HTC Sensation آرزوهای بزرگ

[shirin71]

بلاخره پس از مدتها انتظار HTC نیز به جمع تولید کنندگان گوشی های دو هسته ای پیوسته است؛ Sensation نام محصول پر افتخار این شرکت است که مدتهای مدیدی دوستداران خود را به انتظار گذاشته بود این محصول زیبا که بلاخره به تازگی وارد بازار شده است موضوع مقاله امروز عصر نوشتن است ما را در ادامه بررسی کامل و جامع این مدل و مقایسه آن با رقبائی همچون Samsung Galaxy S II و LG Optimus 2X همراهی کنید.






























تب تولید گوشی های دو هسته ای درست از دسامبر 2010 و زمان معرفی Optimus 2X از سوی شرکت ال جی در نمایشگاه CES2010 آغاز شد این گوشی زیبا که عنوان پر افتخار اولین تلفن همراه مجهز به پردازنده دو هسته ای را در کتاب های رکوردهای گینس بصورت رسمی ثبت کرده است رقابت پر هیجانی را مابین سازندگان گوشی های موبایل دامن زد که تا به امروز نیز با سرعت و حرارت هرچه تمام تر ادامه دارد. موتورولا دومین شرکتی بود که در ژانویه 2011 با معرفی Atrix به این رقابت پیوست این گوشی که همچون رقیب خود از چیپ ست پردازشی Nvidia Tegra 2 با پردازنده دو هسته ای یک گیگاهرتزی استفاده می نمود علیرغم نقاط ضعف و قوت خود بار دیگر زنگ خطر واضخ و بلندی را برای سایر تولید کنندگان تلفن همراه به صدا در آورد جائیکه خریداران و کاربران این بازار اندک اندک علاقه خود را برای تهیه مدل های گرانقیمت تک هسته ای از دست داده و نبود یک محصول دو هسته ای مشخص در لیست تولیدات شرکت ها می توانست ضربه جبران ناپذیری به فروش آنها وارد نماید. فوریه 2011 زمان یک اتفاق مهم در عصر نوپای اسمارت فون های دو هسته ای بود زمانیکه شرکت سامسونگ هیولای انکار ناپذیری به نام I9100 Galaxy S II را در نمایشگاه MWC2011 معرفی نمود این گوشی که با مشخصات رویائی خود گام بلندی در جهت تسخیر بازار در این کلاس محبوب برداشته بود به روشنی تمامی رقبای نچندان پر شمار این رده را به رقابتی سخت و نفس گیر فرا خواند. در فاصله دو ماهه پس از معرفی Galaxy S II تا حضور آن در بازار در آوریل 2011 غول تایوانی بازار موبایل نیز بلاخره برگ برنده خود در این رده و حاصل ماه ها تلاش بی وقفه این برند در معرفی محصولی شایسته رقابت با دیگر بزرگان این کلاس را معرفی نمود؛ Sensation که وازه هائی همچون شور و هیجان برگردان های مناسبی برای آن به حساب می آیند در ماه آوریل 2011 و اندکی قبل از ارائه I9100 به بازار معرفی شد این گوشی که فاصله معرفی تا حضور در بازار را در کمتر از یک ماه پیمود، بروی کاغذ حرف های فراوانی در جهت رقابت با سایرین و بخصوص Galalxy S II دارد امری که در صورت تحقق با توجه به قیمت پائین تر این مدل در مقایسه با حریف چشم بادامی خود شرایط را به نحو چشمگیری به سوی HTC تغییر خواهد داد. البته این تنها ظاهر ماجراست و برای تحقیق میزان قدرت و امکان رقابت این مدل با دیگر دو هسته ای های این کلاس می بایست زحمت خواندن سطور ادامه این مقاله را به خود داد.


Sensation به مانند اکثر دیگر مدل های HTC با یک جعبه کوچک و نسبتا ساده همراه شده است که موارد ساده و استانداردی را در بر دارد این موارد شامل یک کابل USB برای اتصال به شارژر و کامپیوتر، یک هدست سیمی یک تکه با کنترلرهای موسیقی، همراه با یک کارت 8 گیگابایتی Micro SD و دفترچه ها و راهنماهای معمول می شود. در یک مقایسه رو در رو، در Galaxy S II نیز از وسائل کاملا مشابه ای استفاده شده اما در هر دو مدل LG Optimus 2X و Motorola Atrix بجز این موارد یک کابل Micro HDMI نیز به چشم می خورد که در غیاب این پورت در Sensation و Galaxy S II و محول شدن وظیفه آن به قابلیت MHL در پورت Micro USB نبود مبدل این پورت در جعبه همراه این هر دو مدل نکته ای منفی برای آنها به حساب می آید.

نمای سه بعدی فوق برگرفته از سایت GSMArena می باشد

Sensation در اولین برخورد تغییرات مشخصی را نسبت به دیگر مدل های همیشگی HTC در این کلاس تجربه کرده است استفاده از گوشه های گرد و ساختار نسبتا متفاوت قسمت روئی دستگاه ظاهر ویژه و مدرنی را برای این مدل فراهم کرده اند. استفاده از آلومینیوم در نوار مرکزی بخش پشتی که به دورتادور قسمت روئی دستگاه نیز امتداد پیدا کرده است، از دیگر نکات مثبت طراحی Sensation به حساب می آید هرچند که برخلاف اعلام اولیه HTC در این زمینه و در تقابل با تصوری که از ظاهر بخش پشتی دستگاه در ذهن ایجاد می شود این قسمت از طرحی موسوم به Uni-body مدل های قبلی مثل Desire S که از یک شاسی یک تکه برای ساخت هر دو قسمت روئی و پشتی آن استفاده شده بهره نبرده و قسمت پشتی دستگاه بصورت یک تکه مجزا از جای خود خارج می شود. سایر بخش های دستگاه از پلاستیک با کیفیتی ساخته شده اند که مقاومت مطلوبی در برابر ماندن اثرات انگشت از خود نشان می دهند.




ابعاد دستگاه 11.3×65.4×126.1 میلیمتر است که با اینکه در طول و عرض تفاوت چندانی با Galaxy S II ندارد اما اختلاف نزدیک به 3 میلیمتری در قطر، آن را نمونه ای کاملا حجیم تر از I9100 نشان می دهد. قطر دستگاه از هر دو مدل Optimus 2X و Atrix نیز بیشتر است. وزن 148 گرمی Sensation نیز به طرز چشمگیری نسبت به Galaxy S II افزایش یافته است این وزن از هر دو رقیب دو دیگر این کلاس نیز با اختلافی جزئی بیشتر است.



اما مطمئنا مهمترین قابلیت Sensation و یکی از عوامل ایجاد تردید در خریداران مردد میان این مدل و Galalxy S II به صفحه نمایش متفاوت آن باز می گردد. چهار گوشه پنل صفحه نمایش بکار گرفته شده در Sensation با زاویه ای کاملا مشخص رو به بالا متمایل شده اند امری که پیش از این در نمونه دیگری در خانواده HTC مشاهده نشده و به روشنی خبر از تولید یک پنل کاملا جدید و اختصاصی برای Sensation را می دهد. صفحه نمایش Sensation بروی کاغذ جذابیت های بیشتری را نسبت به حریف خود ارائه می کند جائیکه فارغ از نکات مشترکی همچون ابعاد 4.3 اینچی، پوشش Gorilla Glass، پشتیبانی از 16 میلیون رنگ و فناوری حساس خازنی، وضوح این صفحه نمایش 960×540 پیکسل است (بعلت نصف بودن وضوح در هر سمت نسبت به وضوح Full HD از آن با عنوان qHD نیز یاد می شود) که در مقایسه با صفحه نمایش های WVGA نزدیک به 35 درصد پیکسل های بیشتری را در یک فضای یکسان جای داده است. البته این مطمئنا تمام ماجرا نیست و یکی دیگر از عوامل تعیین کننده حیاتی در کیفیت یک پنل یعنی تکنولوژی ساخت آن ظاهرا بطور کامل به نفع حریف سامسونگی در جریان است. فناوری ساخت پنل صفحه نمایش در Sensation ار نوع S-LCD ست که تفاوت های بنیادی فراوانی با فناوری SuperAMOLED Plus حاضر در Galaxy S II دارد. همچون همیشه سطح روشنائی پنل های LCD از نمونه های AMOLED کاملا بیشتر است اما در دیگر سو زاویه دید، عمق رنگ و بخصوص کنتراست تصویر آنها هیچ حرفی برای گفتن در برابر رقبای AMOLED ندارد نکاتی که تقریبا مو به مو در مقایسه صفحه نمایش Sensation با پنل Galaxy S II به واقعیت بدل شده اند. کیفیت تصاویر به نمایش درآمده توسط صفحه نمایش Sensation در سطح قابل قبول و مناسبی قرار می گیرد اما با قرارگیری آن در کنار Galaxy S II تقریبا هیچ برتری خاصی بجز وضوح بالاتر برای آن نمی توان در نظر گرفت جائیکه از زوایای دید نچندان مطلوب و از دست رفتن کنتراست با حرکت ملایم به گوشه ها به همراه عملکرد ضعیف تر آن زیر نور مستقیم خورشید در مقایسه با Galaxy S II می توان بعنوان امتیازهای کمتر صفحه نمایش Sensation در قبال حریف آن یاد نمود البته ذکر این موارد به هیچ عنوان به معنی کیفیت پائین این پنل نیست و همچنان از صفحه نمایش Sensation می توان بعنوان یکی از بهترین های کلاس LCD یاد نمود و ضعف های اشاره شده مواردی کاملا طبیعی در مقایسه LCD ها با پنل های AMOLED به حساب می آیند. برتری همیشگی صفحه نمایش های LCD بر نمونه های AMOLED یعنی روشنائی بیشتر صفحه نمایش در اینجا نیز حضور دارد و صفحه نمایش Sensation نور بیشتری را نسبت به حریف خود تولید می کند. در یک مقایسه دیگر در این قسمت و در حداکثر روشنائی پنل، سطح رنگ مشکی صفحه نمایش در یک سطح با Motorola Atrix قرار دارد هرچند که روشنائی و بخصوص کنتراست آن بسیار کمتر از Atrix اندازه گیری شده است.

[shirin71]

بخش بالائی صفحه نمایش در Sensation محل حضور المان های استاندارد این قسمت شامل اسپیکر برقراری تماس در مرکز، proximity sensor و حسگر تنظیم نور در سمت چپ همراه با دوربین VGA تماس های ویدئویی در سمت راست می شود که مدتهاست در مدل های high-end این کلاس تغییری را به خود ندیده اند. در مقایسه با Galaxy S II تنها مورد قابل ذکر در این بخش بکارگیری دوربین 2 مگاپیکسلی در این قسمت در حریف سامسونگی ست که البته برای کاربران محروم از شبکه 3G همچون خریداران وطنی این موضوع نمی تواند مسئله بزرگ و غیر قابل بخششی تلقی شود. تنها نکته قابل اشاره دیگر در این بخش چراغ LED تعیین وضعیت دستگاه در گوشه سمت راست اسپیکر برقراری تماس است که در مواردی همچون تماس های از دست رفته، کاهش شارژ باتری و موقعیت های مشابه روشن می شود.



در زیر صفحه نمایش چهار کلید لمسی خازنی اندرویدی به ترتیب از راست به چپ شامل جستجو، Back، منو و Home دیده می شوند که این ترکیب و نحوه چینش این کلیدها مدتهاست که در مجموعه HTC بدون تغییر باقی مانده است و در واقع پس از ارائه Nexus One با چینشی متفاوت، شرکت HTC هیچگاه ترکیب و آرایش کلیدهای این قسمت را تغییر نداده است. فاصله کاملا مناسب کلیدهای این قسمت به لطف پنل عریض دستگاه در کنار حساسیت بسیار بالا و فیدبک لرزشی شرایط ایده آلی را برای کلیدهای این بخش فراهم نموده است و مطلقا مشکلی در این قسمت به چشم نمی خورد. در دیگر سو و در Galalxy S II از ساختاری سه دکمه با کلیدهای Back و منو در دو سوی کلید فیزیکی Home استفاده شده و سایر قابلیت های مورد نیاز در این بخش نیز با فشردن طولانی مدت این کلیدها حاضل می شود (Google Search با فشردن و نگه داشتن کلید منو، task switcher با فشردن و نگه داشتن کلید Home و بلاخره Voice control با دو بار فشردن کلید Home) البته این ساختار طبیعتا در Sensation نیز با برخی تغییرات حضور دارد در اینجا فشردن و نگه داشتن کلید Home همچون همیشه task switcher را نمایش می دهد، فشردن طولانی مدت کلید منو صفحه کلید مجازی را نمایان می سازد و بلاخره انجام این عمل با کلید Search جستجوی صوتی دستگاه را فعال می سازد. در مجموع در یک نگاه با توجه به ساختار کلیدهای کامل Sensation در زیر صفحه نمایش امتیاز بالاتر در این قسمت به این مدل تعلق می گیرد.






استفاده از حداقل کنترلرهای جانبی سنت نانوشته ای ست که همواره در تمامی اسمارت فون های HTC بصورت کامل اجرا شده است و در این میان مطمئنا Sensation نیز استثنا نخواهد بود. کنترلرهای جانبی این مدل شامل Rocker بزرگ و باریک تغییر صدا همراه با پورت محافظت نشده Micro USB در سمت چپ، جک 3.5 میلیمتری هدست و کلید کاملا هم سطح با بدنه Power/Lock در بالا و میکروفون برقراری تماس در پائین می شود و بر طبق انتظار بار دیگر HTC تمایلی برای قرار دادن المان اضافه ای در سمت راست (بخوانید شاتر دوربین!) از خود نشان نداده است. اوضاع در جبهه حریف نیز چندان متفاوت نیست و همان المان های سخت افزاری فوق الذکر بین چهار طرف دستگاه بدون هیچ نکته تازه ای تقسیم شده اند در Galaxy S II از Rocker تغییر صدا در سمت چپ، کلید Power/Lock در سمت راست، جک 3.5 میلیمتری هدست در بالا و پورت Micro USB و میکروفون برقراری تماس در پائین استفاده شده است. در مجموع با کنار هم قرار دادن هر دو مدل در این بخش تفاوت چندانی میان آنها دیده نمی شود. قابلیت MHL پورت Micro USB هر دو مدل نیز کاملا مشابه بوده و امکان ایجاد خروجی تصویر به فرم HDMI با یک مبدل که می بایست بصورت جداگانه تهیه شود را فراهم می آورد.

[shirin71]

طراحی بخش پشتی Sensation با اینکه در نگاه اول فرم آپدیت شده ای از طرح uni-body این شرکت در مدل هائی همچون Desire s و Desire HD به نظر می رسد اما عملا ماجرا بگونه دیگری دنبال شده و حقیقت ماجرا متفاوت از ظاهر آن است. استفاده از یک بخش فلزی بصورت اریب در مرکز بخش پشتی که به کناره های صفحه نمایش نیز امتداد پیدا می کند، حس یکی بودن این قسمت با شاسی دستگاه در بخش روئی را القا می کند که بدین ترتیب برای دسترسی به المان های داخلی تنها می توان دو پوشش پلاستیکی بالا و پائینی را کنار زد (همانگونه که بعنوان مثال در Desire HD انجام می شود) اما همانطور که گفتیم این موضوع تنها حسی ست که از دیدن این کاور در ذهن شکل می گیرد و حقیقت این است که این کاور با دو جزء پلاستیکی در بالا و پائین و نوار فلزی مرکزی، برای دسترسی به اجزای داخلی صورت یکجا و کامل با هم از جای خود خارج می شوند.



المان های قابل ذکر در بخش پشتی دستگاه شامل دوربین 8 مگاپیکسلی گوشی همراه با دو فلش LED آن، اسپیکر اصلی دستگاه و میکروفون دوم حذف نویز بر بالای دوربین می شود. فرو رفتگی لنز دوربین تا حدودی از احتمال کثیف شدن و خراشیدگی این قسمت کاسته است و برآمدگی مختصر محوطه اطراف لنز نیز به خفه نشدن صدای اسپیکر اصلی در هنگام قرارگیری دستگاه بروی سطوح صاف کمک فراوانی نموده است.



از نکات عجیب و تا حدودی غیر قابل باور در مورد Sensation با کنار زدن کاور یک تکه بخش پشتی آن نمایان می شود؛ بخش های مختلف این کاور در حقیقت آنتن اتصال Wi-Fi و بلوتوث دستگاه هستند که با اتصالاتی طلائی رنگ که در تصویر فوق بخوبی نمایان است به قسمت های زیر کاور متصل می شود. بدین ترتیب نه تنها برداشتن این کاور مساوی با قطع اتصالات بی سیم است بلکه قرار دادن ساده دست بروی بخش بالائی پشت گوشی حتی در زمان اتصال کاور نیز منجر به از دست رفتن سیگنال های بی سیم می شود این موضوع که از آن بعنوان Death Grip یاد می شود و در زمان ارائه آیفون چهار نیز جنجال تمام عیاری را برای اپل ایجاد نمود حالا بطرز شدیدتری در Sensation نیز دیده می شود این قضیه البته تنها به آنتن وای فای و بلوتوث گوشی محدود نمی شود و پوشاندن قسمت پائینی پشت دستگاه نیز تاثیر مشخصی در کاهش سیگنال رادیوی برقراری تماس داشته و با اینکه در مناطق با سیگنال قوی مشکلی برای کاربران ایجاد نمی کند اما با کاهش سطح سیگنال محیطی این موضوع می تواند منجر به از دست رفتن کامل آنتن شود. از دست رفتن آنتن بی سیم و کاهش سیگنال رادیوی در اثر پوشانده شدن قسمت های پشتی Sensation البته بطور کامل از طرف HTC رد شده و بگفته سخنگوی این شرکت کاهش میزان آنتن دهی و ضعیف شدن وای فای در اثر پوشانده شدن کل قسمت های پشتی با دست یا انگشت اتفاقی کاملا طبیعی ست اما از دیگر سو نقذهای فراوان و ویدئوهای مختلف کاربران از دستگاه های خود شدت این ماجرا را حداقل در مورد برخی از Sensation های ارائه شده به بازار بسیار بیشتر از آنچه که بتوان طبیعی عنوان نمود نشان می دهد. منطقه حساس آنتن وای فای Sensation یعنی حوالی دوربین و بالای بخش پشتی با اینکه در حالت عمودی کمتر با دست پوشیده می شود اما در حالت افقی و مثلا در حین مشاهده تصاویر آلبوم بطور کامل در زیر دست قرار می گیرد امری که در مدل های تست شده توسط سایت های معتبر منجر به قطع کامل وای فای در آنها می شود. از دیگر موارد ابهام برانگیز در این قسمت که شائبه تصادفی بودن این اتفاق و حضور آن تنها در برخی از نمونه های این مدل را تقویت می کند دو شکل متفاوت بخش های داخلی کاور پشتی گوشی ست بطوریکه مدل های دارای بخش های فلزی سه گانه در درون کاور که شامل دو قطعه در طرفین دوربین و یک قطعه در پائین می شود با این مشکل روبرو بوده و نمونه های فاقد این قطعات فلزی مشکلی از این لحاظ ندارند این موضوع البته از لحاظ منطقی کاملا صحیح به نظر می رسد چرا که ظاهرا مدل های دارای این قطعات فلزی از کاور باتری بعنوان آنتن سود می برند و نمونه های فاقد این قطعات طبیعتا حساسیتی به کاور ندارند. یک نکته نگران کننده دیگر در مورد این قضیه تفاوت های ساختاری آن با اتفاقی ست که در مورد آیفون چهار رخ داد و به سادگی هر چه تمام تر با یک کاور دورتادور گوشی حل گردید مشکل از این قرار است که برخلاف آیفون که افت سیگنال ناشی از برقرار شدن اتصال دو مدار مختلف با پوشانده شدن گوشه پائین سمت چپ دستگاه با دست بود و استفاده از کاور مانعی در جهت ایجاد پل بین دو مدار می شد این بار خود آنتن با دست پوشیده می شود و استفاده از کاور به احتمال فراوان مشکل را تشدید نموده و درصد بیشتری از سیگنال را حذف می نماید. مشکل Death Grip در Sensation با اینکه توسط بسیاری از سایت های تحلیلی معتبر مورد تائید قرار گرفته است اما همچنان نمی توان بعنوان مشکلی فراگیر و حتمی در مورد آن قضاوت نمود به همین لحاظ قضاوت در این مورد را به زمان های بعدی و تجربه های خوانندگان از دستگاه های واقعی واگذار می کنیم.



در زیر کاور بخش پشتی باتری 1520mAh دستگاه قرار دارد که از زمان های رسمی 350 ساعت در حالت Stand-by و 8 ساعت زمان مکالمه برخوردار است در دنیای واقعی و با یک استفاده شدید حداکثر اندکی بیش از یک روز می توان بروی این باتری حساب نمود که با توجه به سخت افزارهای باتری خوری همچون صفحه نمایش با وضوح بالا و اتصالات بی سیم دستگاه نتیجه نسبتا مناسبی محسوب می شود در یک مقایسه رخ به رخ با Galaxy S II با باتری 1650mAh که 710 ساعت زمان Stand-by و 18 ساعت و 20 دقیقه زمان مکالمه برای آن درج شده است و در دنیای واقعی تا دو روز در استفاده ای کاملا شدید دوام می آورد علیرغم عملکرد مناسب Sensation می بایست بطور کامل به برتری حریف سامسونگی اذغان نمود. محل قرارگیری سیمکارت و کارت حافظه نیز در زیر پوشش این بخش قرار دارند که این آخری برخلاف اولی بصورت Hot-swap طراحی شده است.

[shirin71]

اما یکی از تغییرات اصلی و بنیادی در ساختار Sensation که شاید تنها قسمتی ست که به راحتی سامسونگ را بدون هیچ حرف اضافه ای مجبور به بالا بردن دستها می کند ساختار منوئی این مدل و استفاده از پوسته انقلابی Sense UI 3.0 باشد. سیستم عامل دستگاه البته نسخه 2.3.3 اندروید موسوم به Gingerbread است که بدون در نظر گرفتن مدل های معدود دریافت کننده آپدیت 2.3.4 آخرین ورژن این سیستم عامل به حساب می آید. تغییرات در Sense جدید از همان ابتدای روشن کردن دستگاه به روشنی هرچه تمام تر خود نمائی می کند جائیکه مکانیزم بازگشائی قفل صفحه نمایش که به شیوه جدید و مبتکرانه ای صورت گرفته شرایط متفاوتی را نسبت به نمونه های پیشین ایجاد می کند. در صفحه Lock Screen دستگاه در حالت پیش فرض یک نیم دایره نقره ای رنگ در پائین صفحه و میانبرهای مشخصی به چهار Application بر بالای آن دیده می شوند که برای Unlock شدن دستگاه یا می بایست دایره پائین صفحه را به میانه پنل Drag نمود یا اینکه هر کدام از میانبرهای این قسمت را به درون دایره مذکور کشید که در این حالت اخر گوشی انلاک شده و مستقیما برنامه ای که بدرون دایره کشیده شده است را اجرا می کند. میانبرهای چهارگانه این قسمت به دلخواه کاربران قابل تنظیم و تغییر است.



صفحه Lock Screen فوق الذکر تنها یکی از شش صفحه در نظر گرفته شده برای این قسمت است و علاوه بر آن صفحات قفل دیگری شامل Photo Album (با نمایش سه بعدی تصاویر آلبوم در صفحه قفل)، Friend Stream (برای نمایش آپدیت های دوستان در شبکه های اجتماعی)، Weather (نمایش وضعیت آب و هوا)، Stocks (نمایش وضعیت بازار بورس) و بلاخره Clock (با امکان انتخاب 11 مدل ساعت مختلف و نمایش آنها در صفحه) برای این بخش قابل انتخاب کردن هستند که در هر شش حالت نیز میانبرهای چهارگانه قابل تغییر توسط کاربران در صفحه Lock Screen دیده می شود. بجز این موارد در هنگام پخش موسیقی نیز Album Art تراک در حال پخش با حالت سه بعدی زیبائی به این قسمت منتقل می شود البته در این حالت خبری از دکمه های کنترل موسیقی بدون Unlock کردن گوشی نیست.



با گشودن قفل دستگاه به یکی از روش های شش گانه گفته شده به صفحه Home Screen پوسته جدید Sense 3.0 وارد می شویم. این قسمت همچون همیشه شامل هفت دسک تاپ مختلف با امکان جایگذاری با میانبرها و ویجت های گوناگون است که به راحتی با Sweep کردن دست می توان بین آنها جابجا شد. از جمله موارد تغییر یافته در این بخش باید به Sweep کردن با سرعت بسیار بالا و حرکت چرخشی دسک تاپ ها اشاره کرد جائیکه با رسیدن به دسک تاپ آخر در هر سمت با ادامه Sweep بار دیگر به دسک تاپ بعدی در سمت مخالف خواهیم رسید. نمای سه بعدی صفحات این بخش چه به هنگام Sweep و چه در هنگام Pinch Zoom کردن آنها رو به خارج برای نمایش همه دسک تاپ ها در یک صفحه از دیگر جذابیت های Sense جدید به شمار می رود. برای نمایش همزمان تمامی دسک تاپ های صفحه Home Screen همچون همیشه علاوه بر Pinch Zoom نمودن رو به خارج می توان از لمس کلید Home همزمان با قرارگیری بروی دسک تاپ اصلی نیز استفاده کرد در این حالت برای جابجائی و تغییر مکان دلخواه صفحات می توان به سادگی آنها را Drag نموده و بین یکدیگر جابجا کرد. سه آیکون پائین صفحه نمایش در این قسمت شامل میانبر ورود به منوی اصلی، شماره گیر دستگاه و بخش جدید Personalize می شود که این آخری همانطور که قبلا هم اشاره شد امکان تغییرات گسترده بروی صفحه نمایش همچون تغییر بک گراند، اسکین، لاک اسکرین، ویجت ها و اپلیکیشن ها و حتی مواردی همچون تغییر آلارم و صدای Notification ها را به کاربران می دهد Peronalize Setting از بخش تنظیمات اصلی منو نیز قابل دسترسی ست. از جمله نکات جدید این قسمت باید به فرم متفاوت اضافه کردن ویجت به صفحات دسک تاپ اشاره کرد در این حالت بجای tap کردن ساده یک ویجت برای افزودن آن به صفحه Home Screen می توان آن را بدرون صفحه دلخواه Drag نمود در این حالت قبل از رها کردن ویجت در درون صفحه بخش های سه گانه زیر صفحه نمایش به دو آیکون جدید Edit و Remove تغییر شکل می دهند که می توان به راحتی ویجت را بجای رها کردن در صفحه بروی یکی از این دو دکمه کشیده و آن را حذف یا ویرایش نمود. ویرایش مستقیم و بلافاصله یک ویجت بجای قرار دادن آن و سپس ورود به تنظیمات، اعمال تغییرات، حذف ویجت و جایگذاری مجدد آن طرحی هوشمندانه در جهت بهینه سازی وقت کاربران تلقی می شود.

[shirin71]

در پوسته Sense جدید همچون آخرین ورژن های ارائه شده قبل از معرفی Sensation امکانات مشترکی همچون قابلیت انتخاب شش Scene مختلف (تغییر کلی در محتوای حاضر در صفحه Home Screen بسته به نوع استفاده کاربر)، پشتیبانی از Skin ها (ایجاد تغییرات کلی در تمامی قسمت های منوئی)، فرم جدید Task Manager با امکان بستن تکی و گروهی برنامه های در حال اجرا، بوت سریع با ترکیب گزینه های Sleep و Hibernate و امکان انتخاب میان استایل های مختلف ویجت های دسک تاپی به چشم می خورد و به دلیل عدم تفاوت مابین این بخش و نمونه های قبلی که بارها به تفصیل در مورد آن صحبت کردیم از تکرار مجدد این قسمت ها می پرهیزیم و برای اطلاعات بیشتر توجه علاقه مندان را به مقاله Desire S جلب می کنیم.



بخش Notification Area در بالای صفحه نمایش همچون قبل به دو قسمت مشخص تقسیم شده است که در اولی با نام Notifications گزینه های معمول این قسمت همچون پیغام برنامه های مختلف، نمایش فایل های دانلودی و نصبی و مواردی از این دست قرار دارد و در دومین Tab با نام Quick Setting علاوه بر نمایش تنظیمات ارتباطی دستگاه مثل وای فای، بلوتوث، GPS، Mobile Networks و هات اسپات های وای فای، گزینه ای برای دسترسی مستقیم به کلیه تنظیمات گوشی و وضعیت حافظه داخلی دستگاه نیز در نظر گرفته شده است. در بخش بالائی این قسمت آخرین برنامه های استفاده شده در یک لیست افقی قابل اسکرول به نمایش گذاشته شدند که این لیست با گرفتن طولانی مدت کلید Home و نمایش Task Switcher نیز قابل دسترسی ست.



منوی اصلی دستگاه همچون قبل در حالت پیش فرض به فرم ماتریسی 5×4 با اسکرول عمودی طراحی شده است که در نوار پائین این بخش سه آیکون برای نمایش تمامی Application ها، برنامه های دلخواه (Favorites) و برنامه های دانلودی کاربران در نظر گرفته شده است. علاوه بر فرم ماتریسی بر طبق انتظار می توان از حالت نمایش لیستی نیز در این قسمت استفاده نموده که در این حالت با اسکرول دو انگشتی می توان بصورت الفبائی در میان لیست حرکت نمود. ساختار سه دکمه نوار زیرین این قسمت در حالت نمایش لیستی نیز به همان صورت قبل در دسترس است.



پردازنده HTC Sensation نسل جدید پردازشگرهای دو هسته ای Qualcomm موسوم به MSM8260 با چیپ ست ARM Cortex-A9 است. این پردازنده 1.2 گیگاهرتزی همچون رقیب اصلی خود S5PV310 حاضر در Galaxy S II یک نمونه 45 نانومتری ست که به خانواده Snapdargon های شرکت Qualcomm تعلق دارد. باس دیتای RAM در این پردازنده 32 بیتی ست در حالیکه این باس در پردازنده Galaxy S II برابر 64 بیت است. در ساختار این پردازنده از چیپ ست گرافیکی Adreno 220 استفاده شده که نسبت به نسل قبلی این پردازشگر گرافیکی پیشرفت های قابل ملاحظه ای را تجربه کرده است. حافظه RAM در Sensation برابر 768 مگابایت است که بالاتر از حافظه 512 مگابایتی LG Optimus 2X و پائین تر از یک گیگابایت RAM موجود در Samsung Galaxy S II و Motorola Atrix است. حافظه فلش دستگاه نیز 1 گیگابایت در نظر گرفته است. اما از اعداد و ارقام که بگذریم عملکرد این پردازنده و مجموعه گرافیکی آن در بنچمارک های مختلف بیانگر میزان قدرت و نقاط ضعف آن در آزمایش های واقعی ست. نخستین تست را همچون همیشه به تست پردازنده و گرافیک دو بعدی و سه بعدی Quadrant اختصاص می دهیم جائیکه در حال حاضر برتری بلامنازع در دنیای اسمارت فون ها با امتیازی بیش از 3500 به Galaxy S II تعلق دارد. Motorola Atrix و LG Optimus 2X نیز با امتیازهای 2750 و 2450 علیرغم استفاده از اندروید 2.2 از برترین نمونه ها در این تست به حساب می آیند. Sensation در این آزمایش رقمی در حدود 2350 را ثبت می کند که با اینکه در مقایسه با دیگر اندروید فون های تک هسته ای رقمی فوق العاده به حساب می آید اما نه تنها هیچ حرفی برای گفتن در مقابل Galaxy S II ندارد بلکه از امتیازهای رقبای دو هسته ای دیگر در این زمینه که مطمئنا با ارتقا ورژن سیستم عامل به امتیازهای بالاتری دست می یابند نیز تا حدودی پائین تر است. نکته مهم در رابطه با تست Quadrant به شرایط حافظه داخلی و برنامه های در حال اجرا در حین اجرای این تست باز می گردد که می توانند اعداد بدست آمده از این بنچمارک را کاملا تحت تاثیر خود قرار دهند از این رو اعداد ارائه شده در بالا در شرایط ایده آل و در غیاب موارد مشکل زا اندازه گیری شده اند و آزمایش های منفرد دیگر می تواند منجر به نمایش اعداد پائین تری شود.

[shirin71]

تست بعدی به بنچمارک گرافیکی NeoCore تعلق دارد که ثبت فریم در ثانیه بالاتر در این تست نیز قدرت چیپ ست گرافیکی دستگاه را نشان خواهد داد. در این تست بالاترین عدد ثبت شده تا به امروز بدون شک به LG Optimus 2X با رقم افسانه ای در حدود 80 فریم در ثانیه تعلق دارد که با توجه به فاصله رقبا و ارائه رام 2.3 برای این مدل در آینده نزدیک، تا مدتها نیز این عنوان را برای خود حفظ می کند. Sensation و Galaxy S II در این تست هر دو عدد 59 فریم در ثانیه را کسب می کنند و از این لحاظ تفاوتی میان آنها وجود ندارد. عدد ثبت شده برای Motorola Atrix نیز علیرغم استفاده از همان چیپ ست گرافیکی موجود در Optimus 2X به رقم 54 فریم در ثانیه نزول پیدا می کند که این بیش از پیش به وضوح بالاتر صفحه نمایش دستگاه و البته رام 2.2 آن ارتباط دارد.



در تست محاسبه عدد پی که عدد پائین تر به معنای زمان کمتر محاسبه و سرعت بالاتر دستگاه است باز هم عملکرد Galaxy S II در سطح کاملا بهتری از سایرین قرار می گیرد این مدل عدد پی را در زمانی در حدود 455 میلی ثانیه محاسبه می کند در حالیکه Optimus 2X و Atrix همین عمل را به ترتیب در 530 و 550 میلی ثانیه انجام می دهند. زمان ثبت شده برای Sensation در این تست رقمی در حدود 620 میلی ثانیه را کسب می کند که بار دیگر عملکرد درخشانی در مقابل رقبا از خود نشان نمی دهد. زمان پائین تر Sensation در این تست تا حدودی به ساختار بنچمارک و عدم پشتیبانی کامل آن از دو هسته پردازشی نیز ارتباط دارد امری که در تست Linpack تاثیر خود را به خوبی نشان می دهد جائیکه Sensation تقریبا برای اولین بار در بنچمارک های مختلف کاملا در نزدیکی رقیب اصلی خود یعنی Galaxy S II قرار می گیرد.



تست گرافیکی دیگر در این زمینه به بنچمارک جدید NenaMark 2 تعلق دارد که در این تست نیز Galaxy S II با فاصله ای مشخص به رقمی بیش از 46 فریم در ثانیه دست پیدا می کند جائیکه Optimus 2X و Sensation با اختلافی جزئی در یک سطح با هم قرار می گیرند که البته در این مورد با توجه به وضوح بالاتر صفحه نمایش در Sensation می بایست امتیاز بالاتر را به این مدل اختصاص داد چرا که پردازنده گرافیکی دستگاه 35 درصد پیکسل های بیشتری را نسبت به Optimus 2X در هر لحظه Refresh می کند.



در نهایت آخرین تست گرافیکی انجام شده بروی دو حریف عمده در این کلاس یعنی تست GLBenchmark 2.0 از برتری مشهود چیپ ست گرافیکی Mali-400MP حاضر در Galaxy S II نسبت به چیپ ست گرافیکی Areno 220 سخن می گوید امری که به روشنی هرچه تمام تر در تصویر فوق هویداست.



ز دیگر عوامل تاثیر گذار در انتخاب کاربران بجز تست های پردازشی و گرافیکی به عملکرد این مدل ها در تست قابلیت های آنلاین آنها باز می گردد در این زمینه نیز بنچمارک های مختلفی وجود دارد که تست جاوا اسکریپت SunSpider و تست مرورگر Browser Mark از جمله برترین نمونه ها در این زمینه به حساب می آیند البته قبل از اشاره به عددهای ثبت شده در این زمینه می بایست به این نکته نیز توجه نمود که تست های این قسمت علاوه بر مسائل پردازشی به بهینه سازی های نرم افزاری نیز وابسته بوده و در آینده با کمک آپدیت های نرم افزاری می توانند بهبود پیدا کند. در تست SunSpider که عدد پائین تر به معنای سرعت بالاتر سیستم است بار دیگر برتری کامل به Galaxy S II تعلق دارد که عددی حول و حوش 3300 را در این تست کسب می کند؛ عدد محاسبه شده برای Optimus 2X در این تست در حدود 4000 است و Sensation با رقمی بیش از 6400 عملکرد کاملا ضعیف تری در این زمینه از خود نشان می دهد.



در تست Browser Mark که ثبت عدد بیشتر به معنای قدرت بالاتر دستگاه است اوضاع بار دیگر به همان صورت قبل پیش می رود در این تست نیز Galaxy S II با امتیازی بیش از 58000 مقام اول را در اختیار دارد و Optimus 2X با 54000 در جایگاه دوم و Sensation با رقمی حوالی 40000 در رده سوم قرار می گیرد.


یک تست مهم دیگر در بخش مرورگر های دستگاه عملکرد آنها در حین نمایش ویدئوهای تحت فلش و به ویژه ویدئوهای موجود در سایت Yo**u T**ub*e است. پخش بدون اشکال این ویدئوها البته مقوله ای جداگانه از پخش کننده ویدئوی مدل های حاضر در این رقابت است و تمامی مدل های نام برده شده در این زمینه با پخش کننده ویدئوی خود به راحتی از وضوح Full HD تحت فرمت هائی مشخص پشتیبانی می کنند اما در این تست قدرت پخش کننده ویدئوی داخلی مد نظر نبوده و عملکرد مرورگر اینترنتی دستگاه در پشیبانی از وضوح بالا مورد بررسی قرار می گیرد. Galaxy S II در این زمینه بازهم پرچمدار رقابت در بین اعضای دو هسته ای این کلاس است مرورگر اینترنتی این مدل به راحتی ویدئوهای با وضوح 1080p را پخش نموده و به هیچ عنوان مشکلی در اجرای بازی های و برنامه های مختلف تحت فلش ندارد. حداکثر وضوح مرورگر Sensation برای پخش ویدئو از سایت Yo**u T**ub*e به وضوح 720p محدود می شود و بالاتر رفتن از این وضوح منجر به پرش در تصویر می شود. Sensation نیز مشکلی در پشتیبانی کامل از برنامه ها و بازی های فلش ندارد. Optimus 2X ضعیف ترین عملکرد را در این قسمت از خود به نمایش می گذارد جائیکه حداکثر وضوح مورد پشتیبانی در این مدل تنها 480p ست و برخی بازی های فلش نیز در این مدل با مشکل همراه می شوند.

[shirin71]

دفترچه تلفن استفاده شده در Sensation بر طبق انتظار نسخه مشابه ای از دیگر نمونه های مبتنی بر Sense در اسمارت فون های اندرویدی این شرکت است در این قسمت کنتاکت های متفاوت از منابع مختلفی همچون اسامی حاضر در حافظه داخلی دستگاه، لیست دوستان در ف**یس ب*و**ک و تو**ئیتر و حساب آنلاین HTC Sense در یک مجموعه کامل به نام People گردآوری شده اند که البته به راحتی می توان اسامی این قسمت را نسبت به منابع آنها از یکدیگر جدا نمود. در پائین صفحه نمایش در این قسمت همچون ورژن های قبلی Sense سه آیکون در زیر صفحه نمایش در نظر گرفته شده که یکی برای نمایش کلیه کنتاکت ها، دیگری برای نمایش گروه ها و کنتاکت های مورد علاقه (Favorites) و بلاخره آیکون سوم به نمایش سابقه تماس های افراد (Call Log) تعلق دارد. گشودن تکی هر کنتاکت قسمت های دیگری را به پائین صفحه نمایش اضافه می کند جائیکه در اولین تب کلیه اتفاقات مرتبط با آن کنتاکت (سابقه تماس ها، پیام های ارسال شده، ایمیل های فرستاده شده و دریافت شده، آپدیت های شبکه های اجتماعی و...) نشان داده می شود. تب دوم به پیام های رد و بدل شده تعلق دارد، در سومین تب ایمیل ها نشان داده می شود چهارمین تب محلی برای نمایش Updates & Events از شبکه اجتماعی ف**یس ب*و**ک است، در پنجمی گالری تصاویر آنلاین فرد نشان داده می شود و بلاخره آخرین آیکون زیر صفحه نمایش در این قسمت Call History مرتبط با شخص مورد نظر را به نمایش می گذارد. در مجموع تفاوت خاصی مابین دفترچه تلفن Sense 3.0 و نمونه های مشابه در ورژن های پائین تر این پوسته دیده نمی شود و امکانات استاندارد این قسمت بصورت مو به مو در هر دو مورد تکرار شده اند.



Sensation در وظیفه اصلی خود یعنی برقراری تماس نسبتا موفق عمل کرده است جائیکه بدون در نظر گرفتن مشکلات ناشی از پوشیده شدن قسمت پائینی گوشی و کاهش نسبی آنتن دهی دستگاه در این حالت در بقیه موارد با نمونه راضی کننده ای روبرو هستیم. شماره گیری هوشمند و Voice dialing از امکانات شایسته توجه این قسمت هستند و قابلیت های تکراری همچون بر گرداندن دستگاه برای خاموش کردن صدای زنگ، فعال کردن اسپیکر با به پشت قرار دادن دستگاه در حین تماس، قطع صدای زنگ با برداشتن دستگاه و بلاخره حس قرارگیری گوشی در جیب و افزایش اتوماتیک صدای زنگ از جمله امکاناتی هستند که در دیگر مدل های جدید HTC مثل Desire S نیز حضور دارند. صدای زنگ تماس در Sensation در سطح مناسب و قابل قبولی قرار دارد و در مقام مقایسه می توان آن را بالاتر از Galaxy S II و در ردیف SE XPERIA Arc قلمداد کرد.



گالری نمایش تصاویر در Sense 3.0 یکی از تغییرات اصلی این پوسته نرم افزاری به حساب می آید در اینجا از همان ساختار فولدر بندی مدل های قبلی به فرمی تازه استفاده شده است در اینجا فولدرهای All Photos، All Videos، Camera Shots و فولدرهای اتوماتیکی که برحسب نام پوشه ای که عکس در آن قرار دارد ساخته می شوند به جای ساختار ساده مدل های قبلی در چینشی سه بعدی و با شباهت فراوان به گالری استاندارد اندروید با عکس های انباشته شده بروی هم نشان داده می شوند که جذابیت های بصری این بخش را کاملا افزایش داده است. میانبرهای چهارگانه زیر صفحه نمایش در مدل های قبلی نیز این بار به منوی کشوئی Albums در بالای صفحه منتقل شده اند که بجز گزینه های معمول این قسمت شامل نمایش تمامی آلبوم ها، تصاویر ف**یس ب*و**ک و فل**یکر و نمایش سرورهای DLNA گزینه جدیدی نیز برای نمایش تصاویر Picasa به این قسمت افزوده شده است. با ورود به آلبوم های تکی این قسمت اوضاع به شرایط عادی نمونه های پیشین این کلاس باز می گردد جائیکه تصاویر به فرم ماتریسی 3×4 با امکان اسکرول عمودی نشان داده می شوند. از دیگر نکات مشترک این قسمت باید به میانبر مستقیم به اپلیکیشن دوربین اشاره کرد که با باز کردن آلبوم های تکی به میانبرهای زیر صفحه نمایش افزوده می شود. محدودیت اصلی گالری Sense یعنی عدم امکان کپی تصاویر مابین فولدرهای مختلف در این قسمت نیز همچنان برقرار است. عملیات زوم در تصاویر علاوه بر tap دوگانه بروی صفحه نمایش با کمک قابلیت Multitouch و Pinch Zoom دو انگشتی با سرعت و بدون کوچکترین تاخیری انجام می شود و مشکلی از این لحاظ وجود ندارد.



پخش کننده موسیقی Sensation نیز از تغییرات Sense جدید برکنار نبوده است؛ صفحه پیش فرض پلیر موسیقی همچون گذشته بروی گزینه نام خواننده قرار دارد و گزینه های مختلف زیر صفحه نمایش در این قسمت بجز نام خواننده شامل نام آلبوم، نمایش Playlist های خودکار، نمایش تمامی تراک های موسیقی، نوع آهنگ ها (Genres) و بلاخره آهنگساز آنها می شود که این دو گزینه آخر از جمله تغییرات نسبت به پلیر قبلی این کلاس به حساب می آیند. گزینه DLNA که در مدل های قبلی در نوار پائین صفحه نمایش حضور داشت حالا به منوی کشوئی بخش بالائی در کنار Librarry های ساخته شده توسط کاربران منتقل شده است. بخش Now Playing این پخش کننده موسیقی تغییرات بیشتری را نشان می دهد در اینجا علاوه بر طراحی مجدد کلیدهای استاندارد کنترل موسیقی در زیر صفحه نمایش و جدا سازی Progressive bar از آلبوم آهنگ در حال پخش، کنترلرهای جدیدی نیز به چشم می خورد که از جمله آنها می توان به آپدیت اتوماتیک و دستی تصویر آلبوم آهنگ در حال پخش و امکان انتقال اهنگ در حال پخش به دیگر پلیرهای پشتیبانی کننده از استاندارد DLNA از طریق گزینه HTC Sensation بالای صفحه نمایش اشاره نمود. حرکت بین آلبوم های مختلف موسیقی در این پلیر به راحتی و با Sweep نمودن تصویر آلبوم به چپ و راست صورت می پذیرد امری که در البته در نسخه های قبلی این پلیر نیز به همین صورت حضور داشت. SRS sound enhancement و اکولایزرهای صوتی مختلف نیز طبق معمول در این پلیر حضور دارند هرچند که برای دسترسی به اکولایزرها همچون قبل می بایست از هدفون های متصل به دستگاه استفاده نمود. کیفیت صدای خروجی از اسپیکر گوشی در سطح بسیار مناسب و ایده الی قرار دارد و از این لحاظ بدون در نظر گرفتن برخی نکات جزئی Sensation را می توان با Galaxy S II در یک ردیف قرار داد.

[shirin71]

ویدئوهای حاضر در حافظه داخلی دستگاه بجز میانبر در نظر گرفته شده در گالری تصاویر از طریق اپلیکیشن جداگانه پخش ویدئو در منوی اصلی نیز قابل دسترسی هستند. با ورود به این برنامه تمامی ویدئوهای موجود در قسمت های مختلف گوشی در یک ساختار ماتریسی 3×4 و در یک صفحه نشان داده می شوند. خصوصیات اصلی اینترفیس نمایش ویدئو در Sensation تفاوت چندانی با آنچه پیش از این از HTC در این قسمت دیده ایم ندارد؛ سوئیچ بین شیوه های مختلف جایگیری تصویر در صفحه، امکان بکارگیری SRS و عدم پشتیبانی از زیر نویس قابلیت های تکراری این بخش را تشکیل می دهند. فایل های MP4تا وضوح 1080p به راحتی در این قسمت قابل نمایش هستند و برخی از نمونه های DivX و XviD تا وضوح 720p نیز بدون مشکل پخش می شوند از پخش فرمت MKV البته در این قسمت خبری نیست. انتقال تصاویر با کمک فناوری DLNA به پخش کننده های منطبق و خروجی تصویر HDMI با کمک مبدل های MHL که می بایست بصورت جداگانه تهیه شوند دیگر موارد قابل ذکر در این قسمت را تشکیل می دهند.



رادیوی FM حاضر در Sensation همچون همه اکثر دیگر رادیوها در تمامی سیستم عامل ها از ظاهر ساده و سر راستی برخوردار است. پشتیبانی از RDS و جستجوی خودکار ایستگاه های رادیوئی بعنوان نکات مثبت این اپلیکیشن و زمان نسبتا طولانی برای اجرا و بستن آن از موارد منفی این قسمت به حساب می آیند.





دوربین 8 مگاپیکسلی بکار گرفته شده در Sensation یک نمونه اتوفوکوس با دو فلش LED ست که بروی کاغذ تنها تفاوت آن با Optimus 2X و Galaxy S II به یک فلش LED اضافه تر این مدل باز می گردد. ساختار منوئی این دوربین تفاوت چندانی با مدل های پیشین HTC در این کلاس ندارد و بار دیگر کنترلرها و تنظیمات دوربین به سمت راست و آخرین تصویر گرفته شده و نوار زوم در سمت چپ دیده می شوند. در نوار عمودی سمت راست این قسمت از بالا به پائین سوئیچر تغییر میان عکاسی و فیلمبرداری، سوئیچ میان دوربین اصلی و دوربین دوم دستگاه، شاتر مجازی در بخش میانی، میانبر فلش و بلاخره میانبر افکت های تصویری مختلف دیده می شود که این آخری چه در حالت عکاسی و چه به هنگام فیلمبرداری افکت های متعددی را به تصویر دلخواه کاربران اضافه نموده و در هر حالت نیز پیش نمایشی از افکت مورد نظر قبل و بعد از اعمال آن به تصویر در سمت چپ صفحه نشان داده می شود. برای ورود به تنظیمات اصلی دستگاه علاوه بر امکان اسلاید کردن بخش سمت راست صفحه نمایش می توان از کلید منو زیر صفحه نمایش نیز استفاده کرد. تنظیمات حاضر در این قسمت شامل تایمر سرخود، Scenes، تنظیمات تصویر (نورگیری، کنتراست، Saturation و Sharpness)، تنظیمات White balance، تنظیمات عدد ISO، انتخاب میزان وضوح، تعیین زمان نمایش عکس گرفته شده، تنظیمات geo-tagging، فناوری تشخیص چهره، تنظیمات صدای شاتر و چندین و چند تنظیم دیگر می شود که عناوین راضی کننده ای برای یک نمونه موبایلی به حساب می آیند. سرعت لودینگ و گرفتن تصویر در Sensation همچون Gallaxy S II در سطح بسیار مناسبی قرار دارد بطوریکه اگر دوربین بعنوان یکی از میانبرهای چهارگانه صفحه Lock Screen انتخاب شده باشد فاصله میان درآوردن Sensation از جیب و گرفتن عکس با آن می تواند تا کمتر از 3 ثانیه نیز کاهش پیدا کند. این زمان در Optimus 2X بسیار بیشتر از دو رقیب دیگر است تا جائیکه زمان shot-to-shot این مدل خود بیش از 2 تا 3 ثانیه به طول می انجامد. از جمله نکات مثبت رقبا در ساختار منوئی دوربین باید به آیکون های بزرگ تر و در دسترس تر Galaxy S II اشاره کرد که راحتی بیشتری را در استفاده از دست فراهم می آورند. بخش منوی Optimus 2X نیز شلوغ ترین نمونه با جزئیات بسیار زیاد به حساب می آید که به نسبت دو مدل دیگر ساختار کلاسیک تری را با منوهای تو در تو بجای آیکون ها ارائه می دهد.


هیچکدام از سه حریف اصلی این رقابت دارای کلید فیزیکی شاتر نیستند که البته نبود این کلید در Sensation همچون دیگر اسمارت فون های HTC سابقه ای چندین ساله در این شرکت دارد و در این مورد نیز تاثیر منفی مشهودی بر نتیجه کار مشاهده می شود جائیکه علیرغم حضور اتوفوکوس پیوسته در حین گرفتن تصاویر به هیچ عنوان دقت این فوکوس خودکار قابل مقایسه با نمونه های دارای کلید فیزیکی شاتر نبوده و نمی توان از انجام دقیق فوکوس بروی یک شیء خاص اطمینان کافی داشت بعنوان مثال در حین عکاسی از سوژه های دارای نور پس زمینه زیاد (مثلا عکاسی از یک ساختمان با پس زمینه آسمان) به هیچ عنوان نمی توان دوربین را مجبور به فوکوس بروی سوژه اصلی (در این مثال ساختمان) نموده و تقریبا همیشه فوکوس بروی پس زمینه روشن (در اینجا آسمان و ابرها) انجام می شود. از دیگر سو هر دو مدل Galaxy S II و Optimus 2X از شیوه کلاسیک گرفتن و نگه داشتن کلید شاتر مجازی برای انجام فوکوس و سپس رها کردن آن استفاده می کنند امری که علیرغم افزودن اندک زمانی به سرعت انجام عکاسی، فوکوس دقیق تری را نسبت به حالت اتوفوکوس پیوسته Sensation ارائه می دهد.



اما فارغ از مسائل سخت افزاری مطمئنا مهمترین نکته قابل ذکر در مورد یک دوربین کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط آن است امری که Sensation را در کسب جایگاه برترین دوربین 8 مگاپیکسلی بازار تا حدودی ناکام می گذارد. اولین نکته قابل ذکر در مورد تصاویر Sensation و مقایسه آن با رقبای این کلاس wide تر بودن میدان دید در Galaxy S II است که مخصوصا در حالت عکاسی عمودی بخش بیشتری از صحنه پیش رو را در تصویر گرفته شده جای می دهد. تصاویر ایجاد شده توسط دوربین Sensation در مقایسه با رقبای خود از کنتراست بالاتری برخوردار است و در یک شات یکسان تصاویر Sensation بسیار گرم تر و پر رنگ تر از رقبای آن دیده می شود البته این قضیه تا حدود زیادی نرم افزاری بوده و به محض کاهش نور و عکاسی خارج از نور شدید خورشید این قابلیت ظاهرا مثبت رویه ای منفی به خود گرفته و الگوریتم کاهش نویز با Oversharpening شدید بسیاری از جزئیات اصلی تصویر را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در دیگر سو تصاویر Galaxy S II علاوه بر حفظ حالت طبیعی رنگ ها و پرهیز از اغراق در تصویر جزئیات بیشتری را بخصوص در پس زمینه تصاویر نشان می دهد بخشی که Sensation در بیشتر موارد تمایل به blur کردن آنها دارد. در یک نگاه نورگیری بیش از اندازه سوژه های با کنتراست بالا، تشکیل رنگ های گرم و غیر واقعی و حضور مداوم نویز که منجر به حفظ برخی از جزئیات اصلی تصویر به سبب الگوریتم سخت گیرانه کاهش نویز در این دوربین می شود نکات منفی اصلی دوربین 8 مگاپیکسلی Sensation را تشکیل می دهند. بهترین عملکرد در این رده Galaxy S II تعلق دارد و Optimus 2X با فاصله ای جزئی در رده دوم قرار می گیرد. تصویر فوق بخوبی تفاوت های میان سه دوربین و عملکرد متفاوت آنها را نشان می دهد؛ توجه به رنگ بیشتر تصویر در Sensation، تفکیک جزئیات چمن ها و دقت به خطوط باریک میان کاشی ها در دیوار پائین صفحه به روشنی موارد گفته شده در بخش کیفیت سه دوربین را تائید می کند.

[shirin71]

فیلمبرداری Sensation حداکثر با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه و با فرمت 3GP انجام می شود. Bitrate ویدئوی گرفته شده توسط این دوربین در حدود 10Mbps است این وضوح در دو مدل دیگر نیز با چند اختلاف کوچک و بزرگ تکرار شده است؛ Optimus 2X ضمن حفظ فرمت 3GP این وضوح را با 24 فریم در ثانیه و با نرخ بیت در ثانیه 12Mbps ارائه می کند و Galaxy S II نیز بعنوان برترین نمونه در این کلاس نه تنها وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه را با فرمت با کیفیت MP4 ارائه می نماید بلکه bitrate آن را نیز به رقم بسیار مناسب 17Mbps ارتقا بخشده است. عملکرد این سه مدل در بخش صوتی نیز با یکدیگر متفاوت است جائیکه Sensation در حین فیلمبرداری صدای استریوی 44.1 کیلوهرتزی را ارائه می دهد حال آنکه Optimus 2X از صدای مونو 22 کیلوهرتزی و Galaxy S II از صدای مونوی 16 کیلوهرتزی بهره می برد. بدین ترتیب با نیم نگاهی به اعداد ارائه شده در بالا بروی کاغذ بهترین تصویر گرفته شده در این حالت به Galaxy S II و بهترین صدای برداشت شده به Sensation تعلق دارد نظریه ای که در واقعیت نیز کاملا تائید می شود. اشاره به این نکته در این قسمت ضروری ست که علیرغم بلندی کاملا بیشتر صدای ضبط شده Sensation در حین فیلمرداری، کیفیت آن بعلت استفاده از فرمت نازل 3GP تعریف چندانی ندارد و از این لحاظ نمی توان انتظار نتیجه درخشانی را از Sensation داشت. در دنیای واقعی کیفیت ویدئوهای گرفته شده توسط Sensation برخلاف انتظار در سطح بالاتری نسبت به Optimus 2X قرار می گیرد و جزئیات ارائه شده در آن برتری مشهودی را ارائه می کند اما با وارد کردن Galaxy S II به این رقابت اوضاع برای Sensation در حفظ جایگاه برتر آن کاملا متزلزل می شود چرا که جزئیات حاضر در ویدئوهای گرفته شده توسط Galaxy S II در کلاس بسیار بالاتری از هر دو رقیب خود قرار گرفته و با اینکه Sensation به مانند بخش عکاسی بار دیگر تصاویر گرم تر و تا حدود اغراق آمیزتری را ارائه می کند اما جزئیات آن در سطح پائین تری از حریف سامسونگی خود قرار می گیرد. تصویر برش یافته فوق از نمونه فیلم های Full HD گرفته شده توسط این سه دوربین به خوبی این واقعیت را نشان می دهد در این تصویر توجه به شاخ و برگ درختان در سمت چپ و خطوط بین سنگ های روی دیوار در مرکز تصویر کاملا نشانگر برتری Galaxy S II بر Sensation و برتری بی چون و چرای Sensation بر Optimus 2X است. یکی از موارد مثبت Sensation در حین فیلمبرداری که مشکل اصلی دوربین های پیشین این شرکت در این کلاس را بخوبی مرتفع نموده است مسئله فوکوسینگ در حین فیلمبرداری است. تا پیش از این تقریبا تمامی Camera Phone های HTC تنها یک لحظه پیش از شروع فیلمبرداری اقدام به فوکوس کرده و سپس این فوکوس قفل شده را بدون توجه به سوژه و میزان نزدیکی و دوری از آن حفظ نموده و به هیچ عنوان امکان تغییر فوکوس در حین فیلمبرداری با آنها وجود نداشت اما Sensation این بار در حین فیلمبرداری امکان tap-to-focus را برای ایجاد فوکوس بروی سوژه های مد نظر کاربران فراهم آورده و از این طریق یکی از مشکلات قدیمی این شرکت را به دست فراموشی سپرده است. از این گذشته Sensation در حین فیلمبرداری Full HD امکان استفاده از زوم را نیز به کاربران خود می دهد امری که بعنوان مثال در Galaxy S II در حین فیلمبرداری Full HD وجود ندارد.



میدان دید این سه دوربین در حین فیلمبرداری 1080p از دیگر تفاوت های آنها با یکدیگر محسوب می شود جائیکه بیشترین میدان دید در میان رقبا به Optimus 2X و کمترین آن به Galaxy S II تعلق دارد.



کیفیت فیلمبرداری این دوربین ها در وضوح 720p شرایط نسبتا مشابه ای را با حالت Full HD ارائه می دهد جائیکه در کیفیت ویدئوها تغییر خاصی در جایگاه دوربین ها مشاهده نمی شود. تصویر فوق برشی از کیفیت ویدئوی این سه دوربین در حالت 720p را نشان می دهد.



اما برخلاف کیفیت تصویر عمق میدان دوربین های مورد مقایسه در این قسمت در وضوح 720p بطور کامل تغییر می کند بطوریکه Galaxy S II از جایگاه سوم خود در حالت Full HD به واید ترین نمونه در فیلمبرداری 720p ارتقا پیدا می کند و Sensation این بار به جایگاه آخر لیست نقل مکان پیدا می کند علت این مسئله در Galaxy S II همانطور که در مقاله اختصاصی این مدل نیز شرح داده شد به استفاده از بخش مرکزی سنسور 8 مگاپیکسلی دستگاه در حین فیلمبرداری Full HD در این دوریبن است که در حالت 720p بار دیگر دوربین به حالت عادی و استفاده از کل فضای سنسور باز گشته و بدین ترتیب میدان دید بطرز کاملا مشهودی وسیع تر می شود. تصویر فوق به روشنی تغییر عمق میدان این دوربین ها در حالت 720p و مقایسه آن با یک نمونه میانی مثل SE XPERIA Arc را نشان می دهد.


گزینه های ارتباطی Sensation همانطور که از یک تاپ مدل در این کلاس انتظار می رود در سطح بسیار درخشانی قرار دارند. برقراری تماس در این مدل با چهار فرکانس GSM و دو فرکانس HSDPA صورت می پذیرد و اتصالات GPRS و EDGE حاضر در آن نیز با ارتقا کلاس خود به سرعت های 114Kbps و 560Kbps دست یافته اند. سرعت اتصال 3G دستگاه حداکثر به 14.4Mbps می رسد که بالاتر از Optimus 2X و پائین تر از Galaxy S II با سرعت 21Mbps است. وای فای دستگاه از نوع پر سرعت 802.11b/g/n است که از DLNA و hotspot پشتیبانی می کند. بلوتوث دستگاه نیز همچون حریف سامسونگی خود ورژن پر سرعت 3.0 با پشتیبانی از A2DP ست.




گیرنده GPS حاضر در Sensation در اندک زمانی بیش از 1 دقیقه با ماهواره Lock می شود که این زمان در مقایسه با دو دقیقه مورد نیاز Galaxy S II برای انجام همین عمل بیانگر حساسیت بالاتر Sensation است. در بخش نرم افراری دستگاه نیز علاوه بر Google Maps همیشگی از نرم افزار جدیدی به نام HTC Places استفاده شده که همکاری مشترکی مابین شرکت TomTom در تهیه نرم افزار و شرکت Route66 در تهیه نقشه ها به حساب می آید. در این نرم افزار می توان به دلخواه اقدام به دانلود نقشه های مورد نظر نموده و یا اینکه از نقشه های کش شده در حین استفاده برای دفعات بعد سود برد. برتری اصلی این نرم افزار به Google Maps امکان محاسبه مسیرهای جدید بصورت آفلاین بدن نیاز به ارتباط با شبکه است امری که Google Maps قادر به انجام آن نیست. ارائه نمای دو بعدی و سه بعدی، امکان Pinch Zoom در نقشه ها در هر دو خالت 2D و 3D و راهنمای صوتی غیر رایگان دیگر موارد قابل ذکر در مورد HTC Places را تشکیل می دهند.



HTC Sensation از یک دید کلی نشانی از پیشرفت و توجه HTC به روند بازار در هر دو بخش نرم افزاری و سخت افزاری ست امکانات این مدل و قیمت در نظر گرفته شده برای آن شرایط را در جهت رقابت و حفظ جایگاه HTC در کلاس گوشی های دو هسته ای به طرز چشمگیری بهبود می بخشد. از برتری های Sensation در مقابل رقیب اصلی خود یعنی Galaxy S II می بایست به بدنه مستحکم تر، وضوح بالاتر صفحه نمایش، رابط کاربری Sense v.3.0 و بلاخره قیمت پائین تر اشاره نمود در سوی دیگر نکات مثبت Galaxy S II شامل قطر و وزن بسیار پائین تر، صفحه نمایش بسیار با کیفیت تر، پردازنده و چیپ ست گرافیکی نسبتا قوی تر، حافظه داخلی 16 یا 32 گیگابایتی، 1 گیگابایت حافظه RAM، سرعت بالاتر اتصال 3G، قابلیت Wi-Fi Direct در انتقال پر سرعت فایل، دوربین عکاسی و فیلمبرداری با کیفیت تر، پشتیبانی از وضوح 1080p در ویدئوهای تحت وب و بلاخره ظرفیت بالاتر باتری می شود. قیمت HTC Sensation در بازارهای جهانی رقمی در حدود 545 دلار است در حالیکه رقبای این مدل یعنی Galaxy S II به همراه LG Optimus 2X و Motorola Atrix به ترتیب در حدود 680 دلار، 440 دلار و بلاخره 570 دلار قیمت دارند. Sensation البته در بازارهای داخلی به مانند Galaxy S II هنوز ثبات قیمت کاملی را تجربه نکرده است قیمت این مدل در بازارهای غیر رسمی از 750 تا 790 هزار تومان متغیر است و Galaxy S II نیز اندکی کمتر از یک میلیون تومان قیمت دارد. Optimus 2X و Atrix نیز بصورت کاملا موردی با قیمت هائی کاملا متغیر در بازارهای داخلی حضور دارند.