دکتر مسعود مردانی، متخصص بیماری‌های عفونی و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) واحد علوم پزشکی ایران، با بیان اینکه تجویز داخل بینی اسپری ایپراتروپیوم بروماید و مسکن‌ها تا حدود زیادی در درمان سرما خوردگی موثر هستند؛ گفت: تاثیر آنتی کولینرژیک هایی که از راه بینی تجویز می شوند، باعث کاهش ترشحات بینی می شود.
وی افزود: اگر درمان در روز اول شروع شود، علایم سریع تر بهبود می یابند. تنها عوارض جانبی اصلی مصرف این دارو، خونی شدن مخاط است که در ۱۵ تا ۲۰ درصد بیماران رخ می دهد. آسپیرین، استامینوفن و ایبوبروفن باعث بهبود علایم می شوند هر چند مصرف آسپرین ممکن است با افزایش دفع رینو ویروس همراه باشد.
دکتر مردانی یادآور شد: مصرف دکونژستان های داخل بینی می توانند در راحت خوابیدن به بیمار کمک کنند. با این حال از آنجا که استفاده بیش از حد این نوع داروها می توانند باعث احتقان (پرخونی) در اثر اتصال دوباره (Rebound Congestion) شوند، استفاده از دکونژستان های داخل بینی را باید به مدت سه تا پنج روز محدود کرد ولی دکونژستان‌های خوراکی موثر نیستند و اثرات جانبی هم دارند.
وی در ادامه تاکید کرد: آنتی هیستامین های نسل اول (که به طور معمول و در مراحل اولیه تجویز می شوند) عطسه و آبریزش بینی را کاهش می دهند ولی آنتی هیستامین های غیر آرام بخش فاقد فعالیت آنتی کولینرژیک بوده و تاثیراتی متقاوت دارند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطر نشان کرد: مصرف آنتی بیوتیک هیچ تاثیری در پیشگیری و درمان سینوزیت که از عوارض شایع سرماخوردگی است، ندارد.
این متخصص بیماری های عفونی با اشاره به تاثیر “گلوکونات روی” در رفع علایم سرماخوردگی گفت: مصرف قرص های مکیدنی گلوکونات روی باعث کاهش علایم سرماخوردگی می شوند.
دکتر مردانی خاطر نشان کرد: آسپیرین، استامینوفن و ایبوپروفن را می توان برای بهبود علایم بیماری و دکونژستان های نازال (بینی) برای مقابله با بی خوابی (در اثر احتقان و گرفتگی بینی) استفاده کرد ولی بیشترین تاثیر کورتیکواستروئیدهای درون بینی و آنتی هیستامین در بیمارانی است که دچار رینیت آلرژیک (التهاب و گرفتگی بینی) هستند.