ديوان اشعار ابوسعید ابوالخیر

[sorna]

ای غم که حجاب صبر بشکافته‌ای

بی تابی من دیده و برتافته‌ای


شب تیره و یار دور و کس مونس نه

ای هجر بکش که بی‌کسم یافته‌ای

[sorna]

من کیستم از خویش به تنگ آمده‌ای

دیوانهٔ با خرد به جنگ آمده‌ای


دوشینه به کوی دوست از رشکم سوخت

نالیدن پای دل به سنگ آمده‌ای

[sorna]

یا سرکشی سپهر را سرکوبی

یا خار و خس زمانه را جاروبی


بگرفت دلم ازین خسیسان یا رب

حشری نشری قیامتی آشوبی

[sorna]

عهدی به سر زبان خود بربستی

صد خانه پر از بتان یکی نشکستی


تو پنداری به یک شهادت رستی

فردات کند خمار کاکنون مستی

[sorna]

غم جمله نصیب چرخ خم بایستی

یا با غم من صبر بهم بایستی


یا مایهٔ غم چو عمر کم بایستی

یا عمر به اندازهٔ غم بایستی

[sorna]

زلفت سیمست و مشک را کان گشتی

از بسکه بجستی تو همه آن گشتی


ای آتش تا سرد بدی سوختیم

ای وای از آنروز که سوزان گشتی

[sorna]

ای شیر خدا امیر حیدر فتحی

وی قلعه گشای در خیبر فتحی


درهای امید بر رخم بسته شده

ای صاحب ذوالفقار و قنبر فتحی

[sorna]

در کوی خودم مسکن و ماوا دادی

در بزم وصال خود مرا جادادی


القصه به صد کرشمه و ناز مرا

عاشق کردی و سر به صحرا دادی

[sorna]

اول همه جام آشنایی دادی

آخر بستم زهر جدایی دادی


چون کشته شدم بگفتی این کشتهٔ کیست

داد از تو که داد بی‌وفایی دادی

[sorna]

ای شاه ولایت دو عالم مددی

بر عجز و پریشانی حالم مددی


ای شیر خدا زود به فریادم رس

جز حضرت تو پیش که نالم مددی