طراحی و ساخت
در بالای صفحه نمایش ، گوشی مخصوص خروجی صدای مخاطب در مرکز دیده می شود و دوربین ثانویه مخصوص تماس های تصویری در سمت راست آن تعبیه شده است. در سمت چپ آن هم سنسورهای محدود کننده نور و سنسورهای مجاورت گوشی به چشم می خورند.
در زیر صفحه نمایش کلید منو جای گرفته است . در این قسمت فضایی برای جای داده شدن کلید های آغاز و پایان مکالمه وجود نداشته است که کمی آزار دهنده است. با توجه به چند لایه ای بودن سیستم عامل Symbian^3 ، کلید Back قابلیت استفاده از گوشی را بیش از پیش تسهیل می کند. تصور می کنم بالاخره باید به آن عادت کنید.
کناره بالایی Nokia E7 میزبان کلید روشن/خاموش گوشی است که برای قفل صفحه نمایش و تغییر پروفایل جاری هم به کار برده می شود. پورت HDMI ، پورت microUSB که برای شارژ گوشی هم به کار می رود و سوکت صوتی استاندارد 3.5 میلی متری هم در این قسمت دیده می شوند. از این سه تنها پورت HDMI از پوشش پلاستیکی برای محافظت در برابر گرد و غبار بهره می برد.
از سوی دیگر یک LED کوچک که شارژ شدن گوشی را مشخص می کند ، پورت MicroUSB را همراهی می کند.
پورت HDMI در Nokia E7 از خروجی تلویزیون 720p نیز پشتیبانی می کند که در ترکیب با پشتیبانی گوشی از فرمت های ویدیویی DivX/XviD و نرم افزار Big Screen ، به E7 اجازه می دهد با سینمای خانگی شما رقابت کند.
کناره سمت چپ Nokia E7 لغزنده قفل صفحه نمایش را در خود جای داده است که از اندازه بزرگی برخوردار است و استفاده از آن هم بسیار آسان است.
گرچه نمی توان این نکته را در مورد لغزنده ای که به جای کلید های تنظیم صدا در کناره سمت راست گوشی تعبیه شده است ، هم صادق دانست. این کلید اندازه بسیار نامناسبی دارد و استفاده از ان هم دشوار است.
کلید اختصاصی دوربین در کنار شیار مخصوص جای گیری سیم کارت هم در کناره سمت راست گوشی قرار گرفته اند.
در کناره پایینی Nokia E7 تنها میکروفن آن دیده می شود. و بر خلاف Nokia N8 ، این بار از شارژرهای استاندارد نوکیا پشتیبانی نمی شود.
کناره پشتی گوشی جایی است که تنزل اصلی نسبت به Nokia N8 در آن دیده می شود. دوربین 12 مگاپیکسلی با فوکوس خودکار این گوشی جای خود را به یک دوربین هشت مگاپیکسلی با فوکوس ثابت داده است و فلاش زنون هم جای خود را با یک فلاش LED دو گانه نه چندان خوب عوض کرده است.
البته به نظر می رسد که این فداکاری منصفانه است. این گوشی پیشروی گوشی های سری E خواهد بود که رسته کاملا متفاوتی از کاربران را هدف قرار می دهند. و البته مشخصا نوکیا نمی خواسته است که بهترین گوشی های خودش سبب عدم موفقیت یکدیگر شوند.
اسپیکر گوشی و میکروفن ثانویه ای که از آن برای خنثی سازی نویزها و ضبط صدای استریو استفاده می شود هم در کناره پشتی گوشی جای گرفته اند.
Nokia E7 همانند N8 از یک باتری 1200 میلی آمپری که از نوع Li-Ion BL-4D است بهره می برد. گرچه این بار زمان های متفاوتی برای این باتری اعلام شده است : زمان آماده به کار گوشی از 400 ساعت به 480 ساعت افزاشی یافته است اما زمان مکالمه از 12 ساعت و 30 دقیقه به 9 ساعت کاهش پیدا کرده است. عملکرد باتری در زندگی روزمره هم نسبت به آنچه N8 عرضه می کرد ، ضعیف تر است. E7 تنها دو روز تحت استفاده شدید دوام می آورد.
در ازمون اختصاصی پخش ویدیویی ، Nokia E7 توانست 5 ساعت و 40 دقیقه به صورت مداوم به پخش ادامه دهد. N8 این زمان را به 6 ساعت و بیست دقیقه رساند اما E7 از صفحه نمایش بزرگتری استفاده می کند و می توان آن را دلیل این تنزل دانست.
باز هم باتری قابل تعویض نیست بنابراین نمی توانید از یک باتری یدک برای جاهایی که تصور می کنید به برق دسترسی نداشته باشید ، استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)