عبدالله بن الحسن بن ابی طالب
او را آخرین شهید بنی هاشم پیش از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) باید دانست. مادرش را ام ولد(کنیز) به نام نفیله یا حبیبه و برخی دختر سلیل یا سلیل بن عبدالله بجلی به نام رمله دانسته اند.
عبدالله باید آخرین فرزند امام مجتبی(ع) باشد. این کودک 11 ساله فداکار و پاکباز با شنیدن استغاثه عمو از خیمه بیرون آمد.
امام به زینب(س) فرمود: "مگذار بیاید" ولی او حلقه دستهای عمه را به التماس گسست و ود را به عمو رساند. بحر بن کعب یا حرمله بن کامل قصد جان امام کردند. عبدالله با دستش دفاع کرد و گفت: "ای ناپاک زاده می خواهی عمویم را بکشی"؟ دست عبدالله با فرود آمدن شمشیر قطع شد و امام او را در آغوش فشرد.
عبدالله پی در پی می گفت: "یا عماه،یا عماه". امام فرمود: "یابن اخی اصبر علی ما نزل بک فان الله یلحقک علی آبائک الطاهرین الصالحین برسول الله و علی و حمزه و جعفر و الحسن : فرزند برادر شکیبا باش بر این رویداد که خدا تو را با پدران پاک و صالحت و به پیامبر و علی و جعفر و حمزه و حسن ملحق خواهد کرد".
پس از این حرمله تیری انداخت و عبدالله در آغوش عمو شهید شد. امام نفرین کرد و گفت: "اللهم امسک عنهم قطرالسما و امنعهم برکات الارض فان متعتهم الی حین ففرقهم فرقا و اجعلهم طرائق قددا و لا ترض عنهم الولاه ابدا فانهم دعونا لینصرونا فعدوا علینا فقتلونا
خدایا رحمت خویش را از آنان دریغ دار و از برکات زمین محرومشان گردان. اگر فرصت زندگیشان بخشیدی به بلای چندگانگی و تفرقه و پراکندگی گرفتارشان ساز و کین و نفرت فرمانروایان بر آنان انداز و شعله ستیز و دشمنی میان آنان و حاکمانشان را هماره روشن گردان که وعده و پیمان یاری مان دادند و سپس رویاروی مان ایستادند و به جنگ با ما پرداختند".
در زیارت ناحیه و رجبیه نام او ذکرشده است:
"السلام علی عبدالله الحسن بن علی الزکی و لعن الله قاتله و رامیه حرمله بن کامل الاسدی".
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)