عضو سایت
غبارآلودِ صحرای غم
دیدگان‌ات به تعریف می‌انجامد
همه آسمان‌های قلب‌ات گرفته‌اند
برهوتِ ذهن‌ات فشرده و سرد گشته
و زیر خاکِ قدم‌های‌ات جنبشی به پا نمی‌خیزد
موهای قیرگون‌ات
به نوازشِ غم‌باده‌ی صبح
استوار است
و بیمارگونه لبخندت
به هیچ!
نگاه کن
خراب مکن
تباه مشو
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
دیر می‌رسم
مدت‌هاست که دیر می‌رسم
و چه زود می‌فهمم
دیر رسیده‌ام!
خانه‌ی خالی
خالی‌ترم می‌کند
نگاه نمی‌کنم
بغض نمی‌کنم
اشک نمی‌ریزم
و حتی با تو
که عشق را به نماز می‌بردی
به گفتگو نمی‌نشینم.
-
دیر می‌رسی
در بسته است.
دستان ناتوان‌ات را رمقی نمانده
که نوازشی بسرایی
بر دری خسته!
همان جا پشت در
گم می‌شوی.
-
باز دیر می‌رسم
تو دیگر نیستی!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
میلادی دگر
لحظه‌ای دیگر
به جای مانده
خموش خوابیده
ناب و بی‌گناه
برتر از آسمان!
نجواهای‌مان
حباب‌های شراب این رودند
حباب‌های آفرینش این عشق
و حباب‌های میلادی دگر!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
سرمشق
بی آن که بدانیم
سپیدی کاغذ را سیاه کردیم:
«بابا نان داد»
نمی‌دانستیم غم نان
بابا را می‌کُشد!
نمی‌دانستیم نسل‌ها را می‌کشد
غم نان!
ما نمی‌دانستیم و نوشتیم
تو بدان و بنویس!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
نگاه کن
نگاه کن
من از ژرفای خاک‌ام،
آن جا که سپیدی رابطه‌ها
به سرخی یک عشق است
و به سبزی یک زندگی!
آن جا که آفرینش و پوسیدگی
به هم آمیخته است.
نگاه کن
تا به کجا رسیده‌ام!
به پهنه‌ی عریانِ بی‌کران
به آسمان
به کهکشان!
آن جا که ستاره‌های نقره‌ای
در عمق روشنای آینه‌ای
رو به سوی تجلی روان‌اند.
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
زندگی اندیشه‌ی شکوه‌ناک انسانی است
که هر گل، بهاری
هر قطره، دریایی
هر چشم‌انداز، مرغ‌زاری
و هر سنگ‌ریزه، ریگ‌زاری‌ست.
زندگی در جریان بی‌حد و مرز ذهن انسان با معنی است
که هر نگاه، دریچه‌ی دنیای تازه‌ای
و هر صدا، سیل پر طبل دانشی است.
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
در کهکشان‌ها تاریکیِ تحجر
ستاره‌ای بی‌سو! ناآرام سو سو می‌زند.
ای زندگان سال‌های تحجر
ما فریاد برآوردیم که هنوز زند‌گانی مُرده‌ایم،
بدانید!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
شاید
برای تو
گریزگاهی‌ست شاید
صدای من!
من خود را به نفهمی نمی‌زنم
فهم تو را به نفهمی محک می‌زنم.
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
آستانه‌ی بهت
مانده در آستانه‌ی بهت
خیره و مات
من هستم!
بر محیطِ حجمی
سرشارتر از تهی احساس، رقصیده
من هستم!
مرثیه‌ای ناهمگون را می‌مانی
گاه ترک خورده
گاه شکسته
گاه ویرانه
آن ناگاهِ رویایی را چگونه است که نمی‌بینم‌ات؟!
با دشنه‌ای کین‌آلود بر قلب هستی خویش زخمه می‌زنی
که چه؟
دیوانه‌وار بر طبل بی‌عاری لحظه‌های خویش ضرب می‌گیری
که چه؟
برای توام شاید
زمزمه‌گونه‌ای خیال‌انگیز،
یا لالایی خوابی گران که به گاه آمده است؟!
با تو بگویم؛
تاپ تاپ دل‌ات بی‌صداست
هیاهوی ذهن‌ات بی‌صداست
نگاه‌ات بی‌صدا
صدای‌ات بی‌صداست.
آن که غریب و نا‌آشنا می‌نگرد
من هستم!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
هنگامی که هجوم درد
شکوه دويدن را منجلاب يأس می‌کرد
رفتن را به تحکم جار زديم
تا عجوزه‌ی شکست دود شود!
خام‌خيالی بيهوده پرورديم؟!
[دل خوش از آنیم که حج میرویم؟ ..]غافل از آنیم که کج میرویم
[SIGPIC][/SIGPIC]
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)