باید کسی باشد

که هر وقت بار خستگی هایت سنگین شد

هر وقت سهمت از بغض بیشتر از توانت شد

بیاید آغوش باز کند

و پناهت شود

و تو یک جا

تمام تنهاییت را

تمام دلتنگیت را

تمام سکوتت را
تمام خستگیهایت را

و تمام بغضت را

میان هُرم نفسهایش

نفس بکشی...