در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست

در حلقه آن کمند دلاویز خوشترست

فرهاد را ز شکر شیرین حکایتی

از خسروی ملکت پرویز خوشترست


بر روی خاک تکیه گه دردمند عشق

از خوابگاه اطلس گلریز خوشترست


دیگر حدیث کوثر و سرچشمه‌ی حیات

مشنو که باده‌ی طرب انگیز خوشترست


گو پست باش ناله‌ی مرغان صبح خیز

لیکن نوای چنگ سحر تیز خوشترست


صبحست خیز کاین نفس از گلشن بهشت

بزم صبوحیان سحرخیز خوشترست


اول بنوش ساغر و وانگه بده شراب

زیرا که باده‌ی شکرآمیز خوشترست


گر دیگران ز میکده پرهیز می‌کنند

ما را خلاف توبه و پرهیز خوشترست


خواجو کنار دجله‌ی بغداد جنتست

لیکن میان خطه‌ی تبریز خوشترست