در سیستم MBR یک هارد فقط می تواند چهار تا پارتیشن داشته باشد. که هر کدام از این پارتیشن ها را یک
Primary partition مینامند.
ولی در عمل ما معمولا" نیاز به تعدادی پارتیشن بیشتری داریم .برای رفع این مشکل راهی که و جود دارد این است
که ما پارتیشن Primary چهارم را به نوع Extended Partition تبدیل کنیم.
بعد از این کار ما میتوانیم بهر تعداد دلخواه پارتیشن در داخل Extended Partition درست کنیم.
پارتیشن های درست شده در داخل Extended Partition را در اصطلاح کامپیوتر پارتیشن نگفته بلکه به آن ها اصطلاحا"
Logical Drive اطلاق میشود.
بعنوان مثال اگر هر پارتیشن پرایمری را یک سالن فرض کنیم ، Extended Partition پارتیشنی هست که داخلش چندین
سالن درست شده است.
Primary partition محل نگهداری فایل های سیستمی هست . در محصولات مایکروسافت اولین Primary partition
برای نگهداری فایل های سیستمی استفاده میشود.
( بخاطر همین است که مایکروسافت این پارتیشن را system partition می نامد).
بیائید مطلب را به زبان عامیانه بررسی کنیم:
ما کاربران ایرانی اکثرا" یک پارتیشن پرایمری درست میکنیم و بقیه پارتیشن هائیکه می سازیم در حقیقت پارتیشن
نیستند بلکه Logical Drive هستند.
پارتیشن پرایمری را به این خاطر می سازیم که ویندوز (حتی DOS ) فقط میتواند از داخل اولین پارتیشن پرایمری بوت
شود.
شاید بگوئید نه این درست نیست چون من فرضا" در درایو F ویندوز را نصب کرده ام ولی ویندوز اجرا میشود.
ولی این جمله اشتباه است. برای اینکه اگر شما فایل های موجود در درایو C ( پارتیشن پرایمری اول) را دیلیت کنید
دیگر ویندوز شما که در درایو F نصب شده اجرا نخواهد شد.
یعنی ما میتوانیم ویندوز را در هر درایو دلخواه نصب کنیم ولی ویندوز فایل های مورد نیاز برای اجرای آن را در درایو C
خواهد گذاشت.
بصورت دیگر ما در هر درایوی ویندوز نصب کرده باشیم ، سیستم اول وارد درایو C شده و بعد از اجرای فایل های موجود
در درایو C (یا همان پارتیشن پرایمری اول ) ، میتواند ویندوز درایو دیگر را اجرا کند.
توجه داشته باشید که ویندوز فقط از پارتیشنی بوت حواهد شد که اکتیو باشد. بنابراین ما همواره پارتیشن پرایمری اول
را اکتیو می کنیم.
نمی دانم توانستم جواب دوست ارجمندم ( Mahm00d) را بدهم یا نیاز به توضیحات واضحتری هست.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)