ديوان اشعار ابوسعید ابوالخیر

[sorna]

گاهی چو ملایکم سر بندگیست

گه چون حیوان به خواب و خور زندگیست


گاهم چو بهایم سر درندگیست

سبحان الله این چه پراکندگیست

[sorna]

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست

زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست


مغرور مشو بخود که اصل من و تو

گردی و شراری و نسیمی و نمیست

[sorna]

دردا که درین سوز و گدازم کس نیست

همراه درین راه درازم کس نیست


در قعر دلم جواهر راز بسیست

اما چه کنم محرم رازم کس نیست

[sorna]

در سینه کسی که راز پنهانش نیست

چون زنده نماید او ولی جانش نیست


رو درد طلب که علتت بی‌دردیست

دردیست که هیچگونه درمانش نیست

[sorna]

در کشور عشق جای آسایش نیست

آنجا همه کاهشست افزایش نیست


بی درد و الم توقع درمان نیست

بی جرم و گنه امید بخشایش نیست

[sorna]

افسوس که کس با خبر از دردم نیست

آگاه ز حال چهرهٔ زردم نیست


ای دوست برای دوستیها که مراست

دریاب که تا درنگری گردم نیست

[sorna]

گفتار نکو دارم و کردارم نیست

از گفت نکوی بی عمل عارم نیست


دشوار بود کردن و گفتن آسان

آسان بسیار و هیچ دشوارم نیست

[sorna]

هرگز المی چو فرقت جانان نیست

دردی بتر از واقعهٔ هجران نیست


گر ترک وداع کرده‌ام معذورم

تو جان منی وداع جان آسان نیست

[sorna]

در هجرانم قرار میباید و نیست

آسایش جان زار میباید و نیست


سرمایهٔ روزگار می‌باید و نیست

یعنی که وصال یار میباید و نیست

[sorna]

گر کار تو نیکست به تدبیر تو نیست

ور نیز بدست هم ز تقصیر تو نیست


تسلیم و رضا پیشه کن و شاد بزی

چون نیک و بد جهان به تقدیر تو نیست