ضرب المثل ها در میان مردم و از زندگانی مردم پدید می آید و با مردم پیوند ناگسستنی دارد. این جملات کوتاه زاییده ی اندیشه و دانش مردم ساده و میراثی از غنای معنوی نسل های گذشته است که دست به دست و زبان به زبان به آیندگان می رسد و آنان را با آمال و آرزوها، با غم و شادی، با عشق و نفرت، با ایمان و صداقت و با اوهام و خرافات پدران خود آشنا می سازد.

زبان شیرین پارسی در نتیجه ی فکر موشکاف و باریک بین و طبع بذله گو و نکته سنج ایرانی، از لحاظ امثال و حکم از غنی ترین زبان های دنیاست. امثال و حکم از دیرباز در ادبیات منظوم و منثور ایران رخنه کرده و هیچ شاعر معروف ایرانی نیست که در سخنان خود مقداری از این ضرب المثل ها را به کار نبرده باشد. هم در ادبیات کلاسیک فارسی و هم در نیم زبان ها و لهجه های ایرانی ضرب المثل ها به فراوانی دیده می شود.

در اين تاپيك قصد داريم به منظور زنده نگه داشتن اين ميزاث فرهنگي زيبا و ارزشمند تمام ضر المثل هايي كه شنيده ايم و يا خوانده ايم رو با توضيح مختصري از مفهوم و كاربرد آنها به نگارش در بياوريم . از همه دوستان فرهيخته و ادب دوست و ادب پرور كه دغدغه حفظ مواريث فرهنگي ايران عزيز را دارند دعوت مي كنم در اين تاپيك شركت كنند