درود به همه شما خوبان
با توجه به اینکه جبر تاریخ بر سرزمین پاک مان ایران عزیز که پارس می نامندش بسیار جفا کرده و مورد هجوم اقوام و ملل مختلف قرار گرفته است . ناخواسته زبان پارسی را تحت تاثیر خود قرار داده .اما به دلیل تلاش بزرگ مردی به نام فردوسی از یک طرف و فرهنگ بالای مردم ایران زمین از طرف دیگر هنوز زبان پارسی زنده است هرچند لغات خارجی زیادی در این زبان مانند هر زبان دیگر ریشه دوانده و در نوع نگارش و نوشتار مان نیز تاثیر گذار است . به همین منظور با قرار دادن این مقاله تلاش بر این دارم تا با یادآوری دستور زبان پارسی کوچک تریم کاری که از دستم بر می آید برای حفظ و ماندگاری این زبان شیرین و بی نظیر انجام داده باشم . و امید آن دارم که با مطالعه آن سعی کنیم تا بهتر از پیش در نوشتن درست زبان پارسی اقدام نماییم . چراکه زبان هر کشوری زیر بنای فرهنگی آن کشور به حساب می آید . با توجه به اینکه در کشور عزیزمان ایران اقوام مختلفی مانند اقوام کرد -آذری - لر - بلوچ - گیل - مازنی - قشقایی و ... در کنار هم و با گویش ؛ زبان و فرهنگ های متفاوت زندگی می کنند اما یکی از عواملی که باعث شده است در طول تاریخ همه اقوام ایرانی را در کنار هم ماندگار نگاه دارد زبان اصیل و شیرین پارسی است .
از همه شما عزیزان تمنا دارم دست در دست هم بکوشیم تا با درست نویسی زبان پارسی دِین خود را به ایران عزیزمان ادا کنیم .