هدایت تلویزیونی
در موشک های و بمب های هدایت تلویزیونی، یک دوربین بر روی دماغه موشک قرار دارد که شلیک کننده با زدن سوئیچ مربوطه روپوش دوربین برداشته و دوربین شروع به تصویر برداری از محیط روبروی خود می کند. کاربر و یا خلبان تصاویر گرفته شده را همزمان در مانیتور خود مشاهده می کند و با درشت نمایی تصویری، علامت هدفگیری را بر روی هدف قرار داده و دوربین را بر روی هدف قفل می کند. موشک پس از شلیک به صورت مستقل به طرف هدف هدایت می شود. این روش هدایت مانند هدایت فروسرخ یک روش هدایت درونی است و نیازی به هدایت خارجی نداشته و شلیک کننده بعد از شلیک می تواند اقدام به شلیک موشک دیگر و یا ترک منطقه کند.
این روش هدایت برای اولین بار در بمب والی در ویتنام توسط نیروی دریایی آمریکا استفاده شد.اولین موشکی که از این روش هدایت برای آن استفاده شد موشک ماوریک آمریکایی بود. این روش هدایت به طور معمول برای هدایت بمب ها و موشک های هوا پرتاب استفاده می شود و البته بیشتر برای بمبها.از جمله امتیازات این روش هدایت عدم نیاز به هدایت خارجی، مقاومت بیشتر در مقابل اختلالات الکترونیکی و سادگی عملکرد آنها است.معمولا تطبیق دادن این گونه سلاح ها بر روی هواپیماها و نه بالگرد ها به لوازم جانبی کمتری نسبت به سیستم هدایت لیزری نیاز دارد. در نمونه های اولیه بمب های تلویزیونی، بمب بعد از پرتاب ارتباطش با هواپیما قطع می شد ولی در نمونه های بعدی، بمب تصاویر گرفته شده توسط دوربینش را برای خلبان ارسال می کرد تا خلبان شاهد برخورد دقیق بمب به هدف باشد. از این رو خلبان می تواند تصاویر برخورد بمب را از زمان پرتاب تا زمان برخورد موشک به هدف به صورت کامل ببیند. شاید شما نیز این تصاویر را که توسط خلبان های هواپیما های جنگی ضبط شده اند در تلویزیون دیده باشید.
نمونه های اولیه این نوع بمب ها دارای سیستم هدایت تلویزیونی ساده ای بودند. به همین دلیل آنها تنها برای انجام بمباران های دقیق در روز مناسب بودند. در مدل های جدید تر، این نوع موشک ها به دوربین های فروسرخ مجهز شدند و از این رو از توانایی حمله شب نیز برخوردار شدند.
افزایش برد بمب ها و موشک ها این مسئله را به وجود آورد که خلبان باید با دوربین سلاح هدف را کشف و بر روی آن قفل کند. نسل دوم این سلاح ها این امکان را در اختیار خلبان ها قرار داده اند که خلبان بتواند بمب را از مسافتی دور به طرف هدف پرتاب کرده و بعد با کمک تصاویر ارسالی هدف را کشف و منهدم نماید. همچنین خلبان می تواند با نگاه به نمایشگر درون کابین و دیدن تصاویر ارسالی هدایت بمب را به صورت دستی نیز انجام دهد. موشک های دارای تصویر بردار فروسرخ به طور معمول به واسطه دارا بودن سیستم فروسرخ دارای سیستم تعقیب خودکار هدف هستند.
این روش هدایت طی دو دهه گذشته بر روی موشک های ضد تانک نصب شده و موشک های ضد تانکی چون جاولین و اسپایک از جمله موشک های ضد تانک دارای هدایت تصویر برداری فروسرخ هستند. امروزه دیگر روش هدایت تلویزیونی در موشک ها مورد استفاده قرار نمی گیرد ولی به صورت گسترده ای از روش هدایت تصویر برداری فروسرخ استفاده می شود که توان انجام عملیات شبانه را به صورت محسوسی افزایش داده است.همچنین برخی از موشک های کروز و موشک های دور برد هوا به زمین از روش تصویر بردار فروسرخ به عنوان هدایت مرحله پایانی پرواز استفاده می کنند. موشک های هوا پرتاب کااچ27 روسی (با هدایت تلویزیونی)و آجی ام 65 آمریکایی (با هدایت تصویر بردار فروسرخ) از جمله موش های هوا پرتاب معروف هستند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)