HTC Sense جدید
جدیدترین نسخه سیستم عامل آندروید یعنی V2.2 Froyo همانطور که بعدا خواهید دید ، به خودی خود تغییر بزرگی محسوب می شود.
گرچه HTC Desire Z با جدیدترین نسخه رابط کاربری Sense برای آندروید هم عرضه می شود که در بررسی تخصصی Desire HD نگاهی به آن انداختیم. در این جا به نحوه عملکرد گوشی در اندازه کوچکتر صفحه نمایش و قدرت پردازشی کمتر است.
کلید جهت نمایی که پیش از این در پایین صفحه اصلی وجود داشت و برای نمایش منوی اصلی به کار می رفت ، جای خود را به سه کلید مجازی و یک نوار پیمایش منحنی شکل داده است.کلید سمت چپ برای اجرای منوی اصلی به کار می رود. کلید میانی، میانبری به نرم افزار Phone محسوب می شود و کلید سمت راست منوی Personalize را به نمایش در می آورد.و البته روش قرار دادن آیتم های دیگر به صفحه اصلی هم تغییر کرده است که در ادامه در مورد آن ها هم سخن خواهیم گفت.
نوار پیمایش موجود در پایین تنها برای نشان دادن اینکه کدامیک از صفحات اصلی فعال است ، به کار می رود و کار واقعی پیمایش را صورت نمی دهد.
Desire Z روش جالبی برای دستیابی به صفحات اصلی مختلف بدون پیمایش آن ها در اختیار کاربر قرار می دهد. با یک ضربه و نیشگون ، Leap Views پیش نمایشی از هفت صفحه اصلی را به صورت همزمان در اختیار کاربر قرار می دهد. با فشردن و نگاه داشتن صفحه نمایش می توانید به مرتب سازی صفحات اصلی بپردازید.
هفت صفحه اصلی تمامی چیزی است که در اختیار شما قرار داده می شود و هیچ گزینه ای هم برای حذف یا افزودن صفحه ای دیگر تعبیه نشده است. با چنین تعداد ویجت هایی به نظر می رسد که به تمامی آن ها نیاز خواهید داشت.
رابط کاربری HTC Sense از صحنه ها - شش تنظیم متفاوت صفحه اصلی - استفاده می کند . هر صحنه تصویر پس زمینه و ویجت های موجود در صفحه اصلی را تغییر می دهد . برای مثال صحنه Work از ویجت سهام استفاده می کند در حالیکه صحنه Social از ویجت Twitter بهره می گیرد.
انتخاب صحنه ها اکنون از یک فضای سه بعدی انجام می گیرد اما به غیر از این ، کارآیی آن ها به همان شکل پیشین باقی مانده است. امکان تغییر دادن صحنه های پیش فرض وجود دارد و در صورت نیاز می توانید صحنه های دیگری را هم از HTC Hub دانلود نمایید.
سوییچ بین صحنه ها به چند ثانیه زمان نیاز دارد اما قابلیت های سفارشی سازی بسیاری را در اختیار کاربران قرار می دهد. حالت های شخصی و تجاری بسیاری از رقبا در برابر این قابلیت گوشی های HTC بسیار ناچیز محسوب می شود.
برای نمونه ، منوی اصلی از نمای مشبک معمول استفاده می کند اما می توانید از نمای لیستی هم استفاده کنید (همانند رابط TouchFLO 3D که در حال حاضر در گوشی های مبتنی بر ویندوز موبایل عرضه شده است).بدین وسیله می توانید از امکان پیمایش حرکتی یا پیمایش الفبایی که به یافتن نرم افزارها سرعت می بخشند ، هم استفاده نمایید.
با کلیک بر روی کلید Personalize به صفحه ای هدایت خواهید شد که در آن می توانید از میان عکس های پس زمینه ، صحنه ها ، ویجت ها ، میانبرها ، پوشه ها و ... آیتم هایی را برای صفحه نمایش تان انتخاب نمایید.
بخش ویجت ها متحول شده است و اکنون هر دو نوع ویجت ها (HTC و Android) در یک صفحه جای داده شده اند.تعداد این ویجت ها بسیار زیاد است و به همین دلیل ممکن است هفت صفحه اصلی را هم کم بدانید.می توانید ویجت هایی از HTC Hub هم دانلود کنید.
در هنگام افزودن یک ویجت به صفحه اصلی ، دو گزینه به شما نمایش داده می شود:Android Widgets و HTC Widgets. نسخه های مختلف ، اندازه های مختلف و با ظاهری متفاوت (برای مثال 12 ساعت متفاوت در این گوشی وجود دارد،درست خواندید :12 نوع ساعت) در این گوشی تعبیه شده اند.
و برخی از آن ها حتی قابلیت های عملیاتی متفاوتی هم دارند. برای نمونه ، ویجت Twitter را بررسی می کنیم:یک نسخه از آن به روز رسانی های افرادی را که دنبال می کنید ، نمایش می دهد اما نسخه دیگر تنها اجازه نوشتن مطلب را از صفحه اصلی به شما خواهد داد.هیچ چیزی نمی تواند مانع از استفاده از هردوی این ویجت ها به طور همزمان شود.
ناحیه یادآورها هم شاهد به روز رسانی هایی بوده است ، در این بخش اکنون قابلیت هایی چون لیست نرم افزارهایی که اخیرا مورد استفاده قرار گرفته اند و Task Switcher هم به چشم می خورند. با فشردن و نگاهداشتن کلید Home هم می توانید به Task Switcher دست پیدا کنید. شاید برخی از افراد از ناحیه یادآورها تنها برای سوییچ میان نرم افزارهای مختلف بهره می گیرند اما ما استفاده از سوییچ های سریع در نظر گرفته شده چون Wi-Fi ، GPS و... را به آن ترجیح می دهیم.
HTC چندان در ارائه آندرویدی های مجهز به صفحه کلید QWERTY فعال نبوده است اما کارهایی برای بهبود تجربه کاربری توسط این شرکت صورت گرفته اند. برای مثال می توان به حالت افقی صفحه اصلی و منوی اصلی و همین طور تعبیه دو کلید در صفحه کلید سخت افزاری گوشی برای پیکربندی توسط کاربران اشاره کرد.
در اینجا مقایسه ای میان عملکرد Desire و Desire Z صورت داده شده است Desire به پردازنده ای یک گیگاهرتزی مجهز است اما در زمان انجام این آزمون هنوز از سیستم عامل Android 2.1 استفاده می کند. Desire Z به پردازنده کندتر هشتصد مگاهرتزی استفاده می کند اما به سیستم عامل جدید و سریع تر Android 2.2 مجهز است.
هر دو گوشی از نظر عملکرد گرافیکی در یک سطح هستند اما حافظه Desire Z امتیاز کمتری نسبت به رقیب کسب می کند. Desire Z علیرغم به کار گیری پردازنده ای کند تر ، بسیار سریع تر از Desire کار می کند.
بنابراین مشکلی در عملکرد Desire Z دیده نمی شود. این آزمون نشان می دهد که ارتقا به Android 2.2 تا چه حد برای یک گوشی اهمیت دارد و حتی می توان آن را به اندازه ارتقای پردازنده مهم تلقی کرد.
علاوه بر این HTC با جادوی خودش Desire Z را از حد معمول سریع تر کرده است. فشردن کلید روشن/خاموش گوشی از زمان راه اندازی آن بیشتر زمان می برد. البته اگر باتری گوشی را از جای خود خارج کنید ،گوشی باز هم به همان زمان راه اندازی طولانی پیشین باز خواهد گشت.
تا زمانی که کلید روشن/خاموش را رها نکنید ، گوشی شروع به بوت شدن نخواهد کرد که بسیار آزار دهنده است و سبب گمراه شدن کاربران می شود.اما نکته جالب این است که اغلب نرم افزارها وضعیت شان را حتی بعد از خاموش شدن گوشی هم حفظ می کنند . برای مثال اگر پیش از خاموش کردن گوشی ،در حال مرور یک صفحه وب باشید ، بعد از روشن کردن و اجرای مرورگر به همان صفحه هدایت خواهید شد.
تصور ما بر این است که HTC از نوعی منطق معلق سازی یا Hibernate که در رایانه های معمولی برای راه اندازی سریع تر به کار گرفته می شود ، استفاده کرده است.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)