جیمز مونرو
جیمز مونرو (زادهٔ ۲۸ آپریل ۱۷۵۸-درگذشتهٔ ۴ ژولای ۱۸۳۱) پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده (۱۸۱۷ تا ۱۸۲۵) بود و چهارمین نفر از ویرجینیا که به این سمت می‌رسید. مونرو، از یاران نزدیک توماس جفرسون بود و از دیپلمات‌هایی که از انقلاب فرانسه حمایت کرده بودند. او در جنگ ۱۸۱۲ تحت فرمان جیمز مادیسون سمت‌های دبیر جنگ و دبیر دولت (وزارت امور خارجه) را به عهده داشت و نقشی کلیدی بازی کرد. در طول دوران او فلوریدا به خاک آمریکا اضافه شد (۱۸۱۹)، واقعهٔ سازش میسوری (۱۸۲۰) پیش آمد (که در آن مونرو ایالتی برده‌داری را اعلام کرد) و دکترین مونرو، یعنی اعلام مخالفت ایالات متحده با دخالت اروپا، نیز اعلام شد (۱۸۲۳). گرچه مونرو از اعضای قدیمی حزب دموکرات-جمهوریخواه بود، در دوران ریاست جمهوری‌اش از تحزب دوری کرد. دورهٔ او را «دورهٔ احساسات نیک» می‌نامند.
شهر مونروویا پایتخت کشور آفریقایی لیبریا به نام جیمز مونرو نام‌گذاری شده‌است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)