سفالکسین، یک آنتی بیوتیک از نسل سفالوسپورین است. این آنتی بیوتیک در درمان گروه زیادی از بیماریهای عفونی مثل عفونتهای تنفسی، عفونت گوش میانی، عفونت پوست و بافت نرم، عفونتهای استخوانی یا مفصلی و عفونت های ادراری تناسلی مؤثر می باشد.
سفالکسین همچنین در جلوگیری از عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند و افراد دیگری که به هر علت مستعد عفونت می باشند، استفاده می شود.
● چگونگی مصرف
سفالکسین را می توان با شکم خالی مصرف کرد، یا می توان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبتهایی با فواصل یکسان طی شبانه روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است ۴ بار در روز مصرف شود هر ۶ ساعت(۶ صبح، ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب). اگر این برنامه با فعالیتهای کاری و خواب شما تداخل دارد، در تعیین یک برنامه زمانی مناسب تر از پزشکتان کمک بخواهید.
مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل استفاده شود، حتی اگر احساس بهبودی می کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است دوباره بیماری عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یاد آوری مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
● هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر بدون وقفه با پزشکتان تماس بگیرید:
کبودی یا خونریزی غیرعادی، درد مفاصل، اسهال، درد شکمی، تهوع و استفراغ، زخمهای دهانی و زبانی، خارش و ترشح واژن، یا پلاکهای سفید در دهان یا روی زبان یک واکنش حساسیتی نادر به سفالکسین آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد.
از آنجا که آنافیلاکسی با سرعت پیشرفت می کند، در صورت بروز تورم لبها و دور چشمها، بثورات جلدی، کهیر، تورمهای پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند یا خس خس سینه یا مشکل تنفسی، بلافاصله مصرف آنتی بیوتیک را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
● موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفالکسین، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارنده ها، رنگهای خوراکی یا داروهای دیگر نظیر آنتی بیوتیک ها یا پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، بویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی(مثل ایبوپروفن، آسپیرین)، ضدانعقادها(رقیق کننده های خون نظیر وارفارین)، پروبنسید(یک داروی درمان نقرس).
ابتلا به مشکلات خونریزی دهنده(نظیر زخم معده، هموفیلی و کمبود پلاکتی)؛ کولیت(التهاب روده بزرگ) یا بیماریهای کلیوی و کبدی یا سابقه هریک از موارد مذکور.
● هنگام مصرف سفالکسین توصیه می شود:
حتی در صورت احساس بهبودی، داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
سفالکسین را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم و حرارت نگهدارید(در این شرایط سفالکسین فاسد می شود).پس از آماده کردن سوسپانسیون آن را باید در یخچال نگهداری نمایید؛ سوسپانسیون در یخچال تا ۱۴ روز قابل استفاده است. پیش از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.
از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه گیری مقدار آن استفاده کنید.
اگر ۳ روز درمان با سفالکسین احساس بهبود نداشته اید با پزشکتان مشورت کنید.
هنگام مصرف دقت کنید سفالکسین تاریخ مصرف گذشته نباشد
پیش از اتمام دارو آن را قطع نکنید، مگر به دستور پزشک.