دُعاى جُوشَن كَبيرْ
در بلد الأمين و مصباح كفعمى است و آن مروى است از حضرت سيّد السّاجدين از پدرش از جدّبزرگوارش حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعين و اين دعا را جبرئيل عليه السلام آورد براى پيغمبرصلى الله عليه وآله در يكى از غزوات در حالى كه بر تن آنحضرت جوشن گرانى بود كه سنگينى آن بدن مباركش را بدرد آورده بود پس جبرئيل عرض كرد كه يا محمّد پروردگارت تو را سلام مى رساند و مى فرمايد كه بكَنْ اين جوشن را و بخوان اين دعا را كه او امان است از براى تو و امّت تو
پس شرحى در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه مقام نقل تمامش نيست از جمله آنكه هر كه آنرا بر كفن خويش نويسد حقّ تعالى حيا فرمايد كه او را به آتش عذاب كند و هر كه آنرا به نيّت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالى او را روزى فرمايد ليلة القدر و خلق فرمايد براى او هفتاد هزار فرشته كه تسبيح و تقديس كنند خدا را و ثوابش را براى او قرار دهند پس فضيلت بسيار نقل كرده تا آنكه فرموده و هر كه بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرمايد حقّ تعالى جسد او را بر آتش جهنّم و واجب فرمايد براى او بهشت را و دو مَلَك بر او موكّل فرمايد كه حفظ كنند او را از معاصى و در امان خدا باشد مدّت حيوة خود
و در آخر خبر است كه جناب امام حسين عليه السلام فرمود وصيّت كرد پدرم علىّ بن ابى طالب صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ بحفظ اين دعا و آنكه بنويسم آنرا بر كفن او و تعليم كنم آنرا به اهل خود و ترغيب كنم ايشان را به خواندن آن. و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم
فقير گويد كه از اين خبر دو چيز مُستفاد مى شود:
يكى استحباب نوشتن اين دعا به كفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللَّهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن اشاره فرموده:
وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالْأَكْفانِ شَهادَةُ الْإِسْلامِ وَالْإِيمانِ
مستحب است كه نوشته شود به كفنها شهادت اسلام و ايمان
وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتِ بِالْأَمانِ
و هم چنين نوشتن قرآن و جوشن كه آنرا به امان وصف كرده اند
دوّم استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان. و امّا خواندن آن در خصوص شبهاى قدر در خبر ذكرى از آن نيست ليكن علّامه مجلسى قَدَّسَ اللَّهَ روُحَهُ در زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاى قدر فرموده و در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاى جوشن كبير را در هر يك از اين سه شب بخوانند و كافيست فرمايش آن بزرگوار ما را در اين مقام اَحَلَّهُ اللَّهُ دارَالسَّلامِ
بالجمله اين دعا صد فصل است و هر فصلى مشتمل بر ده اسم الهى است و در آخر هر فصل بايد گفت:
سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ،
منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار
و در بلد الأمين است كه در اوّل هر فصل بِسْمِ اللَّهِ بگويد و در آخرش:
سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَ خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ، يا ذَاالْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، يا أرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد درود فرست برمحمد و آلش و بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان
و آن دُعا اين است:
(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ، يا اَللَّهُ يا رَحْمنُ، يا رَحيمُ يا كَريمُ، يا مُقيمُ يا عَظيمُ، يا قَديمُ يا عَليمُ، يا حَليمُ يا حَكيمُ، سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ
خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى بزرگوار اى برپا دارنده اى بزرگ اى قديم اى دانا اى بردبار اى فرزانه منزهى تو اى كه معبودى جز تو نيست فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من
(2) يا سَيِّدَ السَّاداتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ، يا رافِعَ الدَّرَجاتِ، يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ، يا غافِرَ الْخَطيئآتِ، يا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ، يا قابِلَ التَّوْباتِ، يا سامِعَ الْأَصْواتِ، يا عالِمَ الْخَفِيَّاتِ، يا دافِعَ الْبَلِيَّاتِ
(2) اى آقاى آقايان اى اجابت كننده دعاها اى بالا برنده مرتبه ها اى صاحب هر نيكى اى آمرزنده گناهان اى دهنده خواسته ها اى پذيرنده توبه ها اى شنونده صداها اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف كننده بلاها
(3) يا خَيْرَالْغافِرينَ، يا خَيْرَ الْفاتِحينَ، يا خَيْرَ النَّاصِرينَ، يا خَيْرَ الْحاكِمينَ، يا خَيْرَ الرَّازِقينَ، يا خَيْرَ الْوارِثينَ، يا خَيْرَ الْحامِدينَ، يا خَيْرَ الذَّاكِرينَ، يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ، يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ
(3) اى بهترين آمرزندگان اى بهترين گشايندگان اى بهترين ياران اى بهترين حاكمان اى بهترين روزى دهان اى بهترين ارث بران اى بهترين ستايشگران اى بهترين يادكنندگان اى بهترين فرو فرستندگان اى بهترين احسان كنندگان
(4) يا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَالْكَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَالْجَلالُ، يا مَنْ هُوَ الْكَبيرُ الْمُتَعالِ ، يا مُنْشِى ءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ، يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْمِحالِ، يا مَنْ هُوَ سَريعُ الْحِسابِ، يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْعِقابِ، يا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ، يا مَنْ عِنْدَهُ اُمُّ الْكِتابِ
(4) اى كه عزت و زيبايى از آن اوست اى كه نيرو و كمال از آن او است اى كه پادشاهى و جلال از آن او
است اى كه بزرگ و برتر او است اى پديد آرنده ابرهاى سنگين اى كه او سخت كيفر (يا سخت نيرو) است اى كه او در حساب كشيدن سريع است اى كه او در كيفر سخت است اى كه پاداش خوب نزد او است اى كه نزد او است مايه و اصل كتابها
(5) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَنَّانُ يامَنَّانُ، يا دَيَّانُ يا بُرْهانُ، يا سُلْطانُ يا رِضْوانُ، يا غُفْرانُ يا سُبْحانُ، يا مُسْتَعانُ يا ذَاالْمَنِ وَالْبَيانِ
(5) خدايا از تو مى خواهم بحق نامت اى مهرپيشه اى نعمت بخش اى پاداش دهنده اى دليل و راهنما اى سلطان اى خوشنود اى آمرزنده اى منزه اى ياور اى صاحب نعمت و بيان
(6) يا مَنْ تَواضَعَ كُلُّشَىْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ، يا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَىْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ، يا مَنْ ذَلَّ كُلُّشَىْ ءٍ لِعِزَّتِهِ، يا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَىْ ءٍ لِهَيْبَتِهِ، يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْ ءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ، يا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ مِنْ مَخافَتِهِ، يا مَنْ قامَتِ السَّمواتُ بِاَمْرِهِ يا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِاِذْنِهِ، يا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، يا مَنْ لا يَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ
(6) اى كه هر چيزى در برابر عظمتش فروتن گشته اى كه هر چيز در برابر قدرتش تسليم گرديده اى كه هر چيزى در برابر عزت و شوكتش خوار گشته اى كه هر چيز در برابر هيبتش خاضع گرديده اى كه هر چيزى از ترس او فرمانبردار و مطيعش گرديده اى كه كوهها از هراسش از هم شكافته اى كه به امر او آسمانها برپا گشته اى كه زمينها به اذن او در جاى خود مستقر گشته اى كه رعد به ستايش او غرِّش زند اى كه بر اهل كشور خود ستم نكند
(7) يا غافِرَ الْخَطايا، يا كاشِفَ الْبَلايا، يا مُنْتَهَى الرَّجايا، يا مُجْزِلَ الْعَطايا، يا واهِبَ الْهَدايا، يا رازِقَ الْبَرايا، يا قاضِىَ الْمَنايا، يا سامِعَ الشَّكايا، يا باعِثَ الْبَرايا، يا مُطْلِقَ الْأُسارى
(7) اى آمرزنده خطاها اى برطرف كننده بلاها اى منتهاى اميدها اى دهنده بزرگ عطاها اى بخشنده هديه ها اى روزى ده بنده ها اى برآورنده آرزوها اى شنونده شكايتها اى برانگيزنده مردمان اى رهاننده اسيران
(8) ياذَاالْحَمْدِ وَالثَّنآءِ، يا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهآءِ، يا ذَاالْمَجْدِ وَالسَّنآءِ، يا ذَاالْعَهْدِ وَالْوَفآءِ، يا ذَاالْعَفْوِ وَالرِّضآءِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطآءِ، يا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضآءِ، يا ذَاالْعِزِّ وَالْبَقآءِ، يا ذَاالْجُودِ وَالسَّخآءِ، يا ذَاالْألاءِ وَالنَّعْمآءِ
(8) اى صاحب ستايش و ثناء اى داراى فخر و زيبايى اى صاحب مجد و بزرگى اى صاحب عهد و وفاء اى داراى گذشت و رضا اى دارنده نعمت و عطاء اى كه در دست تو است فصل خصومات و داورى اى داراى عزت و پايندگى اى صاحب جود و بخشش اى صاحب دهشها و نعمت ها
(9) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مانِعُ يا دافِعُ، يا رافِعُ يا صانِعُ، يا نافِعُ يا سامِعُ، يا جامِعُ يا شافِعُ، يا واسِعُ يامُوسِعُ
(9) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى مانع اى برطرف كننده اى بالا برنده اى سازنده اى سود رسان اى شنوا اى گردآورنده اى شفاعت پذير اى فراخ رحمت اى وسعت بخش
(10) يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ، يا خالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، يا رازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ، يا مالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ، يا كاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ، يا فارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ، يا راحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ، يا ناصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ، ياساتِرَ كُلِ مَعْيُوبٍ، يامَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ
(10) اى سازنده هر ساخته اى آفريننده هر آفريده اى روزى ده هر روزى خور اى مالك هر مملوك اى غمزداى هر غمزده اى دلگشاى هر اندوهگين اى رحمت بخش هر رحمت خواه اى ياور هر هر بى ياور اى عيب پوش هر معيوب اى پناه هر آواره
(ادامه دارد...)
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)