هایکوهایی از کاوه گوهرین - 1
شاید پروانه ای رفته است
کاین گونه غمین اند
بنفشه ها و یاس ها
چو لیلی درآید
زبان در قفایند
گل های باغ
بسیار سخن مگوی
سکوت کنی اگر
گویاتری
در روشنای روز
رنگ ها هلهله می کنند
به میدان دهکده
تو به آسفالت چسبیده ای
دندان های تیز و سپیدت،
تا انتهای همیشه زیبایند
از کتاب ِ خدای نامک
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)