احتکار عشق ،ممنوع!

احسان در خانواده
خانواده یک پدیده اجتماعی است و این پدیده معلول جذب و انجذاب زن و مرداست ، در حقیقت این جاذبه و کشش است که عامل بقا و استمرار و حفظ پیوند درخانواده شده است .
زمانی که یک زن و مرد خود را از لحاظ جسمی ، روحی ، ظاهری ، عاطفی واخلاقی برای شروع یک زندگی مشترک و با هم بودن سازگار دیدند با مراسمازدواج تشکیل خانواده می دهند.
اینجاست که جذب و انجذاب به خانواده ی شکل گرفته حیات ، استمرار و بقا می بخشد و مسئولیت زندگی را برای آنان قابل تحمل می سازد .
ابتدایی ترین مرحله در کشش زوجین به یکدیگر با انعقاد پیوند زناشویی حاصلمی شود و از زیباترین و برترین آثار آن روابط نیکو و سرشار از عشق و محبتمیان آنان است.
مشی عاطفی که ابتدای زندگی زناشویی با شور و حرارت فراوان در جریان بودهاست گاهی به دلیل غفلت یا عدم آگاهی و حتی گاه خود خواهی به سردی می گرایدو مقدمات گله و شکایات و بی توجهی زوجین نسبت به یکدیگر را فراهم می سازد .
کم کم لحظه های عشق و مدارا جای خود را به نفرت و بدگویی و انتقادهای خصمانه می دهد که سرانجام این واقعه خاموشیشعله عشقو سقوط به دره بدبختی و زوال خانواده خواهد بود.
مشیعاطفی که ابتدای زندگی زناشویی با شور و حرارت فراوان در جریان بوده استگاهی به دلیل غفلت یا عدم آگاهی و حتی گاه خود خواهی به سردی می گراید ومقدمات گله وشکایات و بی توجهی زوجین نسبت به یکدیگر را فراهم می سازد .

اگر در دهه اول زندگی مشترک داد و ستد عاطفی میان زن و مرد به نحو مطلوبانجام شود ، در دهه های بعد یعنی در دوره میانی و پایانی زندگی زناشویی کهبا رفتن فرزندان و از دست رفتن فصل جوانی و نشاط که بیشتر زوجین به محبتبیشتری نسبت به همدیگر نیاز مند هستند ، سلامت خانواده تضمین و پایه هایزندگی محکم و استوار خواهد شد .
بهره مندی از فرصت جوانی و تعاملات منطقی و صحیح عاشقانه میان زن و مرد کهنشات گرفته از روش صحیح و اسلوب منطقی روابط احسان و نیکوکاری است ، افکارزشت و نا آرام را از زوجین گرفته و واکنش مثبت و ارتباط صحیح را جایگزینمی سازد .
بنابراین همسران موفق در عرصه زندگی احسان نسبت به یکدیگر را در قلب و جانخود احتکار و زندانی نمی کنند بلکه علاقه آنان نسبت به هم در قلب کلام وعمل شان جلوه گر و نمایان است .
چنین زن و مردی در عرصه زندگی هرگز ترس از عادی و تکراری شدن نسبت بهیکدیگر را ندارند و با حفظ حریم عشق و محبت همراه با احترام به شخصیت یکدیگر از نفوذ احساسات منفی و خطور افکار سوء جلوگیری کرده و به دنبال زیبایی و حسن از رفتار هم زشتی ها وعیوب را با دیده اغماض می نگرند و ازسرزنش یکدیگر پرهیز می کنند .