مهمترین ایزدان
در مجمع آسمانی ایزدان از نظر مقام پس از اهورامزدا و امشاسپندان قرار دارند. در این بین ایزدانی که ماهی به آن‌ها اختصاص داده شده از اهمیت بیشتری برخوردارند. مهمترین این‌ها مانند مهر آناهیتا و تیشتر یشت و سرود خاص خود را دارند.

مهر: ایزد پیمان که هیچ چیزی در نظر او از پیمان‌شکنی بدتر نیست. او به صورت پسری پانزده ساله سوار بر گردونه و دارای هزار گوش و هزار چشم است. ماه مهر از نام اوست.
آناهیتا: ایزد نگهدار خانواده و آب پاک که دارای جامه‌ای موج‌دار است. ماه آبان از نام اوست.
تیشتر (تیر): ایزد باران که نقش عمده‌ای در نبرد آغازین ایفا می‌کند. ماه تیر از نام اوست.
وایو: ایزد باد. او و زروان مرموزترین شخصیت‌های اسطوره‌ای ایرانند. او هم مانند زروان نه شر است نه خیر. بلکه دارای دو ذات خوب و بد است.
هومه: گیاه و خدا (در هند سومه). او در یکی از مراسم آیینی که گرفتن آب شیره‌ی این گیاه است اهمیت دارد. وی همچون مؤبدی است که با قربانی کردن نمادین خود موجب شکست شر می‌شود.
آتر یا «آذر»: ایزد آتش. ماه آذر از نام اوست.
ورثرغنه (بهرام): (در هندی ایندره) مفهوم پیروزی.
رپیثوتین: سرور گرمای نیمروز. او به نوعی ایجادکننده‌ی تعادل در کار تیشتر است.
دیگرایزدان
آپام نپات
رام
رشن
ارد
اوش بام
چیستا
دین
اشتاد
زامیاد
گوشورون
آسمان
ماه
خورشید
زروان
نریوسنگ
مار سپند
پیشینه
بیشتر این‌ها نمادند و پیش از زرتشت خدای نمودهای طبیعی و سیارات و بعضی مفاهیم انتزاعی بوده‌اند. این‌ها پیش از زرتشت برای خود معابدی داشتند




اکومن دیوی است که باعث می‌شود اندیشه‌ی بد به ذهن آفریدگان راه یابد. او دشمن وهومن است.

اکومن اولین دیوی است که اهریمن از کماله‌ی دیوان آفرید