F-14 تامکت گربه افسانه ای گرومن ( بخش پانزدهم ) F-14 تامکت گربه افسانه ای گرومن ( بخش پانزدهم )
f-14d :
مشخصه f-14d در ابتدا به یک مدل ساده تامکت اطلاق می گردد که هیچ گاه ساخته نشد . این مدل هنگامی پیشنهاد شد که هزینه سر به فلک کشیده نوع پایه f-14a باعث نگرانی بسیاری شده بود . برنامه تکمیل هواپیمای f-14d ان گونه که ما امروز انرا می شناسیم به عنوان نوع برگرفته شده پیشرفته تامکت با سیستم های الکترونیک پروازی دیجیتالی بهبود یافته در سال 1984 اغاز گردید . در نهایت قرار بر این بود که f-14d از اواخر سال 1989 جای f-14b را در خط تولید بگیرد . سازه پایه دو مدل d و a با یکدیگر یکسان می باشد و تنها راه تشخیص این دو از خارج دهانه های باز و بسته شونده خروجی های موتور و سنجشگر دوگانه فروسرخ / تلویزیونی زیر دماغه f-14d است . بنابراین باید تغییرات انجام گرفته روی سیستم الکترونیک پروازی f-14d را مهم ترین اجزای بهسازی نسل نوین تامکت به شمار اورد . این تغییرات به مبزان زیادی بسیار کارایی رزمی f-14 در نقش اصلی رهگیری می افزایند جایی که در ان کارایی کامل و همه جانبه در درجه دوم اهمیت قرار دارد .
سیستم های الکترونیک پروازی :
از نظر سیستم های الکترونیک پروازی f-14d را باید هواپیمای جدیدی به شمار اورد . بهسازی سیستم های الکترونیک پروازی و رادار در f-14d به گونه ای طراحی شده که بر محدودیتهای سیستم های عمده f-14a از جمله اسیب پذیری روزافزون رادار ان در برابر اخلال الکترونیکی غلبه شود . سیستم جنگ افزار مدل a بر اساس یک پردازشگر مرکزی با روابط متقابل اختصاصی و غیر استاندارد بین ان و سیستم های فرعی با توانایی ثابت همچون سیستم کنترل شلیک اتش ( an/awg-15 ) طراحی شده بود . پردازشگر مرکزی an/aya-6 در f-14a نیز به محدوده های نهایی خود رسیده و به مرز نهایی خود نیز نزدیک می شود . سیستمهای فرعی ان به گونه ای طراحی شده بودند تا کارایی ثابتی داشته باشند و نمی توان انها را به منظور پذیرفتن نیازمندی های نوین یا گسترش یافته بهسازی نمود .
این محدودیت ها با نصب دو کامپیوتر هوابرد استاندارد نیروی دریایی an/ayk-14 (xn-6d) روی f-14d رفع گردید . این کامپیوترها به سیستم های فرعی الکترونیک پروازی f-14d مرتبط می باشند . علاوه بر ان تمامی سیستم های فعال به صورت جزو جزو بوده و نرم افزار انها قابل برنامه ریزی است . در بهسازی f-14d حدود 60% سیستم های الکترونیک پروازی f-14a اصلاح شده و بنابراین کاربردهای جدیدی در زمینه مدیریت جنگ افزار ناوبری و نمایشگرها و کنترل ها بوجود امده است . مجموعه جدید الکترونیک پروازی f-14d کاملا متفاوت از پیش و در واقع فدرال ( همبسته ) شده است . مفهوم یک سیستم فدرال فدرال این است که تمامی سیستم های فرعی به طور مستقل و با سرعت خاص خودکار می کنند و در صورت نیاز به تبادل اطلاعات می پردازند . یک تفاوت مهم در مقایسه با سیستم های دیجیتال قدیمی تر تاکید بسیار بر کاهش وارد بر جا به حا کننده داده ( bus ) و بار منتقل شده به کامپیوتر های ماموریت است . این کار با " از پیش پردازش کردن " و استفاده از جا به جا کننده های کمکی انجام می گیرد مانند همان جا به جا کننده ای که سیستم هشدار رادار ( هواپیما / موشک ) و بازشناسی تهدید alr-67 را به اخلال گر پیشرفته alq-165 متصل نموده و بدون دستور گرفتن از کامپیوتر ماموریت اخلال گر را به طور خودکار به کار می اندازد . یک میان – پردازشگر داخلی بین دو کامپیوتر ماموریت نیز امکان کنارگذاری یک جا به جا کننده خراب را فراهم می کند . توانایی های alr-67 علاوه بر بسامدهای استاندارد راداری باندهای لیزری و میلیمتری را نیز شامل می شود . این شیوه به میزان زیادی بر اطمینان پذیری و اسانی تعمیر و نگهداری هواپیما می افزاید . جایگزین سیستم قدیمی سیم کشی شده awg-15 با سیستم مدیریت محموله بر پایه جا به جا کننده دیجیتال داده 8 کیلومتر سیم و پینها و اتصالات مربوط را از هواپیما حذف می کند . بدین ترتیب f-14d بیشتر از هر جنگنده دیگر احتمالا بجز f-15e نرم افزار با خود حمل می کند .
سنجشگرهای بهبود یافته یکی دیگر از جنبه های سیستم نوین الکترونیک پروازی f-14d می باشند. کشف هدف از بردهای زیاد هیچ گاه مشکل خاصی برای f-14 نبوده است . ولی یک درگیری موثر به ویژه یک درگیری شامل شلیک موشک از فاصله فامد نه تنها نیازمند کشف هدف بلکه توانایی " تفکیک حمله " برای تمیز دادن اعضای یک گروه هدف نیز می باشد که نزدیک به یکدیگر پرواز می کنند و از تدابیر متقابل الکترونیکی ( ecm ) برای پوشش دادن به یکدیگر استفاده می کنند . شناسایی مطمئن هدف های ناهمکار ( به عبارت دیگر هر گونه هدف در زمان جنگ ) نیز کار دشواری است .
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)