سرمشق

بی آن که بدانیم
سپیدی کاغذ را سیاه کردیم:
«بابا نان داد»

نمی‌دانستیم غم نان
بابا را می‌کُشد!

نمی‌دانستیم نسل‌ها را می‌کشد
غم نان!

ما نمی‌دانستیم و نوشتیم
تو بدان و بنویس!