سزاوار بوسه
آهی غریب خیمه زده در صدای تو« عجّـل وفات » می شنوم در دعای توگـیرم نگفته ای که چه شد، با شنیده هادارم هلاک می شوم از ماجرای تودر عاشقی چقدر کم آورده ام عزیز!حس می کنم نیامده ام پا به پای تواز من فقط دلی ست که لبریز خون شدهافسوس زخمی است ولی جای جای توجز اشک و بوسه مرهم دیگر نداشتمبا عاشقی دوا می سازم برای تومن زنده ام علیّ ِ تو باشم، فقط همینبگـذار تا نفس بکشم در هـوای تولبخند خسته ات را باور کنم اگرتکـلیف چیست با غم ِ در چشم های تو؟خاک حیاط خانه سزاوار بوسه نیستبر روی آن نباشد اگر ردّ پای تو
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)