مواد آنتی اکسیدان موجود در توت فرنگی مانند آنتوسیانین و ترکیبات فنلی آن، موجب تقویت توان آنتی‌اکسیدانی سلول‌های بدن خصوصاً گلبول‌های قرمز می‌شود در نتیجه کم خونی‌های همولیتیک کاهش یافته و سلامت دستگاه قلب و عروق افزایش می‌یابد.
توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا 300 سال قبل به شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر استفاده‌ی دارویی داشت. در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعی منتقل شد. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به طور فراوان یافت می‌شود. به نظر می‌رسد اولین رقم اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.
اما این میوه‌ی جدید خواص بسیاری دارد. توت فرنگی منبع خوبی از فیبر، ویتامین c، فولات، پتاسیم و آنتی اکسیدان‌ها است.
یکی از فواید جالب توت فرنگی خاصیت آنتی اکسیدانی آن است. این میوه‌ی خوش آب و رنگ به دلیل دارا بودن مقدار بالایی از ویتامین c خواص آنتی اکسیدانی قوی‌ای دارد.
همچنین دارای ترکیبات آنتی اکسیدان ویژه‌ای بنام آنتوسیانین است که اثرات آنتی اکسیدانی آن‌را چند برابر می‌کند. این مواد مغذی می‌توانند نقش موثری در افزایش سلامت قلب، کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان و در کل ارتقاء سلامتی بدن داشته باشند. از این رو مطالعات بسیاری در رابطه با فواید مصرف توت فرنگی صورت گرفته است.
یکی از آخرین یافته‌هایی که در این رابطه منتشر شده، اثر توت فرنگی بر گلبول‌های قرمز خون است. پیش از این مطالعات متعددی در این رابطه در محیط‌های آزمایشگاهی و بر روی حیوانات انجام شده بود ولی در آخرین مطالعه یک سری افراد داوطلب شرکت کردند که به مدت دو هفته هر روز نیم کیلو توت فرنگی مصرف کردند. این مطالعه در ایتالیا و اسپانیا انجام شد و نشان داد مصرف مرتب توت فرنگی موجب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی در بدن، خصوصاً در گلبول‌های قرمز خون می‌شود.