امنيت سياسى و امنيت فكرى
و اما امنيت سياسى . امنيت سياسى معنايش اين است كه تفكرات و معارف سياسى در جامعه ، معارف واضح و دور از نفاق و دوگونه گويى و دوگونه انديشى باشد؛ معنايش اين است كه متصدى بيان مسائل سياسى براى مردم هستند، نسبت به مردم امانت به خرج بدهند؛ معنايش اين است كه كسانى كه متصدى نوشتن و پخش كردن و منتشر كردن معارف فكرى جامعه هستند، دروغ نگويند، فريب ندهند، تقلب نكنند و در طعامى كه على الظاهر شيرين هم هست ، زهر مخلوط نكنند؛ اين امنيت سياسى است . آن قلمى كه بر مى دارد بيست سال تلاش و مجاهدت مظلومانه و فداكارانه ى اين ملت را در مقابله ى با قدرتهاى زورگوى چپاولگر دشمن ظالم انكار مى كند، اين امنيت سياسى كشور را به هم مى زند و ناامنى فكرى ايجاد مى كند. آن كسى كه در داخل كشور، با استفاده از امكانات قانونى و بيت المال اين مردم در اختيار او گذاشته است ، بر مى دارد خواسته هاى دولتمردان و سياستمداران فلان كشور دشمن را توجيه مى كند و با قالبهاى على الظاهر پسنديده ، به خورد يك عده مى دهد، اين ناامنى سياسى و فكرى ايجاد مى كند؛ اين هم مثل همان دزد سرگردنه است - فرقى نمى كند - مثل همان اشرار لب مرز است . آنها مگر چه مى كنند؟ آنها هم جنس ‍ قاچاق مى آورند و جوانان مردم را دچار انواع بدبختيها و بيماريها و اعتياد مى كنند. اين كه دارد اين كار را مى كند، از او كه كمتر نيست ؛ اگر خطرناكتر نباشد!