تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا


هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین
روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا


بی دهان تو اگر صد قدح نوش دهند
به دهان تو که زهر آید از آن نوش مرا