صحنه



اینترو - سیاوش شمس :

یادمه که یه شب وقتی توی آسمون // یه ستاره ی تنها مهمون بود تو کهکشون

دلم تپید و فریاد زنون // گفت ببین ببین آوازه خون

برو روی صحنه ، نشین توی خونه // ستاره ی بی نشون



کروس ۱ - سیاوش شمس :

صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد



ورس ۱ – عرفان :

میگن دنیا فیلمه همش هست یه صحنه // رو ورقه نوشتم نقش من که

نگن به من چه و حرفم پخش شه // دنیا زیر پام و جام هست رو صحنه

خیلی درده ، وقتی نسلت // زنده به گور میشه ذره ذره

بنویس خط به خط حرفت گرچه // کس نمیذاره وقت که بفهمه حرفت

پشت پرده باز رشد حرفت // من یکی نمیذارم خوش شه صحنه

منم کعبه ، بهم نزن تعنه // رها تر از اونم بشم برات برده

رها ترین شهاب شبای شنبه // فراترین سراب آرزو برا من سهله

صحنه ... توی دستای منه // صحنه ... جواب شبهای منه...آه



کروس ۲ - سیاوش شمس :

صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره ما رو آشنا کرد



ورس ۲ – عرفان :

یه آوازه خون ، که تا داره جون // میخونه آواز خون ، تا واشه اون

گوش پیر و جوون ، به همه آثار اون // عشق مردمشه تنها پاداش اون

ستاره ی بی نشون ، میون کهکشونو // نمیمونه تو سکوت ، میگیره سهمشونو

از شمال و جنوب ، حق نسلمونو // وقته خروج از رکود ، وصله دستمونو

حالا بتونه یا نتونه ، بمونه یا نمونه // حالا که جوونه باس بکنه تا بدونه که

نمونه یه بهونه که بخونه یا نخونه // بمونه یه نشونه ، حتی اگه یدونه

دوره از آشیونه و تنها شده دیوونه و // برا شما میخونه و برا شما میمونه

صحنه ... توی دستای منه // صحنه...جواب شبهای منه



کروس ۳ - سیاوش شمس :

صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره ما رو آشنا کرد



ورس ۳ – عرفان :



بذار دلمو بشکنه و صدامو بشنوه // تا ساله دیگه ببین کنم عوض اسم مگه

نه که تکه طول ، نگه رپ هست قسمتش // وطن عشقمه و سفر شعرمه

یه رپکن خفه ، حالا سمبل رپه // ندادم باج به تاج ، نه...از خود منه

مردمی که خوردن نون گندم شبش // مردمی بردن شور جنگو از سرش

آره حالا حالا ها ، جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش

آره حالا حالا ها , جام این بالا بالا هاس // میخوای بیا با ما بالا , میخوای جای حالا باش



بریج همراه با کروس - عرفان و سیاوش :

آه. . . میخوام باهاتون حرف بزنم ، با همتون ... میخوام همه چیو بگم

گاهی وقتا دستم بستست ، گاهی وقتا رو کوتاهی خودمه ... ولی یه چیزی :

یه ساعت تو کفش من نبودی که ببینی چرا رپ...نه...!!!



کروس ۳ - سیاوش شمس :

صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره ما رو آشنا کرد



اوترو - عرفان و سیاوش شمس :



آره ...گفتم حالا حالا ها پایین نمیام ... ولی صحنه رو به عنوان یه مکان ، یه مرتبه نمیبینم...

به نظر من صحنه یه مسئولیته ... مسئولیت نسبت به شما ... مسئولیت نسبت به خودم... آه...آره



صدای ناله ی ساز درمون روحمه // نور صحنه ها تنها عشق تارو پودمه

عشق دیدنه تو هموطن ، که میخونه با صدای من // میخونه شعرمو ، میشناسه صدامو...تموم دنیای من



صحنه ه ه ه ...باز منو صدا کرد // عشق تو دوباره... ما رو آشنا کرد...