حکايت سوم


عبدالقادر گيلانى را، رحمه الله عليه، در حرم کعبه روي بر حصبا نهاده همي گفت:
اي خداوند ببخشاي، وگر هر آينه مستوجب عقوبتم در روز قيامتم نابينا برانگيز تا در روي نيکان شرمسار نشوم.



روى بر خاك عجز مى‌گويم
هر سحرگه كه باد مى‌آيد

اى كه هرگز فرامشت نكنم
هيچت از بنده ياد مى‌آيد؟