ایرج قادری با اشاره به این که منتقدی را که از روی وجدان و انصاف بنویسد می پرستم، گفت: فیلم هایم را برای عموم مردم می سازم نه برای یک گروه خاص، به همین دلیل نباید این فیلم ها را به فیلمفارسی و فیلم هنری تقسیم بندی کرد.
ایرج قادری با اشاره به این که منتقدی را که از روی وجدان و انصاف بنویسد می پرستم، گفت: فیلم هایم را برای عموم مردم می سازم نه برای یک گروه خاص، به همین دلیل نباید این فیلم ها را به فیلمفارسی و فیلم هنری تقسیم بندی کرد.
ایرج قادری کارگردان سینما در یکی از مصاحبه های خود در سال ۱۳۷۷ با دو هفته نامه فیلم و سینما گفته بود که اهل خندیدن نیست و هیچ تمایلی به ساخت فیلم کمدی ندارد، اما فیلم های خود را برای عموم مردم می سازد. بخشی از این مصاحبه را با هم می خوانیم.
«اصولا وقتی ما به فیلمی می گوییم ملودرام تصور می کنیم که همه فیلم های ملودرام باید به یکدیگر شباهت داشته باشد. اجازه بدهید صریحا بگویم هیچ یک از فیلم های من به یکدیگر شباهتی ندارد و ثابت هم می کنم. از شروع انقلاب تاکنون فیلم هایی ساخته ام مانند «برزخی ها» که اصلا هیچ ربطی و شباهتی با فیلم بعدی ام «دادا» ندارد. وقتی فیلمی می سازم علاقمندم آدمها را بشناسم و به نوعی بتوانم زندگی آنها را لمس کنم. من ممکن است درکی از خانواده امروز جامعه مان داشته باشم. اما نمی دانم دویست سال پیش مناسبات خانوادگی چطور بوده است. فیلم روز ساختن هدف من است.»
«من خیلی نمی خندم، اصلا کمدی نیستم و ساخت فیلم های کمدی نیز من را راضی نمی کند.»
وی در بخشی از مصاحبه خود با این نشریه در رابطه با منتقدان سینما می گوید: «منتقدی را که از روی وجدان و انصاف نقد بنویسد می پرستم و ستایش می کنم. ولی این که آدمی بیاید و بگوید این فیلم ایرج قادری است که فیلمفارسی ساز بوده و بنابراین فیلم خوبی نیست، برای من قابل توجیه نیست. گاهی حرف ها و پیام های فیلم ها نادیده گرفته می شود و فقط شخص من زیر ذره بین می روم. می خواهم زنده بمانم زمان نمایش پرفروش ترین فیلم سال بود. در آن زمان قیمت بلیت فیلم هفتاد تومان بود و اگر با قیمت بلیت ۲۵۰ تومانی امروز مقایسه شود می بینیم که هنوز هم فیلم پرفروش سینمای ایران است.»
قادری اعتقادی به تقسیم بندی فیلم های سینمایی به دو دسته فیلم فارسی و هنری نداشت، وی معتقد بود: «این که بعضی ها در آن زمان به آن فیلم انگ فیلم فارسی زدند درست نبود. اصلا این تقسیم بندی های فیلمفارسی و فیلم هنری و غیره را درک نمی کنم. من فیلم را برای گروهی خاص نمی سازم، فیلم را برای عموم مردم می سازم. البته فیلم هنری هم می توانم بسازم اما به شرط این که بخش خصوصی کار من را گارانتی کند، در غیر این صورت باید بنشینم در خانه و دیگر فیلم نسازم.»
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)