گل گلدون
تو بيا تا دلم نكرده فرياد كي گل شب بو رو از شاخه چيده ؟
من مثل تاريكي ، تو مثل مهتاب
من مي رم گم مي شم تو جنگل خواب
از تو تنها شدم ، چو ماهي از آب
من شدم رودخونه ، دلم يه مرداب
رو شاخه هاي بيد ، دلش ميگره
از بركه هاي آب بالا نمي ره
گل گلدون من شكسته در باد
گل شب بو ديگه شب بو نمي ده
گوشه آسمون ، شده رنگين كمون
اگه باد از سر گل تو نگذره
گل گلدون من ، ماه ايوون من
گل هر آرزو ، رفته از رنگ و بو
آسمون آبي ميشه ، اما گل خورشيد
دره مهتابي ميشه ، اما گل مهتاب
تو كه دست تكون مي دي
به ستاره جون مي دي
مي شكفه گل از گل باغ
وقتي چشمات هم مياد
دو ستاره كم مياد
مي سوزه شقايق از داغ
از تو تنها شدم ، چو ماهي از آب
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)