اين دعاي شريف از دعاهاي ارزنده اي است، که شايسته است به آن مداومت شود و در هر وقت و هنگام، بر خواندنش مواظبت گردد، به ويژه اوقاتي که به مولايمان صاحب الزمان - عليه صلوات اللَّه - اختصاص بيشتري دارد، مانند شب نيمه شعبان و روز آن، و شب و روز جمعه. و شايد از همين روي باشد که مؤلّف کتاب «جمال الصالحين» اين دعا را از اعمال آن شب برشمرده، با اين که ظاهر روايتي که تذکّر داديم آن است که به وقت معيّني اختصاص ندارد، بلکه براي مطلق اوقات وارد شده است، و سيد اجل علي بن طاووس رحمه الله در کتاب «جمال الاسبوع» آن را در اعمال روز جمعه ياد کرده، در آنچه پس از نماز عصر آن روز دعا مي شود، چنين فرموده: ذکر صلوات بر پيغمبر و آل او - که درود خداوند بر او و آنان باد - که از مولايمان حضرت مهدي - صلوات اللَّه عليه - روايت شده، و اگر تعقيب عصر جمعه را به خاطر عذري ترک کردي پس اين صلوات را هيچ گاه وا مگذار، به جهت امري که خداي - جلّ جلاله - ما را بر آن آگاه فرموده است.
سپس سند آن را به طور کامل با ذکر حکايتي آورده که از بيم طولاني شدن مطلب، از نقل آن ها خودداري نموديم.
و از گفتار سيد که: هيچ گاه آن را وا مگذار، به جهت امري که خداي - جل جلاله - ما را بر آن آگاه فرموده است. استفاده مي شود که از سوي مولايمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشريف - در اين باره فرماني به او رسيده، و اين دليل صحّت روايت است، خداوند وليّ نعمت و هدايت است.
اين دعا در کتاب الغيبه، شيخ اجل ابوجعفر طوسي رحمه الله از حضرت صاحب الامرعليه السلام روايت شده و حکايتي طولاني دارد که به منظور رعايت اختصار آن را ترک کرديم. دعا اين است
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)