مشاعره سنتی

[Sara12]

دل میرود زدستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[mehraboOon]

از دفتر عشق هر که فردي دارد
اشک گلگون و چهر زردي دارد

بر گرد سري شود که شوريست درو
قربان دلي رود که دردي دارد

[Sara12]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد

[mehraboOon]

دردا که همه روي به ره بايد کرد
وين مفرش عاشقي دو ته بايد کرد

بر طاعت و خير خود نبايد نگريست
در رحمت و فضل او نگه بايد کرد

[Sara12]

دلا در عاشقی ثابت قدم باش
که در این ره نباشد کار بی اجر

[mehraboOon]

رخساره‌ات تازه گل گلشن روح
نازک بود آن قدر که هر شام و صبوح

نزديک به ديده گر خيالش گذرد
از سايه‌ي خار ديده گردد مجروح

[mozhgan]

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار

[R A H A]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

[mehraboOon]

مگذر ای یار و درین واقعه مگذار مرا
چون شدم صید تو بر گیر و نگهدار مرا


اگرم زار کشی میکشی و بیزار مشو
زاریم بین و ازین بیش میازار مرا


چون در افتاده‌ام از پای و ندارم سر خویش
دست من گیر و دل خسته بدست آر مرا


بی گل روی تو بس خار که در پای منست
کیست کز پای برون آورد این خار مرا

[mozhgan]

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده ی ارغوان نمیباید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه ی خاک ما تماشاگه کیست