هفت دستگاه موسیقی
قديمي‌ها مقامات موسيقي را به دوازده برج منسوب ساخته‌اند: 1. راست (حمل)
2. اصفهان (ثور)
3. عراق (جوزا)
4. كوچك (سرطان)
5. بزرگ (اسد)
6. حجاز (سنبله)
7. بوسليك (ميزان)
8. عشّاق (عقرب)
9. حسيني (قوس)
10. زنگوله (جدي)
11. نوا (دلو)
12. رهاوي (حوت)
ز راه راست(1) چو آهنگ مي‌كني به‌حجاز (2) ز اصفهــــان (3) گذري جانب عراق(4) انداز
ز نغمه زنگوله (5) در پرده رهــــــاوي (6) زن چو بوسليك(7)حسيني(8)صفت برآر آواز
مشو بزرگ (9) ز راه نياز كوچك (10) بــاش ز روي صدق به عشّاق (11) و با نوا(12) پرداز
ولي در قرن اخير تعداد آنها به هفت دستگاه تغيير يافته كه عبارتند از :
1. راست پنجگاه
2. چهار گاه
3. سه گاه
4. همايون
5. نوا
6. ماهور
7. شور
هر دستگاه داراي نغماتي است كه گوشه ناميده مي‌شود. ضمناً آوازهاي فرعي عبارتند از :
1. دشتي
2. بيات ترك
3. افشار
4. ابوعطا
5. بيات اصفهان
مجموعه ترانه و ماهني‌هائي كه تاكنون به زبان تركي جمع‌آوري و بر آنها نت نوشته شده است، جمعاً 56 ماهني مي‌باشد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)