
    ابى رحمه الله عن محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد عن مروك بن عبيد عن رجل عن ابى عبدالله عليه السلام انه قال من اكتحل بميل من مسكر كحله الله عزوجل بميل من نار و قال ان اهل الرى فى الدنيا من المسكر يموتون عطاشا و يحشرون عطاشا و يدخلون النار عطاشا.
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با ميلى از مسكر سرمه بكشد، خداوند عزوجل با ميلى آتشين به چشمانش مى كشد. و سيراب شدگان از مسكر در دنيا، تشنه مى ميرند، تشنه محشور مى شوند و تشنه وارد جهنم مى شوند.

    حديث : 6
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن معاويه بن الحكيم عن ابن ابى عمير عن ابان بن عثمان عن الفضيل بن يسار قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول من شرب الخمر فسكر منها لم يقبل الله صلاته اربعين يوما فان ترك الصلاه فى هذه الايام ضوعف اليه العذاب لترك الصلاه .
    ترجمه :
    6. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه مسكر بخورد و مست شو، خداوند چهل روز نمازش را قبول نمى نمايد و اگر در اين مدت نماز نخواند، بخاطر ترك نماز عذابش دو برابر مى شود.

    حديث : 7
    حدثنى جعفر بن على عن ابيه على عن ابيه الحسن بن على بن عبدالله بن المغيره عن العباس بن عامر عن ابى الصحارى عن ابى عبدالله عليه السلام قال سالته عن شارب الخمر قال تقبل منه صلاه مادام فى عروقه منها شى .
    ترجمه :
    7. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام حكم شرابخوار را پرسيدم . آن حضرت عليه السلام فرمودند: تا زمانى كه ذره اى در رگهايش باشد، نمازش ‍ قبول نخواهد شد.

    حديث : 8
    و بهذاالاسناد عن الحسن بن على عن عثمان بن عيسى عن ابن مسكان عمن رواه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل جعل للشر اقفالا و جعل مفاتيح تلك الاقفال الشراب و اشر من الشراب الكذب .
    ترجمه :
    8. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل براى شر چند قفل گذاشته كه كليد اين قفلها شراب است . و دروغ بدتر از شراب است .

    حديث : 9
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى العبيدى عن النضربن سويد عن يعقوب بن شعيب عن احدهما عليهماالسلام قال ان الله عزوجل جعل للمعصيه بيتا ثم جعل للبيت بابا ثم جعل للباب غلقا ثم جعل للغلق مفتاحا و مفتاح المعصيه الخمر.
    ترجمه :
    9. راوى از امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل گناه را در خانه اى قرار داده ، براى اين خانه درى گذاشته ، بر اين در قفلى نهاده و براى اين قفل كليدى گذاشته است . كليد گناه شراب است .

    حديث : 10
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن عبدالجبار عن سيف بن عميره عن منصور عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال مدمن الزنا و السرق و الشرب كعابد و ثن .
    ترجمه :
    10. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه بر زنا و دزدى و شراب خوردن مداومت مى نمايد، همانند بت پرست است .

    حديث : 11
    حدثنى الحسين بن احمد عن ابيهه عن محمد بن احمد عن على بن اسماعيل عن احمد بن النضر عن عمروبن شمر عن جابر عن عن ابى جعفر عليه السلام قال لعن رسول الله صلى الله عليه و آله فى الخمر عشره غارسها و حارسها و عاصرها و شاربها و ساقيها و حاملها و المحموله اليه و بايعها و مشتريها و آكل ثمنها.
    ترجمه :
    11. امام باقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله ده نفر را در رابطه با شراب لعنت كردند: كسى كه (درخت ) آن را (بقصد شراب ) بكارد، باغبان آن ، سازنده آن ، كسى كه هآن را مى نوشد، ساقى آن ، حمل كننده آن ، كسى كه آن را براى او حمل مى كنند، فروشنده آن ، مشترى آن و كسى كه سود آن به جيب او مى رود.

    حديث : 12
    و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن جعفر القمى رفعه الى ابى عبدالله عليه السلام قال الغناء عش النفاق و شرب الخمر مفتاح كل شر و شارب الخمر مكذب بكتاب الله عزوجل ول صادق الله عزوجل لا جتنب محارمه .
    ترجمه :
    12. امام صادق عليه السلام فرمودند: آواز، آشيانه نفاق و شراب خوردن كليد هر بدى است . شرابخوار تكذيب كننده كتاب خداوند عزوجل است و اگر خداوند عزوجل را تصديق مى كرد، حتما از حرامهاى او دورى مى نمود.

    حديث : 13
    ابى رحمه الله قال حدثنى الحميرى عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفر بن محمد عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من ادخل عرقا من عروقه شيئا مما يسكر كثيره عذب الله عزوجل ذلك العرق بستين و ثلاثمائه نوع من العذاب .
    ترجمه :
    13. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه اندكى از آنچهه بسيار آن مست كننده هاست وارد رگى از رگهايش كند، خداوند عزوجل اين رگ را سيصد و شصت نوع عذاب ، كيفر مى دهد.

    حديث : 14
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن الحسن بن على بن فضال عن عمروبن سعيد المدائنى عن مصدق بن صدقه عن عمار بن موسى عن ابى عبدالله عليه السلام قال سئل عن الرجل اذا شرب المسكر ما حاله قال لا يقبل الله صلاته اربعين يوما و ليس له توبه فى الاربعين و ان مات فيها دخل النار.
    ترجمه :
    14. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: حكم مردى كه مسكر مى خورد چيست ؟ فرمودند: تا چهل روز نمازش قبول نمى شود، در اين چهل روز نمى تواند توبه كند و اگر در اين مدت بميرد به جهنم مى رود.

    حديث : 15
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى ابراهيم بن هاشم عن عمروبن سعيد المدائنى عن احمد بن اسماعيل الكاتب عن ابيه قال اقبل محمد بن على عليهماالسلام فى المسجد الحرام فنظر اليه قوم من قريش فقالوا هذا له اهل العراق فقال بعضهم لو بعثتم اليه بعضكم فساله فاتاه هشاب منهم فقال له يا عم ما اكبر الكبائر قال شرب الخمر فاتاهم فاخبر هم فقالوا له هعد اليه فلم يزالوا به حتى عاد اليهه فساله فقال له الم اقل لك يا ابن اخ شرب الخمر ان شرب الخمر يدخل صاحبه فى الزنا و السرقهه و قتل النفس التى حرم الله بالحق و فى الشرك بالله افاعيل الخمر تعلوا على كل ذنب كما تعلو شجرتها على كل شجره على دينه طلبا لما فى يديه اخمله الله و مقته عليه و وكله اليه فان هو غلب على شى من دنياه و صار فى يده منه شى نزع الله البركه منهه و لم يوجره على شى ينفقه فى حج و لا عمره و لا عتق .
    ترجمه :
    15. راوى مى گويد عده اى از قريش محمد بن على عليهماالسلام (امام باقر يا امام جواد) را در مسجد الحرام ديدند و گفتند. مردم عراق اين شخص را مى پرستند. يكى از آنها گفت خوب است شخصى را بفرستيم تا از او چيزى بپرسد. جوانى از آنها نزد حضرت عليه السلام امده و پرسيد: اى عمو ! بزرگترين گناهان كبيره كدام گناه است ؟ آن حضرت عليه السلام در پاسخ فرمودند: خوردن شراب . آن جوان نيز آمد و آنها را از سئوال و جواب خود آگاه كرد. به او گفتند. دوباره سئوالت را تكرار كن و اصرار كردند. دوباره بازگشت و سئوال كرد. امام عليه السلام فرمودند: برادرزاده ! مگر به تو نگفتم خوردن شراب . ههمانا شراب خوردن شرابخوار را به هزنا، دزدى ، آدم كشى ، كه خداوند آن را حرام نموده مگر بحق و شرك به خدا مى كشاند. كارهايى كه شراب انجام مى دهد بيش از هرگناه است ؛ همانگونه كه درخت آن از هر درختى بالاتر مى رود. شد از طريق او مالى بدست آورد، خداوند بركت را از آن مال برمى دارد و اگر مقدارى از آن را در راه حج يا عمره يا بنده آزاد كردن مصرف كند، به او پاداشى عطا نمى نمايد.

    عقاب من ترك فريضه من فرائض الله او ارتكب كبيره من الكبائر
    مجازات ترك واجب يا ارتكاب گناه كبيره
    حديث : 1
    حدثنى على بن احمد قال حدثنى محمد بن جعفر الاسدى قال حدثنى موسى بن عمران النخعى قال حدثنى الحسين بن يزيد النوفلى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قلت لابى عبدالله عليه السلام روى عن المغيره انه قال اذا عرف الرجل ربه هليس عليه وراء ذلك شى قال ماله لعنه الله اليس كلما ازداد بالله معرفه فهو اطوع له افيطيع الله عزوجل من لا يعرفه ان الله عزوجل امر محمدا صلى الله عليه و آله بامر و امر محمد صلى الله عليه و آله المومنين بامر فهم عاملون به الى ان يجى نهيه و الامر و النهى عند المومن سواء قال ثم قال لا ينظر الله عزوجل الى عبد و لا يزكيه اذا ترك فريضه من فرائض الله و ارتكب كبيره من الكبائر قال قلت لا ينظر الله اليه قال نعم قد اشرك بالله قال قلت اشرك قال نعم ان الله عزوجل امر بامر و امره ابليس بامر فترك ما امر الله عزوجل به و صار الى ما امر ابليس به فهذا مع البليس فى الدرك السابع من النار.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم نقل مى كنند كه مغيره گفته است : هنگامى كه انسان خدايش را شناخت ، ديگر تكليفى ندارد، آن حضرت عليه السلام فرمودند: خدا لعنتش كند. چرا چنين گفته است . مگر چنين نيست كه انسان هر چه بيشتر خدا را شناخت از او بيشتر اطاعت مى كند. آيا كسانى كه خدا را نمى شناسند، از او اطاعت مى كنند!؟ همانا خداوند عزوجل با فرمانى به حضرت محمد صلى الله عليه و آله امر نموده و حضرت محمد صلى الله عليه و آله نيز با فرمانى به مومنين امر نموده است و آنها تا رسيدن نهى آن ، به عمل مى كنند. و مومن امر و نهى را مساوى مى داند (همانطور كه به امر عمل مى كند به نهى نيز عمل مى كند.)
    آنگاه فرمودند: هنگامى كه بنده اى واجبى از واجبات خداوند را ترك و گناه كبيره هاى از گناهان كبيره را مرتكب شود، خداوند عزوجل به او نگاه نكرده او را پاك نمى گرداند. عرض كردم خداوند به او نگاه نمى نمايد ! فرمودند: بله . زيرا به خداوند شرك ورزيده است . عرض كردم : شرك ورزيده است ! بله . زيرا همانا خداوند عزوجل دستورى داده است و شيطان نيز دستورى داده است و او دستور خداوند را رها و به دستور شيطان عمل كرده است .پس او همراه با ابليس در درك هفتم جهنم (هفتمين طبقه زيرين جهنم ) خواهد بود.

    عقاب الذين يريدون ان تشيع الفاحشه فى الذين آمنوا
    مجازات دوستداران رواج گناه در ميان مومنين
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى قال حدثنى سهل بن زياد الادمى عن يحيى بن المبارك عن عبدالله بن جبله عن محمد بن الفضيل عن ابى الحسن موسى بن جعفر عليهماالسلام قال قلت له جعلت فداك الرجل من اخوانى يبلغنى عنه الشى الذى اكره له فاساله عنه هفينكر ذلك و قد اخبرنى عنه قوم ثقات فقال لى يا محمد كذب سمعك و بصرك عن اخيك و ان شههد عندك خمسون قسامه و قال لك قولا فصدقه و كذبهم و لا تذيعن عليه شيئا تشينه به و تهدم به مروته فتكون من الذين قال الله عزوجل ان الذين يحبون ان تشيع الفاحشه فى الذنى آمنوا لهم عذاب اليم فى الدنيا و الاخره .
    ترجمه :
    1. ((محمد بن فضيل )) مى گويد به امام كاظم عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم درباره يكى از برادرانم چيز ناخوش آيندى شنيدم و هنگامى كه به او گفتم انكار كرد. در حالى كه كسانى كه آن مطلب را به من گفتند، افراد مورد اعتمادى بودند. آن حضرت فرمودند: اى محمد ! در رابطه با برادرت گوش و چشمت را تكذيب كن . و اگر پنجاه ((قسامه )) (كه هر كدام پنجاه نفر هستند يا پنجاه بار قسم مى خورند) برايت قسم بخورند و مطلبى را برايت بگويند، تو سخت او را تصديق و آنان را تكذيب كن و خبرى را پخش نكن كه آبروى او را ببرد و شخصيت او را نابود كند. زيرا در غير اين صورت از كسانى خواهى بود كه خداوند عزوجل درباره آنها فرموده است ((همانا براى كسانى كه دوست دارند گناه در ميان كسانى كه ايمان آورده اند رواج يابد، عذابى دردناك در دنيا و آخرت هست )) (156).

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن على بن اسماعيل بن عمار عن منصور بن حازم قال قال ابو عبدالله عليه السلام قال رسول الله صلى الله عليه و آله من اذاع فاحشه كان كمبتديها و من عير مومنا بشى بشى لا يموت حتى يركبه .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه گناهى را رواج دهد، مانند كسى است كه براى اولين بار آن را انجام داده است .
    و كسى كه مومنى را به خاطر چيزى سرزنش كند، نمى ميرد تا خود گرفتار آن نشود.

    عقاب من مات و فى عنقه اموال الناس و عقاب من لا يبالى اين اصابالبول من جسده و عقاب من يحاكى و يغتاب و يمشى بالنميمه .
    مجازات با بدهكارى به مردم مردن ، بى اهميتى به نجس شدنبول از بول ، نقل كلام بد، غيبت و سخن چينى
    حديث : 1
    حدثنى على بن احمد قال حدثنى محمد بن جعفر قال حدثنى موسى بن عمران قال حدثنى الحسين بن يزيد قال حدثنى حفص ‍ بن غياث عن جعفر بن محمد عن آبائه عن على عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اربعه يوذون اهل النار على ما بهم من الاذى يسقون من الحميم فى الجحيم ينادون بالويل و الثبور فيقول اههل النار بعضهم لبعض ما بال هولاء الاربعه قد آذونا على مابنا من الاذى فرجل معلق فى تابوت من جمر و رجل يجر آمعاءة و رجل يسيل فوه قيحا و دما و رجل ياكل لحمه فيقال لصحاب التابوت مابال الابعد قد آذانا على ما بنا من الاذى فيقول ان الا بعد مات و فى عنقه اموال الناس لم يجدلها فى نفسهه اداء و لا وفاء ثم يقال للذى يجر امعاه ما بال الابعد قد آذانا على مابنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان لا يبالى اين اصاب البول من جسده ثم يقال للذى يسيل فوه فيحا و دما ما بال الا بعد قد آذانا على مابنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان يحاكى فينظر الى كل كلمه خبيثه فيفسد بها و يحاكى بها ثم يقال للذى ياكل لحمهه ما بال الا بعد قد آذانا على ما بنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان ياكل لحوم الناس بالغيبه و يمشى بالنميمه .
    ترجمه :
    1. مام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از اميرالمومنين عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار نفر هستند كه اهل جهنم را علاوه بر آزارهايى كه خود دارند، آزار مى دهند، در جهنم آب جوش خورده و داد و فريادشان بلند است . اهل جهنم به يكديگر مى گويند: اينان چه كرده اند كه علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه آنان ما نيز در عذاب هستيم ؟ يكى از آنان در تابوتى از آتش آويزان است . يكى ديگر روده هايش را مى كشند، ديگرى از دهنش ‍ چرك و خون جارى است . آن يكى گوشت خود را مى خورد، به كسى كه در تابوت است مى گويند اى دورترين از رحمت خدا! چه كرده اى كه ما علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه تو نيز در عذاب هستيم ؟
    مى گويد: بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، در حالى مرگم فرا رسيد كه اموال مردم به گردنم بود و نمى توانستم ديون خود را بپردازم . سپس به كسى كه روده هايش را مى كشد، مى گويند: اى دورترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه تو نيز در آزار هستيم ؟ بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، اگر بدنم با بول نجس ‍ مى شد، به آن بى اعتنا بودم . آنگاه به كسى كه چرك و خون از دهانش جارى است مى گويند اى دروترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما با وجود عذابهايى كه خود داريم ، از عذاب تو نيز آزار مى بينيم ؟ مى گويد: بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، هر سخن بدى را نقل كرده و با آن فساد ايجاد مى كردم . آنگاه به كسى كه گوشت خود را مى خورد مى گويند: اى دورترين از رحمت حق ! چه كرده اى كه ما به وجود شكنجه هايى كه گرفتار آن هستيم ، از شكنجه تو نيز در آزاريم ؟ مى گويند: بدانيد كه من گوشت مردم را با غيبت خورده و سخن چينى مى كردم .

    عقاب من تعرض لسلطان جائر
    مجازات كسى كه متعرض سلطان ستمكارى شود.
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيوليه رضى الله عنه عن عمهه عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله عليه السلام يا مفضل انهه من تعرض لسلطان جائر فاصبابته منهه بليه لم يوجر عليها و لم يرزق الصبر عليها.
    ترجمه :
    1. مفضل بن عمر مى گويد امام صادق عليه السلام به من فرمودند: اى مفضل ! همانا كسى كه متعرض سلطان ستمكارى شود و حادثه ناگوارى از ناحيه او برايش پيش آيد، پاداشى نداشته و در اين مصيبت ، صبر روزى او نخواهد شد.

    عقاب من اتاه اخوه فى حاجه فلم يقضها له
    مجازات انجام ندادن كار مسلمان
    حديث : 1
    ابى رحمه اللهه قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى عبادبن سليمان عن ابيه هارون بن الجهم عن اسماعيل بن عمار الصيرفى عن ابى عبدالله عليه السلام قال قلت له جعلت فداك المومن رحمه على المومن رحمهه على المومن فقال نعم فقلت و كيف ذلك قال ايما مومن اتاه اخوه فى حاجه فانما ذلك رحمهه من الله ساقها اليهه و سيبها له فان قضى حاجته كان قد قبل الرحمهه بقبولها و ان رده عن حاجته و هو يقدر على قضائهها فانما رد عن نفسه الرحمه التى ساقها اليه و سيبها له هو ذخرت الرحمه الى يوم القيامه فيكون المردود عن حاجته هو الحاكم فيها ان شاء صرفها الى نفسه و ان شاء الى غيره يا اسماعيل فاذا كان يوم القيامه هو الحاكم فى رحمه من الله عزوجل قد شرعت له فالى من ترى يصرفها قال قلت جعلت فداك لا اظنهه يصرفها عن نفسه قال لا تظن و لكن استيقن فانه لا يردها عن نفسه يا اسماعيل من اتاه اخوه فى حاجه يقدر على قضائها فلم يقضهها له سلط الله عليه شجاعا ينهش ابهامه فى قبره الى يوم القيامه مغفورا له او معذبا.
    ترجمه :
    1. اسماعيل بن عمار صيرفى مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض ‍ كردم : فدايت شوم مومن براى مومن رحمت است ؟ فرمودند: بله . عرض ‍ كردم : چگونه ؟ فرمودند: هر مومنى كه بخاطر حاجتى پيش برادرش برود، بدون شك اين فقط رحمتى است كه خداوند برايش آماده هنموده و فرستاده است . اگر حاجت او را بر آورد، بدون شك با قبول آن رحمت حق را پذيرفته ، و اگر با وجود توانايى ، حاجتش را بر نياورد، فقط رحمتى را كه خداوند برايش آماده كرده و فرستاده بود، رد كرده است . و اين رحمت براى روز قيامت ذخيره مى شود و كسى كه حاجتش بر آورد نشد مى تواند درباره آن تصميم بگيرد. اگر بخواهد مى تواند آن را براى خودش بردارد يا به ديگرى بدهد. اى اسماعيل ! در اين صورت كه او اختيار دار آن رحمت است ، فكر مى كنى آن را براى خودش بردارد يا به ديگرى بدهد؟ عرض ‍ كردم : گمان نمى كنم آن را به ديگرى بدهد. فرمودند: گمان نداشته باش . بلكه يقين داشته باشد كه بدون شك آن را براى خودش بر مى دارد. اى اسماعيل ! كسى كه برادرش بخاطر حاجتى پيش او بيايد و او بتواند حاجتش را بر آورد ولى اين كار را انجام ندهد، خداوند در قبرش مارى را بر او مسلط مى كند كه تا روز قيامت انگشت ابهام او را بگزد، خواه آمرزيده باشد يا در عذاب بسر برد.

    عقاب من مشى فى حاجه اخيه المومن و لم يناصحه
    مجازات به كار نگرفتن تمام توان در انجام كار برادر مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن ابى جميله قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من مشى فى حاجه اخيه المسلم و لم يناصحه فيها كان كمن خان الله و رسوله و كان الله عزوجل خصمه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه به دنبال حاجت برادر مومنش برود، ولى تمام توان خود را به كار نگيرد، مانند كسى است كه به خدا و رسولش خيانت كرده و خداوند عزوجل دشمن او خواهد بود.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله البرقى قال حدثنى ادريس بن الحسن عن مصبح بن هلقام عن ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ايما رجل من اصحابنا استعان به رجل من اخوانه فى حاجه فلم يبالغ فيها بكل جهد فقد خان الله و رسوله و المومنين قال ابى بصير قلت لابى عبدالله عليه السلام ما تعنى بقولك و المومنين قال من لدن امير المومنين صلوات الله عليه الى آخرهم .
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هر مردى از ياران ما كه برادرش براى كارى از او يارى بخواهد و او با تمام قدرت به او كمك نكند، بدون شك به خدا و رسول او و مومنين خيانت كرده است . عرض كردم : مرادتان از مومنين كيست ؟ فرمودند: از امير الومنين عليه السلام گرفته تا آخرين نفر مومنين

    عقاب من استعان به مومن فلم يعنه .
    مجازات يارى نكردن مومن بهنگام درخواست او
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن اسماعيل بن مرارعن يونس عبدالرحمن عن ابن مسكان عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال ايما رجل من شيعتنا اتاه رجل من اخواننا فاستعان به فى حاجه فلم يعنه و هو يقدر ابتلاه الله عزوجل بان يقضى حوائج عدو من اعدائنا يعذبه الله عليه يوم القيامه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر يكى از برادران ما براى حاجتى پيش يكى از شعيعيان ما برود و براى رفع نيازش از او كمك بخواهد واو با اين كه مى تواند به او كمك كند از كمك كردن به او خوددارى كند، خداوند عزوجل او را به بر آوردن نيازهاى يكى از دشمنان ما گرفتار مى كند و آنگاه در روز قيامت بخاطر اين عمل او را عذاب مى كند.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن سعدان بن مسلم عن الحسين بن ابان عن ابى جعفر عليه السلام قال من بخل بمعونه اخيه المسلم و القيام له فى حاجته ابتلى بمعونه من ياثم عليه و لا يوجر.
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه از يارى كردن برادر مسلمانش ‍ خوددارى نموده و نيازش را بر نياورد، به يارى كردن كسى كه يارى او گناه است و پاداشى ندارد، گرفتار مى آيد.

    عقاب من اكتسى و مومن عارى
    مجازات پوشيدن با برهنگى مومنى
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن فرات بن احنف قال قال بن الحسين عليهماالسلام من كان عنده فضل ثوب فعلم ان بحضرته مومنا محتاجا اليه فلم يدفعه اليه اكبهه الله عزوجل فى النار على منخريه .
    ترجمه :
    1. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: كسى كه لباس زيادى داشته باشد و بداند در كنار او مومن نيازمندى هست و آن لباس را به او ندهد، خداوند او را به رو در جهنم مى افكند.

    عقاب من شبع و بحضرته مومن جائع
    مجازات سير شدن در كنار مومن گرسنه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن فرات بن اخنق قال قال على بن الحسين عليهماالسلام من بات شبعانا و بحضرته مومن جائع طاو قال الله عزوجل ملائكتى اشهدكم على هذا العبد اننى امرته فعصانى و اطاع غيرى و كلتهه الى عمله و عزتى و جلالى لا غفرت له ابدا
    ترجمه :
    1. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: كسى كه سير بخوابد و در كنار او مومن گرسنه اى باشد، خداوند عزوجل مى فرمايند: فرشتگانم ! شما را بر اين بنده گواه مى گيرم كه به او دستور دادم ، ولى از دستور من سرپيچى كرده و از ديگرى اطاعت كرد. او را به عملش واگذاشته و به عزت و جلالم سوگند، هيچ گاه او را نمى بخشم .

    حديث : 2
    و فى روآيه حريز عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول اللهه صلى الله عليه و آله عزوجل ما آمن بى من بات شعبان و اخوه المسلم طاو.
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه سير بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد، به من ايمان نياورده است .

    عقاب من حقر مومنا و استخفف به و اذله
    مجازات فقير مومن ، توهين به او، ذليل كردن او
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن المثنى عن ابى بصير عن ابى عبدالله قال لا تحقروا مومنا فقيرا فانهه من حقر مومنا فقيرا و استخفف تعالى و لم يزل ما قتاله حتى يرجع عن محقرته او يتوب و قال و من استذل مومنا و حقره لقله ذات يده و لفقره شهره الله يوم القيامه على رووس الخلائق .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: مومن فقير را تحقير نكنيد. زيرا بدون شك كسى كه مومن فقيرى را تحقير كند و به او توهين نمايد، خداى متعال او را تحقير نموده و تا زمانى كه از كار خود دست بردارد يا توبه كند، مورد دشمنى شديد خداى متعال قرار مى گيرد. و كسى كه مومنى را بخاطر ندارى و فقرش خوار نمايد و تحقيرش كند، خداوند در روز قيامت او را در ميان مخلوقات رسوا مى نمايد.

    عقاب من اغتيب عنده المومن فلم ينصره .
    مجازات يارى نكردن مومن بهنگام غيبت از او
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن ابى الورد عن ابى جعفر قال من اغتيب عنده اخوه المومن فنصره و اعانه نصره الله و اعانه فى الدنيا و الاخره و من اغتيب عنده اخوه المومن فلم ينصره و لم يدفع عنهه و هو يقدر على نصرته و عونه حقره الله فى الدنيا و الاخره .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه پيش او از برادر مومنش غيبت شود و او به برادر مومنش كمك كرده و ياريش نمايد، خداوند در دنيا و آخرت او را كمك و يارى مى نمايد و كسى كه از برادر مومنش پيش او غيبت شود و در حالى كه مى تواند او را يارى و كمك كند، كمك و يارى نرسانيده و از او دفاع نكند، خداوند در دنيا و آخرت او را خوار و ذليل مى نمايد.

    عقاب العجب
    مجازات از خود راضى بودن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن العلاء عن ابى خالد الصيقل عن ابى جعفر عليه السلام قال ان الله عزوجل فوض الامر الى ملك من الملائكه فخلق سبع سماوات و سبع الارضين و اشيا فلما راى الاشياء قد انقادت له قال من مثلى فارسل الله عزوجل نويره من نار قلت و ما نويره من نار بمثل انمله قال فاستقبها بجميع ما خلق فتخللت لذلك حتى وصلت اليه لما ان دخله العجب .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل مقدارى از آفرينش ‍ را بعهده فرشته اى گذاشت و او هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاى ديگرى آفريد. و هنگامى كه ديد همه چيز بفرمان اوست ، گفت ، من بى نظيرم . خداوند عزوجل نيز آتش اندكى فرستاد راوى سئوال كرد مثلا چقدر؟ فرمودند: آتشى باندازه بند انگشت و همه چيزهايى كه او آفريده بود به آتش كشيد، فقط بخاطر اين كه هاز خود راضى شده بود.

    عقاب من تصام عن سائله و تبختر فى مشيه
    مجازات به كرى زدن خود در مقابلسائل و راه رفتن متكبرانه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن سليمان بن سماعه عن عمه عاصم الكوفى عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا تصامت امتى عن سائلها و مشت بتبخترها حلف ربى عزوجل بعزته فقال و عزتى لا عذبن بعضهم ببعض .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه امت من خود را در مقابل سائل به كرى زده و متكبرانه راه بروند، خدايم به عزتش سوگند ياد نموده و مى فرمايند: به عزتم سوگند بعضى از آنها را بوسيله بعضى ديگر عذاب مى نمايم .

    عقاب التباغض و التخاون
    مجازات دشمنى و خيانت نسبت به يكديگر
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لا تزال امتى بخير مالم يتخاونوا و ادوا الامانه و آتووا الزكاه و اذا لم يفعلوا ذلك ابتلوا بالحقط و السنين .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: تا زمانى كه امت من به يكديگر خيانت نكرده ، امانتها را به صاحبانش بازگردانند و زكات بپردازند، در خير خواهند بود، و هنگامى كه اين كارها را انجام ندهند، گرفتار قحطى و خشكسالى مى شوند.

    عقاب المعاصى
    مجازات گناهان
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابى حمزه الثمالى عن ابى جعفر عليه السلام قال اما انه ليست سنه امطر من سنه و لكن يضعه حيث يشاء الله ان الله عزوجل اذا عمل قوم بالمعاصى صرف عنهم ما كان قدر لهم من المطر فى تلك السنه الى غيرها من الفيافى و البحار و الجبال و ان الله عزوجل ليعذب الجعل فى جحرها بحبس المطر عن الارض بخطايا من بحضرته و قد جعل الله له السبيل و المسلك الى سوا محلهه اهل المعاصى ثم قال ابو جعفر عليه السلام فاعتبروا يا اولى الابصار ثم قال وجدنا فى كتاب امير المومنين عليه السلام قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا ظهر الزنا كثر موت الفجاه و اذا طفف المكيال اخذهم الله بالسنين و النقض و اذا منعوا الزكاه منعت الارض بركتها من الزرع و الثمار و المعادن و اذا جاروا فى الاحكام تعاونوا على الظلم و العدوان و اذا نقضوا العهود سلط الله عليهم عدوهم و اذا قطعوا الارحام جعلت الاموال فى ايدى الاشرار و اذا يامروا بمعروف و لم ينهوا عن منكر و لم يتبعوا الاخيار من اهل بيتى سلط الله عليهم شرارهم فيدعوا خيارهم فلايستجاب لهم .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: بدانيد كه هيچ سالى پربارتر از سال ديگر نيست . تنها چيزى كه هست اين است كه نزول باران در هر منطقه اى بستگى به خواست خداوند دارد. بدون ترديد هنگامى كه جامعه اى كه مرتكب گناهان گردند، خداوند عزوجل بارانى را كه براى آنها قرار داده بود، در آن جا نبارانيده و در بيابانهاى وسيع ، درياها و كوهها ديگرى نازل مى گرداند. بدون شك خداوند جعل را در لانه اش بخاطر گناهان مردمى كه در كنار آن هستند، با نبارانيدن باران عذاب مى نمايد. زيرا كه او مى تواند به مكانى كه در آنجا معصيت نمى شود، برود. آنگاه امام باقر عليه السلام فرمودند: اى آگاهان ! پند گيريد. سپس فرمودند: در كتاب امير المومنين عليه السلام آمده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد مى شود، و زمانى كه كم فروشى كنند، خداوند آنان را با قحطى و كمبود محصولات عذاب مى نمايد و هنگامى كه زكات نپردازند، زمين نيز آنها را از زراعت ، ميوه ها، و معادن خود محروم مى نمايد، و هنگامى كه در قضاوت ، ظلم كنند، در ظلم و تجاوز به يارى يكديگر خواهند پرداخت . و زمانى كه پيمان شكنى كنند، خداوند دشمنانشان را بر آنها مسلط مى نمايد. و هنگامى كه قطع رحم نمايند، اموال در دست اشرار قرار مى گيرد. و زمانى كه امر به معروف و نهى از منكر مسلط مى نمايد و هنگامى كه قطع رحم نمايند، اموال در دست اشرار قرار مى گيرد و زمانى كه امر به معروف و نهى از منكر نكرده و از نيكان اهل بيتم پيروى نكنند، خداوند بدانشان را بر آنها مسلط مى نمايد، و در اين حال نيكان آنها دعا مى كنند، ولى مستجاب نمى شود.








  4. #24
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن احمد بن محمد بن ابى نصر البزنطى عن ابان الاحمر عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله خمس اذا ادر كتموهن فتعوذوا بالله عزوجل منهن لم تظهر الفاحشه فى قوم قط حتى يعلنوها الا ظهر فيهم الطاعون و الاوجاع التى لم تكن فى اسلافهم الذين مضوا و لم ينقصوا المكيال و الميزان الا اخذوا بالسنين و شده الموونه و جور السلطان و لم يمنعوا الزكاه الا منعوا القطر من السماء و لولا البهائم لم يمطروا و لم ينقضوا عهد الله عزوجل و عهد رسوله الا سلط الله عليهم عدوهم فاخذوا بعض ما فى ايديهم ولم يحكموا بغير ما انزل الله الا جعل باسهم بينهم .
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: پنج چيز است كه اگر به آنها رسيديد، از آنها به خداوند عزوجل پناه بريد: گناهان بصورت آشكار در جامعه اى رواج پيدا نكرده است ، مگر اين كه طاعون و امراضى كه در ميان پيشينيان آنها كه از دنيا رفته اند، وجود نداشته است ، در ميان آنها رواج پيدا مى كند؛ و كم فروشى نكرده اند، مگر اين كه با قحطى و تنگدستى و ستم سلطان مجازات شده اند، زكات پرداخت نكرده اند، مگر اين كه از باران محروم شده اند و اگر چهارپايان نبودند باران بر آنها نمى باريد؛ پيمان خداوند عزوجل و پيمان رسولش را نشكسته اند، مگر اين كه خداوند دشمنانشان را بر آنها مسلط نموده و آنان مقدارى از مالشان را گرفته اند،، و بغير احكام الهى قضاوت ننموده اند، مگر اين كه خداوند عذابشان را در ميان خودشان قرار داده است .

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله سياتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيهه علانيتهم طمعا فى الدنيا لا يريدون به ما عندالله عزوجل يكون امرهم رياء لا يخالطه خوف يعمهم الله بعقاب فيدعونه دعاء الغريق فلا يستجاب لهم .
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: زمانى مى رسد كه بخاطر رسيدن به دنيا، باطن امت من ناپاك و ظاهر آنها نيكو شده ، و به دنبال ثوابهاى خداوند عزوجل نبوده و كارهايشان ريايى و نه از ترس خدا خواهد بود. خداوند همه آنها را عذاب مى كند. آنگاه مانند غريق دعا مى كنند، ولى مستجاب نمى شود.

    حديث : 4
    و بهذاالاسناد قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله سياتى على امتى زمان لا يبقى من القرآن الا رسمه و لامن الاسلام الا اسمه يسمون به و هم ابعد الناس منه مساجد هم عامره و هى خراب من الهدى فقهاء ذلك الزمان شر فقهاء تحت ظل السماء منهم خرجت الفتنه و اليهم تعود.
    ترجمه :
    4. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: براى امتم زمانى مى رسد كه از قرآن چيزى جز ظاهر آن و از اسلام چيزى جز اسم آن باقى نمى ماند، بنام اسلام ناميده مى شوند، ولى دورترين مردم از اسلام هستند، مساجدشان آباد است ، ولى از هدايت در آنها خبرى نيست ، فقهاى اين زمان بدترين فقيهان در زير سايه آسمان هستند. منشاء فتنه ها مى باشند و فتنه ها به خودشان باز مى گردد.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم معن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن حماد بن عثمان عن خلف بن حماد عن ربعى عن الفضيل عن ابى عبدالله عليه السلام قال اذا اخذ القوم فى معصيه الله عزوجل فان كانوا ركبانا من خيل ابليس و ان كانوا رجاله كانوا من رجالته .
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام فرمودند: هنگامى كه عده اى گناه كنند، اگر سواره باشند، از سواره نظام ابليس و اگر پياده باشند، از پياده نظام او خواهند بود.

    حديث : 6
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن الهيثم بن واقد قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان الله عزوجل بعث نبيا الى قومه فاوحى الله اليه قل لقومك انه ليس من اهل قريه و لا اهل بيت كانوا على طاعتى فاصابهم فيها شر فانتقلوا عما احب الى ما اكره الا تحولت لهم عما يحبون الى ما يكرهون .
    عقاب العلماء الفجره و القراء الفسقه و الجبابره الظلمه و الوزراء الخونه و العرفاء الكذبه و الناكثين
    ترجمه :
    6. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل پيامبرى را در ميان قوم خود برانگيخت و به او وحى نمود كه به قومت بگو: بدون شك اهل هيچ شهر يا خاندانى نبوده اند كه به طاعت من مشغول باشند و در اين راه حادثه ناگوارى برايشان پيش آيد، و آنها را از آنچه دوست دارم رو گرداند و به آنچه بدم مى آيد رو آورند، مگر اين كه من نيز از آنچه دوست دارند، رو گردانيده و به آنچه بدشان مى آيد، رو مى آورم .

    عقاب العلماء الفجره و القراء الفسفه و الجبابره الظلمه و الوزراء الخونه والعرفاء الكذبه و الناكثين
    مجازات علماى فاسد، قاريان فاسق ، گردنكشان ستمگر، وزيران خيانتكار، داناياندروغگو و پيمان شكنان
    1. حديث
    محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفر بن محمد عليه السلام ان عليا عليه السلام قال ان فى جهنم رحى تطحن افلا تسالونى ما طحنها فقيل له و ما طنحها يا اميرالمومنين فقال العلماء الفجره و القراء الفسقه و الجبابره الظلمه و الوزراء الخونه و العرفاء الكذبه و ان فى النار لمدينه يقال لها الحصينه افلا تسالونى ما فيها فقيل له و ما فيها يا اميرالمومنين قال فيها ايدى الناكثين .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: همانا آسيابى در جهنم هست كه آسياب مى كند. آيا نمى پرسيد چه چيزى را آسياب مى كند؟ عرض كردند: چه چيزى را آسياب مى كند اى اميرالمومنين ؟ فرمودند: علماى فاسد، قاريان فاسق ، گردنكشان ستمگر، وزيران خيانتكار و دانايان دروغگو را. و همانا در جهنم شهرى به نام ((حصينه )) است . آيا نمى پرسيد كه چه چيزى در آن شهر است ؟ عرض ‍ كردند: در آن چيست اى اميرالمومنين ؟ فرمودند: دستهاى پيمان شكنان .

    عقاب حب الدنيا و عباده الطاغوت
    مجازات دوستى دنيا و عبادت طاغوت
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن عمرو عن صالح بن سعيد عن اخيه سهل الحلوانى عن ابى عبدالله عليه السلام قال بينا عيسى بن مريم عليهماالسلام فى سياحته اذ مر بقريه فوجد اهلها موتى فى الطريق و الدور فقال ان هولاء ماتوا بسخطه و لو ماتوا بغيرها تدافنوا قال فقال اصحابه وددنا انا عرفنا قصتهم فقيل له نادهم يا روح الله قال ما حالكم و ما قصتكم قال اصبحنا فى عافيه و بتنا فى الهاويه فقال : ما الهاويه قال بحار من نار فيها جبال من النار قال و ما بلغ بكم ما ارى قال : حب الدنيا و عباده الطاغوت قال و ما بلغ بكم من حبكم الدنيا قال كحب الدنيا قال كحب الصبى لامه اذا اقبلت فرح و اذا ادبرت حزن قال و ما بلغ من عبادتكم الطاغوت قال كانوا اذا امرونا اطعناهم قال فكيف اجبتنى انت من دونهم قال لانهم ملجمون بلجم من نار عليهم ملائكه غلاظ شداد و انيكنت فيهم و لم اكن منهم فلما اصابهم العذاب اصابنى معهم فانا معلق بشعره اخاف ان اكبكب فى النار قال فقال عيسى عليه السلام لاصحابه النوم على المزابل و اكل خبر العشير يسير مع سلامه الدين .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: حضرت عيسى عليه السلام بهنگام سياحت گذارش به شهرى افتاد. مشاهده نمود كه اهل آن مرده و در خانه ها و راهها افتاده اند. فرمودند: اينها با خشم الهى مرده اند. و اگر در غير از اين بود، يكديگر را دفن مى كردند. ياران او عرض كردند: چرا به اين روز افتاده اند؟ آنها را صدا بزن روح الله ! او نيز صدا زد:
    اى اهل شهر ! يكى از آنها جواب داد: بله ، اى روح الله ! حضرت عيسى عليه السلام پرسيد: براى شما چه اتفاقى افتاده است ؟ گفت : روز سالم بوديم ، ولى شب از هاويه سر در آورديم . پرسيد: هاويه چيست ؟ جواب داد: درياهايى از آتش است كه سر در آورديم از آتش در آن قرار دارد. پرسيد: چه چيزى شما را به اين جا رساند؟ جواب داد: دوستى دنيا و عبادت طاغوت . پرسيد: چقدر دنيا را دوست داشتيد؟ گفت همانقدر كه بچه مادرش را دوست دارد؛ هنگامى كه بيايد، خوشحال شده و هنگامى كه برود، اندوهگين مى شود. پرسيد: چگونه طاغوت را عبادت مى كرديد؟ گفت : وقتى به ما دستور مى دادند، اطاعت مى كرديم . پرسيد: چرا فقط تو جواب دادى ؟ گفت : باين جهت كه دهنه هايى از آتش بر دهان آنها زده و فرشتگانى خشن و نيرومند بر آنها گمارده اند. من در ميان آنها بودم ، ولى از آنان نبودم . هنگامى كه عذاب آمد، مرا نيز همراه آنان در برگرفت . اكنون به تار مويى آويزان بوده و مى ترسم در جهنم بيفتم . آنگاه حضرت عيسى عليه السلام به ياران خود فرمودند: خوابيدن در زباله دانيها و خوردن نان جو با سلامت دين راحت تر است .

    عقاب المرائى
    مجازات رياكار
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفربن محمد عن ابيه عليهماالسلام ان رسول الله صلى الله عليه و آله سئل فبم النجاه غدا قال انما النجاه فى ان لا تخادعوا الله فيخدعكم فانه من يخادع الله يخدعه و ينزع من الايمان و نفسه يخدع لو يشعر قيل له فكيف يخادع الله قال : يعمل بما امر الله عزوجل ثم يريد به غيره فاتقوا الله فى الرياء فانه شرك بالله ان المرائى يدعى يوم القيامه باربعه اسماء يا كافر يا فاجر يا غادر يا خاسر حبط عملك و بطل اجرك و لا خلاق لك اليوم فالتمس اجرك ممن كنت تعمل له .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه از رسول صلى الله عليه و آله پرسيدند: فردا (قيامت ) عامل نجات چيست ؟ فرمودند: نجات فقط در اين است كه با خداوند خدعه نكنيد تا خداوند هم با شما خدعه نكند. زيرا بدون شك كسى كه با خدا خدعه كند، خود فرهنگ شهادت نيز با او خدعه نموده و روح ايمان را از او مى گيرد. و اگر بفهمد درحقيقت با خودش خدعه نموده است . پرسيدند: انسان چگونه باخداوند خدعه مى كند؟ فرمودند: كارى را كه خداوند عزوجل دستور داده انجام ميدهد، ولى بخاطر غير خدا. از خدا بترسيد بخاطر ريا كه قطعا ريا شرك به خداست . بدون شك رياكار را در روز قيامت با چهار اسم صدا مى زنند: اى كافر ! اى فاسد ! اى حيله گر ! اى زيانكار ! عملت باطل شد، پاداشت از ميان رفت ، و امروز هيچ ثوابى ندارى ، پاداشت را از همان كسانى بخواه كه برايشان كار مى كردى .

    حديث : 2
    و بهذاالاسناد عن جعفر عن ابيه عليهماالسلام ان الله عزوجل انزل كتابا من كتبه على نبى من الانبياء و فيه ان يكون خلق من خلقى يختتلون الدنيا بالدين يلبسون مسوك الضان على قلوب كقلوب الذئاب اشد مراره من الصبر و السنتهم احلى من العسل و اعمالهم الباطنه انتن من الجيف فبى يغترون ام آياى يخادعون ام على يجترئون فبعزتى حلفت لا بعثن عليهم
    فتنه تطا فى خطامها حتى تبلغ اطراف الارض تترك الحكيم منها حيران فيها راى ذى الراى و حكمه الحكيم البسهم شيعا و اذيق بعضهم باس بعض انتقم من اعدائى باعدائى فلا ابالى .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه پدرش عليه السلام فرمودند: در يكى از كتابهايى كه خداوند عزوجل بر يكى از پيامبران نازل نموده ، آمده است : عده اى از مخلوقاتم دين را وسيله رسيدن به دنيا قرار داده و باداشتن دلهايى چون دل گرگ ، پوست گوسفند به تن كرده اند، از صبر (شيره درختى بنام صبر زرد) تلخترند، ولى زبانشان شيرينتر از عسل است ؛ اعمال باطنى آنان (هر عملى قلبى مثل ايمان ، نيت ...) و بدبوتر از مردار است ؛ آيا (ايشان ) فريب رحمت مرا خورده اند، با من نيرنگ مى كنند، يا بر من جرى شده اند ! به عزت خود سوگند ياد كرده ام كه بدون ترديد و حتما آنان را گرفتار فتنه افسار گسيخته اى سازم كه به سرتاسر زمين كشيده شود؛ چنان فتنه اى كه حكيم را واگذاشته و راى صاحبنظران و دانش دانشمندان در آن فرو ماند؛ آنان را متفرق نموده و بوسيله يكديگر آزارشان مى دهم . بوسيله دشمنانم از دشمنانم انتقام مى گيرم و برايم اهميتى ندارد. و نيز برايم اهميتى ندارد كه همه آنها را عذاب نمايم .

    عقاب من صنع شيئا للمفاخره
    مجازات چيزى ساختن براى رقابت در تفاخر
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابراهيم النوفلى عن الحسين بن المختار رفعه الى امير المومنين عليه السلام قال من صنع شيئا للمفاخره حشره الله يوم القيامه اسود.
    ترجمه :
    1. امير المومنين عليه السلام فرمودند: كسى كه براى رقابت در تفاخر چيزى بسازد، خداوند او را روسياه محشور مى نمايد.

    عقاب من ترك الامر بالمعروف و النهى عن المنكر
    مجازات ترك امر به معروف و نهى از منكر
    حديث : 1
    ابى عبدالله قال حدثنى سعدبن عبدالله عن محمد بن عيسى عن محمد بن عرفه قال سمعت الرضا عليه السلام يقول قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا ترك امتى الامر بالمعروف و النهى عن المنكر فلياذن بوقاع من الله جل اسمه .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام رضا عليه السلام شنيدم كه نقل نمود رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه امت من امر به معروف و نهى از منكر را ترك كردند. بايد آماده جنگ با خداى متعال باشند.

    باب
    مجازات به خشم در آوردن خداوند
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن العباس بن معروف عن رجل عن مندل بن على العنزى عن محمد بن مطرف عن مسمع عن الاصبغ بن نباته عن على عليه السلام قال : اذا غضب الله عزوجل على بلده و لم ينزل بها العذاب غلت اسعارها و قصرت اعمارها و لم تربح تجارها و لم ترك اثمارها و لم تغزر انهارها و حبس ‍ عنها امطارها و سلط عليها شرارها.
    ترجمه :
    1. امام على عليه السلام فرمودند: هنگامى كه خداوند عزوجل بر شهرى خشم گيرد و عذابى بر آنان نازل نكند، نرخهاى آنان بالا رفته ، عمرهاى آنان كوتاه شده ، تاجران آن سود نبرده ، ميوه هايش پاكيزه نشده ، رودهايش كم اب شده ، باران نباريده و خداوند بدانشان را بر آنها مسلط مى نمايد.

    عقاب من امن رجلا على دمه ثم قتله
    مجازات در امان داشتن مرد از كشتن و آنگاه كشتن او
    حديث : 1
    حدثنى حمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن يحيى بن ابى عمران عن يونس عن عبدالله بن سليمان قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول من امن رجلا على دمه ثم قلته جاء يوم القيامه يحمل لواء الغدر.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه مردى را از كشتن در امان بدارد و سپس او را بكشد، در روز قيامت در حالى خواهد آمد كه پرچم فريب را حمل مى كند.

    عقاب من اغتاب غازيا فى طاعه الله او اذاه او خلفه فى اهله بسوء
    مجازات غيبت از جنگجوى در راه خدا، اذيت او يا بدرفتارى با خانواده اش
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن ابراهيم بن هاشم عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من اغتاب ممنا غازيا او اذاه او خلفه فى اهله بسوء نصب عمله يوم القيامه ليستغرق حسناته ثم يركس فى النار ركسا اذا كان الغازى فى طاعه الله عزوجل .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه از مومن جنگجوى غيبت كند، او را اذيت كند يا با خانواده اش بدرفتارى نمايد، در روز قيامت اين كارش را نصب مى كنند تا كارهاى نيكش رااز بين ببرد. آنگاه او را وارونه در جهنم واژگون مى كنند، البته اگر آن جنگجو، در راه خداوند عزوجل بجنگد.

    عقاب من روع مومنا بسلطان ليصيب منه مكروها
    مجازات ترسانيدن مومن از سلطان
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن اسحاق الخفاف عن بعض الكوفيين عن ابى عبدالله عليه السلام قال من روع مومنا بسلطان ليصيبه منه مكروها فلم يصبه فهو فى النار و من روع مومنا بسلطان ليصيبه منه مكروها فاصبابه فهو مع فرعون و ال فرعون فى النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه مومنى را از سلطان بترساند كه از او آزار خواهد ديد ولى آزارى نبيند، در جهنم خواهد بود. و اگر آزار ببيند، همراه با فرعون و دودمان فرعون در جهنم خواهد بود.

    عقاب من اذى المومنين و نصب لهم و عاندهم
    مجازات اذيت مومنين و دشمنى و ستيزه با آنها
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن موسى بن عمران ابن محبوب عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله عليه السلام اذا كان يوم القيامه نادى مناد اين الصدود لاوليائى قال فيقوم قوم ليس على وجوههم لحم قال فيقول هولاء الذين اذوا المومنين و نصبوالهم و عاندوهم و عنفوهم فى دينهم قال ثم يومر بهم الى جهنم قال ابو عبدالله عليه السلام كانوا و الله الذين يقولون و لكنهم حبسوا حقوقهم و اذاعوا عليهم سرهم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: در روز قيامت منادى صدا مى زند كجايند كسانى كه از دوستانم رو مى گردانند؟ عده اى بر مى خيزند كه صورتشان گوشت ندارد. و او مى گويد اينها كسانى هستند كه مومنين را اذيت كرده ، با آنان دشمنى و ستيزه نموده و آنان را بخاطر دينشان نكوهش ‍ مى كردند، آنگاه دستور مى رسد كه آنان را به جهنم ببريد. آنگاه امام عليه السلام فرمودند: بخدا سوگند اينان همه كسانى هستند كه سخنانش با مومنين يكى بوده ، ولى حقوق آنان را ادا نكرده و اسرار آنان را فاش ‍ مى كردند.

    عقاب من ابتدع دينا
    مجازات بوجود آوردن دين
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن الحكم عن ابى عبدالله عليه السلام و عن محمد بن حمران عن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال كان رجل فى الزمن الاول طلب الدنيا من حلال فلم تقدر عليها و طلبتها من حرام فلم تقدر عليه افلا ادلك على شى يكثر به مالك و دنياك و يكثر به تبعك قال بلى قال تبتدع دينا و تدعو اليه الناس ففعل فاستجاب له الناس و اطاعوه و اصاب من الدنيا ثم انه فكر فقال بئس ما صنعت ابتدعت دينا و دعوت الناس اليه و ما ارى لى توبه الا ان آتى من دعوته اليه فارده عنه فجعل ياتى اصحابه الذنى اليه و ما ارى لى توبه الا ان اتى من دعوته اليه فارده عنه فجعل ياتى اصحابه الذين اجابوه فيقول ان الذى دعوتكم اليه باطل و انما ابتدعته فجعلوا يقولون كذبت هو الحق و لكنك شككت فى دينك فرجعت عنه فلما راى ذلك عمد الى سلسله فوتدلها و تدا ثم جعلها فى عنقه و قال لا احلها حتى يتوب الله عزوجل على فاوحى الله الى نبى من الانبياء قل لفلان و عزتى لو دعوتنى حتى ينقطع اوصالك ما استجبت لك حتى ترد من مات على ما دعوته اليه فيرجع عنه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: در زمانهاى پيش مردى را راه حلال دنبال دنيا رفت ، ولى موفق نشد. از راه حرام رفت ، باز هم موفق نشد. شيطان به سراغ او آمده و گفت : از راه حلال به دنبال دنيا رفتى ، موفق نشدى و از راه حرام نيز موفق نشدى . مى خواهى كارى به تو ياد بدهم كه مالت بسيار، دنيايت آباد و دوستدارانت زياد شوند؟ گفت : بله . گفت دين بساز و مردم را به ان دعوت كن . او نيز همين كار را كرد. مردم حرفش را قبول كرده و از او فرمانبردارى نمودند. در نتيجه او به دنيايش رسيد. پس از مدتى با خود گفت : كار بدى كردى كه دينى ساختى و مردم را به آن دعوت كردى . توبه اى ندارى . جز اين كه به سراغ پيروانت بروى و آنان را از راه خطايى كه مى روند آگاه سازى . و آنگاه سراغ پيروانش رفت و مى گفت : دينى كه شما را به آن دعوت نمودم . باطل بود. و ان دين را خود ساخته بودم . آنان در پاسخ گفتند: دروغ مى گويى . دين ما حق است ولى تو شك كرده و از دين خود برگشته اى . وقتى چنين ديد، زنجير را با ميخ در زمين محكم كرده و آن را به گردن خد آويخت و گفت : تا زمانى كه خداوند مرا نبخشيده است ، آن را باز نمى كنم . خداوند به پيامبر خود وحى نمود كه به فلانى بگو: به عزتم سوگند ! اگر آن قدر مرا بخوانى كه بندهاى بدنت را يكديگر جدا شود تو را نمى بخشم . مگر اين كه كسانى را كه با عقيده به دين ساختگى از دنيا رفته اند، زنده كنى و آنان را آن دين برگردند.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز يرفعه قال كل بدعه ضلاله و كل ضلاله سبيلها الى النار.
    ترجمه :
    2. معصوم عليه السلام فرمودند: هر بدعتى گمراهى ، و انتهاى هر گمراهى جهنم است .

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن ابى خالد عن محمد بن مسلم عن ابى جعفر عليه السلام قال ادنى الشرك ان يبتدع الرجل رآيا فيحب عليه و يبغض .
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام فرمودند: كمترين درجه شرك اين است كه انسان از جانب خود (نه از طرف ائمه دين و در مسائلى كه انسان نبايد نظر خود را اعمال كند) نظرى دشاته باشد و بر اساس آن دوستى و دشمنى كند.

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفربن الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بن سنان عن ابى حمزه الثمالى قال قلت لابى جعفر عليه السلام ما ادنى النصب فقال ان يبتدع الرجل شيئا فيحب عليه و يبغض عليه .
    ترجمه :
    4. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام پرسيدم كمترين بت پرستى كدام است ؟فرمودند: اين است كه انسان بدعتى بگذارد و بخاطر آن دوستى و دشمنى كند.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمدبن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن العمى باسناده قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ابى الله تعالى لصاحب البدعه بالتوبه قيل يا رسول الله و كيف ذاك قال انه قد اشرب قلبه حبها.
    ترجمه :
    5. رسول الله صلى الله عليه و آله فرمودند: خداوند توبه بدعت گذار را نمى پذيرد. عرض كردند: چرا اى رسول خدا؟ فرمودند: بجهت اين كه دوستى آن را وارد قلبش نموده است .

    حديث : 6
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن هارون بن الجهم عن حفص بن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام قال من مشى الى صاحب بدعه فوقره فقد مشى هدم الاسلام .
    ترجمه :
    6. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه بسوى بدعتگزار گام برداشته و به او احترام بگذارد، بدون ترديد در راه نابودى اسلام گام برداشته است .

    باب
    مجازات نافرمانى خداوند و ثواب فرمانبردارى از او
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله حدثنى احمد بن الحسين بن سعيد عن عثمان بن عيسى عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ما خلق الله خلقا الا جعل له فى الجنه منزلا و فى النار منزلا فاذا سكن اهل الجنه الجنه و اهل النار النار نادى مناد يا اهل الجنه اشرفوا فيشرفون على النار و ترفع لهم منازلهم فى النار ثم يقال لهم هذه منازلكم التى لو عصيتم ربكم دخلتموها فلو ان احدا مات فرحا لمات اهل الجنه ذلك اليوم فرحا بما صرف عنهم من العذاب ثم ينادون يا معاشر اهل النار ارفعوا رووسكم فانظروا الى منازلكم فى الجنه فيرفعون رووسهم فينظرون الى منازلهم فى الجنه ما فيها من النعيم فيقال لهم هذه منازلكم التى لو اطعتم ربكم دخلتموها قال فلو ان احدا مات حزنا لمات اهل النار تعالى ((اولئك هم الوارثون * الذين يرثون الفردوس هم فيها خالدون )).
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند كسى را خلق ننموده ، مگر اين كه منزلى در بهشت و منزلى در جهنم براى او آفريده است . هنگامى كه بهشتيان در بهشت و جهنميان در جهنم ساكن شدند، منادى صدا مى زند: اى بهشتيان به پايين بنگريد. و آنان از بالا به پايين نگاه كرده و منازل خود را در جهنم مى بينند. آنگاه به آنها مى گويند اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد. و اگر كسى از خوشحالى بميرد، بهشتيان نيز در آن هنگام از خوشحالى برطرف شدن عذاب از آنها مى ميرند. آنگاه صدا مى زند: اى جهنميان به بالاى سر خود بنگريد و منازل خود را در بهشت ببينيد. آنان سر بلند كرده و منازل خود در بهشت و نعمتهاى در آن را مى بينند. به آنان مى گويد: اين منازل شمادر بهشت است كه اگر از خداوند فرمانبردارى مى كرديد. وارد آن مى شديد. و اگر كسى از اندوه بميرد. جهنميان نيز در اين هنگام از اندوه مى ميرند. و بدين ترتيب ، منازل اينان به آنان و منازل آنان به اينان مى رسد و اين همان چيزى است كه اين آيه قرآن مى فرمايد: ((فقط آنان وارثانند. كسانى كه بهشت را به ارث برده و در آن جاويد هستند.)) (157).

    عقاب الشك و المعصيه
    مجازات شك و گناه
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن بكربن محمد الازدى عن ابى عبدالله قال قال امير المومنين عليه السلام ان الشك و المعصيه فى النار ليسا منا و لا الينا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: بدون ترديد، شك و گناه نه از ما هستند و نه راهى به سوى ما دارند.

    عقاب المراه تتطيب لغير زوجها و تخرج من بيته بغير اذنه
    مجازات عطر زدن زن براى غير شوهر و خروج او از خانه بدون اجازه شوهرش
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن ابراهيم بن عبدالحميد عن الوليد بن صبيح عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اى امراه تتطيب ثم خرجت من بيتها فهى تلعن حتى ترجع الى بيتها متى رجعت .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هر زنى كه عطر بزند و از خانه اش خارج شود، تا هر زمانى كه به خانه اش باز گردد لعنت مى شود.

    عقاب من سمع و اعيه اهل البيت عليهم السلام و راى سوادهم فلم يجبهم .
    مجازات شنيدن فرياد اهل بيت ، ديدن آنان و به كمك آنان نشتافتن .
    حديث : 1
    حدثنى الحسين بن احمد قال حدثنى ابى عن محمد بن احمد عن محمد بن اسماعيل عن على بن الحكم عن ابيه عن ابى الجارود عن عمروبن قيس المشرقى قال دخلت على الحسين عليه السلام انا و ابن عم لى و هو فى قصر بنى مقاتل فسلمنا عليه فقال له ابن عمى يا ابا عبدالله هذا الذى ارى خضاب او شعرك فقال خضاب و الشيب الينا بنى هاشم يعجل ثم اقبل علينا فقال جئتما لنصرتى فقلت انى رجل كبير السن كثير العيال و فى يدى بضائع للناس و لا ادرى ما يكون و اكره ان اضيع امانتى و قال له ابن عمى مثل ذلك قال لنا فانطلقا فلاتسمعا لى واعيه و لا تريا لى سوادا فانه من سمع و اعيتنا او راى سوادنا فلم يجبنا و لم يغثنا كان حقا على الله عزوجل ان يكبه على منخريه فى النار.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد: همراه با پسر عمويم به ديدن امام حسين عليه السلام در قصر پسران ((مقاتل )) رفتم . پس از عرض سلام ، پسر عمويم به او عرض ‍ كرد: اى ابا عبدالله ! آيا مويت سياه مانده يا آن را خضاب كرده اى ؟ فرمودند: خضاب كرده ام و پيرى زود به سراغ ما بنى هاشم مى آيد. آنگاه رو به ما نموده و پرسيدند: آيا براى يارى من آمده ايد؟ عرض كردم : پيرمردى هستم با قرض زياد و عائله فراوان . سرمايه هايى نيز از مردم را از بين ببرم . پسر عمويم نيز چنين سخنانى گفت . آن حضرت عليه السلام فرمودند: در اين صورت برويد تا فرياد ما را نشنويد و ما را نبينيد. زيرا بدون ترديد كسى كه فرياد ما را بشنود و ما را ببيند و به ما كمك نكند، بعهده خداوند عزوجل است كه او را به رو در جهنم بيفكند.

    عقاب من ولى عشره فلم يعدل بينهم
    مجازات بعهده گرفتن سرپرستى ده نفر و با عدالت با آنان رفتار نكردن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن عبدالله بن جبله عن ابى طالب عن هايه عن انس بن مالك قال سمعت رسول الله صلى الله عليه و آله يقول من ولى عشره فلم يعدل فيهم جاء يوم القيامه و يداه و رجلاه و راسه فى ثقب فاس .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمودند: كسى كه سرپرستى ده نفر را به عهده بگيرد و با عدالت با آنان رفتار نكند. در روز قيامت در حالى مى آيد كه دست و پاهاى و سرش در سوراخ تيشه اى است (158)

    عقاب من ولى شيئا من امور المسلمين فضيعهم
    مجازات به عهده گرفتن كارى از كارهاى مسلمانان و تباه كردن آنان
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد عن محمد بن حسان عن ابى عمران الارمنى عن عبدالله بن الحكم عن معاويه بن عمار عن عمروبن مروان عن ابى عبدالله عليه السلام قال من ولى شيئا من امور المسلمين فضيعهم ضيعه الله تعالى .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه كارى از كارهاى مسلمانان را بعهده بگيرد و آنان را تباه كند، خداى متعال او را تباه مى نمايد.

    عقاب الظلمه و اعوانهم .
    مجازات ظالمين و ياران آنان
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن ابن المغيره عن السكونى عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا كان يوم القيامه نادى مناد اين الظلمه و اعوانهم و من لاق لهم دواه او ربط كيسا او مد مده قلم فاحشروهم معهم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه روز قيامت فرا برسد، شخصى صدا مى زند كجايند ظالمان و ياران آنان و كسانى كه در دوات آنها ليقه انداخته ، كسيه اى برايشان بسته يا بمقدار يك بار قلم را در جوهر زدن ، آب و جوهر به دوات آنان اضافه كرده اند؟ همه اينها را با آنان محشور كنيد.

    عقاب من اقتب من سلطان جائر
    مجازات نزديك شدن به سلطان ستمگر
    حديث : 1
    و بهذاالاسناد قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ما اقترب عبد من سلطان الا تباعد من الله و لاكثر ماله الا اشتد حسابه و لا كثر تبعه الا كثرت شياطينه .
    ترجمه :
    1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بنده اى به سلطانى نزيدك نشده ، مگر اين كه از خدا دور شد، مالش زياد نشد، مگر اين كه حسابش ‍ سخت شد، و پيروانش زياد نشدند، مگر اين كه شياطين او نيز فراوان شدند.

    حديث : 2
    و بهذاالاسناد قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله آياكم و ابواب السلطان و حواشيها فان اقربكم من ابواب السلطان و حواشيها ابعدكم من الله تعالى و من آثر السلطان على الله عزوجل اذهب الله عنه الورع و جعله حيرانا.
    ترجمه :
    2. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: از نزديكان و اطرافيان سلطان بپرهيزيد. زيرا قطعا نزديكترين شما به نزديكان و اطرافيان سلطان ، دورترين شما از خداى متعال است . كسى كه خداوند را بر سلطان مقدم بدارد، خداوند ورع او را از بين برده و او را متحير مى نمايد.

    عقاب من سود اسمه فى ديوان الجبارين .
    مجازات ثبت نام در دفتر ستمگران
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن ابن بنت الوليد بن صبيح الباهلى عن ابى عبدالله عليه السلام قال من سود اسمه فى ديوان ولد فلان حشره الله يوم القيامه خنزيرا.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه نام خود را در دفتر فرزندان فلان (كه حكومتشان ظالمانه است ) بنويسد، خداوند در روز قيامت او را خوك محشور مى نمايد.

    عقاب وال يحتجب من حوائج الناس
    مجازات حاكمى كه كارهاى مردم را انجام ندهد.
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن موسى بن عمران عن ابن سنان عن ابى الجارود عن سعد الاسكاف عن الاصبغ عن اميرالمومنين عليه السلام قال ايما وال احتجب عن حوائج الناس احتجب الله يوم القيامه عن حوائجه وان اخذ هديه كان غلولا و ان اخذ رشوه فهو مشرك .
    ترجمه :
    1. امير المومنين عليه السلام فرمودند: هر حاكمى كه حوائج مردم را بر آورده نسازد، خداوند در روز قيامت حوائجش را بر آورده نمى نمايد و اگر هديه اى بگيرد، خيانت كرده و اگر رشوه بگيرد، مشرك است .

    عقاب من اقر بالمنكر
    مجازات سكوت در برابر منكر
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان رفعه الى ابى عبدالله عليه السلام قال ما اقر قوم بالمنكر بين اظهرههم لا يعيرونه الا اوشك ان يعمهم الله عزوجل بعقاب من عنده .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر كار منكر در ميان جامعه اى انجام شود و آنان انجام دهنده آن را سرزنش نكنند بدون شك نزديك است كه خداوند عذابى همگانى بر آنان فرو فرستد.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن هارون بن مسلم ، عن مسعده بن صدقه عن جعفر بن محمد عن ابيه عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ان المعصيه اذا عمل بها العبد سرالم تضر الا عاملها و اذا عمل بها علانيه و لم يعير عليه اضرت العامه قال جعفربن محمد عليهماالسلام و ذلك انه يذل بعمله دين الله و يقتدى به اهل عداوه الله .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليه السلام روايت نموده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: اگر بنده اى مخفيانه مرتكب گناهى شود، فقط خودش ضرر مى كند. ولى اگر آشكارا مرتكب گناه شود و كسى او را سرزنش نكند، همه ضرر مى كنند. آنگاه امام صادق عليه السلام فرمودند: باين جهت كه با عمل او دين خدا ذليل شده و كسانى كه زمينه دشمنى با خدا دارند، از او پيروى مى نمايند.

    حديث : 3
    و بهذاالاسناد قال قال على عليه السلام ايها الناس ان الله تعالى لا يعذب العامه بذنب الخاصه اذا عملت الخاصه بالمنكر سرا من غير ان تعلم العامه فاذا عملت الخاصه بالمنكر جهارا فلم يعير ذلك العامه استوجب الفريقان العوقبه من الله تعالى و قال لا يحضرون احدكم رجلا يضربه سلطان جائر ظلما و عدوانا و لا مقتولا و لا مظلوما اذا لم ينصره لان نصره المومن على المومن فريضه واجبه اذا هو حضره و العافيه اوسع مالم تلزمك الحجه الحاضره قال و لما وقع التقصير فى بنى اسرائيل جعل الرجل منهم يرى اخاه على الذنب فينهاه فلا ينتهى فلا يمنعه ذلك آن يكون اكيله و جليسه و شريبه حتى ضرب الله تعالى قلوب بعضهم ببعض و نزل فيهم القرآن حيث يقول عزوجل (لعن الذين كفروا من بنى اسرائيل على لسان داود و عيسى بن مريم ذلك بما عصوا و كانوا يعتدون * كانوا لا يتناهون عن منكر فعلوه ) الى آخرين الايتين .
    ترجمه :
    3. امير المومنين عليه السلام فرمودند: اى مردم ! بدون ترديد خداى متعال همه مردم را بخاطر گناه عده اى عذاب نمى كند. اگر ايشان گناه را پنهانى انجام داده و مردم را از كار خود مطلع نسازند، ولى اگر گناه خود را اشكار انجام دهند. مردم نيز آنها را سرزنش نكنند. همه مردم مستوجب عذاب خداى متعال خواهند بود. و نيز فرمودند: اگر سلطان ستمگرى از روى ستم و دشمنى مردى را بزند، او را بكشد، يا ظلم ديگرى به او روا دارد، در صورتى كه شما او را يارى نمى كنيد، در آن مكان نيز حاضر نشويد. زيرا بدون شك آگر آن جا حاضر باشيد، واجب و لازم است كه او را يارى كنيد. ولى اگر آنجا نباشيد، تا زمانى كه شرايط تكليف مهيا نشود، تكليفى نخواهيد داشت . و نيز فرمودند: زمانى بنى اسرائيل در مورد نههى از منكر كوتاهى مى كردند. بدين معنى كه وقتى كسى گناهى مرتكب مى شد، او را نهى مى كردند و او تجهى نمى كرد. گناه او مانع همنشينى و همغذايى آنان با گناهكار نمى شد. تا اين كه خداى متعال بخاطر ترك نهى از منكر) دلهاى آنان را به گناه راضى كرده و اين آيات را درباره آنها نازل نمود: ((كافران بنى اسرائيل بخاطر نافرمانى خدا و سركشى با زبان داوود و عيسى بن مريم لعنت شدند. آنان از كار منكر خود دست بردار نبودند...)) (159).

    عقاب الزانى و الزانيه
    مجازات مرد و زن زناكار

    ترجمه :حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى ابن فضال عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال للزانى ست خصال ثلاث فى الدنيا و ثلاث فى الاخره اما التى فى الدنيا فيذهب بنور الوجه و يورث الفقر و يعجل الفنارئ و اما التى فى الاخره فسخط الرب و سوء الحساب و الخلود فى النار.
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام نقل مى نمايد كه فرمودند: زناكار شش مجازات دارد: سه تا در دنيا و سه تا در آخرت . در دنيا نور سيماى او را از بين رفته ، فقير مى شود و زود مى ميرد و در آخرت خشم خداوند، بدى حساب و جاويد ماندن در جهنم نصيبش مى شود.

    حديث : 2
    حدثنى محمدبن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسن بن متيل عن احمد بن ابى عبدالله عن يحيى بن المغيره عن حفص قال قال زيد بن على عليه السلام قال امير المومنين اذا كان يوم القيامه اهب الله ريحا منتنه يتاذى بها اهل الجمع حتى اذا همت ان تسمك بانفاس الناس ناداهم مناد هل تدرون ما هذه الريح التى قد آذتكم فيقولون لا فقد آذتنا و بلغت مناكل مبلغ قال فيقال هذه الريح ريح فروج الزناه الذنى لقو الله بالزناثم ثم لم يتوبوا فالعنوهم لعنهم الله قال فلا يبقى فى الموقف احد لا قال اللهم العن الزناه .
    ترجمه :
    2. امير المومنين عليه السلام فرمودند: هنگامى كه روز قيامت فرا برسد، خداوند باد بدبويى را به وزيدن مى اندازد كه از بوى آن اهل محشر ناراحت مى شوند، تا آن جام كه اين باد مى خواهد نفس مردم را بگيرد، در اين هنگام منادى صدا مى زند: آيا مى دانيد بويى كه شما را اذيت كرد، بوى چيست ؟ مردم مى گويند: خير. همين قدر مى دانيم كه خيلى اذيت شديم ، بحدى كه بيش از اين امكان نداشت . به آنان مى گويند: اين بوى فرج زناكاران است كه زنا كرده و بى توبه از دنيا رفتند. آنها را لعنت كنيد كه لعنت خدا بر آنان باد. و در صحراى محشر كسى نمى ماند، مگر اين كه مى گويد: خدايا زناكاران را لعنت كن .

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن معاويه بن عمار عن صباح بن سيابه قال كنت عند ابى عبدالله عليه السلام فقيل له يزنى الزانى و هو مومن قال اذا كان على بطنها سلب الايمان منه فاذا قام رد عليه قال فانه ان اراد ان يعود قال ما اكثر من يهم ان يعود ثم لا يعود.
    ترجمه :
    3. راوى مى گويد در خدمت امام صادق عليه السلام بودم . از او پرسيدند: آيا زناكار در حال زنا مومن است ؟ فرمودند: هنگامى كه زنا مى كند، ايمان از او گرفته مى شود و پس از زنا دوباره ايمان را به او باز مى گردانند: پرسيدند: اگر قصد داشته باشد دوباره اين عمل را انجام دهد، چطور؟ فرمودند: چه بسيارند كسانى كه مى خواهنداين عمل را دوباره انجام دهند، ولى انجام نمى دهند.

    حديث : 4
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن عبيد بن زراره عن عبدالملك بن اعين قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول اذا زنى الرجل ادخل الشيطان ذكره فعملا جميعا و كانت النطفه واحده و خلق منهما الولد و يكون شرك الشيطان .
    ترجمه :
    4. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هنگامى كه مردى زنا مى كند، شيطان نيز در اين عمل با او شريك مى شود و همان كارى را كه آن مرد انجام مى دهد، شيطان نيز انجام مى دهد. نطفه يكى است ، ولى بچه از هر دوى آنها بوجود مى آيد و در اين صورت او شريك شيطان خواهد بود.








  5. #25
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    حديث : 5
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى عن احمدبن محمد عن عثمان بن عيسى عن ابن مسكان عن محمد بن مسلم عن ابيس عبدالله عليه السلام قال ثلاثه لا يكلمهم الله تعالى و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم منهم المراه توطى فراش ‍ زوجها.
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداى متعال با سه نفر سخن نمى گويد، آنها را پاك نمى گرداند و عذاب دردناكى براى آنها خواهد بود؛ يكى از آنها زنى است كه در بستر همسرش با او نزديك كنند.

    حديث : 6
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عميرعن اسحاق بن هلال عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال امير المومنين عليه السلام الا اخبركم باكبر الزنا قال هى امراه توطى فراش زوجها فتاتى بولد من غيره فيلزمه زوجها فتلك التى لا يكلمها الله و لا ينظر اليها يوم القيامه و لا يزكيها و لها عذاب اليم .
    ترجمه :
    6. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: آيا مى خواهيد بگوى بزرگترين زنا كدام است ؟ زناى زنى كه در بستر شوهرش با او نزديكى كنند و از ديگرى بچه دار شود، ولى زحمت بچه به گردن شوهر بيفتد. خداوند در روز قيامت با چنين زنى سخن گفته ، به او نگاه نمى كند، او را پاك نيمى گرداند و عذاب دردناكى براى او خواهد بود.

    حديث : 7
    حدثنى على بن احمد بن عبدالله عن ابيه عن جده احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن عثمان بن عيسى عن على بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان اشد الناس عذابا يوم القيامه رجل اقر نطفته فى رحم تحرم عليه .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدون ترديد عذاب مردى كه نطفه خود را در رحمى كه بر اوحرام است قرار دهد، از همه مردم شديدتر است .

    حديث : 8
    و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير قال قلت لابى جعفر عليه السلام فى قول رسول الله صلى الله عليه و آله اذا زنى الرجل فارقه روح الايمان قال قوله تعالى ((و ايده بروح منه )) ذلك الذى يفارقه .
    ترجمه :
    8. امام باقر عليه السلام پرسيدم مراد رسول خدا صلى الله عليه و آله از اين كه فرمودند: هنگامى كه مرد زنا كند، روح ايمان از او جدا مى شود چيست ؟ فرمودند: همان روح ايمانى است كه در اين آيه امده است : و آن ايمان را با روحى از خود تقويت نمود)) (160).

    حديث : 9
    و بهذاالاسناد عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير عن زراره قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول لا خير فى ولد الزنا و لا فى بشره و لا فى شعره و لا فى لحمه و لا فى دمه و لا فى شى منه يعنى ولد الزنا.
    ترجمه :
    9. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هيچ چيزى در حرامزاده نيست ، نه در پوستش ، نه در مويش ، نه در گوشتش ، نه در خونش ، و نه در هيچ چيزى از آن . (161).

    حديث : 10
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمدبن عائذ عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلام قال لو كان احد من ولد الزنا نجالنجا سائح بنى اسرائيل فقيل له و ما سائح بنى اسرائيل قال كان عابدا فقيل له ان ولد الزنا لا يطيب ابدا و لا يقبل الله منه عملا قال فخرج يسيح بين الجبال و يقول ما ذنبى .
    ترجمه :
    10. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر حرامزاده اى نجات مى يافت ، گردش كننده بنى اسرائيل نيز حتما نجات مى يافت . پرسيدند گردش كننده بنى اسرائيل كيست ؟ فرمودند: عابدى بود كه به او گفتند: بدون شك حرامزاده هيچ گاه پاك نمى گردد. و خداوند عملى را از او قبول نمى نمايد. او نيز سر به كوه و بيابان گذاشته و مى گفت گناه من چيست .؟ (162).

    عقاب النظر الى النساء
    مجازات نگاه كردن به زنان
    حديث : 1
    و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن على بن عقبهه عن ابيه عن ابى عبدالله عليه السلام قال سمعته يقول النظر سهم من سهام ابليس مسموم و كم من نظره اورثت حسره طويله .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: نگاه كردن به زنان نامحرم تيرى از تيرهاى مسموم ابليس است و اى بسا كه يك نگاه باعث حسرتى طولانى گرديده است .

    عقاب اللوطى و الذى يمكن من نفسه و اللواتى مع اللواتى
    مجازات لواط كننده و لواط شونده و زنانى كه با يكديگرعمل جنسى انجام مى دهند.
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن سعيد بن غزوان عن اسماعيل عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لما عمل قوم لوط ما عملوا بكت الارض الى ربها حتى بلغت دموعها السماء و بكت السماء حتى بلغت دموعها العرش فاوحى الله تعالى الى السماء ان احصبيهم و اوحى الى الارض ان اخسفى بهم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه قوم لوط آن كار زشت را انجام دادند، زمين به درگاه خداوند گريه كرد، تا اشكش به آسمان رسيد. آسمان نيز گريه كرد تا اشكش ‍ به عرش رسيد. بهمين جهت خداوند به آسمان وحى نمود. بر آنان سنگ ببار و به زمين وحى نمود: آنان را در خود فرو ببر.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسن بن متيل عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن سعيد قال اخبرنى زكريا بن محمد عن ابيه عن عمرو عن ابى جعفر عليه السلام قال كان قوم لوط افضل قوم خلقهم تعالى فطلبهم ابليس لعنه الله طلب الشديد و كان من قصتهم و خبرهم انهم اذا خرجوا الى العمل خرجوا باجمعهم و تبقى النساء خلفهم فاتى ابليس عمارتهم و كانوا اذا رجعوا خرب ابليس ما يعلمون فقال بعضهم لبعض تعالوا نرصد هذا الذى يخرب متاعنا فرصدوه فاذا هو غلام احسن ما يكون من الغلمان فقالوا انت الذى تخرب متاعنا فقال نعم مره بعد مره فاجتمع رايهم على ان يقتلوه فبيتوه عند رجل فلما كان الليل صاح فقال مالك فقال كان ابى ينو منى على بطنه فقال تعال فنم على بطنى قال فلم يزل يدلك الرجل حتى علمه ان يعمل بنفسه فاولا عمله ابليس الثانيه عمله هو ثم انسل و فر منهم فاصبحوا فجعل الرجل يخبر ما فعل الغلام و يعجبهم منه شى لا يعرفونه فوضعوا ايديهم فيه حتى اكتفى الرجال بعضهم ببعض ثم جعلوا يرصدون مار الطريق فيفعلون بهم حتى ترك مدينتهم الناس ثم تركوا نساء هم فاقبلوا على الغلمان فلما راى ابليس لعنه الله انه قد احكم امره فى الرجال دار الى النساء فصير نفسه مراه ثم قال ان رجالكم يفعلون بعضهم ببعض قلن نعم قد راينا ذلك و على ذلك يعظهم لوط و يوصيهم حتى استكفت النساء بالنساء فلما كملت عليهم الحجه بعث الله عزوجل جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل فى زى غلمان عليهم اقبيه فمروا بلوط عليه السلام و هو يحرث فقال اين تريدون فما رايت اجمل منكم قط قالوا ارسلنا سيدنا الى رب هذه المدينه فقال اولم ياخذون الرجال فيفعلون بهم حتى يخرج الدم فقالوا امرنا سيدنا ان نمر وسطها قال فلى اليكم حاجه قالو و ما هى قال تصبرون هنا الى اختلاط الظالم قال قال : فجلسوا قال : فبعث ابنتهه فقال جيئى لهم بخبز و جئنى بهم بماء فى القرعه و جيئى لهم عباء يغطون بها من البرد فلما ان ذهبت الى البيت اقبل المطر و امتلا الوادى فقال لوط الساعه يذهب الوادى قال لهم قوموا حتى نمضى فجعل لوط عليه السلام يمشى فى اصل الحائط و جعل جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل يمشون فى وسط الطريق فقال يا بنى ههنا فقالوا: امرنا سيدنا ان نمر فى وسطها و كان لوط عليه السلام يستغنم الظلام و مر ابليس لعنه الله فاخذ من حجر امراته صبيا فطرحه فى البئر فتصايح اهل المدينه كلهم على باب لوط عليه السلام فلما نظروا الى الغلمان فى منزل لوط عليه السلام قالوا يا لوط قد دخلت فى عملنا قال هولاء ضيفى فلا تفضحون قالوا هم ثلاثه خذ واحدا و اعطنا اثنين قال و ادخلهم الحجره و قال لوط عليه السلام لو ان لى اهل بيت يمنعوننى منكم قال و قد تدافعوا على الباب فكسروا باب لوط عليه السلام و طرحوا لوطا فقال له جبرئيل عليه السلام انا رسل ربك لن يصلوا اليك فاخذ كفا من بحطحاء فضرب بها وجوههم و قال شاهت الوجوه فعمى اهل المدينه كلهم فقال لهم لوط يا رسل ربى بما امركم ربى فيهم قالوا امرنا ان ناخذهم بالسحر قال فلى اليكم حاجه قالوا و ما حاجتك قال تاخذونهم الساعه قالوا يا لوط ان موعدهم الصبح اليس الصبح بقريب لكن ترحل فخذ بناتك و امض ودع امراتك قال ابو جعفر عليه السلام رحم الله لوط لو يدرى من معه فى الحجره لعلم انه منصور حين يقول لو ان لى بكم قوه او آوى الى ركن شديد اى ركن اشد من جبرئيل معه فى الحجره قال الله عزوجل لمحمد صلى الله عليه و آله و ما هى من الظالمين ببعيد اى من ظالمى امتك ان عملوا عمل قوم لوط.
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام فرمودند: قوم لوط بهترين قومى بود كه خداوند آفريده بود. ولى ابليس آنان را با اصرار دعوت كرد. جريان آنها اين بود كه آنا دسته جمعى براى كسب و كار مى رفتند و زنان را تنها مى گذاشتند. هنگامى كه به خانه هاى خود باز مى گشتند، ابليس به سراغ كارهاى آنها مى رفت و هر چه ساخته بودند، از بين مى برد. تصمين گرفتند كسى كه اين كار را مى كند، پيدا كنند. در كمين نشستند. و متوجه شدند پسر بچه بسيار زيبايى اين كار را مى كند. به او گفتند تو اين كار را انجام مى دهى ؟ و او مرتب مى گفت . بله . باتفاق آرا تصويب شد كه او را بكشند. ان شب او را نزد مردى گذاشتند. هنگامى كه شب شد. فرياى كشيد. آن مرد گفت . چرا فرياد كشيدى ؟ گفت : پدرم شبها مرا روى شكمش مى خوابانيد. آن مرد گفت : بيا و روى شكمم بخواب . هنگامى كه روى شكمش خوابيد، آن قدر او را ماليد كه به او ياد داد چگونه آن كار را انجام دهد. اول ابليس با او آن كار را انجام داد و سپس ‍ ابليس آن كار را كرد. سپس گريخت و ناپديد شد. وقتى صبح شد آن مرد جريان آن پسر بچه را گفت و آنان را از اين كارى كه از آن بى اطلاع بودند، خوششان آمد. با يكديگر اين عمل را انجام دادند. سپس با رهگذرانى كه از شهر آنها مى گذشتند نيز همين كار را كردند؛ تا اين كه ديگر كسى از شهر آنها عبور نكرد. آنگاه زنان خود را ترك كرده و به پسر بچه ها روى آوردند. شيطان كه ديد كارش در ميان مردان پيش رفته است خود را به شكل زنى در آورد و سراغ زنان رفت . به آنها گفتن مردان شما با يكديگر عمل جنسى انجام مى دهند. زنان گفتند: بله ؛ درست است و حضرت لوط عليه السلام آنها را نصيحت و موعظه مى كند. و بالاخره شيطان كارى كرد كه زنان نيز به يكديگر مشغول شدند. پس از اين كه خداوند عزوجل حجت را بر آنها تمام نمود. آنهارا به راه درست هدايت نمود. جبرئيل ، مكائيل و اسرافيل را به شكل پسر بچه هايى كه قبا (نوعى لباس بلند مردانه ) پوشيده بودند، روانه آن قوم نمود، آنان به حضرت لوط عليه السلام كه مشغول كشاورزى بود، برخوردند. او گفت : هيچ گاه كسى را زيباتر از شما نديده ام . كجا مى رويد؟ گفتند: آقايمان ما را فرستاده است تا با بزرگ اين شهر ملاقات نماييم . گفت : فرزندانم ! آيا آقاى شما نفهميده است كه اهل اين شهر چه مى كنند؟ بخدا سوگند آنان مردان را گرفته و با آنها كار زشت انجام مى دهند، بگونه اى كه خون آلود مى شوند. گفتند: آقاى ما دستور داده كه از وسط شهر بگذريم . گفت : در اين صورت خواهشى از شما دارم . گفتند: چه خواهشى دارى ؟ گفت : همين جا بمانيد تا هوا خوب تاريك شود. آنان نيز همان جا ماندند. سپس حضرت لوط عليه السلام دخترش را فرستاد كه آب و نانى در انبان گذاشته و براى انان بياورد و نيز عبايى تا آنان را از سرما حفظ كند. وقتى كه دختر روانه منزل شد، باران گرفت و دره پر (از آب ) شد. آن حضرت عليه السلام گفت : الان آب بچه ها را با خود مى برد. برخيزيد برويم . او از كناره ديوار راه مى رفت . آنان از وسط راه مى رفتند. گفت : فرزندانم ! چرا از وسط راه مى رويد؟ گفتند: آقاى ما چنين دستور داده است . حضرت لوط عليه السلام تاريكى شب را غنيمت مى شمرد.
    ابليس ملعون كودكى را از دامن مادرش دزديد و آن را در چاه انداخت . همه مردم شهر بر در خانه حضرت لوط عليه السلام جمع شده و سر و صدايى راه انداختند هنگامى كه مردم ، پسر بچه ها را در منزل لوط ديدند، گقتند: اى لوط ! تو نيز عمل ما را انجام مى دهى ؟ گفت ؟ اينان : ميهمانان من هستند. مرا رسوا نكنيد. گفتند: اينان سه نفر هستند. يكى را براى خود بردار و دو تايشان را به ما بده . حضرت لوط عليه السلام آنها را داخل اطاق برد. گفت : كاش خانواده اى داشتم كه در مقابل شما از من دفاع مى كردند. مردم شهر به در اطاق هجوم برده و حضرت لوط عليه السلام را به زمين انداختند. جبرييل به او گفت : ما فرستادگان خداى تو هستيم . آنان هيچ گاه دستشان به هتو نخواهد رسيد. آنگاه مشتى شن برداشته و آن را به صورت آنان زد و گفت : زشت باد رويتان . و بدين ترتيب ، همه اهل شهر كور شدند. حضرت لوط عليه السلام پرسيد: اى فرستادگان پروردگارم ! خداى من چه دستورى درباره اينان به شما داده است ؟ گفتند: دستور داده است سحرگاهان آنها را مجازات نماييم . گفتند: اى لوط ! زمان مجازات آنها صبح است و آيا صبح نزديك نيست ! از اين شهر كوچ كن دخترانت را بردار و برو، ولى زنت را رها كن . امام باقر عليه السلام فرمودند: هنگامى كه گفت : (( كاش در مقابل شما نيرومند بودم يا پشيبانى قوى داشتم .)) بدون شك مى فهميد كه يارى مى شود. چه پشتيبانى قويتر از جبرئيل كه همراه با او در خانه بود ! خداوند عزوجل به حضرت محمد صلى الله عليه و آله مى فرمايد: ((اين از ظالمين بعيد نيست .)) (163) يعنى اين عذاب از ظالمين امت تو نيز اگر مرتكب عمل قوط لوط شوند. دور نيست .

    حديث : 3
    و قال رسول الله صلى الله عليه و آله من الح فى وطى الرجال لم يمن حتى يدعو الرجال الى نفسه .
    ترجمه :
    3. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: مردى كه زياد با مردان نزديكى كند، نمى ميرد تا اين كه از مردان بخواهد با اونزديكى كنند.

    حديث : 4
    و روى عن ابى عبدالله عليه السلام رجل لعب بغلام قال : اذا او قب لن تحل له اخته ابدا.
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام درباره مردى كه با پسربچه اى بازى كرده بود، فرمودند: اگر به او دخول كرده باشد، خواهرش هرگز بر او حلال نخواهد شد (با خواهرش نمى تواند ازدواج كند)

    حديث : 5
    و قال عليه السلام لو ينبغى لا حد ان يرجم مرتين لرجم اللوطى مرتين .
    ترجمه :
    5. نيز فرمودند: اگر سزاوار بود كسى را دو بار سنگسار كنند، بدون شك لواط كار را دو بار سنگسار مى كردند.

    حديث : 6
    و قال عليه السلام قال امير المومنين اللوط ما دون الدبر فهو لواط و الدبر هو الكفر.
    ترجمه :
    6. نيز نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: لواطى كه كمتر از دبر باشد، لواط است . لواط در دبر كفر است .

    حديث : 7
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن عبدالله بن ميمون القداح عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال جاء رجل الى ابى فقال له يا ابن رسول الله انى ابتليت ببلاء فادع الله عزوجل لى فقيل له انه يوتى فى دبره فقال ما ابلى الله احدا بهذاالبلاء و له فيه حاجه ثم قال ابى عليه السلام قال الله عزوجل و عزتى وجلالى لا يقعد على استبرقهها من يوتى فى دبره .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه فرمودند: مردى نزد پدرم آمده و عرض كرد: اى پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله ! من گرفتار بلايى شده ام . از خداوند عزوجل بخواه مرا رهايى بخشد. به آن حضرت عليه السلام گفتند: مردان با او لواط مى كنند. فرمودند: خداوند كسى را مبتلاى به اين عمل ننموده كه به نيازى داشته باشد، آنگاه پدرم عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل فرموده است . به عزت و جلالم سوگند كسى كه مردان با او لواط كنند، بر ديباى بهشتى نمى نشيند.

    حديث : 8
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن يحيى الخزاز عن غياث بن ابراهيم عن ابى عبدالله عن ابيهه عليهماالسللام قال قال امير المومنين ان لله عبادا لا يعبا بهم شيئا لهم ارحام كارحام النساء فقيل يا امير المومنين افلا يحبلون قال آنهامنكوسه .
    ترجمه :
    8. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: همانا خداوند بندگانى دارد كه به آنها هيچ اعتنايى نمى كند. آنها رحمهايى مانند رحمهاى زنان دارند. پرسيدند. اى امير المومنين ! حامله نمى شوند؟ فرمودند: رحمهايشان واژگونه است .

    حديث : 9
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن على بن اسباط عن بعض ‍ اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل لم يبتل شيعتنا باربع ان يسالوا الناس فى اكفهم و ان يوتوا فى انفسهم و ان يبتليهم بولايه سوء و لا يولد لهم ازرق اخضر.
    ترجمه :
    9. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل شيعيان ما را به چهار چيز گرفتار نمى سازد، دست گدايى به سوى مردم دراز كردن ، مورد لواط واقع شدن ، ابتلا به ولايت بد و فرزند زاغ و گندم گون پيدا كردن (164).

    حديث : 10
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن على بن عبدالله عن عبدالرحمن بن محمد عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلام قال لعن رسول الله صلى الله عليه و آله المتشبهين من الرجال بالنساء و المتشبهات من النساء بالرجال و هم المخنثون و اللاتى ينكح بعضهم بعضا و انما اهلك الله قوم لوط حين عمل النساء بمثل عمل الرجال ياتى بعضهن بعضا.
    ترجمه :
    10. امام صادق عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله مردانى را كه شبيه زنان مى شوند و زنانى را كه شبيه مردان مى شوند، لعنت نمود، و اينان همان مردان زن صفت و زنانى هستند كه با يكديگر نزديكى مى كنند. و بدون ترديد خداوند فقط زمانى قوم لوط را هلاك كرد كه زنان نيز مرتكب عمل مردان شده بودند. و با يكديگر نزديكى مى كردند.

    حديث : 11
    ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن يحيى الخزاز عن غياث بن ابراهيم عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال امير المومنين عليه السلام ما امكن احد من نفسه طائعا يلعب به الا القى الله عليه شهوه النساء
    ترجمه :
    11. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: مردى از روى اختيار خود را در اختيار مردان نگذاشته تا با او بازى كنند، مگر اين كه خداوند شهوت زنان را در او بوجود مى آورد.

    حديث : 12
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعدبن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن اسحاق بن جرير قال سالتنى امراه آن استاذن لها على ابى عبدالله عليه السلام فاذن لها فقالت اخبرنى عن اللواتى مع اللواتى ما حدهن فيه قال حد الزانيه اذا كان يوم القيامه يوتى بهن قد البسن مقطعات من نار و قنعن بمقانع من نار و سربلن من نار و ادخل فى اجوافهن الى رووسهن اعمده من نار و قذف بهن فى النار ايتها المراه اول من عمل هذا العمل قوم لوط فاستغغنى الرجال بالرجال و بقى النساء بغير رجال ففعلن كما فعل رجالهن .
    ترجمه :
    12. راوى ميگويد زنى از من خواست از امام صادق عليه السلام براى او اجازه ورود بگيرم . حضرت عليه السلام اجازه دادند. پس از ورد پرسيد. حد زنان همجنس باز چيست ؟ فرمودند: همان حد زناكار است . هنگامى كه روز قيامت فرا رسد آنها را مى آورند. در حالى كه با قطعه هايى از آتش پوشيده شده اند، روسريهايى آتشين بر سر آنهاست ؛ لباسهايى آتشين پوشيده اند؛ عمودى آهنين و از آتش در اندرون آنها فرو رفته و به سر آنها رسيده است و با اين حال آنها را در جهنم مى اندازند. اى زن ! اين عمل براى اولين بار در ميان قوم لوط انجام شد. مردان به يكديگر اكتفا نموده و زنان بدون مردد ماندند. بهمين جهت كارى همچون كار مردان خود انجام دادند.

    حديث : 13
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمد بن عائذ عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ليس لا مراتين ان تبيتا فى لحاف واحد الا ان يكون بينهما حاجز فان فعلتا نهيتا عن ذلك و ان وجدتا بعد النهى جلدت كل واحده منهم حدا حدا فان وجدتا ايضا فى لحاف جلدتا فان وجدتا الثلاثه قتلتا.
    ترجمه :
    13. امام صادق عليه السلام فرمودند: دو زن نمى توانند با هم زير يك لحاف بخوابند، مگر اين كه بين آن دو مانعى باشد. اگر اين كار را انجام دادند، نهى مى شوند. و اگر پس از نهى دوباره اين عمل را انجام دادند. در موردر هر كدام حد شرعى كه شلاق زدن است ، اجرا مى شود و اگر دوباره تكرار كردند، باز هم شلاق مى خورند، و اگر دوبار تكرار كردند، كشته مى شوند.

    حديث : 14
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد ابى عمير عن هشام بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلام قال دخلت عليه نسوه فسالته امراه عن السحق فقال حدها حد الزانى فقالت امراه ما ذكر الله عزوجل ذلك فى القرآن قال بلى قال و اين هو قال هو اصحاب الرس .
    ترجمه :
    14. چند زن به خدمت امام صادق (ع ) رسيدند: يكى از آنا حد مساحقه را پرسيد. فرمودند: حد آن هماند زناكار است . زنى گفت : خداوند عزوجل در قرآن درباره آن چيزى نفرموده است . فرمودند: چرا، فرموده است . پرسيد در كجاى قرآن ؟ فرمودند: در داستان اصاب رس .

    عقاب الكذب على الله عزوجل و على رسوله و على الائمه عليهم السلام
    مجازات دروغ بستن بر خداوند عزوجل ، پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه عليهمالسلام .
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه عنه قال حدثنى عمى عن محمد بن على القرشى عن عبدالرحمن بن محمد الاسدى عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلام قال الكذب على الله عزوجل و على رسوله و على الاوصياء عليهم السلام من الكبائر و قال رسول الله صلى الله عليه و آله من قال على مالم اقل فليتبوء مقعده من النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: دروغ بستن بر خداوند عزوجل ، پيامبر و امامان از گناهان كبيره است . نيز رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هر كسى سخنى را كه نگفته ام به من نسبت دهد، حتما در جهنم خواهد بود.

    عقاب من كان ذا وجهين و ذا لسانين
    مجازات دو رويى و دو زبانى
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قل حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين ابى الخطاب عن محمد بن سنان عن عون القلانسى عن ابن يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال من لقى المسلمين بوجهين و لسانين جاء يوم القيامه و له لسانان من نار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با دو چهره و دو زبان با مسلمانان روبرو شود، روز قيامت در حالى مى آيد كه دو زبان از آتش دارد.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمدبن الحسن الصفار، عن المنبه بن عبدالله عن الحسين بن علوان عن عمروبن خالد عن زيد بن على عن ابائه عن على عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله يجى يوم القيامه ذوالوجهين دالعا لسانه فى قفاه و آخر من قدامه يلتهبان نارا حتى يلهبا جسده ثم يقال له هذا الذى فى الدنيا ذوالجهين و لسانين يعرف بذلك يوم القيامه .
    ترجمه :
    2. زيد بن على از پدرانش عليهم السلام از امير المومنين عليه السلام روايت مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: انسان دو رو در روز قيامت در حالى مى آيد كه يك زبانش از پشت گردن و زبان ديگرش از جلو بيرون آمده است و در آتش شعله ور هستند تا همه بدنش را در آتش شعله ور نمايند. سپس درباره او مى گويند: اين همان كسى است كه در دنيا دو چهره و دو زبان بود. و در روز قيامت با همين خصوصيات او را خواهند شناخت .

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن عثمان بن عيسى عن عبدالله بن مسكان عن ابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلام قال بئس العبد عبد يكون ذاوجهين و ذا لسانين يطرى اخاه شاهدا و ياكله غائبا ان اعطى حسده و ان ابتلى خذله .
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده دو رو و دو زبان بنده بدى است : در حضور برادرش او را خيلى ستايش مى كند و در غياب او گوشتش را مى خورد (با غيبت كردن از او) اگر نعمتى به او بدهند، به او حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود، به او كمك نمى كند.

    حديث : 4
    و بهذاالاسناد عن عبدالله بن مسكان عن داود بن فرقد عن ابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلام قال بئس العبد عبد همزه يقبل بوجه و يدبر بآخر.
    ترجمه :
    4. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده بدگوى خرده گير، بنده بدى است ، با چهره اى با انسان روبرو مى شود و با چهره اى ديگر پشت مى كند.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله قال حدثنى عده من اصحابنا عن على بن اسباط عن عبدالرحمن بن ابى حماد رفعه قال قال الله عزوجل لعيسى بن مريم عليهماالسلام يا عيسى ليكن لسانك فى السر و العلانيه لسانا واحدا و كذلك قلبك انى احذر نفسك و كفى بى خبيرا لا يصلح لسانان فى فم واحد و لا سيفان فى غمد واحد و لا قلبان فى صدر واحد و كذلك الاذهان .
    ترجمه :
    5. خداوند عزوجل به حضرت عيسى عليه السلام فرمودند: اى عيسى ! زبان تو در نهان و اشكار بايد يك زبان باشد و همچنين دلت . تو را پرهيز مى دهم از دورويى و دو زبانى . و همين كه من از احوال تو آگاهى دارم ، بايد براى تو كافى باشد. دو زبان در يك دهان ، دو شمشير در يك غلاف و دو قلب در يك سينه جاى نمى گيرند و ذهن و حافظه نيز همين طور است .

    عقاب من يلعن غير مستحق اللعنه
    مجازات لعنت كردن غير مستحق لعنت
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الوشاء عن على بن ابى حمزه قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان اللعنه اذا خرجت من فى صاحبها ترددت فان وجدت مساغا و الا رجعت على صاحبها.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: بدون ترديد هنگامى كه لعنت از دهان گوينده آن بيرون آيد، رفت و آمد مى كند، اگر كسى را سزاوار آن يافت ، بر آن فرود مى آيد و گرنه بر گوينده آن فرود مى آيد.

    عقاب من شهد على مومن بكفر
    مجازات شهادت دادن به كفر مومن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال ما شهد رجل على رجل بكفر قط باء به احدهما ان كان شهد على كافر صدق و ان كان مومنا رجع الكفر عليه و آياكم و الطعن على المومنين .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: اگر مردى شهادت به كفر مرد ديگرى بدهد، از يكى از دو حال خارج نيست : يا شهادت به كفر كافرى مى دهد كه در اين صورت راست گفته است ، يا شهادت به كفر مومنى مى دهد كه در اين صورت كفر به خود او باز مى گردد. و مبادا مومنين را بدنام كنيد.

    عقاب من مكر او خدع
    مجازات نيرنگ و فريب
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ليس منا من ماكر مسلما.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه مسلمانى را بفريبد از ما نيست .

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم رفعه قال قال على عليه السلام لولا ان المكر و الخديعه فى النار لكنت امكر العرب .
    ترجمه :
    2. امير المومنين عليه السلام فرمودند: اگر نبود كه بدون شك نيرنگ و فريب در جهنم هستند، قطعا من نيرنگ بازترين عرب بودم .

    حديث : 3
    حدثنى احمد بن محمد قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن ابى الجارود قال حدثنى حبيب بن سنان عن زاذان قال سمعت عليا عليه السلام يقول لولا انى سمعت رسول الله صلى الله عليه و آله يقول ان المكر و الخديعه و الخيانه فى النار لكنت امكر العرب .
    ترجمه :
    3. راوى مى گويد از امام على عليه السلام شنيدم كه فرمودند: اگر از رسول خدا صلى الله عليه و آله نشنيده بودم كه فرمودند: بدون ترديد نيرنگ و فريب و خيانت در جهنم است ، قطعا نيرنگ بازترين عرب بودم .

    عقاب من ظلم
    مجازات ظلم .
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بن فضال عن على بن عقبه عن سماعه بن مهران عن عبدالله بن سليمان عن ابى جعفر عليه السلام قال الظلم فى الدنيا هو الظلمات فى الاخره .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: ظلم در دنيا تاريكى در آخرت است .

    حديث : 2
    و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن عبدالله بن محمد الحجال عن غالب بن محمد عمن ذكره عن ابى عبدالله عليه السلام فى قول الله عزوجل ((ان ربك لبالمرصاد)) قال قنطره على الصراط لا يجوزها عبد بمظلمه .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام در توضيح ((كمينگاه )) در آيه شريفه ((همانا پروردگارت در كمينگاه است )) (165). فرمودند: (كمينگاه ) پلى است بر صراط كه اگر كسى مرتكب ظلمى شده باشد، نمى تواند از آن عبور كند.

    حديث : 3
    و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن على بن عيسى عن على بن سالم قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان الله عزوجل يقول و عزتى و جلالى لا اجيب دعوه مظلوم دعانى فى مظلمه ظلمها و لا حد عنده مثل تلك المظلمه .
    ترجمه :
    3. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايند: دعاى كسى را كه به او ظلمى شده است ، درباره آن ظلم مستجاب نمى كنم ، اگر خود او نيز مرتكب چنين ظلمى در حق ديگرى شده باشد.

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن اسحاق بن عمار عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل اوحى الى نبى من الانبياء فى مملكه جبار من الجبابره ان ائت هذا الجبار فقل له انى لم استعملك على سفك الدماء و اتخاذ الاموال و انما استعملتك لتكف عنى اصوات المظلمومين فانى لن ادع ظلامتهم و ان كانوا كفارا.
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل بن يكى از پيامبران خود كه در يكى از كشورهاى گردنكشان بود، وحى نمود كه نزد آن گردنكش رفته و به او بگو: تو را حاكم بر مردم نگردانيدم تا خونريزى كرده و اموال مردم را بگيرى . تو را حكومت دادم تا صداى مظلمومان را از من باز دارى ((و نگذارى صداى ناله و دعاى آنان كه ظالم را نفرين مى كنند به من برسد) و بدون شك ستمى را كه به آنان شده است نمى بخشم ، گرچه كافر باشند.

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن على بن اسباط عن ابن سنان عن ابى خالد القماط الواسطى عن زيدبن على بن الحسين عن ابيه عليه السلام قال ما ياخذ المظلوم من دين الظالم اكثر مما ياخذ الظالم من دين المظلوم .
    ترجمه :
    5. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: آنچه مظلوم از دين ظالم مى گيرد، بيش از آن چيزى است كه ظالم از دنياى مظلوم مى گيرد.

    حديث : 6
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن عمروبن اذينه عن زراره عن ابى جعفر عليه السلام قال ما احد يظلم بمظلمه الا اخذه الله بها فى نفسه و ماله فاما الظلم بينه و بين الله عزوجل فاذا تاب غفر له .
    ترجمه :
    6. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى نيست كه مرتكب ظلمى شود، مگر اين كه خداوند او را مجازات جانى يا مالى مى نمايد. ولى ظلمى كه (فقط) بين او و خداوند عزوجل باشد ( و حق مردم در ميان نباشد)، وقتى از آن توبه كند، آمرزيده مى شود.

    حديث : 7
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن ابى القاسم عن عثمان بن عبدالله عن محمد بن عبدالله الارقط عن جعفربن محمد عليهماالسلام قال من ارتكب احدا بظلم بعث الله عزوجل عليه من يظلمه بمثله او على ولده او على عقبه من بعده .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر كسى به كسى ظلمى نمايد، خداوند عزوجل كسى را مى فرستد كه شبيه آن ظلم را به او يا پس از به فرزندانش يا نوه هايش بنمايد.

    حديث : 8
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن ربعى بن عبدالله عن فضيل بن يسار قال قال ابو عبدالله عليه السلام من اكل من مال اخيه ظلما و لم يرده و عليه اكل جذوبه من النار يوم القيامه .
    ترجمه :
    8. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه مال برادر مسلمانش را ستمكارانه بخورد و آن را به وى باز نگرداند، در روز قيامت آتش سرخ شده و گل انداخته جهنم را خواهد خورد.

    حديث : 9
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن ابى عبيده الحذاء قال قال ابو جعفر عليه السلام قال رسول الله صلى الله عليه و آله من اقتطع مال مومن غصبا بغير حله لم يزل الله عزوجل معرضا عنه ما قتا لا عماله التى يعملها من البر و الخير لا يثبتها فى حسناته حتى يتوب و يرد المال الذى اخذه الى صاحبه .
    ترجمه :
    9. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه بدون رضايت و با غصب ، مال مومنى را بردارد، خداوند عزوجل پيوسته از او روگردان بوده و از كارهاى نيك و خير او متنفر خواهد بود. و تا زمانى كه توبه نكند و آن مالى را كه برداشته است به صاحبش باز نگرداند، خداوند آن اعمال نيك را در رديف كارهاى نيكش نمى نويسد.

    حديث : 10
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابائه عليهم السلام قال قال امير المومنين عليه السلام اعظم الخطايا يا اقتطاع مال امر مسلم بغير حق .
    ترجمه :
    10. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: بزرگترين خطاها برداشتن مال مسلمان بدون حق است .

    حديث : 11
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن هارون بن الجهم عن حفص بن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال على عليه السلام انما خاف القصاص من كف عن ظلم الناس .
    ترجمه :
    11. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: فقط كسانى كه به مردم ظلم نمى كنند، از مجازات خداوند مى ترسند.

    حديث : 12
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن حسين بن عثمان و محمد بن ابى حمزه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل يبغض الغنى الظلوم .
    ترجمه :
    12. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدون ترديد خداوند عزوجل با ثروتمند ستم پيشه دشمنى مى نمايد.

    حديث : 13
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن هشام بن سالم قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان العبد ليكون مظلوما فلا يزال بدعو حتى يكون ظالما.
    ترجمه :
    13. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: گاهى بدون ترديد و قطعا بنده اى مظلوم است ، ولى باندازه اى ظالم را نفرين مى كند كه خودش ظالم مى شود (زيرا بيش از حد نفرين نموده است .)

    حديث : 14
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه ابى نهشل عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلام قال من عذر ظالما بظلمه سلط الله تعالى عليه من يظلمه فان دعا لم يستجب له و لم ياجره الله على ظلامته .
    ترجمه :
    14. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه براى ظلم ظالمى عذر بياورد، خداى متعال ظالمى را بر او مسلط مى نمايد كه به او ظلم كند. و اگر دعا كند، مستجاب نمى شود. و خداوند براى ظلمى كه ديه است ، پاداشى به او نخواهد داد.

    حديث : 15
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من ظلم احدا ففاته فليستغفر الله تعالى له فانه كفاره له .
    ترجمه :
    15. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه به كسى ظلم كند و آنگاه او را پيدا نكند كه از او حلاليت بخواهد، بايد استغفار نمايد. زيرا اين كار قطعا كفاره آن خواهد بود.

    حديث : 16
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن عيسى اليقطينى عن ابراهيم بن عبدالحميد عن على بن ابى حمزه ابى بصير عن ابى جعفر عليه السلام قال ما انتصر الله من ظالم الا بظالم و ذلك قول الله تعالى ((و كذلك نولى بعض الظالمين بعضا)).
    ترجمه :
    16. امام باقر عليه السلام فرمودند: خداوند جز بوسيله ظالمى از ظالم ديگرى انتقام نگرفته است . و معنى اين آيه شريفه نيز همين است : ((و ظالمين را بر يكديگر حاكم مى گردانيم )) (166).

    حديث : 17
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بن سنان قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من اعان ظالما على مظلوم لم يزل الله عليه ساخطا حتى ينزع عن معونته .
    ترجمه :
    17. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه ظالمى را در ظلم به مظلومى يارى كند، پيوسته خداوند از او خشمگين است تا دست از يارى او بردارد.

    عقاب الجبارين .
    مجازات گردنكشان
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين عن محمد بن عبدالله بن هلال عن عقبه بن خلد عن ميسر عن ابى جعفر عليه السلام قال ان فى جهنم لجبلا يقال له الصعدى و ان فى الصعدى لوادا يقال له سقر و ان فى سقر لجبا يقال له هبهب لكما كشف غطاء ذلك الجب ضج اهل النار من حره و ذلك منازل الجبارين .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا و بدون ترديد در جهنم كوهى است بنام ((صعدى )) و همانا و بدون تردى در صعدى دره اى است بنام ((سقر)) و همانا و بدون ترديد در سقر چاهى است بنام ((هبهب )) كه هرگاه در پوش ‍ آن را بردارند، جهنميان از حرارت ان فرياد مى كشند و اين منازل گردنكشان است .

    عقاب من مشى على الارض اختيالا
    مجازات با تكبر و تبختر راه رفتن
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد عن موسى بن عمر عن ابن فضال عمن حدثه عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من مشى على الارض اختيالا لعنته الارض و من تحتها و من فوقها.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام روايت مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه با تكبر و خودنمايى زوى زمين راه برود، زمين و هر كسى كه در زير و روى آن است ، او را لعنت مى كند.








  6. #26
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابيه رفعه قال قال ابو جعفر عليه السلام قال رسول الله صلى الله عليه و آله ويل لمن يختال فى الارض يعارض جبار السماوت و الارض ‍
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام روايت مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: واى بر كسى كه در زمين تكبر و خود نمايى نمايد كه او با خداى آسمانها و زمين معارضه كرده است .

    عقاب البغى
    مجازات ستم
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن موسى عن احمد بن محمد عن بكربن صالح عن الحسن بن على بن فضال عن عبدالله بن ابراهيم عن الحسين بن زيد عن جعفر عن ابيه عليهماالسلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ان اسرع الخير ثوابا البر و ان اسرع الشر عقابا البغى و كفى بالمر عيبا ان ينظر من الناس الى ما يعمى عنه من نفسه و يعير الناس بما لا يستطيع تركه و يوذى جليسه بما لا يعنيه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: قطعا پاداش نيكوكارى زودتر از كارهاى خوب ديگر مى رسد. و بدون ترديد مجازات ستمكارى زودتر از كارهاى بد ديگر مى رسد. براى عيب شخص همين بس كه در مردم عيوبى ببيند و در خودش همان عيوب را نبيند، مردم را بخاطر چيزهايى ملامت نمايد كه خودش نمى تواند آنها را ترك كند و همنشين خود را با چيزهايى كه به او مربوط نيست ، اذيت كند.

    حديث : 2
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه رفعه الى عمر بن ابان عن ابى حمزه الثمالى قال سمعت ابا جعفر عليه السلام يقول ان اسرع الشر عقوبه البغى .
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: مجازات ستمكارى زودتر از كارهاى بد ديگر مى رسد.

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفربن محمد عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لو بغى جبل على جبل لجعل الله عزوجل الباغى منهما دكا.
    ترجمه :
    3. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كوهى بر كوه ديگر ستم كند، بدون ترديد خداوند كوه ستمكار را با خاك يكسان مى نمايد.

    حديث : 4
    ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميومن عن جعفر بن محمد عن ابائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ان اعجل الشر عقوبه البغى .
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بدون شك مجازات ستمكارى زودتر از ساير بديها است .

    حديث : 5
    و بهذاالاسناد قال دعا رجل بعض بنى هاشم الى البراز فابى ان يبارزه فقال له على عليه السلام ما منعك ان تبارزه فقال كان فارس العرب و خشيت ان يغلبنى فقال له انه بغى عليك و لو بارزته لغلبته و لو بغى جبل على جبل لهلك الباغى .
    ترجمه :
    5. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه مردى يكى از بنى هاشم را به مبارزه طلبيد، ولى او از مبارزه خوددارى كرد. امير المومنين عليه السلام از او پرسيدند چرا مبارزه نكردى ؟ جواب داد: او دلاور عرب بود و ترسيدم بر من پيروز شود. آن حضرت عليه السلام فرمودند: قطعا او بر تو ستم كرده است و اگر با او مبارزه كردى ، حتما پيروز مى شدى . اگر كوهى بر كوه ديگر ستم كند، حتما كوه ستمكار هلاك خواهد شد.

    عقاب من سال الناس و عنده قوت ثلاثه ايام
    مجازات گدايى كردن با وجود داشتن غذاى سه روز
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن ابن ابى عمير عن ابى المغرا عن عنبسه بن مصعب عن ابى عبدالله عليه السلام قال من سال الناس و عنده قوت ثلاثه ايام لقى الله تعالى يوم يلقاه و ليس فى وجهه لحم .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه غذاى سه روز را داشته باشد و گدايى كند، در روزى كه با خداوند ملاقات كند، دل حالى او را ملاقات خواهد كرد، كه در صورتش گوشتى نيست .

    عقاب من سال الناس من غير حاجه
    مجازات گدايى بدون نياز
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد عن يعقوب بن يزيد عن ابن سنان عن مالك بن حصين السلولى قال قال ابو عبدالله عليه السلام ما من عبد يسال من غير حاجه فيموت حتى يحوجه الله اليها و يثبت له بها النار.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: بنده اى نيست كه بدون نياز گدايى كند، مگر اين كه خداوند پيش از مرگ او را نيازمند آن مى گرداند و بخاطر گدايى او را به جهنم مى برد.

    عقاب من قتل نفسه متعمدا
    مجازات خودكشى
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن ابى ولاد الحناط قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من قتل نفسه متعمدا فهو فى نار جهنم خالدا فيها.
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه خودكشى كند، براى هميشه در جهنم خواهد بود.

    عقاب من اعان على قتل مومن بشطر كلمه
    مجازات شركت در قتل مومن با نيم سخنى
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن محمد بن ابى عمير قال حدثنى غير واحد عن ابيث عبدالله عليه السلام قال من اعان على قتل مومن بشطر كلمه جاء يوم القيامه بين عينيه مكتوب ايس من رحمه الله عزوجل .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با نيم سخنى در قتل مومنى كمك كند، روز قيامت در حالى مى آيد كه بر پيشانيش نوشته شده است : ((ماءيوس از رحمت خداوند عزوجل ))

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسين بنسعيد بعن محمد بن ابى عمير عن حماد بن عثمان عن ابى عبدالله عليه السلام او عمن ذكره عنه عليه السلام قال يجى يوم القيامه رجل الى رجل حتى يلطخه بدم و الناس فى الحساب فيقول : يا عبدالله ما لى و لك فيقول اعنت على يوم كذا و كذا بكلمه كذا فقتلت .
    ترجمه :
    2. امام صادق عليه السلام فرمودند: در روز قيامت مردى پيش مرد ديگرى مى آيد و او را با خون آلوده مى كند، در حالى كه مردم مشغول حساب هستند. مى پرسد اى بنده خدا! چرا چنين كردى ؟ مى گويد در فلان روز سخنى گفتى كه موجب مرگ من شد.

    عقاب من قتل نفسا متعمدا
    مجازات آدم كشى عمدى
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن ابان عمن اخبره عن ابى عبدالله عليه السلام انه سئل عمت قتل نفسا متعمدا قال جزاوه النار.
    ترجمه :
    1. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: مجازات كسى كه عمدا كسى را بكشد چيست ؟ فرمودند: جهنم .

    حديث : 2
    و بهذاالاسناد عن الحسين بن سعيد عن محمدبن ابى عمير، عن على بن عقبه عن ابى خالد القماط عن حمران قال قلت لابى جعفر عليه السلام قول الله عزوجل ((من اجل ذلك كتبنا على بنى اسرائيل انه من قتل نفسا بغير نفس او فساد فى الارض فكانما قتل الناس جميعا)) و انما قتل واحدا فقالف يوضع فى موضع من جهنم اليه تنتهى شده عذاب اهلها لو قتل الناس جميعا كان انما يدخل ذلك المكان قلت فان قتل آخر قال يضاعف عليه .
    ترجمه :
    2. راوى مى گويد به امام باقر عليه السلام عرض كردم خداوند عزوجل مى فرمايد: ((بهمين جهت بر بنى اسرائيل نوشتيم كه بدون ترديد كسى كه شخصى را بكشد، بدون آن كه آن شخص كسى را كشته باشد يا در زمين فساد كرده باشد، مانند اين است كه همه مردم را كشته است .)) (167) در حالى كه او فقط يك نفر را كشته است .
    آن حضرت عليه السلام فرمودند: او را در جايى از جهنم مى گذارند كه سخت ترين عذابها را دارد و اگر همه مردم را مى كشت او را در همين مكان مى گذاشتند. عرض كردم : اگر ديگرى را نيز بكشد چطور؟ فرمودند: عذابش ‍ دو برابر مى شود.

    حديث : 3
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح عن جابرن يزيد عن ابى جعفر عليه السلام قال اول ما يحكم الله تعالى فيه يوم القيامه الدماء فيوقف ابنى آدم فيفصل بينهما ثم الذين يلونهما من اصحاب الدماء حتى لا يبقى مهم احد ثم الناس بعد ذلك فياتى المقتول قاتله فيشخب دمه فى وجهه فيقول هذه قتلنى فيقول انت قتلته فلا يستطيع ان يكتم الله حديثا.
    ترجمه :
    3. امام باقر عليه السلام فرمودند: اولين چيزى كه خداوند در روز قيامت درباره آن حكم مى نمايد، خونهاى ريخته شده است . ابتدا فرزندان حضرت آدم عليه السلام را حاضر كرده و در ميان آنها قضاوت مى نمايد، سپس ساير قاتلها و مقتلولها را حاضر مى كند تا ديگر كسى از آنان باقى نمى ماند، بدين گونه كه مقتول نزد قاتل خود ايستاده و در حالى كه خود روى صورتش ‍ جارى است عرضه مى دارد: اين شخص مرا كشته است . خداوند از او مى پرسد: آيا تو او را كشته اى ؟ و او هيچ چيزى را نمى تواند از خداوند پنهان كند.

    حديث : 4
    حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن ابن ابى عمير عن صسعيد الازرق عن ابى عبدالله عليه السلام فى رجل قتل رجلا مومنا قال يقال له مت اى ميته شئت ان شئت يهوديا و ان شئت نصرانيا و ان شئت مجوسيا.
    ترجمه :
    4. امام صادق عليه السلام درباره قاتل مومن فرمودند: به او مى گويند هر طور كه مى خواهى بمير؛ يهويد بمير يا مسيحى يا مجوسى ((و نمى تواند با مسلمانى بميرد))

    حديث : 5
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن محمد بن سنان عن ابى الجارود عن محمد بن على عليهماالسلام قال ما من نفس تقتل بره و لا فاجره الا وهى تحشر يوم القيامه متعلقا بقاتله بيده اليمنى و راسه بيده اليسرى و اوادجه تشخب دما يقول يا رب سل هذا فيم قتلنى فان كان قتله فى طاعه الله عزوجل اثيب القاتل الجنه و ذهب بالمقتول الى النار و ان كان فى طاعه فلان قيل له اقتله كما قتلك ثم يفعل الله فيهما بعد مشيته .
    ترجمه :
    5. امام باقر عليه السلام فرمودند: مقتول خوب يا بدى نيست ، مگر اين كه در روز قيامت در حالى كه خون از شاهرگهاى او فواره مى زند و قاتلش را با دست راست و سرش را در دست گرفته محشور مى شود. عرضه مى دارد. پروردگارا! از اين بپرس چرا مرا كشت ؟ و آنگاه اگر در راه طاعت خداوند عزوجل او را كشته باشد، قتل را به بهشت و مقتول را به جهنم مى برند. و اگر بخاطر اطاعت از فلان شخص او را كشته باشد، به او مى گويند: همانگونه كه تو را كشت ، او را بكش ، آنگاه خداوند طبق خواست خود با آنها رفتار مى نمايد.

    حديث : 6
    حدثنى جعفر بن محمد بن مسرور رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن محمدبن عامر عن عمه عبدالله بن عامر عن ابن ابى عمير عن حفس بن البخترى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان امراه غذبت فى هر ربطتها حتى ماتت عطشا.
    ترجمه :
    6. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا زنى را بخاطر اين كه گربه اى را بسته بود تا از تشنگى مرد، عذاب نمودند.

    حديث : 7
    و بهذاالاسناد عن ابن ابى عمير عن حماد عن الحلبى عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ان اعتا الناس ‍ على الله تعالى من قتل غير قاتله و من ضرب من لم يضربه .
    ترجمه :
    7. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بدون شك ستمكارترين مردم بر خداى متعال ، كسى است كه غير قاتل خود را بكشد، يا كسى كه او را نزده است ، بزند.

    حديث : 8
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن هشام عن سليمان بن خالد قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول اوحى الله تعالى الى موسى بن عمران ان يا موسى قل للمائ من بنى اسرائيل آياكم و قتل النفس الحرام بغير حق فان من قتل منكم نفسا فى الدنيا قتلته فى النار مائه الف قتله مثل قتله صاحبه .
    ترجمه :
    8. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: خداوند متعال به حضرت موسى عليه السلام وحى نمود كه به بنى اسرائيل بگو: از آدمكشى حرام و بناحق بپرهيزيد. قعطا هر كدام از شما كه كسى را بكشد، من نيز در جهنم صد هزار بار قاتل را مى كشم ، با همان روشى كه قاتل مقتول را كشته بود.

    حديث : 9
    ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن اسلم الجبلى عن عبدالرحمن بن اسلم عن ابيه قال قال ابو جعفر عليه السلام من قتل مومنا متعمدا اثبت الله تعالى عليه جميع الذنوب و برى المقتول منها و ذلك قول الله تعالى ((اريد ان تبوء ياثمى و اثمك فتكون من اصحاب النار.))
    ترجمه :
    9. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه عمدا مومنى را بكشد، خداى متعال همه گناهان را براى قاتل نوشته و مقتول را از تمام گناهانش پاك مى نمايد و خداى متعال در آين آيه نيز همين را مى فرمايند: ((مى خواهم گناهان من و تو، به تو بازگردد تا جهنمى شوى )) (168)

    عقاب من شرك فى دم امرء مسلم او رضى به
    مجازات شركت در قتل مسلمان يا رضايت به آن
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن محمد بن ابى عمير عن منصور بن يونس ‍ عن ابى حمزه عن احدهما عليهماالسلام قال اتى رسول الله صلى الله عليه و آله فقيل له يا رسول الله صلى الله عليه و آله قتيل فى مسجد جهينه فقام رسول الله صلى الله عليه و آله يمشى حتى انتهى الى مسجدهم قال و تسامع الناس فاتوه عليه السلام فقال من قتل ذا فقالوا يا رسول الله ماندرى من قتله فقال قتيل من المسلمين بين ظهرانى المسلمين لا يدرى من قتله و الله الذى بعثنى بالحق لو ان اهل السماوات و الارض شركوا فى دم امر مسلم اورضوا به لا كبهم الله على مناخرهم فى النار - او قال على وجوههم .
    ترجمه :
    1. امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام فرمودند: ((كسانى )) نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله عرضه داشتند: اى رسول خدا!كشته اى در مسجد ((جهينه )) پيدا شده است آن حضرت صلى الله عليه و آله برخاسته و پياده تا آن مسجد آمد ند. مردم نيز با شنيدن اين خبر به مسجد آمدند. آن حضرت صلى الله عليه و آله پرسيد: چه كسى اين شخص را كشته است ؟ جواب دادند: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله ! نمى دانيم چه كسى او را كشته است . آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: كشته اى از مسلمانان در ميان مسلمانان است ، ولى معلوم نيست چه كسى او را كشته است ! سوگند بخدايى كه مرا بحق پيامبرى برانگيخت ! اگر اهل آسمانها و زمين در قتل شخص مسلمانى شركت كنند يا به آن راضى باشند، بدون شك و قطعا خداوند همه آنها را به رو در جهنم واژگون مى سازد.

    حديث : 2
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن صفوان بن يحيى عن عاصم بن حميد عن ابى عبيده عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله الا لا يعجبنك رحب الذراعين بالدم فان له عندالله قاتلا لا يموت .
    ترجمه :
    2. امام باقر عليه السلام روايت مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: از كسى كه زياد آدم مى كشد، اصلا تعجب نكن ( كه چقدر خدا به او مهلت مى دهد) چون قطعا قاتلى پيش خداوند دارد كه نمى ميرد.

    عقاب من احدث او آوى محدثا
    مجازات قاتل و پناه دهنده او
    حديث : 1
    ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بن بنت الياس قال سمعت الرضا عليه السلام يقول قال رسول الله صلى الله عليه و آله لعن الله من احدث حدثنا او آوى محدثنا قلت و ما المحدث قال من قتل .
    ترجمه :
    1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه روايت نمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايند: قاتل و پناه دهنده قاتل را لعنت مى نمايد.

    عقاب المستاكل بالقرآن .
    مجازات كسب در آمد از راه قرآن
    حديث : 1
    حدثنى حمزه بن محمد العلوى قال : اخبرنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال من قرا القران لياكل به الناس جاء يوم القيامه و وجهه عظم لا لحم فيه .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليه السلام روايت مى نمايد كه فرمودند: كسى كه بخاطر كسب در آمد، قرآن بخواند، روز قيامت در حالى مى آيد كه صورتش استخوانى و بدون گوشت است .

    عقاب من ضرب القرآن بعضه ببعض
    مجازات زدن قسمتى از قرآن به قسمت ديگر
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن النضربن سويد عن القاسم بن سليمان عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال ابى عليه السلام ما ضرب رجل القرآن بعضه ببعض الاكفر.
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه پدرشان عليه السلام فرمودند: هيچ مردى قسمتى از قرآن را به قسمت ديگرش نزده مگراين كه كافر گشته است . (169)

    عقاب من صلى فى السفر اربع ركعات متعمدا
    مجازات خواندن عمدى نماز چهار ركعتى در سفر
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد بن يحيى رفعه الى ابى عبدالله عليه السلام قال من صلى فى سفر اربع ركعات متعمدا فانا الى الله تعالى منه برى .
    ترجمه :
    1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه در سفر عمدا نماز چهار ركعتى بخواند، من به بسوى خدا از او بيزارم .








  7. #27
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض







    باب يجمع عقوبات الاعمال
    مجازات پاره اى از اعمال
    حديث : 1
    حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن جعفر قال حدثنى موسى بن عمران قال حدثنى عمى الحسين بن يزيد عن حماد بن عمرو النصيبى عن ابى الحسن الخراسانى عن ميسره بن عبدالله عن ابى عائشه السعد عن يزيد بن عمر بن عبدالعزيز عن ابى سلمه بن عبدالرحمن عن ابى هريره و عبدالله بن عباس قالا خطبنا رسول الله صلى الله عليه و آله قبل وفاته و هى آخر خطبه خطبها بالمدينه حتى لحق بالله عزوجل فوعظ بمواعظ ذرفت منها العيون و وجلت منها القلوب و اقشعرت منها الجلود و تقلقلت منها الاحشاء امر بلالا فنادى الصلاه جامعه فاجتمع الناس و خرج رسول الله صلى الله عليه و آله حتى ارتقى المنبر فقال ايها الناس ادنوا و وسعوا لمن خلفكم فدنا الناس و انضم بعضهم الى بعض فالتفتوا فلم يروا خلفهم احدا ثم قال .
    يا ايها الناس ادنوا و سعوا لمن خلفكم فقال رجل يا رسول الله لمن نوسع قال للملائكه فقال انهم اذا كانوا معكم لم يكونوا من بين ايديكم و لا من خلفكم و لكن يكونون عن ايمانكم و عن شمائلم فقال رجل يا رسول الله صلى الله عليه و آله لم لا يكونون من بين ايدينا و لا من خلفنا امن فضلنا عليهم ام فضلهم علينا قال انتم افضل من الملائكه اجلس فجلس الرجل فخطب رسول الله صلى الله عليه و آله فقال :
    الحمدلله نحمده و نستعينه و نومن به و نتوكل عليه و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و ان محمدا عبده و رسوله و نعوذ بالله و من شرور انفسنا و من سيئات اعمالنا من يهدى الله فلا مضل له و من يضلل فلا هادى له ايها الناس انه كائن فى هذه الامه ثلاثون كذابا اول من يكون منهم صاحب صنعا و صاحب اليمامه .
    يا ايها الناس انه من لقى الله عزوجل يشهد آن لا اله الا الله مخلصا لم يخلط معها غيرها دخل الجنه فقام على بن ابى طالب عليه السلام فقال يا رسول الله صلى الله عليه و آله بابى انت و امى كيف يقولها مخلصا لا يخلط معها غيرها فسر لنا هذا حتى نعرفه فقال نعم حرصا على الدنيا و جمعا لها من غير حلها و رضى بها و اقوام يقولون اقاويل الاخيار و يعملون عمل الجبابره فمن لقى الله عزوجل و ليس فيه شى من هذه الخصال و هو يقول لا اله الا الله فله الجنه فان اخذ الدنيا و ترك الاخره فله النار.
    و من تولى خصومه ظالم او اعانه عليها نزل به ملك الموت بالبشرى بلعنه الله و نار جهنم خالدا فيها و بئس المصير.
    و من خف لسلطان جائر فى حاجه كان قرينه فى النار.
    و من دل سلطانا على الجور قرن مع هامان و كان هو و السلطان من اشد اهل النار عذابا.
    و من عظم صاحب دنيا و احبه لطمع دنياه سخط الله عليه و كان فى درجه مع قارون فى التابوت الاسفل من النار.
    و من بنى بنيانا ريه و سمعنه حمله يوم القيامه الى سبع ارضين ثم يطوقه نارا توقد فى عنقه ثم يرمى به فى النار فقلنا يا رسول الله صلى الله عليه و آله كيف يبنى رياء و سمعه قال يبنى فضلا على ما يكفيه او يبنى مباهاه .
    و من ظلم اجيرا احبط الله عمله و حرم عليه ريح الجنه و ريحها يوجد من مسيره خمسمائه عام .
    و من خان جاره شبرا من الارض طوقه الله تعالى يوم القيامه الى سبع ارضين نارا حتى يدخله نار جهنم .
    و من تعلم القرآن ثم نسيه متعمدا لقى الله يوم القيامه مجذوما مغلولا و يسلط الله عليه بكل آيه حيه موكله به .
    و من تعلم القرآن فلم يعمل به و آثر عليه حب الدنيا و زينتها استوجب سخط الله تعالى و كان فى الدرجه مع اليهود و النصارى الذين ينبذون كتاب الله وراء ظهورهم .
    و من نكح امراه حراما فى دبرها او رجلا او غلاما حشره الله تعالى يوم القيامه انتن من الجيفه يتاذى به الناس حتى يدخل جهنم و لا يقبل الله منه صرفا و لا عدلا و احبط الله عمله و يدعه فى تابوت مشدودا بمسامير من حديد و يضرب عليه فى التابوت بصفايح حتى يتشبك فى تلك المسامير فلو وضع عرق من عروقه على اربعمائه امه لماتوا جميعا و هو من اشد الناس عذابا.
    و من زنى بامراه يهوديه او نصرانيه او مجوسيه او مسلمه حره او امه او من كانت من الناس فتح الله عليه فى قبره ثلاثمائه الف باب من النار تخرج منها حيات و عقارب و شهب من نار فهو يحترق الى يوم القيامه و يتاذى الناس ‍ من نتن فرجه فيعرف به الى يوم القيامه حتى يومر به الى النار فيتاذى به اهل الجمع مع ما هم فيه من شده العذاب لان الله حرم المحارم و ما احد اغير من الله تعالى و من غيرته انه حرم الفواحش و حد الحدود.
    و من اطلع فى بيت جاره فنظر الى عوره رجل او شعر امراه او شى من جسدها كان حقا على الله آن يدخله النار مع المنافقين الذين كانوا يتبعون عوارت الناس فى الدنيا و لا يخرج من الدنيا حتى يفضحه الله و يبدى للناس ‍ عورته فى الاخره .
    و من سخط الله برزقه و بث شكواه و لم يصبر لم ترفع له الى الله حسنه و لقى الله تعالى و هو عليه غضبان .
    و من لبس ثوبا فاختال فيه خسف الله به قبره من شفير جهنم يتجلجل فيها مادامت السماوات و الارض و آن قارون لبس حله فاختال فيها فخسف به فهو يتجلجل فيها الى يوم القيامه .
    و من نكح امراه حلالا بمال حلال غير انه اراد بها فخرا او رياء لم يزده الله عزوجل بذلك الا ذلا و هوانا و اقامه الله بقدر ما استمتع منها على شفير جهنم ثم يهوى فيها سبعين خريفا.
    و من ظلم امراه مهرها فهو عندالله زان و يقول الله لم يوم القيامه عبدى زوجتك امتى على عهدى فلم تف لى بالعهد فيتولى الله عزوجل طلب حقها فيستوعب حسناته كلها فلا يفى بحقها فيومر به الى النار.
    و من رجع عن شهادته و كتمها اطعمه اله لحمه على رووس اخلائق و يدخل النار و هو يلوك لسانه .
    و من كانت له امراتان فلم يعدل بينهما فى القسم من نفسه و ماله جاء يوم القيامه مغلولا مائلا شقه حتى يدخل النار.
    و من كان موذيا لجاره من غير حق حرمه الله ريح الجنه و ماواه النار الا و آن الله عزوجل يسال الرجل عن حق جاره و من ضيع حق جاره فليس منا.
    و من اهان فقيرا مسلما من اجل فقره و استخفف به فقد استخف بحق الله و لم يزل فى مقت الله عزوجل و سخطه حتى يرضيه و من اكرم فقيرا مسلما لقى الله يوم القيامه و هو يضحك اليه .
    و من عرضت له دنيا و آخره فاختار الدنيا على لقى الله تعالى و ليست له حسنه يتقى بها النار و من اخذ الاخره و ترك الدنيا لقى الله عزوجل يوم القيامه و هو راض عنه .
    و من قدر على امراه او جاريه حراما فتركها مخافه الله حرم الله عزوجل عليه النار و آمنه الله تعالى من الفزع الاكبر و ادخله الله الجنه و آن اصابها حراما حرم الله عليه الجنه و ادخله النار.
    و من اكتسب مالا حراما لم يقبل الله منه صدقه و لا عتقا و لا حجا و لا اعتمارا و كتب الله عزوجل بعدد اجر ذلك اوزارا و ما بقى منه بعد موته كان زاده الى النار و من قدر عليها و تركها مخافه الله كان فى محبه الله و رحمته و يومر به الى الجنه .
    و من صافح امراه حراما جاء يوم القيامه مغلولا ثم يومر به الى النار.
    و من فا كه امراه لا يملكها حبس بكل كلمه كلمها فى الدنيا الف عام و المراه اذا طاوعت الرجل فالتزمها او قبلها او باشرها حراما او فاكهها و اصاب منها فاحشه فعليها من الوزر ما على الرجل فان غلبها على نفسها كان على الرجل وزره وزرها.
    و من غش مسلما فى بيع او شراء فليس منا و يحشر مع اليهود يوم القيامه لانه من غش الناس فليس بمسلم .
    و من منع الماعون من جاره اذا احتاج اليه منعه الله فضله يوم القيامه و وكله الى نفسه و من وكله الله عزوجل الى نفسه هلك و لا يقبل الله عزوجل له عذرا.
    و من كانت له امراه توذيه لم يقبل الله صلاتها و لا حسنه من عملها حتى تعينه و ترضيه و آن صامت الدهر و قامت الليل و اعتقت الرقاب و انفقت الاموال فى سبيل الله و كانت اول من يرد النار ثم قال رسول خدا صلى الله عليه و آله و على الرجل مثل ذلك الوزر و العذاب اذا كان لها موذيا ظالما.
    و من لطم خد مسلم لطمه بدد الله عظامه يوم القيامه ثم سلط الله عليه النار و حشر مغلولا حتى يدخل النار.
    و من بات و فى قلبه غش لاخيه المسلم بات فى سخط الله تعالى و اصبح كذلك و هو فى سخط الله حتى يتوب و يرجع و آن مات كذلك مات على غير دين الاسلام ثم قال رسول الله صلى الله عليه و آله الا و من غش مسلما فليس منا - قالها ثلاث مرات .
    و من تعلق سوطا بين يدى سلطان جائر جعله الله حيه طولها ستون الف ذراع فتسلط عليه فى النار خالدا فيها مخلدا.
    و من اغتاب اخاه المسلم بطل صومه و انتقض و ضووه فان مات و هو كذلك مات و هو مستحل لما حرم الله .
    و من مشى فى نميمه بين اثنين سلط الله عليه فى قبره نارا تحرقه الى يوم القيامه و اذا خرج من قبره سلط الله عليه تنينا اسود ينهش لحمه حتى يدخل النار.
    و من كظم غيظه و عفا عن اخيه المسلم و حلم عن اخيه المسلم اعطاه الله تعالى اجر شهيد.
    و من بغى على فقير او تطاول عليه و استحقره حشره الله يوم القيامه مثل الذره فى صوره رجل حتى يدخل النار.
    و من رد عن اخيه غيبه سمعها فى مجلس رد الله عزوجل عنه الف باب من الشر فى الدنيا و الاخره فان لم يرد عنه و اجبه كان عليه كوزر من اغتاب .
    و من رمى محصنا او محصنه احبط الله عمله و جلده يوم القيامه سبعون الف ملك من بين يديه و من خلفه و تنهش لححمه حيات و عقارب ثم يومر به الى النار
    و من شرب الخمر فى الدنيا سقاه الله من سم الافاعى و من سم العقارب شربه يتساقط لحم وجهه فى الاناء قبل ان يشربها فاذا شربها تفسخ لحمه و جلده كالجيفه يتاذى به اهل الجمع حتى يومر به الى النار و شاربها و عاصرها و معتصرها و بايعها و مبتاعها و حاملها و المحموله اليه و آكل ثمنها سواء فى عارها و اثمها الا و من سقاها يهويديا او نصرانيا او صابيا او من كان من الناس فعليه كوزر من شربها الا و من باعها او اشتراها لغيره لم يقبل الله تعالى منه صلاه و لا صياما و لا حجا و لا اعتمارا حتى يتوب منها و ان مات قبل ان يتوب كان حقا على الله تعالى ان يسقيه بكل جرعه شرب منها فى الدنيا شربه من صديد جهنم ثم قال رسول الله صلى الله عليه و آله الا و ان الله حرم الخمر بعينها و المسكر و من كل شراب الا و كل مسكر حرام .
    و من اكل الربا ملا الله بطنه من نار جهنم بقدر ما اكل و ان اكتسب منه مالا لا يقبل الله تعالى منه شيئا من عمله و لم يزل فى لعنه الله و الملائكه ما كان عنده منه قيراط.
    و من خان امانه فى الدنيا و لم يردها على اربابها مات على غير دين الاسلام و لقى الله عزوجل و هو عليه غضبان فيومر به الى النار فيهوى به فى شفير جهنم ابدا الابدين .
    و من شهد شهاده زور على رجل مسلم او ذمى و من كان من الناس علق بلسانه يوم القيامه و هو مع المنافقين فى الدرك الاسفل من النار.
    و من قال لخادمه او مملوكه و من كان من الناس لا لبيك و لا سعديك قال الله عزوجل له يوم القثيامه لا لبيك و لا سعد يك اتعس فى النار.
    و من اضر بامراه حتى تفتدى منه نفسها لم يرض الله تعالى له بعقوبه دون النار لان الله تعالى يغضب للمراه كما يغضب لليتيم .
    و من سعى باخيه الى سلطان لم يبد له منه سوء و لا مكروه احبط الله عزوجل
    كل عمل عمله فان وصل اليه منه سوء او مكروه او اذى جعله الله فى طبقه مع هامان فى جهنم .
    و من قراء القرآن يريد به السمعه و التماس شى ء لقى الله عزوجل يوم القيامه و وجهه عظم ليس عليه لحم و زج القرآن فى قفاه حتى يدخله النار و يهودى فيها مع من يهوى .
    و من قرا القرآن و لم يعمل به حشره الله يوم القيامه اعمى فيقول رب لم حشرتنى اعمى و قد كنت بصيرا قال كذلك اتتك آياتنا فنسيتها و كذلك اليوم تنسى فيومر به الى النار.
    و من اشترى خيانه و هو يعمل آنهاخيانه فهو كمن خانها فى عارها و اثمها.
    و من قاد بين رجل و امراه حراما حرم الله عليه الجنه و ماواه جهنم و ساء، مصيرا و لم يزل فى سخط الله حتى يموت .
    و من غش اخاه المسلم نزع الله منه بركه رزقه و افسد عليه معيشته و وكله الى نفسه .
    و من اشترى سرقه و هو يعملم آنهاسرقه فهو كمن سرقها فى عارها و اثمها.
    و من خان مسلما فليس منا و لسنا منه فى الدنيا و الاخره .
    الا و من سمع فاحشه فافشاها فهو كمن اتاها و من سمع خيرا فافشاه فهو كمن عمله .
    و من وصف امراه لرجل و ذكر جمالها له فافتتن بها الرجل فاصاب منها فاحشه لم يخرج من الدنيا حتى يغضب الله عليه و من غضب الله عليه غضبت عليه السماوات السبع و الارضون السبع و كان عليه من الوزر مثل الذى اصابها قيل يا رسول الله صلى الله عليه و آله فان تابا و اصلحا قال يتوب الله تعالى عليهما و لم يقبل توبه الذى يخطبها بعد الذى و صفها.
    و من ملا عينيه من امراه حراما حشاهما الله عزوجل يوم القيامه بمسامير من نار و حشاهما نارا حتى يقضى بين الناس ثم يومر به الى النار.
    و من اطعم طعاما رياء و سمعه اطعمه الله تعالى من صديد جهنم و جعل ذلك الطعام نارا فى بطنه حتى يقضى بين الناس .
    و من فجر بامراه و لها بعل تفجر من فرجهما من صديد واد مسيره خمسمائه عام يتاذى به اهل النار من نتن ريحهما و كانا من اشد الناس عذابا.
    و اشتد غضب الله عزوجل على امراه ذات بعل ملات عينها من غير زوجها او غير ذى محرم منها فانها ان فعلت ذلك احبط الله كل عمل عملته فان او طات فراش غيره كان حقا على الله تعالى ان يحرقها بالنار بعد ان يعذبها فى قبرها.
    و ايما امراه اختلعت من زوجها لم تزل فى لعنه الله و ملائكه و رسله و الناس ‍ اجمعين حتى اذا نزل بها ملك الموت قال لها ابشرى بالنار و اذا كان يوم القيامه قيل لها ادخلى النار مع الداخين الا و ان الله تعالى و رسول بريئان من الختلعات بغير حق الا و ان الله عزوجل و رسوله برئيان ممن اضر بامراه حتى تختلع منه .
    و من ام قوما باذنهم و هم عنه راضون فاقتصد بهم فى حضروه و قراء ته و ركوعه و سجوده و قعوده و قيامه فله مثل اجرهم .
    و من ام قوما فلم يقتصد بهم فى حضوره و قراء ته و ركوعه و سجوده و قعوده و قيامه ردت عليه صلاته و لم تجاوز تراقيه و كانت منزلته عندالله تعالى كمنزله امام جائر معتد لم يصلح لر عيته و لم يقم فيهم بامر الله عزوجل فقام اميرالمومنين على بن ابى طالب عليه السلام فقال يا رسول الله بابى انت و امى و ما منزله امام جائر معتد لم يصلح لرعيته و لم يقم فيهم بامر الله تعالى قال هو رابع اربعه من اشد الناس عذابا يوم القيامه ابليس و فرعون و قاتل النفس و رابعهم سلطان جائر.
    و من احتاج اليه اخوه المسلم فى قرض فلم يقرضه حرم الله عليه الجنه يوم يجزى المحسنين .
    و من صبر على سوء خلق امراته و احتسبه اعطاه الله تعالى بكل يوم و ليله يصبر عليها من الثواب ما اعطى ايوب عليه السلام على بلائه و كان عليها من الوزر فى كل يوم و ليله مثل رمل عالج فان ماتت قبل ان تعينه و قبل ان يرضى عنها حشرت يوم القيامه منكوسه مع المنافقين فى الدرك الاسفل من النار.
    و من كانت له امراه لم توفقه و لم بصبر على ما رزقه الله تعالى و شقت عليه و حملته ما لم يقدر عليه لم يقبل الله منها حسنه تتقى بها حر النار و غضب الله عليها مادامت كذلك .
    و من اكرم اخاه فانما يكرم الله فما ظنكم بمن يكرم الله بان يفعل به .
    و من تولى عرافه قوم و لم يحسن فيهم حبس على شفير جهنم بكل يوم الف سنه و حشر و يده مغلوله الى عنقه فان كان قام فيهم بامر الله تعالى اطلقه الله تعالى و ان كان ظالما هوى به فى نار جهنم سبعين خريفا.
    و من لم يحكم بما انزل الله كان كمن شهد شهاده زور و يعذف به فى النار يعذب بعذاب شاهد الزور.
    و من كان ذا و جهين و ذالسانين كان ذواجهين و ذالسانين يوم القيامه .
    و من مشى فى صلح بين اثنين صلى عليه ملائكه الله حتى يرجع و اعطى اجر ليله القدر.
    و من مشى فى قطيعه بين اثنين كان عليه من الوزر بقدر ما لمن اصلح بين اثنين من الاجر مكتوب عليه لعنه الله حتى يدخل جهنم فيضاعف له العذاب .
    و من مشى فى عون اخيه و منفعته فله ثواب المجاهدين فى سبيل الله .
    و من مشى فى عيب اخيه و كشف عورته كان اول خطوه خطاها و وضعها فى جهنم و كشف الله عورته على رووس الخلائق .
    و من مشى الى ذى قرابه و ذى رحم يسال به اعطاه الله اجر مائه شهيد و ان سال به و وصله بماله و نفسه جميعا كان له بكل خطوه اربعون الف الف حسنه و رفع له اربعون الف الف درجه و كانما عبدالله عزوجل مائه سنه و من مشى فى فساد ما بينهما و قطيعه ما بينهما غضب الله تعالى و لعنه فى الدنيا و الاخره و كان عليه من الوزر كعدل قاطع الرحم .
    و من عمل فى تزويج بين مومنين حتى يجمع بينهما زوجه الله الف امراه من الحور العين كل امراه فى قصر من در و ياقوت و كان له بكل خطوه خطاها فى ذلك او كلمه تكلم بها فى ذلك عمل سنه قيام ليلها و صيام نهارها.
    و من عمل فى فرقه بين امراه و زوجها كان عليه غضب الله و لعنته فى الدنيا و الاخره و كان حقا على الله ان يرضخه بالف صخره من نار و من مشى فى فساد ما بينهما و لم يفرق كان فى سخط الله و لعنته فى الدنيا و الاخره و حرم النظر الى وجهه .
    و من قاد ضريرا الى مسجد او الى منزله او لحاجه من حوائجه كتب الله له بكل قدم رفعها و وضعها عتق رقبه و صلت عليه الملائكه حتى يفارقه .
    و من كفى ضريرا حاجه من حوائجه فمشى فيها حتى يقضيها اعطاه الله تعالى براء تين براءه من النار و براء ه من النفاق و قضى له سبعين الف حاجه فى عاجل الدنيا و لم يزل يخوض فى رحمه الله تعالى حتى يرجع .
    و من قام على مريض يوما و ليله بعثه الله تعالى مع ابراهيم الخليل عليه السلام فجاز على الصراط كالبرق اللامع .
    و من سعى لمريض فى حاجته فقضاها خرج من ذنوبه عليه كيوم ولدته امه فقال رجل من الانصار يا رسول الله فان كان المريض من اهله فقال رسول الله صلى الله عليه و آله من اعظم الناس اجرا من سعى فى حاجه اهله .
    و من ضيع اهله و قطع رحمه حرمه الله تعالى حسن الجزاء يوم يجزى المحسنين و ضيعه و من يضيعه الله تعالى فى الاخره فهو يردد مع الهالكين حتى ياتى بالمخروج و لم يات به .
    و من اقرض ملهوفا فاحسن طلبته العمل و اعطاه الله بكل درهم الف قنطار من الجنه .
    و من فرج عن اخيه كربه من كرب الدنيا نظر الله اليه برحمته فنال بها الجنه و فرج الله عنه كربه فى الدنيا و الاخره .
    و من مشى فى اصلاح بين امراه و زوجها اعطاه الله تعالى اجر الف شهيد قتلوا فى سبيل الله حقا و كان له بكل خطوه يخطوها و كلمه فى ذلك عباده سنه قيام ليلها و صيام نهارا.
    و من اقرض اخاه المسلم كان له بكل درهم اقرضه وزن جبل احد و جبال رضوى و طور سيناء حسنات فان رفق به فى طلبه بعد اجله جاز على الصراط كالبرق الخاطف اللامع بغير حساب و لا عذاب .
    و من شكا اليه اخوه المسلم فلم يقرضه حرم الله عليه الجنه يوم يجزى المحسنين .
    و من منع طالبا حاجته و هو قادر على قضائها فعليه مث خطيئه عشار فقام اليه يعرف بن مالك فقال ما يبلغ خطيئه عشار يا رسول الله فقال على العشار كل يوم و ليله لعنه الله و الملائكه و الناس اجمعين و من يلعنه الله فلن تجد له نصيرا.
    و من اصطنع الى اخيه معروفا فمن به عليه حبط عمله و خاب سعيه ثم قال الا و ان الله عزوجل حرم على المنان و المختال و القتات و مدمن الخمر و الجواظ و الجعظرى و العتل الزنيم الجنه .
    و من تصدق بصدقه على رجل مسكين كان له مثل اجر و لو تداولها اربعون الف انسان ثم وصلت الى مسكين فان لهم اجرا كاملا و ما عندالله خير و ابقى للذين اتقوا و احسنوا لو كنتم تعلمون .
    و من بنى مسجدا فى الدنيا بنى الله له بكل شبر منه - او قال بكل ذراع منه - مسيره اربعين الف عام مدينه من ذهب و فضه و در و ياقوت و زمرد و زبرجد و لولو و فى كل ميدنه اربعون الف الف قصر و فى كل فصر اربعون الف الف دار و فى كل دار اربعون الف الف بيت و فى كل بيت و اربعون الف الف سرير على كل سرير زوجه من الحور العين و فى كل بيت اربعون الف الف و صيف و اربعون الف الف وصيفه و فى كل بيت اربعون الف الف مائده على كل مائده اربعون الف الف قصعه و فى كل قصعه اربعون الف الف لون من الطعام و يعطى الله وليه من القوه ما ياتى به على تلك الازدواج و على ذلك العطام و ذلك الشراب فى يوم واحد.
    و من تولى اذان مسجد من مساجد الله فاذن فيه و هو يريد وجه الله تعالى اعطاه الله ثواب اربعين الف الف نبى و اربعين الف الف صديق و اربعين الف الف شهيد و ادخل فى شفاعته اربعين الف الف امه كل امه اربعون الف الف رجل و كان له فى كل جنه من الجنان اربعون الف الف مدينه و فى كل مدينه اربعون الف الف فى كل قصر اربعون الف الف و فى كل دار اربعون الف الف بيت و فى اربعون الف الف سرير على كل سرير زوجه من الحور العين كل بيت منها مثل الدنيا اربعون الف الف مره بين يدى كل زوجه اربعون الف الف مائده على كل مائده اربعون الف الف قصعه و فى كل قصعه اربعون الف الف لون من الطعام لو نزل به الثقلان لادخلهم فى ادنى بيت من بيوتها ما شاووا من الطعام و الشراب و الطيب و الباس و الثمار و الوان التحف و الطرائف من الحلى و الحلل كل بيت منها يكتفى بمافيه من هذه الاشياء عما فى البيت الاخر فاذا اذن الموذن فقال اشهد ان لا اله الا الله اكتنفه اربعون الف الف ملك يصلون عليه و يستغفرون له و كان فى ظل الله حتى يفرغ و كتب ثوابه اربعون الف الف ملك ثم صعدوا به الى الله عزوجل .
    و من مشى الى مسجد من مساجد الله فله بكل خطوه خطاها حتى يرجع الى منزله عشر حسنات و يمحى عنه عشر سيئات و رفع له عشر درجات .
    و من حافظ على الجماعه حيث ما كان مر على الصراط كالبرق الخاطف اللامع فى اول زمره مع السابقين و وجهه اضوء من القمر ليله البدر و كان له بكل يوم و ليله يحافظ عليها ثواب الشهيد.
    و من حافظ على الصف المقدم فيدرك التكبيره الاولى و لا يوذى فيه مومنا اعطاه الله من الاجر مثل ما للموذن و اعطاه الله عزوجل فى الجچنه مثل ثواب الموذن .
    و من بنى على ظهر الطريق ما ياوى عابر سبيل بعثه الله يوم القيامه على نجيب من در و وجهه يضى لا هل الجنه نورا حتى يزاحم ابراهيم خليل الرحمن عليه السلام فى قبته فيقول اهل الجمع هذا ملك من الملائكه لم ير مثله قط و دخل فى شفاعته الجنه اربعونه الف الف رجل .
    و من شفع لاخيه شفاعه طلبها اليه نظر الله عزوجل اليه و كان حقا على الله ان لا يعذبه ابدا فان هو شفع لاخيه من غير ان يطلبها كان له اجر سبعين شهيدا.
    و من صام شهر رمضان فى انصات و سكوت و كف سمعه و بصره و فرجه و جوارحه من الكذب و الحرام و الغيبه تقربا الى الله تعالى قربه الله تعالى حتى يمس ركبتى ابراهيم الخليل عليه السلام .
    و من احتفر بئرا للماء حتى استنبط ماءها فبذلها للمسلمين كان له كاجر من توضا منها و صلى و كان له بعدد كل شعره من شعر انسان او بهيمه او سبع او طائر عتق الف رقبه و ورد يوم القيامه بشفاعته عدد النجوم حوض القدس ‍ قلنا يا رسول الله ما حوض القدس قال حوضى حوضى حوضى - ثلاث مرات .
    و من احتفر لمسلم قرا محتسبا حرمه الله تعالى على النار و وهبه بيتا فى الجنه و اورده حوضا فيه من الاباريق عدد النجوم عرضه ما بين ايليه و صنعاء
    و من غسل ميتا فادى فيه الامانه كان له بكل شعره عتق رقبه و رفع له له مائه درجه فقال عمر بن الخطاب يا رسول الله كيف يودى فيه الامانه قال يستر عورته و يستر شينه و ان لم يستر عورته و لا يستر حبط اجره و كشف عورته فى الدنيا و الاخره .
    و من صلى على ميت صلى عليه جبرئيل و سبعون الف الف ملك و غفر له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر و ان اقام عليه حتى يدفه و حثا عليه من التراب انقلب من الجنازه و له بكل قدم من حيث شيعها حتى يرجع الى منزله قيراط من الاجر و القيراط مثل جبل احد يكون فى ميزانه من الاجر.
    و من ذرفت عيناه من خشيه الله كان له بكل قطره من دموعه مثل جبل احد يكون فى ميزانه و كان له من الاجر بكل قطره عين من الجنه على حافتيها من المدائن و القصور مالا عين رات و لا اذن سمعت و لا خطر على قلب بشر.
    و من عاد مريضا فله بكل خطوه خطاها حتى يرجع الى منزله سبعون الف الف حسنه و محى عنه سبعون الف الف سيئه و يرفع له سبعون الف الف درجه و وكل به سبعون الف الف يعودونه فى قبره و يستغفرون له الى يوم القيامه .
    و من شيع جنازه فله بكل خطوه حتى يرجع الى منزله مائه الف الف حسنه و يمحى عنه مائه الف الف سيئه و يرفع له مائه الف الف دره فان صلى عليها شيعه فى جنازته مائه الف كلهم يستغفرون له حتى يرجع فان شهد دفنها و كل الله به الف ملك كلهم يستغفرون له حتى يبعث من قبره .
    و من خرج حاجا او معتمرا فله بكل خطوه حتى يرجع الف الف حسنه و يمحى عنه الف الف سيئه و يرفع له الف الف درجه و كان له عند ربه بكل درهم يحملها فى وجهه ذلك الف الف درهم و بكل دينار الف الف دينار و بكل حسنه عملها فى وجهه ذلك الف الف حسنه حتى يرجع و كان فى ضمان الله تعالى فان توفاه ادخله الجنه و ان رجع رجع منصورا مغفورا له مستجابا له فاغتنموا دعوته فان الله لا يرد دعائه فانه يشفع فى مائه الف رجل يوم القيامه .
    و من خلف حاجا او معتمرا فى اهله بخير بعده كان له اجر مثل اجره من غير ان ينقص من اجر شى .
    و من خرج مرا بطا فى سبيل الله تعالى او مجاهدا فله بكل خطوه سبعمائه الف حسنه و يمحى عنه سبعمائه الف سيئه و يرفع له سبعمائه الف درجه و كان فى ضمان الله تعالى حتى يتوفاه باى حتف كان كان شهيدا فان رجع رجع مغفورا مستجابا له دعاه .
    و من مشى زائرا لاخيه فله بكل خطوه حتى يرجع الى منزله عتق مائه الف رقبه و يرفع له مائه الف درجه و يمحى عنه مائه الف سيئه و يكتب له مائه الف حسنه فقيل لابى هريره اليس قال رسول الله صلى الله عليه و آله من اعتق رقبه فهو فداوه من النار قال كذلك قلنا لرسول الله صلى الله عليه و آله فقال نعم و لكن يرفع له درجات عندالله فى كنوز عرشه .
    و من تعلم القرآن ابتغاء وجه الله و تفقها فى الدين كان له من الثواب مثل جميع ما يعطى الملائكه و الانبياء و المرسلون .
    و من تعلم القرآن يريد به رياء و سمعه ليمارى به السفهاء و يباهى به العلماء و يلطب به الدنيا بدد الله عزوجل عظامه يوم القيامه و لم يكن فى النار اشد عذابا منه و ليس من انواع العذاب الا و يعذب به من شده غضب الله عليه و سخطه .
    و من تعلم القرآن و تواضع فى العلم و علم عباد الله و هو يريد ما عند الله لم يكن فى الجنه احد اعظم ثوابا منه و لا اعظم منزله منه و لم يكن فى الجنه منزل و لا درجه رفيعه و لا نفيسه الا كان له فيها اوفر النصيب و اشرف المنازل .
    الا و ان العلم خير من العمل و ملاك الدين الورع الا و ان العالم من يعمل بالعلم و ان كان قليل العمل الا و لا تحقرن شيئا و ان صغر فى اعينكم فانه لا صغيره بصغيره مع الاصرار و لا كبيره بكبيره مع الاستغفار الا و ان الله عزوجل سائلكم عن اعمالكم حتى عن مس احدكم ثوب اخيه باصبعه فاعلموا عباد الله ان العبد يبعث يوم القيامه على ما مات .
    و قد خلق الله عزوجل الجنه و النار فمن اختار النار على الجنه انقلب بالخيبه و من اختار الجنه فقد فاز و انقلب بالفوز لقول الله عزوجل ((فمن ز حزح عن النار و ادخل الجنه فقد فاز)) الا و ان ربى امرنى ان اقاتبل الناس ‍ حتى يقولوا لا اله الا الله فاذا قالوها اعتصموا منى دماء هم و اموالهم الا بحقها و حسابهم على الله عزوجل .
    الا و ان الله جل اسمه لم يدع شيئا مما يحبه الا و قد بينه لعباده و لم يدع شيئا مما يكره الا و قد بينه لعباده و نهاهم عنه ليهلك من هلك عن بينه و يحيى من حى عن بينه .
    الا و ان الله عزوجل لا يظلم و لا يجاوزه ظلم و هو بالمرصاد ليجزى الذين اساوا بما عملوا و يجزى الذين احسنوا بالحسنى من احسن فلنفسه و من اساء فعليها و ما ربك بظلام للعبيد.
    يا ايها الناس انه قد كبر سنى و دق عظمى و انهدم جسمى و نعيت الى نفسى و اقترب اجلى و اشتد منى الشوق الى لقاء ربى و لا اظن الا و ان هذا آخر العهد منى و منكم فما دمت حيا فقد ترونى فاذا مت فالله خليفتى على كل مومن و مومنه و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته .
    فابتدر اليه رهط من الانصار قبل ان ينزل و كلهم قالوا يا رسول الله و نحن جعلنا الله فداك بابى و امى و نفسى لك الفداء يا رسول الله من يقوم لهذه الشدائد و كيف العيش بعد هذا اليوم قال رسول الله صلى الله عليه و آله و انتم فداكم ابى و امى انى قد نازلت ربى عزوجل فى امتى فقال لى باب التوبه متفوح حتى ينفخ فى الصور.
    ثم اقبل علينا رسول الله صلى الله عليه و آله فقال انه من تاب قبل مته بسنه تاب الله عليه ثم قال و ان السنه لكثيره من تاب قبل ان يموت بشهر تاب الله عليه ثم قال و ان الشهر لكثير من تاب قبل موته بجمعه تاب الله عليه ثم قال و جمعه كثيره من تاب قبل ان يموت بساعه تاب الله عليه ثم قال و ان الساعه لكثيره من تاب و قد بلغت نفسه هذه و او ما بيده الى حلقه تاب الله عزوجل عليه قال ثم نزل فكانت آخر خطبه خطبها رسول الله صلى الله عليه و آله حتى لحق بالله عزوجل .
    تم كتاب عقاب الاعمال بعون الملك الوهاب و صلى الله على محمد و آله الطاهرين .
    ترجمه :
    1. ابوهريره و عبدالله بن عباس مى گويند: رسول خدا صلى الله عليه و آله پيش از وفات خود سخنرانى نمود كه آخرين سخنرانى او در مدينه بود. مواعظى فرمودند كه از آن ديدگان اشك ريختند، قلبها ترسيدند، بدنها لرزيدند، و حال مردم دگرگون شد. به بلال دستور دادم كه مردم را صدا بزند. وقتى مردم جمع شدند. رسول خدا صلى الله عليه و آله بالاى منبر رفته و فرمودند: اى مردم ! نزديك هم بنشينيد و جا را براى كسانى كه پشت سر شما هستند، باز كنيد. مردم نزديك به هم نشستند و آنگاه به پشت سر خود نگاه كردند، ولى كسى را نديدند. سپس بار ديگر فرمودند: اى مردم ! نزديك هم بنشينيد و جا را براى كسانى كه پشت سر شما هستند، باز كنيد. مردى عرضه داشت : اى رسول خدا! براى چه كسى جا باز كنيم ؟ فرمودند: براى ملائكه . آنان هنگامى كه با شما هستند، جلو يا پشت سر شما نيستند و سمت راست يا چپ شما مى باشند مردى عرضه داشت : اى رسول خدا چرا جلو ما يا پشت سر ما نمى باشند؟ آيا بخاطر اين است كه ما از آنان برتريم يا بدليل برترى آنان بر ماست ؟ فرمودند: شما برتر از فرشتگان هستيد. بنشين . آن مرد نيز نشست . آنگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله سخنان خود را آغاز نموده و فرمودند: ثنا مخصوص خداوندى است كه او را ثنا گفته و از او آرى مى جوييم ، به او ايمان داشته و بر او توكل مى نماييم . شهادت مى دهيم كه هيچ خدايى جز خداى يگانه نيست ؛ شريكى ندارد و محمد بنده و فرستاده اوست . از بديها و گناهان خود به خداوند پناه مى بريم . كسى كه خداوند او را هدايت كند، هيچ گمراه كننده اى نخواهد داشت .
    اى مردم ! سى دروغگو در اين امت وجود دارند كه اولين آنها ((صاحب صنعا)) و ((صاحب يمامه )) است .
    اى مردم ! بدون ترديد كسى كه با اخلاص شهادت دهد كه خدايى جز خداى يگانه نيست و با اين عقيده چيز ديگرى ننمايد، به بهشت مى رود در اين هنگام امام على عليه السلام برخاست و عرضه داشت : اى رسول خدا! پدرم و مادرم فداى تو باد. انسان چگونه مى تواند با اخلاص شهادت بدهد و چيز ديگرى را با آن مخلوط ننمايد؟ آن را توضيح بدهيد تا براى ما روشن شود. فرمودند: منظور اين است كه بر دنيا حريص نباشد، از راه حرام آن را جمع نكرده و به آن راضى نشود. عده اى مانند نيكوكاران سخن مى گويند، ولى عمل گردنكشان را انجام مى دهند. بنابراين ، كسى كه خداوند را در حالى كه ملاقات كند كه هيچ كدام از اين خصوصيات را نداشته باشد و ((لا اله الا الله )) بگويد، بهشت از آن اوست . و كسى كه دنيا را بگيرد و آخرت را ترك كند، جهنم از آن اوست . و كسى كه از طرف ظالمى دشمنى كند يا او را در دشمنى يارى دهد، فرشته مرگ با بشارت به لعنت خدا، ماندن هميشگى در آتش جهنم و عاقبت بد، به سراغ او خواهد آمد.
    و كسى كه براى حاجتى خود را براى سلطان ستمكارى سبك نمايد، در جهنم همراه او خواهد بود.
    و كسى كه سلطانى را در ستمگرى راهنمايى كند، با ((ماهان )) همراه شده و عذاب او و آن سلطان از سخت ترين عذابهاى اهل جهنم است .
    و كسى كه دنيادار را به طمع دنيا بزرگ داشته و او را دوست بدارد، خداوند بر او خشم گرفته و با ((قارون )) در تابوت زيرين جهنم در يك درجه خواهد بود.
    و كسى كه بخاطر خود نمايى ساختمانى بسازد در روز قيامت آن ساختمان را تا هفت طبقه زمين زيرا آن حمل مى نمايد. آنگاه چون گردنبندى آتشين آن را به گردنش آويخته و سپس او را در جهنم مى اندازند. عرض كرديم : از كجا بفهميم كه براى خود نمايى است ؟ فرمودند: از آنجا كه بيش از احتياج خود يا براى فخر فروشى مى سازد.
    و كسى كه به اجيرى در مورد مزد او ظلم كند مزدش را ندهد يا ناتمام بدهد، خداوند عمل او را نابود كرده و بوى بهشت را بر او حرام مى نمايد، در حالى كه بوى بهشت از مسافت پانصد سال راه احساس مى شود.
    و كسى كه يك وجب از زمين همسايه اش را غصب كند، خداوند آن يك وجب را تا هفت طبقه زير آن تبديل به آتش نموده ، بصورت طوقى در آورده و در گردنه او مى اندازد تا زمانى كه او را وارد جهنم نمايد.
    و كسى كه قرآن را بياموزد و عمدا آن را فراموش كند، در روز قيامت در حالى كه جذامى و تشنه است ، خدا را ملاقات مى كند و خداوند در مقابل هر آيه اى مارى را بر او مى گمارد.
    و كسى كه قرآن را بياموزد و به آن عمل نكند و دوستى دنيا و زيباييهاى آن را انتخاب كند، سزاوار خشم خداى متعال شده و همرديف يهود و نصارى مى شود كه كتاب خدا را دور انداخته و به آن توجه نكردند.
    و كسى كه از پشت زنى بحرام با او نزديكى كند يا با پسر بچه يا مردى نزديكى كند، خداى متعال در روز قيامت او را بدبوتر از مردار محشور مى نمايد كه مردم از بوى او اذيت مى شوند تا زمانى كه او را به جهنمى ببرد و خداوند بهيچ وجه عذاب را از او بر طرف نمى كند و اين عذاب با هيچ فديه اى بر طرف نمى شود. و نيز عمل او را نابود كرده و او را در تابوتى كه با ميخهاى آهنين بسته شده است ، مى گذارند و با سنگهاى پهن آن قدر روب آن تابوت مى زنند كه ميخهايش آهنين بسته شده است ، مى گذارند و با سنگهاى پهن آن قدر روى آن تابوت مى زنند كه ميخهايش به بدنيش فرو رود. و اگر چهار صد امت گرفتار گوشه اى از گوشه هاى اين عذاب شوند، بدون شك همه آنها مى ميرند. و او از كسانى است كه سخت ترين عذابها را دارند.
    و كسى كه با زدن يهودى ، مسيحى ، مجوسى ، مسلمان - آزاد باشد يا كنيز - يا غيز اينها زنا كند، خداوند سيصد هزار در از جهنم در قبرش مى گشايد كه مارها، عقربها و شعله هاى آتش از آن خارج مى شود؛ او تا روز قيامت مى سوزد؛ مردم از بوى بد فرج او آزار مى بينند و او را تا روز قيامت به همين خصوصيت مى شناسند تا زمانى كه دستور برسد او را به جهنم ببريد. و اهل محشر با وجود عذابهاى سختى كه خود دارند از آن اذيت مى شوند. زيرا خداوند حرامها را حرام نموده است و كسى با غيرت تر از خداى متعال نيست . بخاطر غيرتى كه دارد، هرزگيها را قطعا حرام نموده و حدود شرعى را تعيين نموده است .
    و هر كس به داخل خانه همسايه اش نگاه كرده و عورت مرد يا موى زن يامقدارى از بدنش را ببيند، سزاوار است كه خدا او را همراه با منافقينى كه در پى عيوب مردم بودند، به جهنم برد؛ و تا خداوند او را رسوا ننمايد؛ از دنيا خارج نخواهد شد و در آخرت نيز عورتش را براى مردم نمايان خواهد نمود.
    و كسى كه بخاطر (كمى ) رزق خود از خداوند خشمگين باشد و از اين مطلب نزد غير خدا گله كند و صبر نكند، كار نيكى از او به خداوند نرسيده و در حالى كه خداوند متعال از او خشمگين است ، او را ملاقات مى نمايد.
    و كسى كه لباسى بپوشد و با آن تكبر كند، خداوند قبرش را در كناره جهنم فرو مى برد و تا آسمانها و زمين باقى است در آن فرو مى رود. و بدن ترديد قارون لباسى پوشيد و با آن تكبر كرد، به همين جهت در زمين فرو رفت و تا روز قيامت در آن فرو مى رود.
    و كسى كه با زن حلالى با مال حلال ازدواج كند و قصدش از ازدواج با او تفاخر و خودنمايى باشد، خداوند عزوجل از اين ازدواج جز ذلت و پستى بهره اى به او نخواهد داد و باندازه اى كه از آن زن كام گرفته است او را در كناره جهنم نگه خواهد داشت ، آنگاه او را در جهنم مى اندازد و هفتاد سال طول مى كشد تا به ته جهنم برسد.
    و كسى كه به زنى در مورد مهرش ظلم كند (مهرش را ندهد يا كم بدهد)، خداوند او را زناكار مى داند و در روز قيامت به او مى گويد: بنده ام ! با پيمان خود كنيزم را به ازدواج تو در آوردم ، ولى تو به پيمان من وفا نكردى . و خداوند عزوجل خود عهده دار گرفتن حق آن زن مى شود. و تمام كارهاى نيك آن مرد را در مقابل حق آن زن مى گيرد، ولى چون كارهاى نيك او جوابگوى حق او نيست ، دستور مى دهد او را به جهنم ببريد.
    و كسى كه از شهادت خود بازگردد يا شهادت ندهد، خداوند در مقابل چشم مردم گوشت او را به خودش مى خوراند و در حالى به جهنم مى رود كه زبانش را مى جود.
    و كسى كه دو زن داشته باشد و در امور زناشويى ، بودن با آنها و امور مالى بعدالت با آنها رفتار نكند، در روز قيامت با تشنگى و بدن كج محشور مى شود تا وقتى كه وارد جهنم شود. و كسى كه به ناحق همسايه اش را اذيت كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى نمايد و جايگاهش جهنم خواهد بود. بدانيد كه بدون شك خداوند عزوجل از مرد در مورد حق همسايه مى پرسد و كسى كه حق همسايه اش را از بين ببرد از ما نيست .
    و كسى كه مسلمان فقيرى را بخاطر فقرش خوار كرده و به او توهين نمايد، به حق خداوند توهين نموده است و تا زمانى كه او را راضى كند، پيوسته خداوند عزوجل از او خشمگين بوده و با او سخت دشمن خواهد بود و كسى كه به مسلمان فقيرى احترام بگذارد، در روز قيامت در حالى كه خداوند در صورت او مى خنند، او را ملاقات مى نمايد.
    و كسى كه بتواند با زن يا كنيزى از راه حرام نزديكى كند ولى ولى از ترس ‍ خدا اين كار را نكند، خداوند جهنم را بر او حرام مى كند؛ او را از وحشت بزرگ ايمن نموده و به بهشت مى برد. و اگر از راه حرام با او نزديكى كند، خداوند بهشت را بر او حرام نموده و او را
    به جهنم مى برد.
    و كسى كه مال حرامى به دست آورد، خداوند هيچ صدقه ، آزاد كردن بنده ، حج و عمره اى را از او قبول نمى كند. و خداوند عزوجل بعدد پاداش اين اعمالش براى او گناه مى نويسد و اگر پس از مرگ او چيزى از آن باقى بماند، توشه او براى جهنم خواهد بود و كسى كه به آن دسترسى داشته باشد، ولى آن را از ترس خداوند ترك كند، در دوستى و رحمت خداوند به سر برده و دستور مى رسد كه او را به بهشت ببريد.
    و كسى كه با زن نامحرمى دست بدهد، در روز قيامت در حالى مى آيد كه دستهايش به گردنش بسته شده است . آنگاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد و كسى كه با زن نامحرمى شوخى كند، در مقابل هر كلمه اى كه در دنيا به او گفته است ، هزار سال حبس مى شود و اگر مردى زنى را با رضايت او ار راه حرام در آغوش بكشد، ببوسد، يا با او نزديكى يا شوخى كند و در اين بين گناهى اتفاق بيفتد، آن زن همان قدر گناهكار است كه مرد گناه كرده و اگر مرد بزور اين كارها را انجام دهد، گناه هر دو بعهده مرد است .
    و كسى كه مسلمانى را در خريد و فرذوش فريب دهد، از ما نيست . و در روز قيامت با يهود محشور مى شود. زيرا بدون شك و ترديد كسى كه مردم را فريب دهد، مسلمان نيست . و كسى كه وسايل منزل از قبيل تبر، تيشه و بيل را از همسايه اش كه به آن احتياج دارد دريغ كند، خدا در روز قيامت او را از فضل خود محروم نموده و او را به خودش واگذار مى نمايد و كسى كه خداوند او را بخودش واگذارد، هلاك خواهد شد. و خداوند هيچ عذرى را از او قبول نمى كند(170).
    و زنى كه شوهرش را اذيت كند، تا زمانى كه او را يارى نكرده و راضيش ‍ ننمايد، خداوند نماز و هيچ عمل نيكى را از او قبول نمى كند؛ گرچه همه عمرش را روزه گرفته ، شبها را با عبادت سپرى كند، چندين برده در راه خدا آزاد كند و اموالش را در راه خدا خرج كند، اولين كسى است كه به جهنم مى رود و اگر مرد نيز زن خود را اذيت كرده و به او ظلم كند، همين مقدار مرتكب گناه شده و به همين اندازه عذاب مى شود.
    و كسى كه به صورت مسلمانى سيلى بزند، خداوند در روز قيامت استخوانهاى او را پراكنده مى سازد، سپس آتش را بر او مسلط مى نمايد. نيز در حالى كه محشور مى شود كه دستانش به گردنش بسته است و تا زمانى كه وارد جهنم شود، به همين حال خواهد بود.
    و اگر كسى در شب يا روز به فكر فريب برادر مسلمانش باشد، در همه آن روز يا شب خداوند از او خشمگين است ، تا زمانى كه باز نگردد و توبه نكند، خداوند همچنان از او خشمگين خواهد بود. اگر در اين حال بميرد، با دينى غير از اسلام از دنيا رفته است . آنگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بدانيد كسى كه مسلمانى را فريب دهد، از ما نيست . و سه بار اين جمله را تكرار فرمودند.
    و كسى كه تازيانه اى را در برابر سلطانى آويزان كند، خداوند آن تازيانه را تبديل به مارى به طول شصت هزار ذراع مى نمايد. در آتش جهنم آن مار را براى هميشه هميشه بر او مسلط مى سازد.
    و كسى كه از مسلمانى غيبت كند، روزه و وضويش باطل است و اگر در اين حال بميرد، در حالى مرده است كه حرام خدا را حلال دانسته است .
    و كسى كه براى سخن چينى بين دو نفر گام بردارد، خداوند در قبرش آتشى بر او مسلط مى نمايد كه تا روز قيامت او را بسوزاند؛ و هنگامى كه از قبرش ‍ بيرون مى آيد، خداوند اژدهاى سياهى را بر او مسلط مى نمايد كه گوشتش ‍ را نيش بزند تا زمانى كه به جهنم برود. و كسى كه خشمش را فرو برده ، برادر مسلمانش را ببخشد و در برابر برادر مسلمانش بردبارى ورزد، خداى متعال اجر شهيد را به او عطا مى فرمايد.
    و كسى كه به فقيرى ظلم كند يا براى او تكبر كند و او را پست شمارد، خداوند در روز قيامت او را مانند موچه ولى بشكل مرد محشور مى نمايد، تا زمانى كه به جهنم برود.
    و كسى كه در مجلسى از برادرش غيبت شود و او آن غيبت را از او رد كند، خداوند عزوجل هزار در شر را در دنيا و آخرت به روى او مى بندد؛ و اگر بر عكس نه تنها آن غيبت را رد نكند بلكه خوشش هم بيايد، گناهش باندازه گناه كسى است كه غيبت كرده است .
    و كسى كه به مرد يا زن پاكدامنى تهمت بزند، خداوند عملش را از بين برده ، هفتاد هزار فرشته او را از روبرو و پشت سر تازيانه مى زنند و مارها و عقربها گوشتش را نيش مى زنند؛ آنگاه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد.
    و كسى كه در دنيا باده بنوشد، خداوند شربتى از سم افعى و عقرب به او مى نوشاند؛ شربتى كه هنگام خوردن آن ((و قبل از اين كه آن را بخورد)) گوشت صورتش را در ظرف مى ريزد و هنگامى كه آن را بنوشد، گوشت و پوستش مانند مردار بو گرفته تكه تكه مى شود؛ بگونه اى كه اهل محشر از بوى آن اذيت مى شوند و اين وضع ادامه دارد تا دستور برسد او را به جهنم ببريد و خورنده ، سازنده ، فروشنده ، خريدار، حمل كننده ، تحويل گيرنده و كسى كه از آن سودى مى برد، همگى در زشتى و گناه برابرند.
    بدانيد كسى كه آن را به يهودى ، مسيحى ، صائبى يا ساير مردم بنوشاند، گناه او مانند كسى است كه آن را مى خورد. بدانيد كسى كه آن را براى ديگرى بخرد يا بفروشد، تا زمانى كه توبه نكند، خداوند متعال نماز،، روزه ، حج و عمره او را قبول نمى كند و اگر قبل از توبه بميرد، بعهده خداوند است كه در مقابل هر جرعه اى كه در دنيا از آن نوشيده است ، شربتى از چرك آلوده به خون جهنم به او بنوشاند. بدانيد كه مانا خداوند باده را بخصوص ، و هر مست كننده اى را بطور عموم حرام نموده است . بدانيد كه هر مست كننده اى حرام است .
    و كسى كه ربا بخورد، باندازه اى كه ربا خورده است ، خداوند شكمش را پر از آتش جهنم مى نمايد و اگر از اين راه مالى به دست آورد، خداوند هيچ عملى را از او قبول نمى كند. و تا زمانى كه قيراطى از آن مال را در اختيار دارد، پيوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان اوست (171).
    و كسى كه در امانت خيانت كرده و آن را به صاحبش باز نگرداند، با دينى غير از اسلام از دنيا مى رود و در حالى كه خداوند عزوجل از او خشمگين است ، او را ملاقات نمايد. و دستور مى رسد او را به جهنم ببريد؛ او براى هميشه به كناره جهنم سقوط كرده و هيچ گاه از آن جا بيرون نخواهد آمد.
    و كسى كه بر عليه مرد مسلمانى يا ذمى يا كس ديگرى شهادت دروغ بدهد، در روز قيامت او را را از زبانش آويزان مى كنند و همراه با منافقين در طبقه پايين جهنم خواهد بود.
    و كسى كه به خادم يا برده خود يا شخص ديگرى (كه از او يارى بخواهد): ((نه ، ياريت نمى كنم ))، خداوند عزوجل در روز قيامت به او مى گويد: ((نه ، ياريت نمى كنم . خودت را با صورت در جهنم بينداز)).
    و كسى كه زنش را اذيت كند تا مالى بدهد و خود را از دست شوهرش ‍ برهاند، خداى متعال به مجازاتى كمتر از جهنم براى او راضى نمى شود. زيرا بدون ترديد خداى متعال همانگونه كه براى يتيم به خشم مى آيد، براى زن هم خشمگين مى شود.
    و كسى كه نزد سلطان از برادرش بدگويى و سخن چينى نمايد، اگر آن سلطان هيچ آزار و آسيبى به او نرساند، خداوند عزوجل همه اعمالى را كه انجام داده است ، از بين مى برد. واگر آزار و آسيبى به او برساند، خداوند او را در جهنم در طبقه اى همراه با هامان (وزير فرعون ) خواهد گذاشت .
    و كسى كه براى خودنمايى و يا رسيدن به چيزى قرآن بخواند، در روز قيامت در حالى خداوند عزوجل را ملاقات خواهد نمود كه صورتش ‍ استخوانى بيش نيست و گوشت ندارد؛ و قرآن با آهن نوك تيز به پشت او نيزه مى زند تا او را وارد جهنم نمايد و با كسانى كه در جهنم مى افتند، به جهنم سقوط مى كند.
    و كسى كه قرآن بخواند و به آن عمل نكند، خداوند در روز قيامت او را كور محشور مى نمايد. او عرضه مى دارد: خدايا! من بينا بودم . چرا مرا كور محشور نمودى ؟ و خداوند مى فرمايد: آيات ما به تو رسيد و تو را آن گونه تكر كردى ، امروز نيز تو را اين گونه ترك مى كنند. آنگاه دستور مى رسد كه او را به جهنم ببريد.
    و كسى كه مالى را بخرد كه از راه خيانت بدست آمده است و بداند كه از راه خيانت بدست آمده ، گناه و ننگ او مانند همان كسى است كه خيانت نموده است .
    و كسى كه واسطه شود و مرد و زنى را از راه حرام به هم براسند، خداوند بهشت را بر او حرام مى گرادند و جايگاه او جهنم است كه جايگاه بدى است . و پيوسته خداوند از او خشمگين است تا بميرد.
    و كسى كه برادر مسلمانش را بفريبد، خداوند بركت روزيش را مى گيرد، زندگى او را تباه كرده و او را به خودش وا مى گذارد.
    و كسى كه مال دزدى را بخرد و بداند كه مال دزدى است ، كار او همانقدر گناه داشته و زشت است كه كار آن دزد گناه دارد و ننگين است .
    و كسى كه به مسلمانى خيانت كند، در دنيا و آخرت نه او از ماست و نه ما از اويين .
    و بدانيد كسى كه ارتكاب گناهى را بشنود و خبر آن را پخش كند، مانند انجام دهنده گناه است و كسى كه انجام كار خوبى را بشنود و خبر آن را پخش كند، مانند انجام دهنده آن است . و كسى كه زيباييهاى زنى را براى مردى بگويد و آن مرد شيفته او شده و با او گناهى انجام دهد، از دنيا نمى رود مگر اين كه خداوند بر او خشم مى گيرد و كسى كه خداوند بر او خشم بگيرد، آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفتگانه نيز بر او خشم مى گيرند و گناهى همانند گناه آن مرد خواهد داشت . عرض كردند: اى رسول خدا! اگر آنان توبه كرده و اصلاح شوند، چطور؟ فرمودند: خدا توبه آن زن و مرد را قبول مى كند، ولى توبه كسى را كه باعث اين گناه شده است ، قبول نمى كند.
    و كسى كه چشمانش را از نگاه حرام به زنى پر كند، خداوند در روز قيامت چشمانش را با ميخهايى آتشين و آتش پر مى نمايد و تا زمانى كه خداوند بين مردم حكمى مى نمايد، بدين حالت خواهد بود. آنگاه دستور مى رسد كه او را به جهنم ببريد.
    و كسى كه براى ريا و خود نمايى غذايى بدهد، خداى متعال از چرك آلوده به خون جهنم به او خواهد داد و اين غذا را در شكم او تبديل به آتش ‍ مى نمايد و به همين حال خواهد بود تا خداوند بين مردم حكم نمايد.
    و كسى كه با زن شوهردارى مرتكب گناه شود، از فرج آن دو آن قدر چرك خون آلوده به خون بيرون مى آيد كه دره اى بطول راه پانصد سال بوجود مى ايد و جهنمايان از بدبويى آن دو اذيت مى شوند و عذاب آن دو از سخت ترين عذابهاى مردم خواهد بود.
    و خداوند عزوجل از زنى كه چشم خود را از غير شوهر يا محرم خود پر كند، بشدت خشمگين مى گردد و بدون ترديد اگر چنين كند، خداوند تمام كارهاى نيك او را از بين مى برد و اگر در بستر غير شوهرش بخوابد، به عهده خداى متعال است كه پس از عذاب نمودن او در قبرش ، با آتش او را بسوزاند.
    و هر زنى كه (بى جهت و از روى هوى و هوس ) و از شوهرش طلاق خلع (172) بگيرد، خدا، فرشتگان او، پيامبرش و همه مردم او را لعنت مى كنند. و زمانى كه فرشته مرگ سراغ او بيايد، به او مى گويد: ((به جهنم مژده بده )). در روز قيامت به او مى گويند: ((همراه با كسانى كه به جهنم مى روند، به جهنم برو))
    و بدانيد كه بدون ترديد خداى متعال و رسولش از زنانى كه بى جهت از شوهرانشان طلاق مى گيرند، بيزار هستند و نيز بدانيد كه بدون ترديد خداوند عزوجل و رسول او از مردى كه زنش را اذيت كند تا طلاق خلع بگيرد، بيزار هستند.
    و كسى كه با اجازه عده اى امام جماعت آنها شود و در حضور، قرائت ، ركوع ، سجود، قعود و قيام خود ميانه روى نمايد، پاداشى مانند پاداش انان خواهد داشت .
    و كسى كه امام جماعت عده اى شود و در حضور، قرائت ، ركوع ، سجود، قعود و قيام خود ميانه روى نمايد، نمازش را به او باز مى گردانند، و از ترقوه او بالاتر نمى رود (نمازش اصلا قبول مى شود) و خداى متعال او را مانند پيشواى ستمگر و تجاوزكارى مى داند كه صلاح پيروانش را نمى خواهد و بدستور خداوند عزوجل حاكم آنان نشده است .
    در اين جا امير المومنين عليه السلام برخاست و عرض كردند: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا صلى الله عليه و آله ! پيشواى ستمگر تجاوزكارى كه صلاح پيروانش را نمى خواهد و بدستور خداوند عزوجل حاكم آنان نگرديده است ، چه حالى دارد؟ آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: او آخرين نفر از چهار نفرى كه در روز قيامت عذاب آنها از همه مردم سخت تر است و عبارتند از: ابليس ، فرعون ، آدمكش و سلطان ستمگر.
    و كسى كه برادر مسلمانش احتياج به قرض او داشته باشد، ولى به او قرض ‍ ندهد، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد، بهشت را بر او حرام مى گرداند.
    و كسى كه در برابر بد اخلاقى زن خود صبر پيشه نموده و ثواب آن را از خداوند اميدوار باشد، خداى متعال در برابر هر روز و شبى كه صبر مى كند، همانند آنچه به حضرت ايوب عليه السلام عطا فرمود، به او عطا مى فرمايد: و آن زن هر روز و هر شب همانند تپه اى شن متراكم گناه خواهد داشت . و اگر پيش از آن كه شوهرش را يارى كرده و او را راضى كند، از اين دنيا برود، در روز قيامت بصورت وارونه همراه با منافقين در طبقه زيرين جهنم محشور خواهد شد.
    و كسى كه زنى داشته باشد كه با او سازگار نباشد و بر آنچه خداوند روزى آنها نموده است ، صبر نكند و بر شوهرش سخت گرفته و او را وادار به كارهايى بنمايد كه نمى تواند آنجام دهد، تا زمانى كه چنين است خداوند هيچ كار نيكى كه او را از آتش جهنم حفظ كند، از آن زن قبول ننموده و بر او خشم مى گيرد.
    و كسى كه به برادرش احتراح بگذارد، به خداوند احترام گذاشته است . فكر مى كنيد خداوند به كسى كه به او احترام بگذارد، چه پاداشى خواهد داد؟
    و كسى كه رياست اجتماعى را به عهده بگيرد و به آنان خوبى نكند، در مقابل هر روزى كه بر آنان حكومت كرده است ، هزار سال در لبه جهنم زندانى مى شود، اگر بدستور خداى متعال بر آنان حكومت كرده باشد، خداى متعال او را آزاد مى نمايد. و اگر ظالم باشد (و بغير دستور الهى بر آنان حاكم بوده است )، او را در جهنم مى اندازد و هفتاد سال طول مى كشد تا او به ته جهنم برسد.
    و كسى كه بر اساس احكامى كه خداوند نازل فرموده است ، حكم نكند، مانند كسى است كه شهادت دروغ داده باشد، او را در جهنم مى اندازند و همانند شاهد دروغگو او را عذاب مى كنند.
    و كسى كه دو رو و دو زبان باشد، در روز قيامت نيز دو رو و دو زبان خواهد بود.
    و كسى كه براى آشتى دادن دو نفر گام بردارد، تا زمانى كه باز گردد، فرشتگان خداوند بر او دورد مى فرستند و نيز پاداش شب قدر را به او مى دهند و كسى كه براى به هم زدن ميانه دو نفر گام بردارد، باندازه پاداش ‍ كسى كه دو نفر را آشتى بدهد، گناه خواهد داشت ، بر او مى نويسند: ((لعنت خداوند)) و تا ورود به جهنم اين حال را خواهد داشت . زمانى كه به جهنم برود، عذابش دو چندان خواهد شد.
    و كسى كه براى يارى و رسانيدن فايده اى به برادرش گام بردارد، ثواب مجاهدين در راه خدا را خواهد داشت .
    و كسى كه براى عيب جويى از برادرش و افشارى عيب او گام بردارد، با اولين قدمى كه بر مى دارد، وارد جهنم شده و خداوند عيب او را براى مردم فاش مى سازد.
    و كسى كه براى احوالپرسى از يكى از خويشاوندان خود گام بردارد، خداوند پاداش صد شهيد را به او عطا مى فرمايد. و اگر هم احوالپرسى كند، هم مالى به او بدهد و هم به او كمك غير مالى نمايد، در مقابل هر گامى كه بر مى دارد، چهل ميليون حسنه برايش ثبت شده و چهل ميليون درجه بالا مى رود؛ گويا صد سال خداوند عزوجل را عبادت كرده است .
    و كسى كه براى بهم زدن ميانه دو خويشاوند يا دوست قدمى بردارد، خداى متعال از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت مى نمايد و گناهى مانند گناه قاطع رحم ((كسى كه با خويشاوند نسبى خود قطع رابطه نموده يا آزارى به او برساند)) خواهد داشت .
    و كسى كه براى ازدواج دو مومن تلاش كند، تا زمانى كه آنها با هم ازدواج كنند، خداوند صد زن از حورالعين هاى بهشت به ازدواج او در مى آورد كه هر كدم در قصرى از در و ياقوت هستند و در مقابل هر گامى كه در اين راه برداشته يا كلمه اى كه در اين مسير گفته است ، عمل يك سال را براى او مى نويسد كه شبهايش را عبادت كرده است و روزهايش را روزه گرفته باشد.
    و كسى كه براى جدايى زنى از شوهرش تلاش كند، خداوند از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت مى نمايد. و بعهده خداوند است كه هزار صخره آتشين به او بزند. و كسى كه براى به بهم زدن رابطه آنها تلاش كند، ولى آنان را از يكديگر جدا نكند، خداوند از او خشمگين شده و در دنيا و آخرت او را لعنت نموده و او را از نگاه به سيماى خود محروم مى نمايد.
    و كسى كه نابينايى را به مسجد يا منزلش ببرد يا براى انجام كارى از كارهايش او را به جايى ببرد، تا زمانى كه از او جدا شود خداوند در مقابل هر گامى كه برداشته و گذاشته است ، ازاد كردن يك بنده را براى او مى نويسد و فرشتگان بر او درود مى فرستند.
    و كسى كه كار نابينايى را انجام دهد و در راه انجام شدن آن گام بردارد، خداى متعال او را از دو چيز رهايى مى دهد: جهنم و نفاق و نيز هفتاد هزار حاجت او را در همين دنيا بر آورده نموده و تا زمانى كه باز گردد، پيوسته غرق در رحمت خداى متعال است .
    و كسى كه يك شبانه روز از مريضى پرستارى كند، خداى متعال او را با حضرت ابراهيم خليل عليه السلام بر مى انگيزد و چون باد از پل صراط عبور مى كند.
    و كسى كه براى انجام كار مريضى سعى كند و آن را انجام دهد، همانند روزى كه از مادر متولد گرديده است ، از گناهانش خارج مى شود.
    در اينجا مردى از انصار عرض كرد: اى رسول خدا! اگر اين مريض از خانواده اش بود، چطور؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه كارى براى خانواده اش انجام دهد از كسانى است كه بيشترين پاداش را دارند و كسى كه خانواده اش را ضايع كرده و رحم خود را قطع نمايد(173). خداى متعال در روزى كه پاداش نيكوكاران را عطا مى فرمايد، او را از پاداش ‍ نيكوكاران محروم نموده و ضايع مى نمايد.
    و كسى كه خداوند متعال در آخرت او را ضايع نمايد، همراه با هلاك شدگان سرگردان است و بدنبال راهى مى گردد كه از اين وضع بيرون بيايد، ولى پيدا نمى كند.
    و كسى كه به ((مال از دست داده اى )) قرض دهد و به هنگام پس گرفتن آن به او خوبى كند، خداوند در مقابل هر درهم هزار پوست گاو كه پر از طلا و نقره بوده و از بهشت باشد، به او عطا مى فرمايد.
    و كسى كه يك گرفتارى دنيوى برادرش را رفع كند، خداوند با رحمت خود به او مى نگرد به همين جهت به بهشت مى رود و خداوند گرفتاريهاى او را در دنيا و آخرت رفع مى نمايد
    و كسى كه براى اصلاح ميان زن و شوهرى گام بردارد، خداى متعال پاداش ‍ هزار شهيد را كه حقيقتا در راه خداى متعال كشته شده اند، به او عطا فرموده و در برابر هر گامى كه در اين راه بر مى دارد يا كلمه اى كه مى گويد، عبادت يك سال كه شبهايش را عبادت كرده و روزهايش را روزه گرفته است ، خواهد داشت .
    و كسى كه به برادر مسلمانش قرض دهد، در مقابل هر درهمى كه به او قرض داده هموزن كوه احد، سينا و كوههاى رضوى حسنه خواهد داشت . اگر پس از سر آمدن مهلت آن ، در مطالبه اش با او مدارا نمايد، مانند تندبادى بدون حساب و عذاب از پل صراط عبور
    خواهد نمود.
    و كسى كه برادر مسلمانش پيش او از ندارى شكايت كند، ولى او قرضى به وى ندهد، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد، بهشت را بر او حرام مى نمايد.
    و كسى كه حاجت خواهش كننده اى را در حالى كه مى تواند، بر نياورد، گناهى مانند گناه عشار (174) خواهد داشت .
    در اينجا ((عوف بن مالك )) برخواست و عرض كردن اى رسول خدا! گناه عشار چقدر است ؟ آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: گناه او باندازه اى است كه در هر روز و شبى خدا، همه فرشتگانش و همه مردم او را لعنت مى نمايند و و كسى كه خدا او را لعنت كند، ياورى نخواهد داشت .
    و كسى كه به برادرش خوبى كند، و آنگاه بر او منت گذارد عملش از بين رفته و سعى اش به نتيجه نمى رسد و بدانيد كه خداوند عزوجل بهشت را بر منت گذار، متكبر، سخن چين ، شرابخوار، برخور، و سركش و بداخلاق بسيار ناكس ، حرام نموده است .
    و كسى كه صدقه اى را به مرد مسكينى برساند، ثوابى مانند ثواب صدقه دهنده خواهد داشت و اگر چهل هزار نفر صدقه اى را دست به دست كنند تا به دست فقيرى برسد، هر كدام از آنان اجر كاملى دارند و اگر بدانيد، پاداشهاى خداوند براى تقوا پيشگان و نيكوكاران بهتر و ماندگارتر است .
    و كسى كه مسجدى در دنيا بسازد، خداوند در برابر هر وجب - و شايد هم فرمودند: در برابر هر ذراع - از آن ، شهرى از طلا، نقره ، در، ياقوت ، زمرد، زبرجد و مرواريد براى او مى سازد كه وسعت آن باندازه اى است كه براى پيمودن آن چهل هزار سال وقت لازم است ؛ در هر شهرى چهل ميليون قصر؛ در هر قصرى چهل هزار خانه ؛ در هر خانه اى چهل ميليون اتاق ؛ در هر اتاقى چهل ميليون تخت ؛ بر هرتختى چهل ميليون همسر از حورالعين وجود دارد. و نيز در هر اتاقى چهل ميليون پسر نابالغ خدمتگذار، چهل ميليون دختر نابالغ خدمتگزار و چهل ميليون سفره غذا وجود دارد؛ بر هر سفره اى چهل ميليون سينى بزرگ و در هر سينى چهل ميليون نوع غذا هست و خداوند چنان قدرتى به او عطا مى فرمايد كه بتواند در يك روز از همه اين همسران و غذاها استفاده كند (175).
    و كسى كه موذن مسجدى شود و بخاطر رضاى خداى متعال در آن اذان بگويد، خداوند ثواب چهل ميليون پيامبر، چهل ميليون صديق و چهل ميليون شهيد را به او عطا نموده و شفاعت او را در مورد چهل ميليون امت كه هر امتى چهل ميليون مرد دارد، قبول مى نمايد؛ و در هر بهشتى از بهشت ها چهل ميليون شهر كه در هر شهرى چهل ميليون قصر؛ در هر قصرى چهل هزار خانه ؛ در هر خانه اى چهل ميليون اتاق ؛ در هر اتاقى چهل ميليون تخت ؛ بر هر تختى همسرى از حورالعين مى باشد، به او عطا مى نمايد. هر اتاق آن چهل ميليون برابر اين دنياس است . در برابر هر كدام از ان همسران ، چهل ميليون خدمتگذار پسر نابالغ و چهل ميليون خدمتگذار دختر نابالغ وجود دارد. نيز در هر اتاقى چهل ميليون سفره است و بر هر سفره اى چهل ميليون سينى بزرگ و در هر سينى چهل ميليون نوع غذا كه اگر جن و انس مهمان او شوند، بدون ترديد مى توانند آنها را در كوچكترين اتاقهاى آن جا بدهد و هر نوع غذا، نوشيدنى ، عطر، لباس ، ميوه و انواع تحفه ها و اشياء كمياب را كه بخواهند، در آن وجود دارد. و در هر كدام از اتاقها آن ، بقدرى از چيزهايى كه گفتيم وجود دارد كه از اتاق ديگر بى نياز است . و هنگامى كه موذن در اذان بگويد: ((اشهد ان لا اله الا الله ))، چهل ميليون فرشته گرداگرد او را گرفته ، بر او درود فرستاده و برايش استغفار مى كنند و تا زمانى كه اذان را تمام كند، زيرا سايه خداوند خواهد بود. ثواب او را چهل ميليون فرشته مى نويسند؛ آنگاه بسوى خداوند عزوجل بالا مى روند.
    و كسى كه بطرف مسجدى از مساجد خداوند گام بردارد، در برابر هر گامى كه بر مى دارد تا زمانى كه به منزلش باز گردد، ده كار نيك به دست مى آورد، ده گناه از او پاك مى شود و ده درجه بالا مى رود.
    و كسى كه مواظب باشد هر جايى كه هست خود را به نماز جماعت برساند، در حالى كه سيمايش نورانى تر از ماه شب چهارده است ، مانند تند بادى همراه با اولين گروه و پيشى گيرندگان از پل صراط عبور مى كند. و در برابر هر روز و شبى كه اين چنين در نماز جماعت شركت كرده است ، ثواب يك شهيد خواهد داشت .
    و كسى كه مواظب باشد هميشه در صف اول جماعت حاضر شود و به اولين تكبير امام جماعت برسد و مومنى را در نماز اذيت نكند، خداوند پاداشى همچون پاداش موذن به او عطا فرموده و در بهشت نيز ثوابى مانند ثواب موذن به او عطا مى فرمايد.
    و كسى كه در كناره راه پناهگاهى براى رهگذران بسازد، خداوند در روز قيامت او را سوار بر شترى برگزيده از در و در حالى كه صورتش براى اهل بهشت مى درخشد بر مى انگيزاند و در گنبد ابراهيم خليل عليه السلام همدم او خواهد بود. اهل محشر مى گويند: اين فرشته اى از فرشتگان خداست كه تاكنون كسى مانندش را نديده است ؛ و با شفاعت او چهل ميليون مرد به بهشت مى روند.
    و كسى كه به خواهش برادرش براى او وساطت و ميانجيگرى كند، خداوند عزوجل به او ((با نظر رحمت )) مى نگرد و به عهده خداوند است كه هيچ گاه او را عذا نكند. و اگر بدون خواهش برادرش براى او وساطت كند، پاداش هفتاد شهيد خواهد داشت .
    و كسى كه براى نزديك شدن به خداى متعال ماه رمضان را در خاموشى و سكوت روزه بگيرد و گوش ، چشم ، فرج ، و ساير اعضاى بدنش را از دروغ ، حرام و غيبت باز دارد، خداى متعال آن قدر او را به خود نزديك مى نمايد كه مى تواند زانوهاى ابراهيم خليل عليه السلام را لمس كند ((تقريبا به اندازه ابراهيم خليل عليه السلام به خداوند نزديك مى شود))
    و كسى كه چاه آبى بكند و هنگامى كه به آب رسيد، آن را به مسلمانان ببخشد پاداشى خواهد داشت همانند پاداش كسانى كه از وضو مى گيرند و نيز در مقابل هر مويى از موهاى انسان ، حيوان ، درنده يا پرنده اى ثواب آزاد كردن هزار بنده را خواهد داشت . و در روز قيامت با شفاعت او به تعداد ستارگان ، مردم به حوض قدس وارد مى شوند. عرض كرديم : اى رسول خدا! حوض قدس چه حوضى است ؟ سه بار فرمودند: حوض من .
    و كسى كه براى رسيدن به پاداش خداوند قبرى براى مسلمانى بكند، خداى متعال جهنم را بر او حرام نموده و خانه اى در بهشت به او مى بخشد و او را وارد حوضى مى نمايد كه به تعداد ستارگان كوزه در آن هست . و عرض آن ما بين ((ايله )) و صنعاء است (176).
    و كسى ميت مومنى را غسل دهد و در مورد او امانت دار باشد، در برابر هر مويى ثواب آزاد كردن برده اى داشته و صد درجه بالا مى رود و در اين جا عمر به خطاب برخاست . و عرض كرد: اى رسول خدا! چگونه مى تواند نسبت به او امانتدار باشد؟ فرمودند: با پوشايندن عورت و زشتيهاى بدنش . و اگر عورت و زشتيهاى او را نپوشاند، پاداشش از بين مى رود و عيبش در دنيا و آخرت آشكار مى گردد.
    و كسى كه بر ميتى نماز بخواند، جبرئيل و هفتاد ميليون فرشته بر او درود فرستاده و همه گناهان او، از اول تا آخر، آمرزيده مى شوند.
    و اگر هنگامى كه او را دفن كرده و رويش خاك مى ريزند نيز در آن جام حاضر باشد و به هنگام بازگشت در برابر هر قدمى كه از زمان تشييع جنازه تا منزل بر مى دارد، قيراطى از
    پاداش خواهد داشت كه هر قيراط آن در ترازوى اعمال هموزن كوه احد است .
    و كسى كه از خشيت خداوند ((از ترسى كه ناشى از عظمت و بزرگى اوست ، نه ترسى كه به خاطر گناهان پيدا مى شود)) بگريد، هر قطره اشكى كه مى ريزد همانند كوه احد در ترازوى اعمال او خواهد بود ((يعنى هر قطره اشك برابر با حسناتى هموزن كوه احد است ))
    و پاداش هر قطره از اشكهايش چشمه اى در بهشت است كه هر دو طرف آن شهرها و قصرهايى هست كه نه چشمى ديده ، نه گوشى شنيده و نه به دل هيچ بشرى امده است .
    و كسى كه از مريضى عيادت كند، تا زمانى كه به منزلش باز گردد، در برابر هر گامى كه بر مى دارد، هفتاد ميليون حسنه عيادت كند، تا زمانى كه به منزلش ‍ باز گردد. در برابر هر گامى كه بر مى دارد، هفتاد ميليون حسنه خواهد داشت . هفتاد ميليون گناه او پاك شده ، هفتاد ميليون درجه بالا مى رود و هفتاد ميليون فرشته را مى گمارند كه تا روز قيامت در قبرش از او ديدن كرده و براى او استغفار نمايند.
    و كسى كه جنازه اى را تشييع كند، تا زمانى كه به منزلش باز گردد، در برابر هر قدمى كه بر مى دارد، صد ميليون كار نيك خواهد داشت ؛ صد ميليون گناه از او پاك شده و صد ميليون درجه بالا مى رود و اگر بر او نماز بخواند، تا زمانى كه باز گردد، صد هزار فرشته به هنگام تشييع جنازه پشت سر او حركت كرده و برايش استغفار مى كنند و اگر هنگام دفن او حاضر باشد، خداوند هزار فرشته را مى گمارد كه تا زمانى كه از قبرش بر انگيخته مى شود، همگى برايش استغفار كنند.
    و كسى كه به قصد حج يا عمره از منزل خارج شود، تا زمانى كه باز گردد، در مقابل هر گامى كه بر مى دارد، يك ميليون حسنه خواهد داشت . هزار گناه او پاك شده و يك ميليون درجه بالا مى رود و تا زمانى كه باز گردد، در مقابل هر درهمى كه در اين راه با خود بردارد، يك ميليون درهم ، در برابر هر دينار يك ميليون دينار و در برابر هر حسنه اى كه در اين راه انجام دهد، يك ميليون حسنه نزد خداوند خواهد داشت . و نيز در ضمانت خداى متعال خواهد بود. اگر بميرد وارد بهشت مى شود و اگر باز گردد، يارى شده ، آمرزيده و با دعاى مستجاب باز مى گردد. پس دعاى او را غنيمت شماريد ((و از او بخواهيد براى شما دعا كند)). زيرا همانا خداوند دعاى او را رد نمى نمايد و بدون ترديد در روز قيامت صد هزار مرد را شفاعت مى كند.
    و كسى كه در نبودن زائر خانه خدا كه براى حج يا عمره رفته است ، به خانواده اش نيكى كند، او نيز اجر كاملى همچون اجر زائر خانه خدا خواهد داشت ، بدون اين كه چيزى از اجر او كم شود.
    كسى كه براى جهاد يا مرزدارى در راه خداى متعال از منزل خارج شود، در برابر هر گامى كه بر مى دارد، هفتصد ميليون حسنه براى او خواهد بود؛ هفتصد ميليون گناه او پاك مى شود و هفتصد ميليون درجه بالا مى رود و در ضمانت خداى متعال خواهد بود، به گونه اى كه اگر با هر مرگى بميرد، شهيد است . و اگر باز گردد، آمرزيده و مستجاب الدعوه باز مى گردد.
    و كسى كه براى ديدار برادرش گام بردارد، تا وقتى كه به منزلش باز گردد در برابر هر گامى كه بر مى دارد، پاداش آزاد كردن صد هزار بنده برايش خواهد بود. صد هزار درجه بال مى رود، صد هزار گناهش پاك مى شود و صد هزار كار نيك برايش نوشته مى شود . از ((ابى هريره )) پرسيدند آيا رسول خدا صلى الله عليه و آله نفرمودند: كسى كه بنده اى را آزاد كند، همين بهاى آزادى او از جهنم است ؟ ((ابى هريره )) پاسخ داد: ما نيز همين مطلب از رسول خدا صلى الله عليه و آله
    پرسيدم . آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: بله ((اين سخن از من است )) و علاوه بر اين ، درجات او نزد خداوند در گنجهاى عرشش بالا مى رود.
    و كسى كه به خاطر رضايت خدا و فهم دين ، قرآن بياموزد، ثوابى به اندازه تمام آنچه به فرشتگان ، پيامبران و رسولان مى دهند، خواهد داشت .
    و كسى كه به خاطر ريا و خودنمايى و به جهت اين كه با كم خردان مجادله نموده ، به علماء فخر فروشى كند و به دنيا برسد، قرآن را بياموزد، خداوند عزوجل در روز قيامت استخوانهايش را پراكنده مى نمايد و عذاب كسى در جهنم سخت تر از او نيست و خداوند آن قدر از او خشمگين و بر او غضبناك است كه با همه انواع عذابهاى جهنم عذاب خواهد شد.
    و كسى كه براى رسيدن به پاداش خداوند قرآن بياموزد، در علم تواضع نمايد و به بندگان خدا بياموزد، كسى در بهشت نخواهد بود كه ثوابش بيش ‍ از او بوده و موقعيتى بهتر از او داشته باشد؛ و در بهشت درجه بالا و موقعيت با ارزشى نخواهد بود، مگر اين كه كاملترين ، تمامترين و بى نقص ترين نصيبها و بهترين موقعيتها از آن او خواهد بود.
    و بدانيد كه علم بهتر از عمل است و ملاك دين ، ورع (پرهيز از محرمات و شبهات ) مى باشد و بدانيد كه بدون شك عالم كسى است كه به علم خود عمل كند، گرچه عملش كم باشد،. و مبادا گناهى را كوچك شماريد. گرچه بنظر شما كوچك باشد. زيرا بدون ترديد هيچ گناه كوچكى با تكرار آن كوچك نبوده و هيچ گناهى بزرگى با استغفار بزرگ نمى باشد. بدانيد كه بدون شك خداوند از همه اعمال شما مى پرسد؛ حتى اين كه اگر شما با انگشت به لباس برادر خود دست زده باشيد و بدانيد خداوند شما را با همان عقايدى كه با آن از اين دنيا رفته ايد، از قبر بر مى انگيزاند.
    خداوند عزوجل بهشت و جهنم را آفريده است . كسى كه بهشت را ترك و جهنم را برگزيند، به آرزويش نمى رسد و كسى كه بهشت را انتخاب كند، رستگار مى شود. زيرا خداوند عزوجل مى فرمايند: ((كسى كه از جهنم دور شده و به بهشت برود، قطعا رستگار شده است )) (177).
    و بدانيد خداوند به من دستور داده است كه با مردم نبرد نمايم تا بگويند ((لا اله الا الله )). و هنگامى كه اين سخن را گفتند، جان و مالشان از جانب من حفظ مى شود، مگر بحق ؛ و حساب آنها با خداوند عزوجل است .
    و بدانيد خدايى كه نامش بزرگ باد، تمام چيزهايى را كه دوست داشته است ، براى بندگانش بيان نموده و تمام چيزهايى را كه از آنها متنفر بوده است ، براى مردم اعلام نموده است و مردم را از آنها نهى نموده است ، تا كسانى كه هلاك مى شوند، با شناخت هلاك شوند و كسانى كه زنده مى شوند، نيز از روى شناخت باشد.
    و بدانيد كه خداوند ظلم ننموده و از هيچ ظلمى هم نمى گذرد و در كمينگاه است تا كسانى را كه بدى مى كنند، بخاطر اعمالشان مجازات نموده و نيكوكاران را با نيكى پاداش دهد و كسى كه خوبى كند، بنفع خودش است و كسى كه بدى كند به زيان خود اوست و خداوند هيچ ظلمى نسبت به بندگانش روا نمى دارد.
    اى مردم ! سن من بالا رفته ، استخوانم نازك شده ، بدنم از بين رفته و خبر وفاتم را شنيده ام . اجلم نزديك شده و شوق من به ملاقات پروردگارم افزون شده است . گمان مى كنم اين آخرين ديدار عمومى من و شما باشد. تا زنده ام مرا مى بينيد و هنگامى كه از اين دنيا رفتم ، خداوند ياور هر مرد و زن مومنى است . والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته .
    در اين هنگام عده اى از انصار پيشدستى كرده و قبل از اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله (از منبر) پايين بيايد، همگى عرضه داشتند: اى رسول خدا! خداوند ما را فداى تو گرداند، پدر و مادرمان فداى تو باد اى رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: پدر و مادرم فداى شما. از خداوند عزوجل براى امتم تخفيف خواستم خداى متعال به من فرمودند: در توبه تا زمانى كه در صور دميده شود (روز قيامت ) باز است .
    آنگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله به ما رو كرده و فرمودند: كسى كه يكسال پيش از مرگش توبه كند، خداوند توبه او را مى پذيرد.
    سپس فرمودند: يك سال زياد است . كسى كه يك ماه پيش از مرگ توبه كند، خداوند توبه او را مى پذيرد. آنگاه فرمودند: يك ماه زياد است . كسى كه يك جمعه پيش از مرگ توبه كند، خداوند توبه اش را مى پذيرد. سپس فرمودند: يك جمعه بسيار است . كسى كه يك ساعت پيش از مرگش توبه كند، خداوند توبه اش را مى پذيرد. سپس فرمودند: يك ساعت زياد است . كسى كه نفسش به اين جا - و به گلوى خود اشاره نمودند: برسد و توبه كند، خداوند توبه اش را مى پذيرد.
    راوى مى گويد: در اين جا رسول خدا صلى الله عليه و آله (از منبر) پايين آمدند. و اين آخرين سخنرانى رسول خدا صلى الله عليه و آله قبل از پيوستن به خداوند عزوجل بود.








صفحه 3 از 3 نخستنخست 123

برچسب ها برای این تاپیک

علاقه مندی ها (بوک مارک ها)

علاقه مندی ها (بوک مارک ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  

http://www.worldup.ir/