فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَ مَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ
-------------------------------------------------------------
«249» و هنگامى كه طالوت [به فرماندهى لشكر بنى اسرائيل منصوب شد، و] سپاهيان را با خود بيرون برد، به آنها گفت: (خداوند، شما را به وسيله يك نهر آب، آزمايش مى‏كند؛ آنها [كه به هنگام تشنگى،] از آن بنوشند، از من نيستند؛ و آنها كه جز يك پيمانه با دست خود، بيشتر از آن نخورند، از من هستند) جز عده كمى، همگى از آن آب نوشيدند. سپس هنگامى كه او، و افرادى كه با او ايمان آورده بودند، [و از بوته آزمايش، سالم به‏در آمدند،] از آن نهر گذشتند، [از كمى نفرات خود، ناراحت شدند؛ و عده‏اى] گفتند: (امروز، ما توانايى مقابله با [جالوت] و سپاهيان او را نداريم.) اما آنها كه مى‏دانستند خدا را ملاقات خواهند كرد [و به روز رستاخيز، ايمان داشتند] گفتند: (چه بسيار گروه‏هاى كوچكى كه به فرمان خدا، بر گروه‏هاى عظيمى پيروز شدند!) و خداوند، با صابران و استقامت‏كنندگان] است (البقرة/249