بنابر آنچه در منابع آمده است، ربى يهودا فقط تدوين‏گر ميشنا نبود، بلكه در عمل نيز در گفت‏وگوهاى علمى با معاصرانش، از آن سود مى‏جست. او گاهى ديدگاه خود را درباره موضوع‏هايى خاص تغيير داده، در پى آن، اصلاحاتى را بر روى ميشنايوت انجام مى‏داد. گاهى نيز چون حكمى از پيش پذيرفته شده بود، قادر نبود كه تقريرها يا نظرهاى تازه‏اش را در اين كتاب وارد كند. از اين‏رو، برخى از افزوده‏هايش با نظرهاى پيشين او در تناقض است. به همين نحو، گاه تقريرى جديد، ميشنايوت پيشين را غيرضرورى ونامربوط مى‏ساخت، ولى از آن‏جا كه قاعده اين بود كه «يك ميشنا از جاى خود حركت‏نمى‏كند»، هردو اظهارنظرباقى مانده‏اند.