می روی

پرده ها را پس می زنم

پنجره را باز می کنم

موهایم را به دست باد می سپارم

و نفس می کشم

نفسی عمیق

رد پایت نرسیده به پیچ کوچه محو می شوی

خورشید تیره می شود

خیابان سردتر می شود

نفس می گیرد

بغضم اشک می شود

و تا آمدن دوباره تو

انتظار می کشم ...