به رغم قرارداد صلح بین آمالریك و شیركوه، شاور كه عملاً فرمانروای مصر شده بود، گروهی از شوالیه‌های مشهور صلیبی را به منظور محافظت از خود در مصر نگاه داشت و سالانه صد هزار دینار نیز به آنان پرداخت.
در 563/ 1168، امپراتور روم‌شرقی با آمالریك (پادشاه بیت‌المقدّس) برای تصرف مصر، پیمان‌بست. بنا به این پیمان، انطاكیه به روم‌شرقی واگذار می‌شد و سهمی از غنایم مصر نیز به بیزانسیها می‌رسید. این پیمان كه در قسطنطنیه به امضا رسید، عملی نشد زیرا امپراتور در بالكان درگیر بود و صلیبیان نیز برای اشغال مصر شتاب‌داشتند ؛ از این‌رو، در محرّم564/ اكتبر 1168 آمالریك، با بهره‌جستن از ناتوانی حكومت فاطمیان‌و همچنین‌رسیدن‌سواران‌تاز نفس‌صلیبی، روانه‌قاهره شد. آنها ابتدا بلبیس‌را گرفتند و غارت‌و كشتار كردند، سپس به قاهره حمله بردند و آن‌را محاصره كردند. غارت و كشتار مردم‌در بلبیس‌سبب‌مقاومت‌مردم‌د ر قاهره‌شد. پیش‌از رسیدن‌صلیبیان، به‌دستور شاور، فسطاط را آتش زدند. با طول كشیدن مدت محاصره، شاور به آمالریك پیشنهاد صلح‌كرد و با شرایطی‌پذیرفته‌شد.
از سوی دیگر عاضدلدین‌اللّه، پنهانی، از نورالدین زنگی برای سركوب صلیبیان و نجات قاهره یاری‌خواست؛ ازاین‌رو، شیركوه به همراه صلاح‌الدین ایوبی برای سومین بار راهی مصر شد. صلیبیان، كه از نزدیك شدن سپاه نورالدین آگاه شدند، محاصره قاهره را رها كردند و در اول‌ربیع‌الا´خر 564/ ژانویه1169 به شام بازگشتند. شیركوه وارد قاهره شد. وی اندكی بعد، به دستور خلیفه، شاور را كشت و خود وزیر شد.
در پی ناكامی صلیبیان در مصر، آمالریك و درباریانش دریافتند كه بقای آنان در شرق تنها در گرو فتح مصر است؛ ازاین‌رو، آمالریك در 564/1169 هیئتی نزد پاپ الكساندر سوم، لوئی هفتم، فردریك بارباروس (امپراتور آلمان)، هنری دوم (پادشاه انگلستان) و ویلیام دوم (پادشاه سیسیل) فرستاد و از آنان یاری خواست این تلاشها بی‌نتیجه ماند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)