تشخیص واریکوسل

واریکوسل می تواند در یک بیضه یا در هر دو ایجاد شود ولی در حدود 85 درصد موارد این اختلال در سمت چپ ایجاد می شود زیرا جریان خون در ایجاد سمت با مقاومت بیشتری روبرو می باشد. ممکن است واریکوسلهای بزرگ با چشم غیر مسلح نیز قابل رؤیت باشند. واریکوسلهای متوسط نیز از طریق معاینه و لمس ناحیه تناسلی قابل تشخیص می باشند. فردی که مشکوک به واریکوسل می باشد باید در حالت ایستاده معاینه شود. زیرا در این حالت احتمال لمس و رؤیت وریدها بیشتر خواهد بود.واريکوسل بصورت کيسه پر از کرم(‍ پیچ پیچ ) لمس مي شود و وقتي که بيمار بخوابد ناپديد مي شود يا به طور محسوسي کوچک مي شود.واریکوسلهای کوچک نیز از طریق روشهای خاصی نظیر سونوگرافی داپلر یا ترموگرافی و ونوگرافی قابل مشاهده هستند
غالبا بيضه سمت واريکوسل از طرف ديگر کوچکتر است.با استفاده از اولتراسوند ميتوان اندازه وريد ها و جريان خون غيرطبيعي را مشاهده کرد.واريكوسل جانبي سمت چپ در 85% از مردان با اين مسئله (برگشت غير طبيعي خون ) و واريكوسل سمت راست در 15% از مردان مشاهده شده و گرفتار شدن هر دو قسمت (چپ و راست ) اين مسئله در 20% از مردان مشاهده شده است.

تشخيص واريكوسل چگونه انجام مي‏شود؟

پزشك بيمار را در حالت ايستاده قرار داده و طناب اسپرماتيك را لمس مي‏كند (طنابي كه به نظر مي‏رسد بيضه‏ها از آن آويزان شده‏اند). از بيمار مي‏خواهد كه سرفه كند و در اين حالت واريكوسل مانند يك دسته كرم در زير دست لمس مي‏شود. اين حالت (ورم كردن) به صورت متناوب ايجاد مي‏شود. بهترين راه تأييد تشخيص, استفاده از تست داپلر (Doppler)‌ مي‏باشد. در اين تكنيك يك ميلة كوچك به شكل قلم برروي طناب اسپرماتيك قرار داده مي‏شود كه امواج صوتي عروق خوني را گرفته و با تقويت آن, جريان خون را اندازه‏گيري نموده و ميزان آن را به صورت نمودارهاي ميله‏اي شكلي نشان مي‏دهد. بيماران مبتلا به واريكوسل دچار نقص بازگشت جريان خون در طي سرفه‏كردن مي‏باشند كه به صورت امواج بلند ميله‏اي نشان داده مي‏شود.آزمايشات ديگري كه به صورت نه چندان شايع جهت تأييد تشخيص واريكوسل بكار مي‏روند عبارتند از: سونوگرافي داپلر، ونوگرام (يك نوع تصويربرداري مخصوص با اشعه X) و ترموگرام