آشنایی با بامبو ( خیزران) گیاهی که برای صاحب خود شانس میاورد

[shirin71]

بامبو‌ها كجا قد مي‌كشند

بامبو نياز به خاك ندارد! بامبو را مي‌توان در آب يا «ژل‌خاك‌ها» نگهداري كرد. اما براي رشد بهتر آن از تقويت‌كننده‌هاي مايعي استفاده مي‌شود كه به آب آنها اضافه مي‌كنند، گل‌فروشي‌ها آن را با نام «غذاي بامبو» مي‌نامند.

استقبال از بامبو‌ها بازار فروش پررونق‌تري را براي فروش غذاي بامبو ايجاد كرد! اگرچه براي داشتن اين نوع گياه بايد يكبار هزينه كرد، اما براي نگهداري و رشد آن بايد هر چند ماه يك بار غذاي بامبو را با قيمت 1500 تا 2500 تومان تهيه كرد!

اگر بامبو را در دماي 15 تا 40 درجه سانتي‌گراد و دور از نور مستقيم خورشيد و باد مستقيم كولر نگهداريد و رطوبت لازم را براي آن فراهم كنيد پس از مدت 5 تا 7 ماه شاهد قد كشيدن عجيب اين گياه پيچ خورده خواهيد بود.

نكته جالب توجه در بامبو عدم نياز آن به نور خورشيد است! اما در واقع بامبو نيز مانند ساير گياهان به نور خورشيد نياز دارد، اما اگر آن را از نور دورتر نگهداري كنند در جست‌وجوي نور به طور مداوم بلند مي‌شود! همچنين مي‌توان پيچش‌هاي بامبو را قطع كرد و آن را به اين طريق تكثير كرد.

[shirin71]

تركيبات شيميايي بامبوها

از نظر تركيبات شيميايي گياه باموب در بامبو گونة B.bambos كه مولد طباشير هندي است، مواد كولين، بتائين ، نوكلئاز ، اوره آز، پروتئوليتيك انزيم، دياستاتيك انزيم، امولسيفائينگ انزيم، بانگ سولوچان و طباشير وجود دارد. در شاخه هاي سبز و جوان اين بامبو يك گلوكوزيد سيانوژنتيك مشخص شده است كه ماده اي سمي است. اين گلوكوزيد را يك آنزيم هيدروليز مي كند و همچنين اين گلوكوزيد در شاخه هاي جوان بامبو به قطعات كوچك تقسيم و در آب خيسانده شده اند، يافت مي شود.

در بامبو اكساليك اسيد يافت مي شود و در شاخه هاي جوان بامبو در حدود 03/0 درصد HCN و 23/0 درصد بنزوئيك اسيد، 5/2 درصد از نوعي قند و در آخر رزين و موم يافت مي شود. در برگهاي سبز بامبو CHN و بنزوئيك اسيد وجود ندارد.

مشخصات طباشير و تركيبات شيميايي

در مورد طباشير آقاي J.A.de Mandelslo در كتاب ياسفرنامة خود به نام Voyages and travels چنين مي نويسد:

در سواحل مالابار و كوروماندل در هند و همچنين نزديك مالاكا در جنوب شبه جزيرة مالايا نوعي بامبو ياخيزران وجوددارد كه بومي ها آن را بامبو مي نامند و نام انگليسي آن Malacca cane است. از اين خيزران يك مادة دارويي گرفته مي شود كه آن را Sacar mambus مي نامند . يعني شكر بامبو. ايراني ها و اعراب و اهالي قبيلة Moures آن را طباشير نامند كه به معناي مايع منجمد سفيد است. اين بامبوها به بلندي درخت سفيدار مي رسد. داراي ساقه هاي راست و بگرهاي درازتر از برگ زيتون است و ساقه ها داراي بندها و گره هاي متعددي است كه در گره هاي آن مادة سفيدي وجود دارد كه همان طباشير است كه ايراني ها و اعراب براي آن ارزش دارويي فراواني قايل هستند.

طباشير ماده اي است كه قسمت عمدة آن سيليسيك اسيد است و به علاوه داراي سيليكات ومقداري نيز آهك و پتاس مي باشد.

طباشير از گره هاي بامبو از طريق سوزاندن بامبو گرفته مي شود. در ابتدا ماده اي است نشاسته اي شكل به شكل استخوان نرم كه چون در آب اندازند سخت مي شود و پس از خشك شدن سفيد و شفاف مي گردد. اين نوع طباشير را در عرف بازرگاني طباشير قلمي نامند و مرغوبيت آن درجه يك است. خرده هاي طباشير را كه خوب سفت و منعقد نشده است، گرفته و مي كوبند و خمير آن را به صورت قرص در مي آورند كه غيرشفاف و نرم و شكننده است و در آب حل مي شود و در درجة دوم مرغوبيت است، ضمناً در جريان سوزاندن بامبو براي گرفتن طباشير، قسمتي از گياه و گره هاي گياه مي سوزد و طباشير نيز مي سوزد و ره بنگ تيره اي در مي آيد، قطعات اين گونه طباشير رانيز جمع آوري كرده كوبيده و خمير مي كنند و از آن قرص مي سازند كه رنگ آنها تيره و گاهي سياه است. اين نوع طباشير خيلي نامرغوب و ارزان است.

طباشير مرغوب و درجه يك، سخت، قطعات آن زاويه دار، بسيار شفاف و صاف مانندچيني است ولي نور از آن رد نمي شود و رنگ آن سفيد يا سفيد مايل به آبي شيشه اي است ، به آساني مي شكند و كمي معطر است. طباشير روغن را جذب مي كند و پس از آن صاف مي شود و نور را عبور مي دهد و اگر بعد از آن از طريق حرارت دادن روغن جذب شده از آن خارج شود، ساختمان داخلي طباشير ديده مي شود كه در داخل آن رگه هايي وجود دارد.

از نظر فيزيكي طباشير داراي كمترين ضريب انكسار نور است و تقريباً از سيليس ساخته شده و همان طوري كه فوقاً ذكر شد فقط مقدار كمي از ساير مواد مانند پتاس، آهك، آهن و كمي مواد گياهي در ان وجود دارد و قاعدتاً چنين ماده اي نمي بايستي آثار دارويي خاصي داشته باشد ولي چيني ها،



خواص – كاربرد گياه بامبو
در موردخواص و كاربرد دارويي گياهان بامبو دانشمندان اتفاق نظر ندارند، مثلاً در گزارش Mc Clure تحت عنوان Bamboo in the economy of oriental people كه از كاربردهاي بامبو دركاغذسازي، صنايع دستي و ساير موارد نام مي برد در مورد خواص دارويي آن بحثي نكرده است. ولي ساير دانشمندان كه در طب سنتي چين و مناطق خاور دور مطالعاتي دارند، اظهار نظرهايي نموده اند كه در زير درج مي شود.

در شبه جزيرة مالايا از سرشاخه هاي له شدة جوان و سبز بامبو به صورت ضماد استفاده مي كنند ]بركيل[. در چين جوشاندة بامبو خرد شده را براي رفع حالت تب به كار مي برند. ]هو[ . در هندوچين از برگها و سرشاخه هاي نازك و سبز گياه براي معالجة تبهاي تاولي و تهيه محلول براي شست و شوي آبله توآم با سرفه استفاده مي شود ]ويدال[ در اندونزي از آب صافي كه اغلب داخل در ساقة بامبو وجوددارد براي شست و شوي چشم استفاده مي كنند و گرد طباشير را براي بند آوردن خون در بريدگي هاي اعضا بدن به كار مي برند ] وان در برگ و فايدهين[.

بامبو هندي در هندوستان تا جنوب چين و در تايلند و هندوچين انتشار دارد. در ساير مناطق نيز كاشته مي شود. در چين قديم براي معالجة يرقان و سوءهاضمه به كار مي رفته است ]ريد[. شيرة ساقه و يا جوشاندة برگهاي آن براي معالجة تب به كار مي رود ]هو[. و در عفونتهاي روماتيسمي كاربرد دارد ]استوارت[ در هندوچين از برگهاي آن براي كاهش تب و در چين براي رفع درد گلو و تسكين سرفه استفاده مي وشد. از پوست كاملاٌ خرد شده و ساييده شدة بامبو نيز به عنوان قابض براي بند آوردن خون، قطع ترشحات زياد و غيرعادي ماهيانه، تهوع ، استفراغ و قي استفاده مي شود.

ريشه و جوانه هاي آن نرم كننده، مدر ، معرق و تصفيه كنندة خون است و براي باز كردن انسداد، گرفتگي هاي مجاري ، رفع ناراحتي هاي مجراي ادرار و بيماري هاي آميزشي تجويز مي شود. ريشة تازه آن را با توتون و برگهاي فلفل هندي يا تانبول مخلوط كرده و در روغن مي خيسانند و از آن پمادي درست مي كنند كه براي نرم كردن تومورهاي سفت مصرف دارد ]پروت و هرير[ از پوست بامبو براي تسكين سرفه و از شيره شاخه هاي جوان آن براي رفع التهاب لوله هاي برونشها و از طباشير آن براي رفع التهاب لوله هاي برونشها و از طباشير آن براي معالجة نزله، ناراحتي و اختلالات عصبي، روماتيسم و فلج استفاده مي شود.

[shirin71]

[shirin71]

بامبو فقط برای تزئین نیست


با این که بامبو یک گیاه بومی آسیا می باشد اما امروزه در سرتاسر نقاط دنیا می توان آن را به راحتی پیدا کرد.
بامبو علی رغم قد بسیار بلندی که دارد به عنوان یک درخت در نظر گرفته نمی شود؛ در حقیقت این گیاه دائمی چوبی شکل، متعلق به خانواده ی گیاهان علفی می باشد و بلندترین علف جهان محسوب می شود!
از زمان های قدیم، قسمت های مختلف گیاه بامبو برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شده است؛ چرا که دارای خاصیت درمانی متفاوتی بوده است.
فواید برگ بامبو برای سلامتی

لیستی که در ادامه آمده است برخی از فواید سلامتی بامبو را برمی شمارد:

بامبو برای درمان اختلالات معده:
گفته می شود که برگ های بامبو به کشیدگی طبیعی ماهیچه های معده و پیشرفت و بهبود فعالیت معده کمک می کند. از این رو برگ های بامبو برای درمان سوءهاضمه و دیگر مشکلات گوارشی سودمند است. علاوه بر این، خاصیت آنتی اسپاسمودیک (ضد انقباض و تشیج) بامبو می تواند به تسکین اسپاسم ها و انقباضات روده و معده کمک کند و به موجب آن اسهال را نیز درمان نماید.
بامبو برای درمان اختلالات مربوط به قاعدگی:
خاصیت قاعدگی آوری بامبو می تواند به بهبود و تنظیم دوران عادت ماهیانه کمک کند. در نتیجه بامبو ممکن است به درمان دوره های نامنظم قاعدگی کمک کند.

بامبو برای درمان اختلالات ریوی:
خاصیت آنتی اسپاسمودیک برگ های بامبو می تواند به درمان انقباضات لوله ی تنفسی کمک کند. از این رو این گیاه برای بیماران مبتلا به آسم مفید است. بامبو انقباضات مربوط به نایژه ها و همچنین تنگی تنفس را درمان می کند.
بامبو برای درمان کرم های روده ای:
این باور وجود دارد که خاصیت میکروب کشی بامبو می تواند به کشتن کرم ها و انگل های روده کمک کند. جوشانده ی برگ بامبو برای تخلیه ی انگل ها و کرم ها مفید است.
بامبو برای درمان زخم ها:
بامبو می تواند به تمیز کردن و التیام بخشیدن زخم ها به وسیله ی تقویت سیستم گردش خون کمک کند. از این رو برای درمان زخم ها مفید است.