شکسپیر (1616-1564)
ویلیام شکسپیر از بزرگترین درام نویسان انگلستان بود که آثار دوران نخستین حیاتش چندان قابل توجه نبود ولی چون به مرحله استادی و تکامل رسید به خلق آثار جاویدانی توفیق یافت البته بیشتر داستانهائی که این دارم نویس خلق کرده قبلاً به صورت نیمه تاریخ یا قصه و افسانه به رشته تحریر درآمده بود از جمله نمایشنامه هاملت 6 سال پیش از اینکه شکسپیر آن را به رشته تحریر و بر روی صحنه نمایش بیاورد در لندن به معرض نمایش گذاشته شد و نویسندهاش فرانسوادوبلفورست یا ساکسوگراماتیکوس بود البته چون آن نمایشنامه که تحت عنوان سرگذشتهای غمانگیز بود در دست نیست تا بتوان میزان و نحوه اقتباس شکسپیر را تعیین کرد.
نمایشنامه رومئو و ژولیت را شکسپیر از داستان مازوکیو و باندلو اقتباس کرد البته این اثر را نخست آرتور بروک در انگلستان در سال 1562 به رشته نظم درآورد و شکسپیر از روی این اثر منظوم یا اثر دیگری در سال 1595 بر روی صحنه آورد.
روی هم رفته شکسپیر هر ساله در زمینه نمایشنامه و اجرای آن در صحنههای تآترها موفقیت فراوان به دست میآورد از جمله در اتهامی که به پزشک مخصوص ملکه در سال 1594 که یک نفر یهودی بود زدند و عوام اعدام این یهودی را خواستار بود و در میخانهها از قساوت و بیرحمی یهودیان سخنان فراوان گفته میشد، شاید شکسپیر بواسطه این طغیان عمومی عوام یا با مأموریت یک مقام دولتی به نوشتن و بر روی صحنه آوردن تاجر ونیزی که در آن شایلاک تاجر یهودی با تصویری هر چه زشتتر نشان داده شده است، پرداخت.
شکسپیر مدت پنج سال به نوشتن نمایشنامههای کمدی و خیالی و اجرای آنها بر روی صحنهها، مشغول بود و در این مدت نمایشنامههائی از قبیل: رؤیای یک نیمه شب تابستان، هر چه پایانش نیکوست خوش است، هیاهوی بسیار بر سر هیچ، شب دوازدهم، رام کرن زن سرکش (بدزبان) بر روی صحنه آورد و برای تآتر پولی از این طریق فراهم ساخت زیرا این گوه نمایش نامههای خیالی و کمدی در دل عوام مورد پسند میافتاد تا اینکه شکسپیر با نوشتن و عرضه نمایشنامه دو قسمت هانری چهارم (1595- 98)، هانری پنجم (1599) که سرگذشت شاهان با درآمیختن به مسائل هزل آمیز و ظاهر شدن اراذل و اوباش در اینگونه نمایشهاست، مردم را سخت دلباخته تماشا کرد.
شکسپیر با درآمیختن جنبه هزل و جد توفیق و معروفیت فراوان بدست آورد. در سال 1579 سر تامس نورث کتاب شرح حال رجال نامی پلوتارک را به انگلیسی ترجمه کرد، شکسپیر از این اثر تاریخی سه داستان برگزید از جمله تراژدی ژولیوس سزار را پدید آورد که یکی از قویترین و با ارزشترین آثار نمایشنامهنویسی است. مخصوصاً سخنرانی بروتوس (بعد از قتل قیصر بوسیله توطئه گران) جالبترین نوع سخنرانی است و این از ابداعات شکسپیر است.
شکسپیر نمایشنامههایش را غالباً در حضور ملکه الیزابت و جیمز اول بر روی صحنه میآورد و مورد استقبال فراوان واقع میشد. اتللو در سال (1604) پدید آورد اتللو سرداری نیرومند اما احمقگونه و دزدمونا زنی وفادار و یاگو مردی پلید است که سرانجام با کشته شدن دزدمونا بدست شوهرش اتللو و خودکشی اتلو نمایشنامه پایان میپذیرد اما باید توجه داشت که بیش از حد غلو در امر خیانت و حماقت بشر درین اثر بچشم میخورد.
نمایشنامه مکبث (1605) یک نمونه کامل و وحشتناک از بدی مطلق است. در نمایشنامه لیرشاه (؟1606) اوج عاطفی شکسپیر بکمال می رسد این تراژدی را نخست جفری از مردم مانموث نوشته آنگاه هالینشد از آن اقتباس کرد سپس یک نفر درامنویس گمنام آنرا بنام تاریخ حقیق کینگلیر بر روی صحنه آورد و سرانجام شکسپیر آنرا بصورت نمایشنامهای زیبا درمیآورد که لیرشاه درین نماشنامه دیوانه و مخلوع سپس فوت میشود. گلوستر بوسیله شاهلیر کور میشود اما جلو زنا را نمیگیرد و میگوید زیرا سرباز ندارم در بین نمایشنامه تقوی حجابی برای پوشش شهوات نفسانی و رشوهخواری و قتل آدمی بدست آدمی در سراسر داستان با شدت به چشم میخورد و بدی و زشتی در همه نمایشنامه سایه افکنده و قهرمان داستان از مشاهده عمومیت و غلبه ظاهری بدی دیوانه و از خدای عدالت نومید میگردد.
در نمایشنامه آنتوان و کلئوپاترا (؟1607) شکسپیر شخصیت متضادی از کلئوپاترا نشان میدهد این زن در میدان جنگ ترسو اما در خودکشی با عزمی قوی است و عشق آنتوان به ملکه مصر تا حد زیادی ساختگی و باورنکردنی است. موضوع داستان این نمایشنامه از قصه رایج زمان نویسنده اقتباس گشته است.
در نمایشنامه تیمون آتنی بدبینی کمتر بچشم میخورد و قهرمان اصلی آن کوریولانوس مردمان را تهیمغز متلون و متملق و تمدن را برای آدمی زیانآور میداند تیمون مردی ثروتمند بود که دوستان متملق قراوان بدور خود داشت اما چون ثروتش را از دست داد یاران از او کناره جستند تیمون گوشهگیری و از ریشه گیاهان تغذیه میکند ضمن شکافتن زمین به طلا برمیخورد دوستان بدورش جمع میشوند اما تیمون آنها را از خود میراند ولی به زنان هرجائی طلا میدهد تا هر چه بیشتر مردان را به مراض مقاربتی دچار کنند!
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)