«آل‌استار» سال 1917 متولد شد؛ آن هم در رنگ‌بندي طبيعي و معمول مثل قهوه‌اي، سياه و سفيد اما كم‌كم آنقدر محبوب شد كه مجبور شد سليقه‌هاي مختلف را پوشش دهد. فكر مي‌كنيد چه زماني «آل‌استار» آن چيزي شد كه حالا ما مي‌بينيم؟ 15سال بعد يعني در سال 1932 چارلز تيلور، يك بسكتباليست خيلي معروف و محبوب بود كه از «آلاستارها» خوشش آمد براي همين خودش هم كم‌كم به تيم توليد‌كننده پيوست و سال 1932 بود كه نام او با يك وصله (چاك‌تيلور) روي مچ پاي كفش‌هاي «آل‌استار» اضافه شد. همان لايرودي كه حالا هم در نمونه‌هاي ساق‌دار «آل‌استار» ديده مي‌شود. خيلي زود همه تيم‌هاي بسكتبال در آمريكا آل‌استارهايي با آرم چاك‌تيلور پا كردند، همه ستاره‌ها ديگر اين كفش را مي‌شناختند. 4سال بعد بود كه چاك‌تيلور براي حضور در بازي‌هاي المپيك 1936 از همين نمونه كفش با رنگ‌بندي قرمز و آبي (به نشانه وطن‌پرستي) توليد كرد و ديگر «آل‌استار» جهاني شد.
رنگ‌هاي «آل‌استار»ابتدا ««آل‌استار»ها با رنگ‌بندي‌هاي طبيعي و معمول وارد بازار شده بودند؛ همان قهوه‌اي و سياه و سفيد اما كم‌كم رنگ‌هاي ديگر هم وارد بازار شدند. بعد از اينكه خانم‌ها هم مشتري «آل‌استار» شدند، رنگ‌هاي قرمز و صورتي، نارنجي و... هم به فهرست توليدات «آل‌استار» اضافه شدند. كم‌كم نمونه‌هاي طرح‌دار با پارچه‌هاي گرافيته‌شده توليد شدند و حالا حتي آل‌استارهاي شبرنگ هم در بازار ديده مي‌شوند.
موقعيتت را اعلام كن آل‌استار!
كفش‌هاي آل‌استار از همان اول كفش‌هايي براي ورزش كردن بوده‌اند. در اصل فلسفه وجودي آن‌ها، بازي بسكتبال بوده است. براي همين است كه شما نمي‌توانيد از آل‌استار در موقعيت‌هاي حتي نيمه‌رسمي استفاده كنيد. پس فراموش نكنيد، نخستين اصل در استفاده از آل‌استار، اين است كه آن را به‌عنوان كفشي غيررسمي استفاده كنيد. حتي نمونه‌هايي از آلاستارها كه چرمي هستند، به نمونه‌هاي رسمي نزديك ترند و باز هم كفش‌هايي اسپرت محسوب مي‌شوند. اما در عوض آلاستارها در موقعيت‌هاي غيررسمي عالي هستند؛ يك جفت كفش مناسب و راحت.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)